|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 4 ΑΑΔ 1622
9 Ιουλίου, 1993
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ANAΦOPIKA ME TO APΘPO 246 TOY ΣYNTAΓMATOΣ
ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητής,
v.
KYΠPIAKHΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
MEΣΩ EΦOPOY ΦOPOY EIΣOΔHMATOΣ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Yποθέσεις Αρ. 1007/91, 1008/91, 1009/91, 1031/91, 1042/91, 50/92)
Οι περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμοι του 1961 έως 1991 — Άρθρο 8(κδ) — Απαλλαγή από το φόρο ξένου συναλλάγματος που εισάγεται στη Δημοκρατία και προέρχεται από παροχή μισθωτών υπηρεσιών σε ιδιωτικές επιχειρήσεις εκτός της Δημοκρατίας — Το ξένο συνάλλαγμα απαιτείται να εισάγεται στη Δημοκρατία από τον ίδιο το φορολογούμενο — Διαφορετική ερμηνεία από αυτήν προηγούμενης απόφασης στην υπόθεση Στυλιανού v. Δημοκρατίας — Η παροχή υπηρεσιών πιλότου στις Κυπριακές Αερογραμμές δεν πληροί τις προϋποθέσεις του Άρθρου.
Οι αιτητές που ήταν όλοι κυβερνήτες ή συγκυβερνήτες αεροσκαφών και εργοδοτούνταν από τις Κυπριακές Αερογραμμές, προσέβαλαν με τις προσφυγές τους την εγκυρότητα των φορολογιών φόρου εισοδήματος που τους επιβλήθηκαν για τα φορολογικά έτη 1987 μέχρι 1990. Οι προσφυγές συνεκδικάστηκαν γιατί αφορούσαν σε ένα μόνο νομικό σημείο, το Άρθρο 8(κδ) των Περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμων του 1961 έως 1991. Σύμφωνα με τους αιτητές ο Έφορος θα έπρεπε να είχε απαλλάξει από το φόρο, το ξένο συνάλλαγμα που προέκυψε από την παροχή μισθωτών υπηρεσιών τους εκτός της Δημοκρατίας προς τις Κυπριακές Αερογραμμές. Αντίθετα ο Έφορος αποφάσισε πως οι αιτητές δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις του Άρθρου 8(κδ) του Νόμου, γιατί οι υπηρεσίες τους δεν παρέχονταν στο εξωτερικό, αλλά στις Κυπριακές Αερογραμμές ως υπηρεσίες πιλότου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:
Το όλο θέμα επικεντρώνεται στην ερμηνεία του Άρθρου 8(κδ) του Νόμου. Οι προϋποθέσεις που θέτει το Άρθρο και που πρέπει να πληρούνται για να δικαιούται κάποιος της φορολογικής απαλλαγής είναι δύο και συγκεκριμένα: α) ξένο συνάλλαγμα να εισάγεται στη Δημοκρατία και β) να είναι το προϊόν παροχής μισθωτών υπηρεσιών, σε ιδιωτικές επιχειρήσεις εκτός της Δημοκρατίας.
Οι αιτητές απέτυχαν να ικανοποιήσουν την πρώτη προϋπόθεση. Δεν μπορεί με κανένα τρόπο να θεωρηθεί ότι οι αιτητές εισάγουν ξένο συνάλλαγμα στη Δημοκρατία. Οι αιτητές εργοδοτούνται από την εταιρεία στην Κύπρο και πληρώνονται στην Κύπρο σε κυπριακό νόμισμα. Το ξένο συνάλλαγμα που προκύπτει από την πώληση εισητηρίων και άλλες δραστηριότητες της εταιρείας στο εξωτερικό, εισάγεται στην Κύπρο από την εταιρεία και όχι από τους αιτητές.
Οι αιτητές επικαλέστηκαν την απόφαση του Δημητριάδη Δ., στην υπόθεση Γεώργιος Στυλιανού v. Δημοκρατίας, για υποστήριξη των ισχυρισμών τους.
Το παρόν Δικαστήριο διαφώνησε με την ερμηνεία που δοθηκε στην πιο πάνω απόφαση, στο σχετικό Άρθρο και συγκεκριμένα με το συμπέρασμα ότι το ξένο συνάλλαγμα δεν είναι απαραίτητο να εισάγεται στη Δημοκρατία από το φορολογούμενο. Ο σκοπός του νομοθέτη είναι η ενθάρρυνση εισαγωγής ξένου συναλλάγματος στη Δημοκρατία, από άτομα που παρέχουν μισθωτές υπηρεσίες στο εξωτερικό. Είναι καθαρά όφελος που παραχωρείται προσωπικά σε φορολογούμενο, ο οποίος για να δικαιούται να το καρπωθεί, έχει και την ανάλογη υποχρέωση να εισάξει το ξένο συνάλλαγμα, που προέκυψε άμεσα από την παροχή των δικών του υπηρεσιών.
Επιπρόσθετα, θεωρείται ότι τα γεγονότα στην προκειμένη περίπτωση, διαφέρουν από τα γεγονότα στην υπόθεση Στυλιανού (πιο πάνω). Ο αιτητής σε εκείνη την υπόθεση εργαζόταν σε υπεράκτια εταιρεία, ήταν μηχανικός και είχε καθήκον να επισκευάζει εξοπλισμούς οι οποίοι κατασκευάζοντο και πωλούντο από την εταιρεία στο εξωτερικό. Ο αιτητής κέρδιζε το μισθό του εξ ολοκλήρου στο εξωτερικό και παρόλο που κατατίθετο σε Τράπεζα στην Κύπρο σε κυπριακό νόμισμα, εντούτοις ο μισθός είχε συμφωνηθεί σε δολλάρια Αμερικής και πληρωνόταν από λογαριασμό εξωτερικού (external account) της εταιρείας.
Αναφορικά με τον ισχυρισμό των αιτητών ότι κατά τον πλείστο χρόνο της εργασίας τους προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο εξωτερικό, θεωρείται ότι το γεγονός αυτό είναι το φυσικό επακόλουθο του επαγγέλματος του πιλότου και αποτελεί μέρος των καθηκόντων του. Το γεγονός αυτό δεν μπορεί από μόνο του να μετατρέψει την εργοδότησή τους στην Κύπρο σε εργοδότηση στο εξωτερικό.
Με βάση τα πιο πάνω θεωρείται ότι η απόφαση του Εφόρου Φόρου Εισοδήματος να θεωρήσει ότι οι αιτητές δεν πληρούν τις προϋποθέσεις του Άρθρου 8(κδ) του Νόμου για να δικαιούνται φορολογική απαλλαγή, ήταν νόμιμη και ορθή.
Oι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Stylianou v. Republic (1988) 3 C.L.R. 832.
Προσφυγές.
Προσφυγές με τις οποίες προσβάλλεται η εγκυρότητα των φορολογιών φόρου εισοδήματος που επιβλήθηκαν στους αιτητές για τα φορολογικά έτη από το 1987 μέχρι το 1990.
Α. Δράκος, για τους Αιτητές.
Γ. Λαζάρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για του Καθ' ου η αίτηση.
Cur. adv. vult.
APTEMHΣ, Δ.: Με τις παρούσες προσφυγές προσβάλλεται η εγκυρότητα των φορολογιών φόρου εισοδήματος που επεβλήθηκαν στους αιτητές για φορολογικά έτη από το 1987 μέχρι το 1990.Οι προσφυγές συνεκδικάστηκαν επειδή βασίζονται σε ένα και μόνο νομικό σημείο και συγκεκριμένα το άρθρο 8(κδ) των Περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμων του 1961 έως 1991 (ο Νόμος).
Οι αιτητές στις προσφυγές αρ. 1007/91, 1008/91, 1009/91, 1031/91 προσβάλλουν την φορολογία τους για το φορολογικό έτος 1990. Ο αιτητής στην προσφυγή αρ. 50/92 προσβάλλει τις φορολογίες του για τα φορολογικά έτη 1989 και 1990, και ο αιτητής στην προσφυγή αρ. 1042/91 προσβάλλει τις φορολογίες του για τα φορολογικά έτη 1987, 1988, 1989 και 1990.
Οι αιτητές είναι κυβερνήτες/συγκυβερνήτες αεροσκαφών και εργοδοτούνται από τις Κυπριακές Αερογραμμές. Με επιστολές του συμβούλου τους για φορολογικά θέματα, κου Α. Αποστολίδη, υπέβαλαν ενστάσεις κατά των φορολογιών φόρου εισοδήματός τους για τα έτη που αναφέρονται πιό πάνω.
Οι ενστάσεις βασίζονταν στον ίδιο λόγο και συγκεκριμένα στο γεγονός ότι ο Έφορος Φόρου Εισοδήματος δεν είχε απαλλάξει από το φόρο σύμφωνα με το άρθρο 8(κδ) του Νόμου το ξένο συνάλλαγμα που όπως ισχυρίστηκαν, προέκυψε από την παροχή εκτός της Δημοκρατίας των μισθωτών υπηρεσιών τους προς τις Κυπριακές Αερογραμμές. Οι αιτητές, μέσω του συμβούλου τους, ισχυρίστηκαν ότι οι μισθωτές υπηρεσίες που προσφέρουν ως πιλότοι παρέχονται στο μέγιστο μέρος τους στο εξωτερικό και ότι οι Κυπριακές Αερογραμμές εισάγουν στην Κύπρο το ξένο συνάλλαγμα, το οποίο κερδίζουν από εισητήρια που εκδίδονται στο εξωτερικό. Στις επιστολές/ενστάσεις γίνεται επίσης αναφορά στην απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση Γεώργιος Στυλιανού v. Δημοκρατίας (1988) 3 Α.Α.Δ. 832, την οποία επικαλούνται για υποστήριξη της θέσης τους.
Ο Έφορος Φόρου Εισοδήματος απέρριψε τις ενστάσεις των αιτητών και επέμεινε στην αρχική του απόφαση. Στους αιτητές στάληκαν σχετικές επιστολές το περιεχόμενο των οποίων ήταν περίπου το ίδιο και είχε ως εξής:
"Κύριε,
Αναφερόμενος στην επιστολή του συμβούλου σας επί φορολογικών θεμάτων, κου Α. Ν. Αποστολίδη ημερομηνίας . . . . . . με την οποία κάμνει ένσταση κατά της φορολογίας σας για το φορολογικό έτος . . . . για το λόγο ότι δεν σας παραχωρήθηκε η έκπτωση για εργοδότηση στο εξωτερικό, όπως προνοείται στην παράγραφο (κδ) του άρθρου 8 των περί φορολογίας του εισοδήματος Νόμων του 1961 μέχρι 1990 σας πληροφορώ ότι δε δικαιούστε στην πιο πάνω έκπτωση και η ένστασή σας απορρίπτεται για τους πιό κάτω λόγους:
1. Εργοδοτείστε και παρέχετε τις υπηρεσίες σας στις Κυπριακές Αερογραμμές Λτδ, επιχείρηση η οποία έχει τη βάση της στην Δημοκρατία και σταθερό τόπο εμπορικής ή επαγγελματικής δραστηριότητας της από όπου διευθύνονται και οι δραστηριότητες της εκτός της Δημοκρατίας. Οι κύριες δραστηριότητες των Γραφείων της Εταιρείας στο εξωτερικό συνιστάται στην πώληση εισητηρίων και στην εξυπηρέτηση των επιβατών.
2. Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι έχετε την κατοικία σας στην Κύπρο και εργοδοτείστε στην Κύπρο. Δεν παρέχεται τις υπηρεσίες σας στις Κυπριακές Αερογραμμές Λτδ στο εξωτερικό απλώς με το να οδηγείτε το αεροπλάνο από την Κύπρο στο εξωτερικό και να επιστρέφετε στην Κύπρο.
3. Οι υπηρεσίες που προσφέρετε στις Κυπριακές Αερογραμμές είναι εκείνες του πιλότου και το καθήκον σας να οδηγείτε το αεροπλάνο στο εξωτερικό είναι επακόλουθο της υπηρεσίας σας. Αυτό ενισχύεται ακόμα περισσότερο επειδή πληρώνεστε επίδομα συντήρησης/γεύματος, επίδομα διανυκτέρευσης και επίδομα παραστάσεως. Δεν προσφέρετε οποιαδήποτε υπηρεσία στα Γραφεία της Εταιρείας στο εξωτερικό τα οποία όπως είναι γνωστό έχουν σαν κύρια δραστηριότητα τους την πώληση εισητηρίων και την εξυπηρέτηση των επιβατών.
Τα επιδόματα που πληρώνεστε από τις Κυπριακές Αερογραμμές έχουν το χαρακτηριστικό ενός υπαλλήλου που ταξιδεύει για υπηρεσιακούς λόγους από την βάση του στην Κύπρο.
Η περίπτωσή σας δεν είναι παρόμοια με εκείνη του Γεώργιου Στυλιανού εναντίον της Δημοκρατίας για τα πιό κάτω κριτήρια:
(α) Η εργοδοτούσα εταιρεία ήταν μια υπεράκτια εταιρεία.
(β) Μια υπεράκτια εταιρεία δε δικαιούται να εμπορεύεται στην Κύπρο.
(γ) Το εισόδημα του Γεώργιου Στυλιανού προερχόταν αποκλειστικά από υπηρεσίες που πρόσφερε στους εργοδότες του εκτός Κύπρου.
(δ) Ο Γεώργιος Στυλιανού δεν εκτελούσε οποιαδήποτε καθήκοντα στην Κύπρο.
(ε) Ο μισθός του Γ. Στυλιανού συμφωνήθηκε σε δολλάρια Αμερικής και πληρωνόταν από λογαριασμό της εταιρείας σε ξένο συνάλλαγμα.
6. Το αντικείμενο των εργασιών των Κυπριακών Αερογραμμών δεν βρίσκεται αποκλειστικά εκτός Κύπρου.
Για τους πιο πάνω λόγους αποφάσισα να επικυρώσω την φορολογία του . . . . . η οποία και εσωκλείεται.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . "
Ως αποτέλεσμα των επιστολών του Εφόρου Φόρου Εισοδήματος, με τις οποίες απορρίφθηκαν οι ενστάσεις των αιτητών, καταχωρήθηκαν οι παρούσες προσφυγές.
Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι, αναφορικά με τον αιτητή στην προσφυγή αρ. 1042/91, ο δικηγόρος της Δημοκρατίας προβάλλει τον ισχυρισμό ότι η προσφυγή για τις φορολογίες των ετών 1987, 1988 και 1989 είναι πρόωρη για το λόγο ότι δεν έχει ληφθεί τελική απόφαση στην ένσταση που υποβλήθηκε και ως εκ τούτου δεν έχει συμπληρωθεί εκτελεστή διοικητική πράξη που να καθιστά δυνατή την προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο. Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας βασίζει τον ισχυρισμό του στις πρόνοιες των άρθρων 20 και 21 των περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμων του 1978 έως 1991 και σε νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου πάνω στο θέμα.
Ο δικηγόρος του αιτητή στη γραπτή του απάντηση δέχεται ότι δυνατόν το επίδικο θέμα να αφορά μόνο στην φορολογία για το 1990.
Συμφωνώ με τη θέση του δικηγόρου της Δημοκρατίας, η οποία υποστηρίζεται από τη νομολογία και κρίνω ότι η προσφυγή είναι πρόωρη αναφορικά με τις φορολογίες των ετών 1987, 1988 και 1989. Η προσφυγή παραμένει ισχυρή σε σχέση με τη φορολογία του 1990 για την οποία έχει ληφθεί τελική απόφαση από τον Έφορο Φόρου Εισοδήματος.
Το άρθρο 8(κδ) του Νόμου, πριν τροποποιηθεί με το Ν.163/87, προνοούσε τα εξής:
8. "Aπαλλάττονται του φόρου -
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
(κδ) τα τρία τοις εκατόν του εν τη Δημοκρατία εισαγομένου ξένου συναλλάγματος προερχομένου εκ της εξαγωγής επιτοπίως κατασκευαζομένων ή παραγομένων προϊόντων, το τριάκοντα τοις εκατόν του εν τη Δημοκρατία εισαγομένου ξένου συναλλάγματος εκ της παροχής επαγγελματικών υπηρεσιών εν των εξωτερικώ, ως και το ενενήκοντα τοις εκατόν του ούτως εισαγομένου ξένου συναλλάγματος εκ της παροχής εκτός της Δημοκρατίας μισθωτών υπηρεσιών προς ιδιωτικάς επιχειρήσεις."
Το άρθρο αυτό τροποποιήθηκε στη συνέχεια από το άρθρο 4(γ) του Ν.163/87 και από 1.1.1987 προνοούσε τα εξής:
"(κδ) τα εξ τοις εκατόν του εν τη Δημοκρατία εισαγομένου ξένου συναλλάγματος προερχομένου εκ της εξαγωγής επιτοπίως κατασκευαζομένων ή παραγομένων προϊόντων, εξαιρέσει των πετρελαιοειδών, ως και ολόκληρον το ποσόν του ούτω εισαγομένου ξένου συναλλάγματος εκ της παροχής εκτός της Δημοκρατίας μισθωτών υπηρεσιών προς ιδιωτικάς επιχειρήσεις:
Νοείται ότι -
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ."
Είναι η θέση του δικηγόρου των αιτητών ότι οι αιτητές κατά τον πλείστο χρόνο της εργασίας τους προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο εξωτερικό εφόσον οι Κυπριακές Αερογραμμές δεν έχουν εσωτερικές πτήσεις αλλά μόνο πτήσεις προς και από το εξωτερικό. Από τις υπηρεσίες που προσφέρουν οι αιτητές στο εξωτερικό αναφέρει, οι εργοδότες τους κερδίζουν ξένο συνάλλαγμα το οποίο εισάγουν στην Κύπρο.
Αντίθετα, ο δικηγόρος της Δημοκρατίας ισχυρίζεται ότι οι Κυπριακές Αερογραμμές έχουν την έδρα τους στη Δημοκρατία και οι κύριες δραστηριότητες των Γραφείων της εταιρείας στο εξωτερικό συνίστανται στην πώληση εισητηρίων και την εξυπηρέτηση των επιβατών. Οι αιτητές συνεχίζει, εργοδοτούνται από την εταιρεία στην Κύπρο και δεν προσφέρουν οποιαδήποτε υπηρεσία στα Γραφεία της Εταιρείας στο εξωτερικό. Οι υπηρεσίες που προσφέρουν οι αιτητές είναι αυτές του πιλότου, έχουν συνεπώς το καθήκον να οδηγούν τα αεροπλάνα στο εξωτερικό, και από το γεγονός αυτό δεν μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι παρέχουν μισθωτές υπηρεσίες στο εξωτερικό. Επίσης, από την παροχή των υπηρεσιών αυτών δεν προκύπτει ξένο συνάλλαγμα το οποίο εισάγεται στη Δημοκρατία.
Ο δικηγόρος των αιτητών στην γραπτή του απάντηση αντικρούει τον ισχυρισμό ότι οι Κυπριακές Αερογραμμές έχουν την έδρα των εργασιών τους στην Κύπρο, αναφέροντας ότι αυτές διατηρούν σταθερούς τόπους εμπορικής και επαγγελματικής δραστηριότητας στο εξωτερικό από όπου πορίζονται σημαντικά ποσά εισοδημάτων σε ξένο συνάλλαγμα τα οποία εισάγονται στην Κύπρο. Τα εισοδήματα αυτά αναφέρει προκύπτουν από την παροχή υπηρεσιών από τους αιτητές στο εξωτερικό.
Από την μελέτη των γραπτών αγορεύσεων των συνηγόρων, και έχοντας υπόψη το σχετικό άρθρο του Νόμου που εκτίθεται πιό πάνω, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι το όλο θέμα επικεντρώνεται στην ερμηνεία του Άρθρου 8(κδ) του Νόμου. Οι προϋποθέσεις που θέτει το άρθρο και που πρέπει να πληρούνται για να δικαιούται κάποιος της φορολογικής απαλλαγής είναι δύο και συγκεκριμένα: α) ξένο συνάλλαγμα να εισάγεται στη Δημοκρατία και β) να είναι το προϊόν παροχής μισθωτών υπηρεσιών σε ιδιωτικές επιχειρήσεις εκτός της Δημοκρατίας.
Οι αιτητές απέτυχαν κατά την άποψή μου να ικανοποιήσουν την πρώτη προϋπόθεση. Δεν μπορεί με κανένα τρόπο να θεωρηθεί ότι οι αιτητές εισάγουν ξένο συνάλλαγμα στη Δημοκρατία. Οι αιτητές εργοδοτούνται από την εταιρεία στην Κύπρο και πληρώνονται στην Κύπρο σε κυπριακό νόμισμα. Το ξένο συνάλλαγμα που προκύπτει από την πώληση εισητηρίων και άλλες δραστηριότητες της εταιρείας στο εξωτερικό, εισάγεται στην Κύπρο από την εταιρεία και όχι από τους αιτητές.
Έχω μελετήσει με προσοχή την απόφαση του Δημητριάδη Δ., στην υπόθεση Γεώργιος Στυλιανού v. Δημοκρατίας (1988) 3 Α.Α.Δ. 832, την οποία επικαλούνται οι αιτητές για υποστήριξη των ισχυρισμών τους.
Με όλο το σέβας διαφωνώ με την ερμηνεία που έδωσε ο αδελφός Δικαστής στο σχετικό άρθρο και συγκεκριμένα με το συμπέρασμα του ότι το ξένο συνάλλαγμα δεν είναι απαραίτητο να εισάγεται στη Δημοκρατία από το φορολογούμενο. Ο σκοπός του νομοθέτη είναι η ενθάρρυνση εισαγωγής ξένου συναλλάγματος στη Δημοκρατία από άτομα που παρέχουν μισθωτές υπηρεσίες στο εξωτερικό. Είναι καθαρά όφελος που παραχωρείται προσωπικά σε φορολογούμενο, ο οποίος για να δικαιούται να το καρπωθεί, έχει και την ανάλογη υποχρέωση να εισάξει το ξένο συνάλλαγμα, που προέκυψε άμεσα από την παροχή των δικών του υπηρεσιών.
Επιπρόσθετα, θεωρώ ότι τα γεγονότα στην προκειμένη περίπτωση διαφέρουν από τα γεγονότα στην υπόθεση Στυλιανού (πιο πάνω). Ο αιτητής σε εκείνη την υπόθεση εργαζόταν σε υπεράκτια εταιρεία, ήταν μηχανικός και είχε καθήκον να επισκευάζει εξοπλισμούς οι οποίοι κατασκευάζοντο και πωλούντο από την εταιρεία στο εξωτερικό. Ο αιτητής κέρδιζε το μισθό του εξ ολοκλήρου στο εξωτερικό και παρόλο που κατατίθετο σε Τράπεζα στην Κύπρο σε κυπριακό νόμισμα, εντούτοις ο μισθός είχε συμφωνηθεί σε δολλάρια Αμερικής και πληρωνόταν από λογαριασμό εξωτερικού (external account) της εταιρείας.
Αναφορικά με τον ισχυρισμό των αιτητών ότι κατά τον πλείστο χρόνο της εργασίας τους προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο εξωτερικό, θεωρώ ότι το γεγονός αυτό είναι το φυσικό επακόλουθο του επαγγέλματος του πιλότου και αποτελεί μέρος των καθηκόντων του. Το γεγονός αυτό δεν μπορεί από μόνο του να μετατρέψει την εργοδότηση τους στην Κύπρο σε εργοδότηση στο εξωτερικό.
Με βάση τα πιό πάνω θεωρώ ότι η απόφαση του Εφόρου Φόρου Εισοδήματος να θεωρήσει ότι οι αιτητές δεν πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 8(κδ) του Νόμου για να δικαιούνται φορολογική απαλλαγή, ήταν νόμιμη και ορθή.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται. Δεν εκδίδεται διάταγμα για έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.