ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ECLI:CY:AD:2014:C317
(2014) 3 ΑΑΔ 164
14 Μαΐου, 2014
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ Π., ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ/στές]
ΧΑΡΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ,
Εφεσείων-Αιτητής,
v.
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσίβλητης-Καθ' ης η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 43/2010)
Διοικητική Πράξη ― Εκτελεστή σε αντιδιαστολή προς πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα ― Περιστάσεις του μη εκτελεστού χαρακτήρα της προσβληθείσας πράξης στην κριθείσα περίπτωση.
Διοικητικό Δίκαιο ― Υποχρέωση απάντησης σε αίτημα διοικουμένου ― Δεν υφίσταται, όταν το αίτημα δεν κατατείνει στην έκδοση εκτελεστής απόφασης.
Ο εφεσείων επεδίωξε την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης, με την οποία είχε απορριφθεί η προδήλως απαράδεκτη προσφυγή του.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
1. Ως προς το πρώτο θέμα, ότι δηλαδή η Επιτροπή δεν ήταν σε θέση να αξιολογήσει τη δήλωση του εφεσείοντα, δεν μπορεί να τίθεται θέμα αμφισβήτησης της κατάληξης, ότι δεν πρόκειται για εκτελεστή διοικητική πράξη. Κατ' ουδένα τρόπο εδώ θα ήταν δυνατό η απάντηση να θεωρηθεί ως εκτελεστή διοικητική πράξη, που να επιτρέπει στον εφεσείοντα να την προσβάλει ως τέτοια. Ήταν πληροφοριακού χαρακτήρα και δεν παράγει έννομα αποτελέσματα.
2. Ως προς το δεύτερο θέμα, πέραν της αναφοράς της ίδιας της ΕΔΥ στην προηγούμενη προσφυγή και την έφεση, σε συνάρτηση με το δεδικασμένο, τα ίδια τα θέματα τα οποία ετέθησαν στην επιστολή του εφεσείοντα δεν μπορούσαν να θεωρηθούν τέτοια, ώστε να υποδηλώνουν καθήκον της διοίκησης να προβεί σε οποιαδήποτε συγκεκριμένη ενέργεια προς τον εφεσείοντα.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τον Αιτητή εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Κραμβής, Δ.), (Υπόθεση Αρ. 687/07), ημερ. 17/2/2010.
Εφεσείων παρουσιάζεται προσωπικά.
Γ. Χατζηχάννα (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για την Eφεσίβλητη.
Ex tempore
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Π.: Υπήρξε μια διαδικασία πλήρωσης θέσεων Λειτουργού στο Γραφείο Επιτρόπου Διοικήσεως ενώπιον της Ε.Δ.Υ. Στα πλαίσια της διαδικασίας αυτής ο εφεσείων κλήθηκε να προσέλθει σε γραπτή εξέταση που θα διεξαγόταν στις 16/9/2006. Με επιστολή του ημερ. 10/9/2006 ο εφεσείων πληροφορούσε την ΕΔΥ και την Επίτροπο Διοικήσεως ότι δεν θα λάμβανε μέρος στη γραπτή εξέταση, έχοντας προηγουμένως αναφέρει ότι «προ της συμμετοχής μου στην διαδικασία πρόσληψης των εν λόγω θέσεων ή σε άλλη θέση στη Δημόσια Υπηρεσία υποβάλλω αίτηση» εξέτασης 16 συνολικά θεμάτων τα οποία και έθετε.
Εστάλησαν δύο επιστολές στον εφεσείοντα, η μία ημερ. 2/3/2007 από την ΕΔΥ και η άλλη ημερ. 18/9/2006 από την Επίτροπο Διοικήσεως. Η επιστολή ημερ. 18/9/2006 ανέφερε απλώς ότι, σε σχέση με την επιστολή ημερ. 10/9/2006, «το περιεχόμενο της έχει σημειωθεί». Αυτή την επιστολή πρόσβαλε ο αιτητής με την προσφυγή 2322/2006.
Η προσφυγή 687/2007 που αφορά την έφεση αυτή επιδιώκει δήλωση ότι η απόφαση που γνωστοποιήθηκε στον αιτητή με την επιστολή της 2/3/2007 είναι άκυρη, συνιστά κατάχρηση εξουσίας και παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας και ότι η ΕΔΥ όφειλε να είχε διερευνήσει τα παράπονα του αιτητή ανεξάρτητα από τη διαδικασία πλήρωσης των θέσεων.
Παρατηρούμε ότι με την επιστολή αυτή η ΕΔΥ απάντησε στον εφεσείοντα, με αναφορά στην επιστολή του ημερ. 10/9/2006, ότι
«Η διαδικασία για την πλήρωση των τεσσάρων κενών θέσεων Λειτουργού Γραφείου Επιτρόπου Διοικήσεως βρίσκεται υπό εξέλιξη και δεν έχει υποβληθεί η σχετική έκθεση από την αρμόδια Συμβουλευτική Επιτροπή. Ενόψει τούτου, η Επιτροπή δεν είναι σε θέση να αξιολογήσει τη δήλωσή σας για μη προσέλευση στην προαναφερθείσα γραπτή εξέταση.»
Και περαιτέρω, ότι τα θέματα που παρατίθενται στην επιστολή του εφεσείοντα έτυχαν εξέτασης στο παρελθόν από την Επιτροπή, παραπέμποντας σε σχετική προσφυγή και στην Α.Ε. 37/2009 ως σχετικές με το αποτέλεσμα που αποτελούσε και δεδικασμένο.
Ως προς τούτα, όπως και ως προς το θέμα της οφειλόμενης ενέργειας, ετέθη θέμα, με προδικαστική ένσταση, μη εκτελεστότητας, η οποία και έγινε δεκτή.
Ως προς το πρώτο θέμα, ότι δηλαδή η Επιτροπή δεν ήταν σε θέση να αξιολογήσει τη δήλωση του εφεσείοντα, δεν μπορεί να τίθεται θέμα αμφισβήτησης της κατάληξης ότι δεν πρόκειται για εκτελεστή διοικητική πράξη. Κατ' ουδένα τρόπο εδώ θα ήταν δυνατό η απάντηση να θεωρηθεί ως εκτελεστή διοικητική πράξη που να επιτρέπει στον εφεσείοντα να την προσβάλει ως τέτοια. Ήταν πληροφοριακού χαρακτήρα και δεν παράγει έννομα αποτελέσματα.
Ως προς το δεύτερο θέμα, πέραν της αναφοράς της ίδιας της ΕΔΥ στην προηγούμενη προσφυγή και την έφεση σε συνάρτηση με το δεδικασμένο, τα ίδια τα θέματα τα οποία ετέθησαν στην επιστολή του εφεσείοντα δεν μπορούσαν να θεωρηθούν τέτοια ώστε να υποδηλώνουν καθήκον της διοίκησης να προβεί σε οποιαδήποτε συγκεκριμένη ενέργεια προς τον εφεσείοντα. Ο εφεσείων έχει αναφερθεί σήμερα συγκεκριμένα στα Άρθρα 81-83 του Ν. 1/90 ως θέτοντας νομική υποχρέωση στην Επιτροπή να εξετάσει τα παράπονα του. Τα Άρθρα 81-83 αφορούν λήψη πειθαρχικών μέτρων και έρευνα πειθαρχικών θεμάτων. Βάσει του Άρθρου 81 ρυθμίζεται το θέμα της λήψης πειθαρχικών μέτρων μετά από γραπτή πρόταση της αρμόδιας αρχής και, όσον αφορά καταγγελίες, η ΕΔΥ προβαίνει σε ενέργειες προς διεξαγωγή έρευνας. Το Άρθρο 82 αφορά την εξουσία συνοπτικής εκδίκασης και το Άρθρο 83 αφορά τη διαδικασία ενώπιον της ΕΔΥ. Δεν φαίνεται να βοηθούν τον εφεσείοντα όσον αφορά υποχρέωση της ΕΔΥ να εξετάσει περαιτέρω τα παράπονα που αυτός έθεσε και μάλιστα, όπως ο αδελφός μας Δικαστής αποφάσισε, εφ' όσον πρόκειται για αόριστες καταγγελίες, ούτε συγκεκριμενοποιούνται πρόσωπα και ενέργειες για να ενεργοποιείται υποχρέωση της ΕΔΥ να διατάξει έρευνα ώστε να διαπιστώνεται οποιαδήποτε παράλειψη ως προς οφειλόμενη ενέργεια προς τον εφεσείοντα.
Πέραν τούτου όμως, τα ίδια τα παράπονα του αιτητή δεν είχαν υποβληθεί στην ΕΔΥ ως τέτοια παρά μόνο στα πλαίσια της διαδικασίας πλήρωσης των θέσεων. Και μάλιστα ο αιτητής ζήτησε να διερευνηθούν τα παράπονα του προ της συμμετοχής του στη διαδικασία, εξηγώντας ότι ενόψει τούτων δεν θα λάμβανε μέρος στη γραπτή εξέταση. Πρόδηλο είναι δηλαδή ότι συνέδεσε τη συμμετοχή του στη γραπτή εξέταση και την περαιτέρω συμμετοχή του στη διαδικασία πλήρωσης των θέσεων με την πρότερη εξέταση των παραπόνων του και εξηγούσε την άρνηση του να λάβει μέρος στη διαδικασία. Η σωρευτικότητα με την οποία υπέβαλε αυτά τα θέματα, η έλλειψη εξειδίκευσης και η παράλειψη συγκεκριμένης κατεύθυνσης προς οιαδήποτε διάπραξη πειθαρχικών παραπτωμάτων, σαφώς δείχνει ότι δεν υπάρχει υποχρέωση εκ μέρους της ΕΔΥ ως προς οποιοδήποτε παράπονο και μάλιστα, όπως είχε τεθεί, στα πλαίσια της διαδικασίας που ήδη διεξήγετο ως όρος για την περαιτέρω συμμετοχή του αιτητή στη διαδικασία πλήρωσης των θέσεων.
Δεν υπάρχει έρεισμα στην έφεση ώστε να οδηγηθούμε σε άλλο αποτέλεσμα παρά την απόρριψη της. Επιδικάζονται €1000 έξοδα υπέρ της εφεσίβλητης.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.