|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1995) 4 ΑΑΔ 620
24 Μαρτίου, 1995
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΟΛΥΜΠΙΑ ΔΥΜΙΩΤΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΥΓΕΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 260/93)
Διοικητική Πράξη — Εκτελεστή — Απόφαση απόρριψης αιτήματος αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη έστω κι αν πληροφορεί επιπρόσθετα περί της γνωμάτευσης του Γενικού Εισαγγελέα.
Προσφορές — Παράκαμψη από τις διαδικασίες των προσφορών για εκμετάλλευση καφετέριας σε Κυβερνητικό κτίριο θα παραβίαζε τις αρχές της χρηστής διοίκησης.
Προσφορές — Εκμετάλλευση καφετέριας στο νοσοκομείο Λεμεσού Παρόλο που στην προκήρυξη δεν αναφερόταν αν αφορούσε στο παλαιό νοσοκομείο έτσι πρέπει να ερμηνευτεί εφόσον όταν έγινε η προκήρυξη το νέο νοσοκομείο δεν είχε ακόμα ανεγερθεί.
Η αιτήτρια προσέβαλε την απόφαση των καθ' ων η αίτηση, με την οποία απέρριψαν αίτημα της για παραχώρηση σε αυτήν της εκμετάλλευσης της καφετέριας του νεού Νοσοκομείο Λεμεσού.
Για λόγους, για τους οποίους δεν ευθύνονταν οι καθ' ων η αίτηση, η καφετέρια του παλαιού νοσοκομείου δεν μπόρεσε να δοθεί στην αιτήτρια παρά την κατακύρωση της προσφοράς σε αυτήν για τα έτη 1991-1992.
Ως εκ τούτου εις αντάλλαγμα ζήτησε όπως έχει την εκμετάλλευση της καφετέριας του νέου νοσοκομείο. Οι καθ' ων η αίτηση απάντησαν πως θα προκηρύσσονταν προσφορές στις οποίες θα μπορούσε να λάβει μέρος και η αιτήτρια.
Ο δικηγόρος των καθών η αίτηση πρόβαλε προδικαστική ένσταση πως η επίδικη απόφαση δεν ήταν εκτελεστή διοικητική πράξη αλλά μόνο πληροφοριακή.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή αποφάσισε:
Α. Επί της προδικαστικής ενστάσεως:
1. Η αιτήτρια με την επιστολή της ημερομηνίας 2/7/1992 υπέβαλε συγκεκριμένο αίτημα το οποίο απορρίφθηκε από τους καθών, με αποτέλεσμα να επηρεαστούν αρνητικά τα συμφέροντα της. Το γεγονός ότι οι καθ' ων η αίτηση "πληροφορούν" την αιτήτρια για την άποψη του Γενικού Εισαγγελέα (την οποία εν πάση περιπτώσει υιοθέτησαν), δεν προσδίδει στην επιστολή πληροφοριακό χαρακτήρα, γιατί εκείνο που ουσιαστικά έπραξαν ήταν να απορρίψουν το αίτημα της αιτήτριας. Με το περιεχόμενο της επιστολής ημερομηνίας 1/2/1993 κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια εκτελεστή διοικητική πράξη.
Β. Επί της ουσίας:
2. Με όση συμπάθεια κι αν προσεγγιστεί η υπόθεση της αιτήτριας η προσφυγή της δεν μπορεί να επιτύχει. Η αιτήτρια δικαιολογημένα νοιώθει αδικημένη από την εξέλιξη που πήρε τελικά το θέμα. Το γεγονός όμως αυτό δεν μπορεί να δικαιολογήσει παράκαμψη των Κανονισμών για τη Διαδικασία των Προσφορών και παραχώρηση της εκμετάλλευσης της καφετερίας σε αυτήν χωρίς την προκήρυξη προσφορών, γιατί κάτι τέτοιο θα συνιστούσε παραβίαση των αρχών της χρηστής διοίκησης.
3. Είναι γεγονός ότι η προκήρυξη των προσφορών στην Επίσημη Εφημερίδα δε διευκρινίζει σε ποιο νοσοκομείο αφορούσε η προκήρυξη. Επίσης ούτε οι Όροι των Προσφορών κάνουν τέτοια διάκριση. Όμως έχοντας υπόψη όλα τα στοιχεία της υπόθεσης το συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι η προκήρυξη της προσφοράς αφορούσε το Παλιό Νοσοκομεία. Είναι παραδεκτό ότι το Νέο Νοσοκομείο παραδόθηκε περί το τέλος του 1992. Συνεπώς, κατά το χρόνο της προκήρυξης της προσφοράς (τέλος του 1990) υπήρχε μόνο το Παλιό Νοσοκομείο και όπως ρητά αναφέρεται στον όρο 8 της προσφοράς, η διάρκεια της εκμετάλλευσης της καφετερίας ήταν δύο έτη από 1/1/1991 - 31/12/1992. Ο καθορισμός της πιο πάνω χρονικής περιόδου καθιστά αναπόφευκτο το συμπέρασμα ότι η εκμετάλλευση της καφετερίας από την αιτήτρια προορίζετο για το Παλιό Νοσοκομείο και μόνο για την πιο πάνω αναφερόμενη χρονική περίοδο.
4. Κανένας από τους λόγους ακυρότητας που πρόβαλε ο δικηγόρος της αιτήτριας δεν ευσταθεί. Οι καθ' ων η αίτηση προτού αποφασίσουν για το αίτημα της αιτήτριας ερεύνησαν τις πιθανές επιπτώσεις από τυχόν έγκριση του και απευθύνθηκαν για το σκοπό αυτό στο Γενικό Εισαγγελέα.
5. Ούτε ο ισχυρισμός για έλλειψη αιτιολογίας τεκμηριώνεται. Η αιτιολογία είναι σαφής και εν πάση περιπτώσει συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα της αιτήτριας όπως αναλάβει την εκμετάλλευση της καφετερίας του Νέου Νοσοκομείου Λεμεσού.
Α. Νεοκλέους, για την Αιτήτρια.
Α. Βασιλειάδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια με την παρούσα προσφυγή ζητά την πιο κάτω θεραπεία:-
"1. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση και/ή παράλειψη των Καθών η αίτηση που κοινοποιήθηκε στην Αιτήτρια με επιστολή ημερομηνίας 1/2/1993 και με την οποία οι Καθών η αίτηση απέρριψαν το αίτημα της Αιτήτριας όπως αναλάβει την εκμετάλλευση της καφετερίας του Νέου Νοσοκομείου Λεμεσού είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος."
Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως εξής:-
Η καφετερία του Νοσοκομείου Λεμεσού ήταν ενοικιασμένη σε κάποιο Παντελή Μιχαηλίδη με ενοίκιο £300,00 το μήνα. Η διάρκεια του συμβολαίου ενοικίασης της καφετερίας ήταν για δύο χρόνια, δηλαδή από 1/1/1989 - 32/12/1990.
Πριν τη λήξη του συμβολαίου ζητήθηκαν προσφορές για την ενοικίαση της καφετερίας για νέα περίοδο δύο ετών δηλαδή από 1/1/1991 - 31/12/1992. Λήφθηκαν πέντε προσφορές ανάμεσα στις οποίες ήταν κι εκείνη της αιτήτριας.
Το Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών με απόφαση του ημερομηνίας 27/12/1990 κατακύρωσε την προσφορά στην αιτήτρια για το ποσό των £460,00 το μήνα που ήταν η πιο ψηλή προσφορά.
Το Υπουργείο Υγείας με επιστολή του ημερομηνίας 27/12/1990 στην οποία αναγράφετο "Πολύ Επείγον" πληροφόρησε την αιτήτρια ότι έγινε δεκτή η προσφορά της για εκμετάλλευση της καφετερίας του Νοσοκομείου Λεμεσού για περίοδο δύο ετών μόνον (από 1/1/1991 - 31/12/1992), έναντι καταβολής ενοικίου £460,00 το μήνα.
Στο μεταξύ το Υπουργείο Υγείας δεν μπόρεσε να παραχωρήσει την καφετερία στην αιτήτρια γιατί ο προηγούμενος κάτοχος της Παντελής Μιχαηλίδης εξασφάλισε την έκδοση απαγορευτικού διατάγματος, και δεν παρέδωσε την καφετερία.
Η αιτήτρια απέστειλε στο Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Υγείας επιστολή ημερομηνίας 2/7/1992 το περιεχόμενο της οποίας λέγει:-
"Αναφέρομαι στο πιο πάνω θέμα και στην προς εμέ επιστολή σας ημ. 27/12/90 και επιθυμώ να σας πληροφορήσω τα πιο κάτω:
α. Με την πιο πάνω επιστολή σας με πληροφορήσετε ότι το Συμβούλιο Προσφορών αποδέκτηκε την προσφορά μου για την εκμετάλλευση της καφετέριας του Νοσοκομείου Λεμεσού για περίοδο δύο ετών από 1/1/91 - 31/12/92.
β. Όπως γνωρίζετε πολύ καλά δεν κατέστη δυνατό να παραλάβω και εκμεταλλευθώ την εν λόγω καφετέρια λόγω του ότι ο προηγούμενος ενοικιαστής στη λήξη της ενοικίασης την 31/12/90 δεν σας παρέδωσε την καφετέρια και αντ' αυτού προσέφυγε στο Δικαστήριο και παρά το γεγονός ότι εκδόθηκε Διάταγμα έξωσης από το Δικαστήριο συνεχίζει να κατέχει την καφετέρια λόγω του ότι υπέβαλε έφεση η οποία εκκρεμεί.
γ. Συνεπεία των πιο πάνω γεγονότων και λόγω του ότι δεν παρέλαβα την καφετέρια έχω υποστεί μεγάλη ζημιά για την οποία επιφυλάσσω τα δικαιώματα μου.
δ. Αντιλαμβάνομαι ότι εντός συντόμου χρονικού διαστήματος θα λειτουργήσει το νέο Νοσοκομείον Λεμεσού και με την παρούσα επιστολή μου παρακαλώ όπως μου δοθεί η εκμετάλλευση της καφετέριας του νέου Νοσοκομείου για περίοδο τουλάχιστον δύο ετών.
ε. Παρακαλώ όπως η παρούσα μου τύχει της δεούσης προσοχής σας και όπως εξετάσετε το δίκαιο αίτημα μου μετά πάσης δυνατής συμπάθειας καθ' ότι διά της μη παράδοσης της καφετέριας της 1/1/91 αισθάνομαι κατάφορα αδικημένη παρά το γεγονός ότι τούτο έγινε για λόγους ανεξάρτητους από την θέληση σας.
Μένω με την βεβαιότητα ότι θα τύχω συντόμου και ευνοϊκής απαντήσεως σας."
Με επιστολή του ημερομηνίας 26/11/1992 ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου απευθύνθηκε για οδηγίες στο Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας ο οποίος με επιστολή του ημερομηνίας 24/1/1993 ανέφερε μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:-
"Η ενοικίαση καφετεριών/καντίνων μέσα στα κυβερνητικά κτίρια δεν συνίσταται σε ενοικίαση υποστατικού αλλά αποτελεί στην ουσία συμφωνία για παροχή υπηρεσιών γιαυτό και πρέπει να γίνεται με την προκήρυξη προσφορών σύμφωνα με τους Κανονισμούς για τη Διαδικασία των Προσφορών όπως αυτοί τροποποιήθηκαν με βάση την Απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου με αριθμό 20.305.
Οι περιπτώσεις στις οποίες η κανονική διαδικασία προσφορών μπορεί να παρακαμφθεί περιέχονται στον Κανονισμό 37 αλλά η παρούσα περίπτωση δεν εμπίπτει σε οποιαδήποτε από τις εξαιρέσεις αυτές.
Ενόψει των πιο πάνω και παρόλο που έχω την άποψη ότι η ενοικίαση της καφετέριας του Νέου Νοσοκομείου στην Ολυμπία Δυμιώτου είναι, υπό τις περιστάσεις, επιθυμητή για διάφορους λόγους, πιστεύω ότι η διαδικασία προσφορών όπως περιγράφεται στους σχετικούς Κανονισμούς δεν μπορεί να παρακαφθεί."
Με βάση τα πιο πάνω στάληκε στην αιτήτρια η ακόλουθη επιστολή ημερομηνίας 1/2/1993 το περιεχόμενο της οποίας αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής:-
"Κυρία,
Σε συνέχεια της επιστολής μου ημερ. 26 Νοεμβρίου, 1992, σχετικά με το αίτημα σας να αναλάβετε την Καφετέρια του Νέου Νοσοκομείου Λεμεσού, επιθυμώ να σας πληροφορήσω ότι η γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα είναι να ζητήσουμε προσφορές.
Εν όψει της εν λόγω γνωμάτευσης, πολύ σύντομα θα ζητήσουμε προσφορές και αν ενδιαφέρεσθε μπορείτε να λάβετε μέρος."
Προτού προχωρήσω στην εξέταση της ουσίας της υπόθεσης θα εξετάσω την προδικαστική ένσταση που πρόβαλε ο δικηγόρος της Δημοκρατίας.
Είναι η θέση του κ. Βασιλειάδη ότι με την επιστολή της 1/2/1993 δεν κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια καμμιά εκτελεστή διοικητική πράξη. Η αιτήτρια είπε, απλώς πληροφορήθηκε πως σύμφωνα με γνωμάτευση της Γενικής Εισαγγελίας έπρεπε να ζητηθούν προσφορές για ενοικίαση καφετερίων/καντίνων και ότι μπορούσε να λάβει μέρος στη διαδικασία των προσφορών. Ο δικηγόρος της αιτήτριας αντέκρουσε τα πιο πάνω και αναφέρθηκε στις νομολογιακές αρχές βάσει των οποίων κρίνεται η εκτελεστότητα των διοικητικών πράξεων/αποφάσεων.
Η θέση του δικηγόρου της αιτήτριας με βρίσκει σύμφωνο. Η αιτήτρια με την επιστολή της ημερομηνίας 2/7/1992 υπέβαλε συγκεκριμένο αίτημα το οποίο απορρίφθηκε από τους καθ' ων, με αποτέλεσμα να επηρεαστούν αρνητικά τα συμφέροντα της. Το γεγονός ότι οι καθ' ων η αίτηση "πληροφορούν" την αιτήτρια για την άποψη του Γενικού Εισαγγελέα (την οποία εν πάση περιπτώσει υιοθέτησαν), δεν προσδίδει στην επιστολή πληροφοριακό χαρακτήρα, γιατί εκείνο που ουσιαστικά έπραξαν ήταν να απορρίψουν το αίτημα της αιτήτριας. Με το περιεχόμενο της επιστολής ημερομηνίας 1/2/1993 κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια εκτελεστή διοικητική πράξη, και θα προχωρήσω να εξετάσω την ουσία της υπόθεσης.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε ότι οι καθ' ων η αίτηση παραβίασαν την απόφαση του Συμβουλίου Προσφορών ημερομηνίας 27/12/1990 με την οποία έγινε αποδεκτή η προσφορά της αιτήτριας για εκμετάλλευση της καφετερίας του Νοσοκομείου Λεμεσού. Ισχυρίστηκε επίσης ότι η απόφαση αυτή λήφθηκε χωρίς τη διεξαγωγή δέουσας έρευνας, και ότι είναι προϊόν αλλότριου σκοπού. Για ενίσχυση της θέσης του ο δικηγόρος της αιτήτριας αναφέρθηκε σε διάφορα συγγράμματα που πραγματεύονται τα θέματα της καλής πίστης (estoppel) της επιείκιας και της παραβίασης των αρχών της χρηστής διοίκησης. Με βάση τις αρχές αυτές είπε, οι καθ' ων η αίτηση δεν είχαν δικαίωμα να αρνηθούν στην αιτήτρια την εκμετάλλευση της καφετερίας του Νέου Νοσοκομείου Λεμεσού. Είπε επίσης ότι η επίδικη απόφαση είναι αναιτιολόγητη.
Για υποστήριξη του ισχυρισμού του ότι υπήρξε παράβαση της απόφασης του Συμβουλίου Προσφορών, ο δικηγόρος της αιτήτριας είπε ότι η απόφαση του Συμβουλίου, η οποία κοινοποιήθηκε με την επιστολή ημερομηνίας 27/12/1990 αναφέρεται στην εκμετάλλευση της καφετερίας του Νοσοκομείου Λεμεσού από 1/1/1991 - 31/12/1992 και δε διευκρινίζει κατά πόσο η εκμετάλλευση αφορά την καφετερία του Παλιού ή του Νέου Νοσοκομείου. Επεσύναψε επίσης ως Παράρτημα "Β" στη γραπτή του αγόρευση την προκήρυξη των προσφορών που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στην οποία γίνεται αναφορά σε "καφετέρια του Νοσοκομείου Λεμεσού" σ' αντίθεση με τις καφετερίες των Νοσοκομείων Πάφου και Λάρνακας όπου γίνεται αναφορά σε "Νέο Νοσοκομείο Πάφου" και "Παλαιό Νοσοκομείο Λάρνακας". Επομένως συνέχισε, η απόφαση του Συμβουλίου Προσφορών η οποία κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια αφορούσε την εκμετάλλευση της καφετερίας του Νοσοκομείου Λεμεσού του Παλιού ή του Νέου αν αυτό λειτουργούσε κανονικά όπως αναμένετο.
Με όση συμπάθεια κι αν προσεγγιστεί η υπόθεση της αιτήτριας η προσφυγή της δεν μπορεί να επιτύχει. Η αιτήτρια δικαιολογημένα νοιώθει αδικημένη από την εξέλιξη που πήρε τελικά το θέμα. Το γεγονός όμως αυτό δεν μπορεί να δικαιολογήσει παράκαμψη των Κανονισμών για τη Διαδικασία των Προσφορών και παραχώρηση της εκμετάλλευσης της καφετερίας σ' αυτήν χωρίς την προκήρυξη προσφορών, γιατί κάτι τέτοιο θα συνιστούσε παραβίαση των αρχών της χρηστής διοίκησης.
Διαφωνώ με τη θέση του δικηγόρου της αιτήτριας ότι η απόφαση του Συμβουλίου Προσφορών προνοούσε όπως δοθεί στην αιτήτρια η εκμετάλλευση της καφετερίας είτε του Παλιού είτε του Νέου Νοσοκομείου Λεμεσού. Είναι γεγονός ότι η προκήρυξη των προσφορών στην Επίσημη Εφημερίδα δε διευκρινίζει σε ποιο νοσοκομείο αφορούσε η προκήρυξη. Επίσης ούτε οι Όροι των Προσφορών κάνουν τέτοια διάκριση. Όμως έχοντας υπόψη όλα τα στοιχεία της υπόθεσης το συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι η προκήρυξη της προσφοράς αφορούσε το Παλιό Νοσοκομείο. Είναι παραδεκτό ότι το Νέο Νοσοκομείο παραδόθηκε περί το τέλος του 1992. Συνεπώς, κατά το χρόνο της προκήρυξης της προσφοράς (τέλος του 1990) υπήρχε μόνο το Παλιό Νοσοκομείο και όπως ρητά αναφέρεται στον όρο 8 της προσφοράς, η διάρκεια της εκμετάλλευσης της καφετερίας ήταν δύο έτη από 1/1/1991 31/12/1992. Ο καθορισμός της πιο πάνω χρονικής περιόδου καθιστά κατά την άποψη μου αναπόφευκτο το συμπέρασμα ότι η εκμετάλλευση της καφετερίας από την αιτήτρια προορίζετο για το Παλιό Νοσοκομείο και μόνο για την πιο πάνω αναφερόμενη χρονική περίοδο.
Κανένας από τους λόγους ακυρότητας που πρόβαλε ο δικηγόρος της αιτήτριας δεν ευσταθεί. Οι καθ' ων η αίτηση προτού αποφασίσουν για το αίτημα της αιτήτριας ερεύνησαν τις πιθανές επιπτώσεις από τυχόν έγκριση του και απευθύνθηκαν για το σκοπό αυτό στο Γενικό Εισαγγελέα. Ούτε ο ισχυρισμός για έλλειψη αιτιολογίας τεκμηριώνεται. Η αιτιολογία είναι κατά την άποψη μου σαφής και εν πάση περιπτώσει συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου.
Αν και όπως λέχθηκε πιο πάνω είναι κατανοητό το αίσθημα της αδικίας που νοιώθει η αιτήτρια, εν τούτοις αποδοχή του αιτήματος της από τους καθ' ων η αίτηση, δεν ήταν υπό τις περιστάσεις η ενδεδειγμένη λύση. Η αιτήτρια θα μπορούσε να είχε προσφύγει στο Δικαστήριο όταν οι καθ' ων η αίτηση δεν της παρέδωσαν την κατοχή της καφετερίας με σκοπό την εξασφάλιση χρηματικής αποζημίωσης.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται.
Καμιά διαταγή για έξοδα εν όψει της φύσης της υπόθεσης.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.