|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1995) 4 ΑΑΔ 1606
24 Αυγούστου, 1995
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΚΙΝΗΤΑ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ ΛΤΔ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 744/94)
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού — Άδεια λειτουργίας διαμερισμάτων — Πρωτογενής και δευτερογενής νομοθεσία — Οι περιστάσεις στην κριθείσα περίπτωση μη χορήγησης της άδειας.
Οι αιτητές προσέβαλαν την απόρριψη αιτήματός τους για άδεια λειτουργίας διαμερισμάτων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Η αίτηση ορθά εξετάστηκε με βάση τους Κανονισμούς 206/93, συγκεκριμένα ο Κανονισμός 49(A)(1) κάνει ρητή αναφορά στο Άρθρο 21(α) ώστε οι Κανονισμοί να εφαρμόζονται στην περίπτωσή του. Εξ άλλου και το ίδιο το Άρθρο 21(α) αναφέρεται σε κανονισμούς βάσει των οποίων και θα εφαρμόζεται. Η θέση που πρόβαλε ο δικηγόρος των αιτητών ότι οι πιο πάνω Κανονισμοί 206/93 δεν εφαρμόζονται διότι θεσπίστηκαν την ίδια μέρα με το νόμο, είναι αβάσιμοι.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, με την οποία απορρίφθηκε αίτηση των αιτητών για εξασφάλιση άδειας λειτουργίας διαμερισμάτων τους στο Πισσούρι.
Κ. Καλλής, για τους Αιτητές.
Α. Δικηγορόπουλος, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ.: Η προσφυγή αυτή προσβάλλει την απόφαση του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (Κ.Ο.Τ.) που περιέχεται στην επιστολή τους ημερ. 24.6.94, με την οποία απορρίφθηκε αίτηση των αιτητών για εξασφάλιση άδειας λειτουργίας διαμερισμάτων τους στο Πισσούρι. Ας σημειωθεί ότι οι αιτητές λανθασμένα αναφέρουν την ημερομηνία της επιστολής σαν 14.7.94.
Η αίτηση βασίζεται σε ισχυριζόμενη πλάνη περί τον νόμο και τα πράγματα και συγκεκριμένα σε εσφαλμένη ερμηνεία του νόμου και των Κανονισμών.
Με την ένσταση τους οι καθ' ων η αίτηση εμμένουν στην νομιμότητα της απόφασής τους, ισχυριζόμενοι ότι η απόφαση λήφθηκε με βάση το ότι δεν ικανοποιούντο οι πρόνοιες των σχετικών Κανονισμών.
Τα γεγονότα σε μεγάλη συντομία είναι τα ακόλουθα. Η αίτηση των αιτητών είναι ημερ. 20.8.93 και περιέχεται στον Φάκελο, τεκμ.1, επίσης στο Τεκμ.1 περιέχεται το δελτίο επιθεώρησης των διαμερισμάτων για σκοπούς εξέτασης της αίτησης.
Στη συνέχεια η αίτηση εξετάστηκε από την επιτροπή ξενοδοχείων και από το διοικητικό συμβούλιο του Κ.Ο.Τ. στη Συνεδρία του ημερ. 6.6.94, το οποίο και αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης. Η απόφαση αυτή κοινοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή ημερ. 24.6.1994.
Στη γραπτή του αγόρευση ο δικηγόρος των αιτητών ισχυρίστηκε ουσιαστικά ότι οι Κανονισμοί 206/93 βάσει των οποίων εξετάστηκε και απορρίφθηκε η αίτηση, δεν τυγχάνουν εφαρμογής στην παρούσα περίπτωση για δύο λόγους:-
(α) Οι Κανονισμοί εφαρμόζονται μόνο στην περίπτωση επιχειρήσεων οργανωμένων διαμερισμάτων και όχι στην περίπτωση μη εγγεγραμμένων τουριστικών καταλυμάτων βάσει του άρθρου 21(a) των Περί Ξενοδοχείων και Τουριστικών Καταλυμάτων Νόμων 1969 - 1993, όπως η παρούσα.
(β) Οι πιο πάνω αναφερθέντες κανονισμοί δεν είχαν εφαρμογή στην περίπτωση του άρθρου 21(a) σαν θέμα ερμηνείας του νόμου.
Ο Δικηγόρος των αιτητών αναφέρθηκε στη γραπτή του αγόρευση και σε πρόσθετο λόγο ακύρωσης της επίδικης απόφασης, ισχυριζόμενος ότι πάσχει λόγω έλλειψης δέουσας αιτιολογίας. Ο λόγος αυτός δεν αναφέρεται καθόλου στην προσφυγή, και ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση εισηγήθηκε ότι το Δικαστήριο δεν πρέπει να τον επιληφθεί.
Αναφορικά με τους δύο άλλους λόγους που βασίζεται ο δικηγόρος των αιτητών, η θέση του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση είναι ότι οι Κανονισμοί 206/93 έχουν εφαρμογή στην περίπτωση του άρθρου 21(α).
Έχω εξετάσει τους πιο πάνω νομικούς ισχυρισμούς του αιτητή και είμαι της γνώμης ότι η αίτηση ορθά εξετάστηκε με βάση τους Κανονισμούς 206/93, συγκεκριμένα ο Κανονισμός 49/(Α)(1) κάνει ρητή αναφορά στο άρθρο 21(α) ώστε οι Κανονισμοί να εφαρμόζονται στην περίπτωσή του. Εξ άλλου και το ίδιο το άρθρο 21(α) αναφέρεται σε κανονισμούς βάσει των οποίων και θα εφαρμόζεται. Η θέση που πρόβαλε ο δικηγόρος των αιτητών ότι οι πιο πάνω Κανονισμοί 206/93 δεν εφαρμόζονται διότι εθεσπίστηκαν την ίδια μέρα με το νόμο, είναι κατά τη γνώμη μου αβάσιμοι.
Αναφορικά με τον πρόσθετο λόγο που πρόβαλε ο δικηγόρος των αιτητών στη γραπτή του αγόρευση, για έλλειψη αιτιολογίας, εκτός του ότι τέτοιος λόγος δεν προβλήθηκε όπως έπρεπε στην προσφυγή του, και στην ουσία και πάλι δεν ευσταθεί, διότι όπως προκύπτει από το περιεχόμενο του φακέλου, τεκμ.1, υπάρχει πλήρης αιτιολόγηση.
Η προσφυγή απορρίπτεται άνευ εξόδων.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.