|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 1279
30 Ιουνίου, 1995
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 726/93)
Διοικητικό Δίκαιο — Διοικητική πράξη — Εκτελεστή διοικητική πράξη σε αντιδιαστολή προς βεβαιωτική — Κρίση ως προς τον βεβαιωτικό χαρακτήρα πράξης — Νέα στοιχεία και νέα έρευνα — Η πράξη στην εξετασθείσα υπόθεση κρίθηκε βεβαιωτική, στερούμενη εκτελεστότητας και ανεπίδεκτη προσβολής με προσφυγή.
Ο αιτητής προσέβαλε τον χαρακτηρισμό ως αυτοτελώς εργαζόμενου δικηγόρου και όχι ως μισθωτού για σκοπούς ασφαλίσεων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επιβεβαιωτική της απόφασης του Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων με ημερομηνία 13/5/1993. Με την αίτησή του για αναθεώρηση ο αιτητής δεν παρουσίασε οποιαδήποτε νέα στοιχεία που να δικαιολογούν νέα έρευνα.
Ούτε νέα στοιχεία έδωσε ο αιτητής με την επιστολή του ημερομηνίας 9/6/1993 προς το Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ούτε και έγινε νέα έρευνα από το αρμόδιο όργανο το οποίο απλά επιβεβαίωσε την απόφασή του τις 13/5/1993.
Η επίδικη απόφαση επομένως στερείται εκτελεστότητας και δεν είναι δεκτική προσβολής ενώπιον του Δικαστηριου τούτου σύμφω να με το Άρθρο 146.1 του Συντάγματος.
Η προσφυγή απορρίπτεται με Λ.Κ.150 έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία αποφασίστηκε ότι ο αιτητής κατετάσσετο στην κατηγορία των αυτοτελώς εργαζόμενων προσώπων και όχι των μισθωτών.
Α. Ευτυχίου, για τον Αιτητή.
Ε. Ρωσσίδου - Παπακυριακού, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή ζητά την πιο κάτω θεραπεία:-
"Α. Δήλωση του Σεβ. Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του Διευθυντή Κοιν. Ασφαλίσεων ημερ. 2.7.93 η οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή κατά ή περί την 5.7.93 με την οποίαν ούτος απεφάσισεν ότι ο Αιτητής για την περίοδον από 13.1.92 μέχρι 1.10.92 κατετάσσετο στην κατηγορία των αυτοτελώς εργαζομένων προσώπων και όχι των μισθωτών και επομένως ήτο υπόχρεως να καταβάλει εισφορές εις το Ταμείον Κοιν. Ασφαλίσεων κηρυχθεί άκυρη και εστερημένη οιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.
Β. Δήλωση του Σεβ. Δικαστηρίου ότι η παράλειψη και/ή άρνηση των καθ' ων η αίτηση ν' αναθεωρήσουν την αρχική απόφασή τους ημερ. 13.5.93 δυνάμει των νέων στοιχείων που έστειλε ο Αιτητής στην επιστολή του ημερ. 9.6.93 είναι άκυρη και χωρίς οποιοδήποτε αποτέλεσμα και οτιδήποτε παραλήφθηκε να γίνει να εκτελεστεί."
Ο αιτητής ο οποίος είναι δικηγόρος, υπέβαλε στις 17/2/1993 παράπονο στο Τμήμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων ότι το δικηγορικό γραφείο Λουκή Παπαφιλίππου & Σία παρέλειψε να καταβάλει γι' αυτόν εισφορές Κοινωνικών Ασφαλίσεων ως μισθωτός για την περίοδο από 13/1/1992 μέχρι 1/10/1992.
Το παράπονο διερευνήθηκε και λήφθηκαν καταθέσεις τόσο από τον αιτητή όσο και από συνεταίρους και συνεργάτες του δικηγορικού γραφείου Λουκή Παπαφιλίππου & Σία.
Με βάση την έρευνα που έγινε, ο Διευθυντής κατέληξε στην απόφαση να κατατάξει τον αιτητή στην κατηγορία των αυτοτελώς εργαζομένων για την πιο πάνω περίοδο και τον ενημέρωσε σχετικά με την επιστολή ημερομηνίας 13/5/1993 για τους λόγους που αναφέρονται στην εν λόγω επιστολή,
Ο αιτητής με επιστολή του προς το Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων ημερομηνίας 9/6/1993, ζήτησε αναθεώρηση της εν λόγω απόφασης.
Ο Διευθυντής Κοινωνικών Ασφαλίσεων με επιστολή του ημερομηνίας 2/7/1993 απέρριψε το αίτημα του αιτητή για αναθεώρηση και επιβεβαίωσε την προηγούμενη απόφαση ημερομηνίας 13/5/1993.
Οι καθ' ων η αίτηση ήγειραν προδικαστική ένσταση ισχυριζόμενοι πώς η προσβαλλόμενη απόφαση ημερομηνίας 2/7/1993 δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική αλλά βεβαιωτική με την οποία επαναλαμβάνεται το περιεχόμενο της προηγούμενης απόφασής τους ημερομηνίας 13/5/1993 και ως εκ τούτου δεν μπορεί να προσβληθεί με προσφυγή ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου σύμφωνα με το Άρθρο 146 του Συντάγματος, και επομένως η παρούσα αίτηση είναι εκπρόθεσμη ως προς την εκτελεστή διοικητική πράξη ημερομηνίας 13/5/1993, γιατί η προσφυγή δεν καταχωρήθηκε μέσα στην προθεσμία των 75 ημερών που καθορίζει η παράγραφος 3 του Άρθρου 146 του Συντάγματος.
Είμαι της γνώμης ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επιβεβαιωτική της απόφασης του Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων με ημερομηνία 13/5/1993. Με την αίτησή του για αναθεώρηση ο αιτητής δεν παρουσίασε οποιαδήποτε νέα στοιχεία που να δικαιολογούν νέα έρευνα.
Οι λόγοι που επικαλείται ο αιτητής στην επιστολή του προς το Διευθυντή, ημερομηνίας 9 Ιουνίου 1993 βρίσκονταν ενώπιον του Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων και λήφθηκαν υπόψη όταν πάρθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από την επίδικη απόφαση ημερομηνίας 2 Ιουλίου 1993.
"Όλα τα σημεία που εγείρετε στην επιστολή σας είχαν αποτελέσει αντικείμενο λεπτομερούς έρευνας που είχε διεξαχθεί από Επιθεωρητή της υπηρεσίας μας πριν σας κοινοποιηθεί η απόφαση μας ημερομηνίας 13.5.1993. Στην επιστολή σας δεν υπάρχουν νεώτερα στοιχεία που να δικαιολογούν αναθεώρηση της αρχικής απόφασης."
Είναι φανερό από τα πιο πάνω ότι ούτε νέα στοιχεία έδωσε ο αιτητής με την επιστολή του ημερομηνίας 9/6/1993 προς το Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ούτε και έγινε νέα έρευνα από το αρμόδιο όργανο το οποίο απλά επιβεβαίωσε την απόφασή του τις 13/5/1993.
Η επίδικη απόφαση επομένως στερείται εκτελεστότητας και δεν είναι δεκτική προσβολής ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου σύμφωνα με το Άρθρο 146.1 του Συντάγματος.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται.
Ο αιτητής να πληρώσει £150,00 έξοδα των καθ' ων η αίτηση.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £150 έξοδα.