|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 1666
11 Σεπτεμβρίου, 1995
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση αρ. 822/93)
Προσφυγή τον Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Έλλειψη αιτιολογίας — Εκπαιδευτικοί λειτουργοί — Προαγωγές — Αύξηση μονάδων — Η απαίτηση για αιτιολόγηση τον Άρθρου 35Β(10)(β) του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 10/69) — Παράβαση της — Συνέπειες.
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές — Αύξηση μονάδων — Αιτιολογία — Η ρύθμιση του Άρθρου 35Β(10)(β) του Ν. 10/69—Ερμηνεία από τη νομολογία.
Ο αιτητής προσέβαλε την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών σε Καθηγητές Πρακτικών Γνώσεων. Κρίσιμη απέβη η διαδικασία αύξησης των μονάδων των υποψηφίων και η αιτιολόγησή της.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Το αποτέλεσμα της προσφυγής προδιαγράφεται από τον ισχυρισμό για έλλειψη αιτιολογίας της απόφασης της Ε.Ε.Υ. για παροχή πρόσθετων μονάδων δυνάμει του Άρθρου 35Β(10)(β) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 10/69).
Το ίδιο θέμα ηγέρθη στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Παύλος Πιπερίδης κ.ά ν. Κυπριακής Δημοκρατίας.
Στην παρούσα υπόθεση η απόφαση της Ε.Ε.Υ. για αύξηση των μονάδων περιέχεται σχεδόν αυτούσια στο απόσπασμα των πρακτικών ημερ. 28.6.93. Το ίδιο περίπου λεκτικό χρησιμοποιήθηκε ως αιτιολογία και στην προαναφερθείσα απόφαση της Ολομέλειας.
Ολα τα πιο πάνω αναπόφευκτα οδηγούν την επίδικη απόφαση σε ακύρωση. Η απόφαση για παροχή πρόσθετων μονάδων είναι αναιτιολόγητη κατά παράβαση του Άρθρου 35Β(10)(β) του νόμου και ο δικαστικός έλεγχος ανέφικτος. Η έλλειψη αιτιολογίας αποκτά ιδιαίτερη σημασία στην προκειμένη περίπτωση, ενόψει και της ανατροπής της υπεροχής που διατηρούσε ο αιτητής έναντι 3 ενδιαφερομένων μερών μέχρι το στάδιο του προκαταρκτικού καταλόγου.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Πιπερίδης κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 134,
Σαββίδου ν. Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (1995) 4 ΑΛΛ. 700.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, με την οποία προάχθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Καθηγητή Πρακτικών Γνώσεων από 1.7.93, αντί ο αιτητής.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Ρ. Παπαέτη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Χρ. Τριανταφυλλίδης, για τα Ενδιαφερόμενα μέρη 2-5.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Ο αιτητής με την προσφυγή του αυτή ζητά την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Ε.Ε.Υ.) με την οποία προάχθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη 1. Κύπρος Παπαμιχαήλ, 2. Στέλιος Παφίτης, 3. Σταύρος Σιακόλας, 4. Νεόφυτος Δημητρίου και 5. Δημήτριος Κούτης στη θέση Καθηγητή Πρακτικών Γνώσεων από 1.7.93.
Μετά τη διαβίβαση της έγκρισης της αρμόδιας αρχής για την πλήρωση 16 θέσεων Καθηγητή Πρακτικών Γνώσεων στον Πρόεδρο της Ε.Ε.Υ., κατάλογος των υποψηφίων, αντίγραφο του Σχεδίου Υπηρεσίας και οι φάκελοι των υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων, στάληκαν στο Γενικό Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης ως Πρόεδρο της οικείας Συμβουλευτικής Επιτροπής.
Η Συμβουλευτική Επιτροπή αφού συνήλθε για να επιληφθεί του θέματος απέστειλε στις 21.5.93 την Έκθεσή της στον Πρόεδρο της Ε.Ε.Υ., μαζί με τον κατάλογο προτεινομένων για προαγωγή στην επίδικη θέση. Ο κατάλογος καταρτίστηκε μετά την αποτίμηση σε μονάδες της αξίας, προσόντων και αρχαιότητας των υποψηφίων, όπως αυτά προκύπτουν από τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους των υπηρεσιακών εκθέσεών τους, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 35(4) του περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου του 1969, όπως τροποποιήθηκε (Ν. 10/69).
Στον κατάλογο της Συμβουλευτικής προηγούνταν του αιτητή στις αμέσως δύο πιο πάνω θέσεις τα ενδιαφερόμενα μέρη Παπαμιχαήλ και Παφίτης με σύνολο μονάδων 191,00 ο καθένας έναντι 190,33 του αιτητή. Τα ενδιαφερόμενα μέρη Δημητρίου, Κούτης και Σιακόλας έπονταν του αιτητή στον κατάλογο με σύνολο μονάδων 190,25, 188,67 και 187,92, αντίστοιχα.
Ακολούθησε η εξέταση των ενστάσεων από την Ε.Ε.Υ. και η ετοιμασία του τελικού καταλόγου. Η σειρά κατάταξης και οι μονάδες του αιτητή και των ενδιαφερομένων μερών στον τελικό κατάλογο παρέμειναν όπως ήταν στον κατάλογο της Συμβουλευτικής.
Ακολούθησαν οι προσωπικές συνεντεύξεις ενώπιον της Ε.Ε.Υ. στις οποίες παρίστατο και ο κ. Μιχαήλ Φιλίππου, Πρώτος Λειτουργός Εκπαίδευσης.
Μετά την αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων στις συνεντεύξεις από τον κ. Φιλίππου προέβη και η Ε.Ε.Υ. στην αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων. Η απόδοση του αιτητή χαρακτηρίστηκε ως "καλή" τόσο από τον κ. Φιλίππου όσο και από την Ε.Ε.Υ. Τα ενδιαφερόμενα μέρη έτυχαν ψηλότερης αξιολόγησης από τον Πρώτο Λειτουργό Εκπαίδευσης και την Ε.Ε.Υ.
Στη συνέχεια και όπως κατά λέξη αναφέρεται στο πρακτικό της συνεδρίασης της Ε.Ε.Υ. ημερ. 28.6.93, (Παράρτημα Δ στην ένσταση):
"... η Επιτροπή αφού μελέτησε τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων και αφού έλαβε υπόψη το περιεχόμενο των φακέλων αυτών, καθώς και την εντύπωση που αποκόμισε κατά τις προσωπικές συνεντεύξεις, όπως φαίνεται πιο πάνω, αποφασίζει σύμφωνα με το άρθρο 35Β(10)(β) των περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων 1969 έως (αρ. 6) του 1992, να αυξήσει τις μονάδες των υποψηφίων ως αποτέλεσμα της εκτίμησης των στοιχείων αυτών ως εξής:
|
|
7058 |
Κύπρος Παπαμιχαήλ |
191,00+3,50 |
= |
194,50 |
|
|
|
7070 |
Στέλιος Παφίτης |
191,00+3,00 |
= |
194,00 |
|
|
|
7068 |
Παναγιώτης Νικολάου |
190,33+2,00 |
= |
192,33 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
7080 |
Νεόφυτος Δημητρίου |
190,25+3,00 |
= |
193,25 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
7082 |
Δημήτρης Κούτης |
188,67+4,00 |
= |
192,67 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
7056 |
Σταύρος Σιακόλας |
187,92+5,00 |
= |
192,92 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Με βάση τα πιο πάνω η Επιτροπή αποφασίζει να προσφέρει προαγωγή στη θέση καθηγητή Πρακτικών Γνώσεων στην κλίμακα All, από την 1η Ιουλίου 1993, στους ακόλουθους που συγκεντρώνουν τις περισσότερες μονάδες:
.................................."
Οι τελευταίοι πέντε στον κατάλογο των προαχθέντων ήταν τα ενδιαφερόμενα μέρη και ως αποτέλεσμα ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή.
Δεν θα αναφερθώ σ' όλους τους λόγους ακυρότητας που πρόβαλε ο δικηγόρος του αιτητή, γιατί το αποτέλεσμα της προσφυγής προδιαγράφεται από τον ισχυρισμό για έλλειψη αιτιολογίας της απόφασης της Ε.Ε.Υ. για παροχή πρόσθετων μονάδων δυνάμει του άρθρου 35Β(10)(β) του Ν. 10/69. Συγκεκριμένα η θέση του δικηγόρου του αιτητή είναι πως στη συγκεκριμένη περίπτωση η συνέντευξη όχι μόνο κατέστη το αποφασιστικό κριτήριο παραβιάζοντας το άρθρο 35Β(10)(β), που προνοεί ότι για αύξηση μονάδων θα λαμβάνεται υπόψη εκτός από την εντύπωση που απεκομίσθη από τις προσωπικές συνεντεύξεις και το περιεχόμενο των φακέλων, αλλά παράλληλα ανάτρεψε και την υπεροχή που είχε ο αι-τητής έναντι των ενδιαφερομένων μερών Δημητρίου, Κούτη και Σιακόλα, που ήταν το αποτέλεσμα της εκτίμησης των αντικειμενικών στοιχείων που περιέχονται στους φακέλους. Η Ε.Ε.Υ. συνέχισε ο κ. Αγγελίδης, αύξησε τις μονάδες χωρίς να δώσει οποιαδήποτε αιτιολογία για την απόφαση της αυτή, όπως ρητά απαιτείται από το άρθρο 35Β(10)(β) του Ν. 10/69.
Το ίδιο θέμα ηγέρθη στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Παύλος Πιπερίδης κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 134 όπου λέχθηκαν τα ακόλουθα σε σχέση με την απαίτηση του νόμου για αιτιολογία της απόφασης για παροχή πρόσθετων μονάδων:
"Στο σύστημα αριθμητικής αποτίμησης των κριτηρίων της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας που εισήξε ο περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμος του 1969 (Ν. 10/69 όπως έχει τροποποιηθεί) η ΕΕΥ έχει πρωτοβάθμια εξουσία, σε περιπτώσεις όπως η παρούσα, για παροχή πρόσθετων μονάδων (1-5) δυνάμει του άρθρου 35Β(10)(β). Αυτές οι μονάδες μπορούν να παραχωρηθούν "με αιτιολογημένη απόφασή της (της ΕΕΥ) η οποία στηρίζεται στην εντύπωση που απεκόμισε από τις προσωπικές συνεντεύξεις και το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Υπηρεσιακών Εκθέσεων".
Η σειρά των υποψηφίων στον τελικό κατάλογο, με βάση την αριθμητική αποτίμηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής και το αποτέλεσμα των ενστάσεων που είχαν υποβληθεί, ήταν ανατρέψιμη ανάλογα με το πώς θα ασκούσε την εξουσία της η ΕΕΥ. Επομένως, οι πρόσθετες μονάδες που παραχωρήθηκαν από την ΕΕΥ, ήταν αποφασιστικής σημασίας.
..................................
Ο Νόμος καθορίζει τους παράγοντες βάσει των οποίων είναι επιτρεπτό να παραχωρηθούν πρόσθετες μονάδες. Αυτή είναι η εντύπωση που απεκόμισε η ΕΕΥ από τις προσωπικές συνεντεύξεις, και το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Υπηρεσιακών Εκθέσεων. Η απόφαση της ΕΕΥ περιορίζεται στην αναγραφή, που εν προκειμένω απολήγει να είναι αχρείαστη επανάληψη, των παραγόντων που ήδη καθορίζει ο Νόμος. Αυτό δεν είναι αιτιολογία. Παραμένει εντελώς άγνωστος ο συλλογισμός. Δεν γνωρίζουμε ποιες μονάδες δόθηκαν με αναφορά στη συνέντευξη και ποιες με αναφορά στους Φακέλους και στις Εκθέσεις και γιατί. Επισημαίνουμε εδώ πως η απόφαση περιέχει διαφοροποιήσεις ακόμα και σε εκατοστά της μονάδας. Η ΕΕΥ αναφέρει πως έλαβε υπόψη και τους Φακέλους και τις Εκθέσεις αλλά δεν γνωρίζουμε τί από τις Εκθέσεις και τί από τους Φακέλους διαδραμάτισε τον ένα ή τον άλλο ρόλο. Όπως έχουν τα πράγματα ο δικαστικός έλεγχος είναι εντελώς αδύνατος. Όσα αναφέρονται στην απόφαση θα μπορούσαν να ταιριάξουν σε κάθε υπόθεση, όπως άλλωστε καταφαίνεται και από το γεγονός ότι συνιστούν την ενιαία βάση για την προσθήκη που ακολούθησε ως προς τον κάθε ένα από τους υποψηφίους."
Στην παρούσα υπόθεση η απόφαση της Ε.Ε.Υ. για αύξηση των μονάδων περιέχεται σχεδόν αυτούσια στο απόσπασμα των πρακτικών ημερ. 28.6.93, που παράθεσα πιο πάνω. Το ίδιο περίπου λεκτικό χρησιμοποιήθηκε ως αιτιολογία και στην προαναφερθείσα απόφαση της Ολομέλειας.
Όλα τα πιο πάνω αναπόφευκτα οδηγούν την επίδικη απόφαση σε ακύρωση. Η απόφαση για παροχή πρόσθετων μονάδων είναι αναιτιολόγητη κατά παράβαση του άρθρου 35Β(10)(β) του νόμου και ο δικαστικός έλεγχος ανέφικτος. Η έλλειψη αιτιολογίας αποκτά ιδιαίτερη σημασία στην προκειμένη περίπτωση, ενόψει και της ανατροπής της υπεροχής που διατηρούσε ο αιτητής έναντι των ενδιαφερομένων μερών Δημητρίου, Κούτη και Σιακόλα, μέχρι το στάδιο του προκαταρκτικού καταλόγου. Σχετική με το θέμα είναι επίσης και η πρωτόδικη απόφαση Χαραλαμπία Σαββίδου ν. Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 700.
Ενόψει της κατάληξης μου για ακύρωση της επίδικης απόφασης για το λόγο που αναφέρω πιο πάνω, δεν θα ασχοληθώ με άλλους λόγους ακυρότητας.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Δεν επιδικάζονται έξοδα.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.