|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:C980
(2014) 3 ΑΑΔ 580
19 Δεκεμβρίου, 2014
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ,
ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ/στές]
U.R. IKAROS BALLOON FLIGHTS LTD,
Eφεσείουσα-Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μΕσω
1. ΥΠουργοΥ ΣυγκοινωνιΩν και Εργων,
2. ΔιευθυντΗ ΤμΗΜΑΤΟΣ ΠολιτικΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ,
Εφεσιβλήτων-Καθ' ων η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 57/2010)
Διοικητικό Δίκαιο ― Διοικητική Πράξη ― Αιτιολογία ― Όροι περί την νομιμότητά της ― Δεν επληρούντο στην κριθείσα περίπτωση ― Η απλή επίκληση της νομοθεσίας απέβη μοιραία για το κύρος της αιτιολόγησης της προσβληθείσας απόφασης ― Περιστάσεις.
Η εφεσείουσα αξίωσε την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης, με την οποία είχε απορριφθεί η προσφυγή της κατά της ανάκλησης ευμενούς για αυτήν διοικητικής απόφασης (της επίδικης).
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, επιτρέποντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Είναι απολύτως επιτρεπτό να συμπληρώνεται η αιτιολογία μιας απόφασης από το διοικητικό φάκελο. Πλην, όμως, εξετάζοντας την επίδικη απόφαση διαπιστώνουμε ότι, η επιστολή γνωστοποίησης της ανάκλησης της αδείας, που περιλαμβάνεται στο κείμενο της επιστολής ημερ. 30 Αυγούστου 2007, αναφέρει ότι «έχει διαφανεί ότι η εταιρεία σας δεν πληροί τις προϋποθέσεις του περί Πολιτικής Αεροπορίας Νόμου, Ν.213(Ι) όπως έχει τροποποιηθεί». Tο ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο είναι επαρκής αιτιολογία. Η απάντηση εκ πρώτης όψεως είναι αρνητική. Έχουμε διεξέλθει τόσο τον πρωτόδικο φάκελο όσο και τους διοικητικούς φακέλους, οι οποίοι κατατέθηκαν πρωτοδίκως ως τεκμήρια 1 και 2, και δεν έχουμε εντοπίσει την ύπαρξη σχετικής αιτιολογικής βάσης επί της οποίας στηρίζεται η πιο πάνω κατάληξη της διοίκησης σε βαθμό που να επέτρεπε το δικαστικό έλεγχο της νομιμότητάς της. Η απλή επίκληση των προνοιών του Νόμου, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω, αποτελείται από 264 άρθρα, πόρρω απέχει από το να θεωρηθεί ως ικανοποιητική αιτιολογία για σκοπούς συμπλήρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης.
Η έφεση επέτυχε με έξοδα.
Αναφερόμενη Απόφαση:
Στυλιανού κ.ά. ν. Δημοκρατίας 2011 3 Α.Α.Δ. 493.
Έφεση.
Έφεση από την Αιτήτρια εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Παπαδοπούλου, Δ.), (Υπόθεση Αρ. 1609/07), ημερ. 12/3/10.
Μ. Καλλιγέρου (κα), για την Εφεσείουσα.
Γ. Χατζηχάννα (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Κ. Παμπαλλής.
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Στις 2 Νοεμβρίου 2004, το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας χορήγησε στην εφεσείουσα άδεια για τη διενέργεια πτήσεων για μεταφορά επιβατών με ελεύθερο αερόστατο στην περιοχή Ακάμα.
Η δοθείσα έγκριση του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας ανακλήθηκε με επιστολή ημερ. 30 Αυγούστου 2007. Η εφεσείουσα αμφισβήτησε τη νομιμότητα της εν λόγω απόφασης. Η προσφυγή απορρίφθηκε και ακολούθησε η παρούσα έφεση.
Τα γεγονότα επί των οποίων στηρίζεται η παρούσα υπόθεση έχουν, σε συντομία, ως ακολούθως: Στο πλαίσιο διερεύνησης ενδιαφέροντος για διοργάνωση τουριστικών εκδρομικών με αερόστατο, σε αίτημα που υποβλήθηκε από την εταιρεία Daktari Travel-Tours Ltd το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας έθεσε, προκαταρκτικώς, τις πιο κάτω απαιτήσεις:
«α) Εξασφάλιση πιστοποιητικού Αερομεταφορέα-Α.Ο.C. (Αir Οperators Certificate) από ΑLΤΑ.
β) Εξασφάλιση Πιστοποιητικού Αεροπλοϊμότητας (C of A) (Certificate of Airworthiness)
γ) Έγκριση για τέτοιες πτήσεις από την Εθνική Φρουρά.
δ) Λήψη μέτρων ασφαλείας για το αέριο που θα χρησιμοποιείται.»
Μετά την εξασφάλιση εγκρίσεως από το Υπουργείο Άμυνας, η εταιρεία Daktari Travel and Tours Ltd υπέβαλε στο Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας πιστοποιητικό διαχειριστή μπαλονιού (Balloon Operator Certificate) το οποίο εκδόθηκε προς την Ολλανδική εταιρεία Rien Jurg Promotions B.V. από την Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας της Ολλανδίας, με ισχύ μέχρι 1η Οκτωβρίου 2004.
Στις 3 Σεπτεμβρίου 2004 ο δικηγόρος του Νίκου Ξενή, διευθυντή της εταιρείας της εφεσείουσας, πληροφόρησε το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας ότι η εταιρεία (εφεσείουσα) είχε συσταθεί αποκλειστικά προς το σκοπό διεξαγωγής πτήσεων με αερόστατα για τουριστικούς σκοπούς. Η εν λόγω εταιρεία, συνέχισε η επιστολή, σε συνεργασία με τις Ολλανδικές εταιρείες Rien Jurg Promotions B.V. και Cameron Balloon Promotion B.V. με έδρα την Ολλανδία και με διευθυντή τον Marinus Jurg κάτοχο Ολλανδικού διαβατηρίου αιτούνται, την χορήγηση έγκρισης για τη διενέργεια πτήσεων στην περιοχή Ακάμα. Γνωστοποιήθηκε περαιτέρω ότι οι εν λόγω εταιρείες κατέχουν από τις Ολλανδικές και Γερμανικές αρχές άδειες πτήσεων με αερόστατα και επισυνάφθηκαν επί τούτου οι σχετικές άδειες. Το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας ζήτησε να επιβεβαιωθεί αν οι Ολλανδικές Αρχές Πολιτικής Αεροπορίας ήταν ενήμερες ότι δύο αερόστατα θα λειτουργούσαν στην Κύπρο. Ακολούθησε αλληλογραφία μεταξύ της εφεσείουσας και της Πολιτικής Αεροπορίας και αφού το Τμήμα ικανοποιήθηκε, ενέκρινε το αίτημα της εφεσείουσας, όπως έχουμε σημειώσει πιο πάνω στις 2 Νοεμβρίου 2004.
Σε αίτημα που υποβλήθηκε από την εταιρεία Olympic Holidays Group Ltd αναφορικά με την εγκυρότητα της παραχωρηθείσας προς την εφεσείουσα αδείας, το Τμήμα με επιστολή του ημερ. 26 Οκτωβρίου 2005 επιβεβαίωσε την παραχωρηθείσα έγκριση του.
Στις 10 Αυγούστου 2007 η Ανώτερη Λειτουργός Ελέγχου Εναέριας Κυκλοφορίας του Πύργου Ελέγχου του Αεροδρομίου Πάφου, ενημέρωσε το Διευθυντή ότι το αερόστατο με χαρακτηριστικά εγγραφής PHIBF εξακολουθούσε να διενεργεί πτήσεις αναψυχής με επιβάτες και ζήτησε τη διενέργεια επιθεώρησης των πιστοποιητικών έτσι ώστε να επιβεβαιωθεί κατά πόσο αυτά βρίσκονται σε ισχύ. Η επιθεώρηση έγινε από δύο επιθεωρητές πτητικών επιχειρήσεων του Τμήματος και σε επιθεώρηση που διενεργήθηκε στην εφεσείουσα, οι εν λόγω επιθεωρητές σύστησαν όπως οι επιχειρήσεις ανασταλούν άμεσα μέχρις ότου η εφεσείουσα εξασφαλίσει άδεια αερομεταφορέα (ΑΟC), εκδιδομένη από το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας. Στη συνέχεια, στις 30 Αυγούστου 2007, το Τμήμα πληροφόρησε την εφεσείουσα ότι δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις του περί Πολιτικής Αεροπορίας Νόμου του 2002 (Ν.213(Ι)/2002) και ως εκ τούτου, η έγκριση με ημερομηνία 2 Νοεμβρίου 2004, που είχε παραχωρηθεί για εκτέλεση πτήσεων για μεταφορά επιβατών με ελεύθερο αερόστατο ανακαλείται.
Όπως και πρωτοδίκως, η ευπαίδευτη συνήγορος της εφεσείουσας ισχυρίστηκε ότι η εν λόγω απόφαση δεν πληροί την αναγκαία προϋπόθεση για επαρκή και δέουσα αιτιολόγηση. Η απλή αναφορά σε παραβίαση των προνοιών του Νόμου δεν είναι επαρκές στοιχείο για να δικαιολογήσει την απόφαση των εφεσιβλήτων. Οι εφεσίβλητοι πρόβαλαν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι σύμφωνη με τις επιταγές του Άρθρου 28(1) του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, (Ν.158(Ι)/99), και παρόλο που ήταν λακωνική, εντούτοις το περιεχόμενο της συμπληρώνεται από το φάκελο της υπόθεσης. Αυτή την ίδια προσέγγιση ακολούθησε και η αδελφός δικαστής που εκδίκασε την παρούσα υπόθεση και αναφέρθηκε ιδιαιτέρως στην αναλυτική έκθεση των επιθεωρητών του Τμήματος που προχώρησαν στον έλεγχο, τη μελέτη και αξιολόγηση των υποβληθέντων από την εφεσείουσα, εγγράφων και θεώρησε ότι η αιτιολογία ήταν επαρκής.
Συμφωνούμε, κατ΄αρχήν, με τη νομολογία, όπως έχει διατυπωθεί πρωτοδίκως ότι, είναι απολύτως επιτρεπτό να συμπληρώνεται η αιτιολογία μιας απόφασης από το διοικητικό φάκελο (βλ. Στυλιανού κ.ά. ν. Δημοκρατίας 2011 3 Α.Α.Δ. 493). Πλην, όμως, εξετάζοντας τη συγκεκριμένη απόφαση διαπιστώνουμε ότι, η επιστολή γνωστοποίησης της ανάκλησης της αδείας, που περιλαμβάνεται στο κείμενο της επιστολής ημερ. 30 Αυγούστου 2007, αναφέρει ότι «έχει διαφανεί ότι η εταιρεία σας δεν πληροί τις προϋποθέσεις του περί Πολιτικής Αεροπορίας Νόμου, Ν.213(Ι) όπως έχει τροποποιηθεί». Tο ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο είναι επαρκής αιτιολογία. Η απάντηση εκ πρώτης όψεως είναι αρνητική.
Έχουμε διεξέλθει τόσο τον πρωτόδικο φάκελο όσο και τους διοικητικούς φακέλους, οι οποίοι κατατέθηκαν πρωτοδίκως ως τεκμήρια 1 και 2, και δεν έχουμε εντοπίσει την ύπαρξη σχετικής αιτιολογικής βάσης επί της οποίας στηρίζεται η πιο πάνω κατάληξη της διοίκησης σε βαθμό που να επέτρεπε το δικαστικό έλεγχο της νομιμότητας της. Υπάρχει όντως, όπως διαπιστώνεται πρωτοδίκως μια Έκθεση, Παράρτημα 23 επί της ενστάσεως, που τιτλοφορείται ως «Flight Operations Inspections Report» ημερ. 29 Αυγούστου 2007. Η εν λόγω έκθεση καταλήγει σε εισήγηση για αναστολή της αδείας των εφεσειόντων, πλην όμως, δεν υπάρχει, στην προσβαλλόμενη απόφαση, αιτιολογία με την οποία θα μπορούσαν να προσδιοριστούν οι λόγοι για τους οποίους η άδεια είχε ανακληθεί. Η απλή επίκληση των προνοιών του Νόμου, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω, αποτελείται από 264 άρθρα, πόρρω απέχει από το να θεωρηθεί ως ικανοποιητική αιτιολογία για σκοπούς συμπλήρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης.
Έχοντας διαπιστώσει αυτή την παραβίαση θεωρούμε ότι δεν υφίσταται λόγος να προχωρήσουμε στην εξέταση των υπολοίπων λόγων έφεσης και ως εκ τούτου η έφεση επιτρέπεται. Η εκκαλούμενη απόφαση παραμερίζεται, όπως επίσης και η πρωτόδικη διαταγή για έξοδα.
Η προσβαλλόμενη απόφαση των εφεσιβλήτων ακυρούται με βάση στις πρόνοιες του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος. Τα έξοδα της υπόθεσης, τόσο πρωτοδίκως όσο και κατ' έφεση, επιδικάζονται υπέρ της εφεσείουσας και εναντίον των εφεσιβλήτων, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.