|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 1858
18 Σεπτεμβρίου, 1995
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ,
Αιτητής,
ν.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΔΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΗΣ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 82/95)
Στράτευση — Εξαίρεση στράτευσης — Νομοθεσία — Η περίπτωση του αιτητή (εξώγαμο τέκνο Κυπρίας υπηκόου) — Εφαρμογή των περιπτώσεων του νόμου — Ο αιτητής δεν καλύπτετο — Ισχυρή η υποχρέωση στράτευσης του.
Ο αιτητής επικαλούμενος τις προσωπικές του περιστάσεις ζήτησε απαλλαγή από τη στράτευση στην Εθνική Φρουρά η οποία δεν του χορηγήθηκε με αποτέλεσμα την προσφυγή.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή αποφάσισε ότι:
Το μέρος 2 του Παραρτήματος "Δ" της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης καθορίζει τα πρόσωπα τα οποία λόγω της σχέσης τους με την Κύπρο και την κατοικία τους σ' αυτή θα εγίνοντο αυτόματα πολίτες της Δημοκρατίας της Κύπρου από την ημέρα της εγκαθίδρυσης της Δημοκρατίας. Το μέρος 2 του Παραρτήματος "Δ" καμιά πρόνοια δεν κάμνει για πρόσωπα τα οποία θα εγεννώντο μετά την εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας, οι δε διατάξεις του θα ίσχυαν μέχρις ότου εψηφίζετο νόμος περί ιθαγενείας (βλέπε Άρθρο 198 του Συντάγματος).
Ο αιτητής έχει νόμιμα καταστεί πολίτης της Δημοκρατίας δυνάμει του Άρθρου 4(2)(α) του περί Πολίτου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νόμου (Ν. 43/67) το οποίο μεταξύ άλλων προνοεί ότι "Πρόσωπον γεννηθέν κατά ή μετά την 16ην Αυγούστου 1960 εν οιαδήποτε ξένη χώρα είναι πολίτης της Δημοκρατίας εάν - (α) κατά τον χρόνον της γεννήσεως του εν λόγω προσώπου ... ή, του εν λόγω προσώπου όντος εξωγάμου τέκνου, η μήτηρ του ήτο κατά τον χρόνον της γεννήσεως του πολίτης της Δημοκρατίας", ως επίσης και της υποπαραγράφου (β) της παραγράφου (2) του Άρθρου 4.
Οι εξαιρέσεις υπηρεσίας στρατευσίμων καθορίζονται στο εδάφιο 3 του Άρθρου 4 του περί Εθνικής Φρουράς Νόμου (Ν. 20/64) αυτού και όπως φαίνεται τόσον από την επιστολή του δικηγόρου του αιτητή όσον και από τα νομικά σημεία στα οποία βασίζεται η προσφυγή η περίπτωση του αιτητή δεν εμπίπτει σε καμιά από τις εξαιρέσεις που προνοούνται στο εν λόγω εδάφιο.
Η προσφυγή απορρίπτεται με Λ.Κ.250 έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της άρνησης του καθ' ου η αίτηση να απαλλάξει τον αιτητή από υπηρεσία στην Εθνική Φρουρά.
Λ. Κληρίδης, για τον Αιτητή.
Α. Χριστόφορου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Καθ' ου η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής είναι το εξώγαμο παιδί της κας. Ανδρούλας Χαραλάμπους που είναι πολίτης της Δημοκρατίας της Κύπρου.
Ο αιτητής γεννήθηκε στην Αθήνα την 20/7/1977 και η γέννηση του ενεγράφη στην πρεσβεία της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αθήνα σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 4(2)(β) του Περί Πολίτου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νόμου Αρ. 43 του 1967.
Στον αιτητή εξεδόθη διαβατήριο της Δημοκρατίας την 29/7/1989 προφανώς κατόπιν αίτησης της μητέρας του καθ' ότι ο αιτητής ήταν τότε ανήλικος (12 χρονών).
Ο αιτητής σήμερα ζει στην Κύπρο. Όταν κλήθηκε για υπηρεσία στην Εθνική Φρουρά υπέβαλε αίτηση μέσω του δικηγόρου του στον Υπουργό Άμυνας για την απαλλαγή του από υπηρεσία στο Σώμα.
Οι λόγοι στους οποίους στηρίχθηκε η αίτηση του αιτητή αναφέρονται στην επιστολή του δικηγόρου του τους οποίους παραθέτω:-
(1)O πελάτης μας δεν είναι πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας εντός της έννοιας του άρθρου 4 του Νόμου 20/64 διά τους ακόλουθους λόγους:
(ι) Ο πελάτης μας εγεννήθη εις Αθήνας την 20.7.1977 μητέρα του δε η Κυπρία Ανδρούλλα Χαραλάμπους η οποία κατέχει την Κυπριακή υπηκοότητα.
(ιι) Ο πελάτης μου είναι εξώγαμον τέκνον όπως φαίνεται από την εσώκλειστη εγγραφή γέννησης η οποία επιστοποιήθη από τον Προξενικόν Λειτουργόν της Κυπριακής Πρεσβείας στην Αθήνα κ. Μιχ. Σπανό ημ. 11.7.1978.
(ιιι) Ο πελάτης μας δεν καλύπτεται από το ΔΕΛΤΙΟΝ "Δ" της Συνθήκης εγκαθίδρυσης καθ' ότι: δεν εμπίπτει στις πρόνοιες του άρθρου 2 του Δελτίου "Δ" εφ' όσον δεν εγεννήθη στην Κύπρο μετά την 5.11.1974, ούτε και προήλθε εξ αρρενογονίας από οιονδήποτε πρόσωπον το οποίον κατείχε την Κυπριακήν υπηκοότητα με βάση το Διάταγμα του Συμβουλίου 1914-1943 εφ' όσον ο πατήρ του είναι άγνωστος και κατά πάσαν πιθανότητα Ελλαδίτης καθ' ότι η μήτηρ του ήτο αρραβωνιασμένη με τον Αριστείδη Βελούρα εξ Αθηνών και συνέζη μαζί του κατά τον χρόνο της σύλληψης του."
Μία από τις ενστάσεις όπως φαίνεται πιο πάνω η οποία είναι και ένα από τα νομικά σημεία στα οποία βασίζει ο αιτητής την προσφυγή είναι ότι δεν καλύπτεται από το Παράρτημα "Δ", Μέρος 2 της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης το οποίο προνοεί:-
"ANNEX "D" - SECTION 2
1. Any citizen of the United Kingdom and Colonies who on the date of this Treaty possesses any of the qualifications specified in paragraph 2 of this Section shall on that date become a citizen of the Republic of Cyprus if he was ordinarily resident in the Island of Cyprus at any time in the period of five years immediately before the date of this Treaty.
2. The qualifications referred to in paragraph 1 of this Section are that the person concerned is-
(a) a person who became a British subject under the provisions of the Cyprus (Annexation) Orders in Council, 1914 to 1943; or
(b) a person who was born in the Island of Cyprus on or after the 5th of November, 1914; or
(c) a person descended in the male line from such a person as is referred to in sub-paragraph (a) or (b) of this paragraph.
3. Any citizen of the United Kingdom and Colonies born between the date of this Treaty and the agreed date shall become a citizen of the Republic of Cyprus at the date of his birth if his father becomes such a citizen under this Section or would but for his death have done so."
To μέρος 2 του Παραρτήματος "Δ" της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης καθορίζει τα πρόσωπα τα οποία λόγω της σχέσης τους με την Κύπρο και την κατοικία τους σ' αυτή θα εγίνοντο αυτόματα πολίτες της Δημοκρατίας της Κύπρου από την ημέρα της εγκαθίδρυσης της Δημοκρατίας. Το μέρος 2 του Παραρτήματος "Δ" καμιά πρόνοια δεν κάμνει για πρόσωπα τα οποία θα εγεννώντο μετά την εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας, οι δε διατάξεις του θα ίσχυαν μέχρις ότου εψηφίζετο νόμος περί ιθαγενείας (βλέπε Άρθρο 198 του Συντάγματος).
Για τους πιο πάνω λόγους ο ισχυρισμός αυτός του αιτητή δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.
Υπεβλήθη ότι ο αιτητής δεν είναι πολίτης της Δημοκρατίας διότι είναι εξώγαμο τέκνο Κύπριας μητέρας και αγνώστου πατέρα ο οποίος εγεννήθη εκτός Κύπρου και επομένως κατά τη γέννηση του δεν ήταν πολίτης της Δημοκρατίας της Κύπρου και ούτε μπορούσε να αποκτήσει την ιδιότητα είτε με βάση το άρθρο 4(2)(β) του περί του Πολίτου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νόμου του 1967 (Νόμος 43/67) είτε με την έκδοση διαβατηρίου.
Ο αιτητής έχει νόμιμα καταστεί πολίτης της Δημοκρατίας δυνάμει του άρθρου 4(2)(α) του Νόμου 43/67 το οποίο μεταξύ άλλων προνοεί ότι "Πρόσωπον γεννηθέν κατά ή μετά την 16ην Αυγούστου 1960 εν οιαδήποτε ξένη χώρα είναι πολίτης της Δημοκρατίας εάν- (α) κατά τον χρόνον της γεννήσεως του εν λόγω προσώπου ... ή, του εν λόγω προσώπου όντος εξωγάμου τέκνου, η μήτηρ του ήτο κατά τον χρόνον της γεννήσεως του πολίτης της Δημοκρατίας.", ως επίσης και της υποπαραγράφου (β) της παραγράφου (2) του άρθρου 4 το οποίο λέγει:-
"η γέννησίς του εν λόγω προσώπου ενεγράφη κατά τον κα-θωρισμένον τρόπον εντός δύο ετών από του γεγονότος ή εντός δύο ετών από της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος Νόμου, οιαδήποτε των προθεσμιών τούτων θα ήτο η μεταγενεστέρα, ή εντός τοιαύτης παραταθείσης προθεσμίας οίαν ο Υπουργός θα ενέκρινεν εν οιαδήποτε ειδική περιπτώσει δι' ισχυρόν λόγον αποδειχθέντα αυτώ:"
Άλλος λόγος για τον οποίον προσβάλλεται η άρνηση της διοίκησης να απαλλάξει τον αιτητή από υπηρεσία στην Εθνική Φρουρά είναι ότι η διοίκηση δε συμμορφώθηκε με τις πρόνοιες του άρθρου 4(4) του Περί Εθνικής Φρουράς Νόμου, Νόμος 20 του 1964 όπως αυτός έχει τροποποιηθεί μεταγενέστερα. Το άρθρο 4(4) του Νόμου δίδει το δικαίωμα στον Υπουργό να αποφασίζει επί παντός θέματος που αναφύεται εν σχέσει με την εξαίρεση στρατευσίμων. Οι εξαιρέσεις υπηρεσίας στρατευσίμων καθορίζονται στο εδάφιο 3 του άρθρου 4 του νόμου αυτού και όπως φαίνεται τόσον από την επιστολή του δικηγόρου του αιτητή όσον και από τα νομικά σημεία στα οποία βασίζεται η προσφυγή η περίπτωση του αιτητή δεν εμπίπτει σε καμιά από τις εξαιρέσεις που προνοούνται στο εν λόγω εδάφιο. Ο πιο πάνω ισχυρισμός του αιτητή επομένως απορρίπτεται.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται.
Ο αιτητής να πληρώσει το ποσό των £250.- έξοδα των καθ' ων η αίτηση.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £250 έξοδα.