|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2004) 3 ΑΑΔ 545
16 Σεπτεμβρίου, 2004
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στές]
ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΥΡΟΝΥΧΗΣ,
Εφεσείων,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσιβλήτων.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 3328)
――――――――――――-
Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ― Ερμηνεία και εφαρμογή σχεδίου υπηρεσίας ― Νόμιμα υιοθετήθηκε το σκεπτικό και η κατάληξη της ΕΔΥ σε άλλη απόφασή της, που λήφθηκε λίγες μέρες πριν και αφορούσε την ίδια απαίτηση προσόντος σε σχέδιο υπηρεσίας.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Διορισμοί/Προαγωγές ― Προσόντα ― Πανεπιστημιακός τίτλος ― Δέουσα έρευνα της ΕΔΥ να απευθυνθεί στο Υπουργείο Παιδείας ― Νόμιμη η κατάληξη πως επρόκειτο για επαγγελματικό προσόν.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Διορισμοί/Προαγωγές ― Προσόντα ― «Μέλος αναγνωρισμένου σώματος Επαγγελματιών Λογιστών» ― Νόμιμη η απόφαση πως ο αιτητής δεν ήταν προσοντούχος αφού κατείχε επαγγελματικό προσόν Σώματος το οποίο αναγνωρίστηκε σε χρόνο μεταγενέστερο του «ουσιώδους» για την κατοχή των προσόντων χρόνου.
Ο εφεσείων επεδίωξε τόσο πρωτόδικα, όσο και κατ' έφεση, την ακύρωση της απόφασης της ΕΔΥ, να τον θεωρήσει ως μη προσοντούχο, σε διαδικασία επανεξέτασης για την πλήρωση της θέσης Διευθυντή Ταχυδρομικών Υπηρεσιών.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
1. Η εισήγηση του εφεσείοντα, πως παρανόμως η ΕΔΥ υιοθέτησε την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής στην προηγούμενη διαδικασία, αφού δεν προβλέπεται για την περίπτωση η λειτουργία Συμβουλευτικής Επιτροπής με αποτέλεσμα την ανάμειξη εξωνομικού ή εξωγενούς στοιχείου κρίσης, δεν βρίσκει σύμφωνο το Δικαστήριο. Δεν χρησιμοποιήθηκε εδώ η έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής ως καθ' εαυτήν στοιχείο. Η ΕΔΥ υιοθέτησε τη δική της κατάληξη, ενόψει της ταυτότητας των δεδομένων επιθέτοντας, όπως ορθά κρίθηκε πρωτοδίκως, τη δική της σφραγίδα. Το Δικαστήριο συμφωνεί περαιτέρω με την πρωτόδικη απόφαση, πως θα ήταν σχολαστικότητα η επανάληψη των ίδιων, όταν δεν υπήρχε θέμα κάποιας αλλαγής ή στοιχείου που θα παρείχε και το απαραίτητο αιτιολογικό έρεισμα για διαφορετική κατάληξη, μετά από μια βδομάδα.
2. Στην περίπτωση ήταν παραδεκτή η έρευνα μέσω του Υπουργείου Παιδείας και, πάντως, δεν μπορεί να γίνει δεκτό πως υπήρχε καθήκον, πέρα από αυτό και από την πρόσκληση προς τον εφεσείοντα, να τεκμηριώσει εκείνος το δικό του ισχυρισμό πως κατείχε προσόν ισότιμο προς πανεπιστημιακό, να αναλάβει η ΕΔΥ τέτοιας έκτασης και φύσης πρωτοβουλίες αναζήτησης. Δεν έχει τεκμηριωθεί λόγος που να επιτρέπει παρέμβαση του Δικαστηρίου και οι λόγοι έφεσης που αφορούν στο ΙCM, απολήγουν αβάσιμοι.
3. Στα έγγραφα που ο ίδιος ο αιτητής επικαλείται, περιλαμβάνεται επιστολή του Τμήματος Εμπορίου της Αγγλίας ημερομηνίας 1.3.82, που καταλήγει πως η πιθανή αναγνώριση του Συνδέσμου σύμφωνα με τον περί Εταιρειών Νόμο ως σώματος τα μέλη του οποίου θα δικαιούνται να διορίζονται ως ελεγκτές εταιρειών, εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο συζήτησης μεταξύ του Συνδέσμου και του Τμήματος. Στο έγγραφο δε του Τμήματος Εμπορίου της Αγγλίας, το οποίο επίσης επικαλείται ο εφεσείοντας, ημερομηνίας 22.4.96, εξηγείται πως το ΑΙΑ ήταν αναγνωρισμένο μόνο ως "Qualifying Body" με δυνατότητα εκπαίδευσης λογιστών και πως δεν είχε ακόμα αποταθεί για αναγνώριση ως "Supervisory Body", για να έχει δυνατότητα επιθεώρησης, επίβλεψης και επιβολής πειθαρχίας σε λογιστές. Eνώ, επί του θέματος της αναγνώρισής του ως Σώματος Επαγγελματιών Λογιστών, όπως υποδείχθηκε και πρωτοδίκως, υπάρχει η ρητή βεβαίωση από το Τμήμα Εμπορίου και Βιομηχανίας της Αγγλίας για τέτοια αναγνώριση με διάταγμα που εκδόθηκε στις 6.7.94, πράγματι δηλαδή μετά τον ουσιώδη χρόνο.
Κάτω από αυτά τα δεδομένα, δεν χρειαζόταν περαιτέρω διερεύνηση. Σε συμφωνία με την πρωτόδικη απόφαση, το Δικαστήριο καταλήγει πως η κρίση της διοίκησης ήταν ευλόγως επιτρεπτή.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τον αιτητή εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Yπόθεση Aρ. 800/99), ημερομηνίας 4/10/2001, με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή την οποία άσκησε κατά του διορισμού, κατόπιν επανεξέτασης συνεπεία αντέφεσης στην ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου στην προσφυγή του αιτητή Υπόθεση Aρ. 1035/94, του ιδίου ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Διευθυντή Tαχυδρομικών Yπηρεσιών, θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής.
Ο Εφεσείων παρουσιάζεται αυτοπροσώπως.
Κ. Σταυρινός, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Εφεσίβλητους.
Χρ. Χριστοφίδης, για το Ενδιαφερόμενο πρόσωπο.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Δικαστή Γ. Κωνσταντινίδη.
KΩNΣTANTINIΔHΣ, Δ.: Ο εφεσείων διεκδίκησε διορισμό στη μόνιμη θέση Διευθυντή Ταχυδρομικών Υπηρεσιών (Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής). Η ΕΔΥ τον απέκλεισε ως μη προσοντούχο και άσκησε την προσφυγή 1035/94 κατά του διορισμού του Βάσου Βασιλείου (ο ενδιαφερόμενος). Αυτή πέτυχε και ο διορισμός ακυρώθηκε εφόσον, όπως κρίθηκε, δεν διεξάχθηκε η οφειλόμενη έρευνα σε σχέση με πιστοποιητικό από το Institute of Commercial Management (στο εξής ΙCM) σε συνάρτηση προς τη δυνατότητα 3(1)(α) του Σχεδίου Υπηρεσίας. Δηλαδή, προς το κατά πόσο κατείχε "πανεπιστημιακό δίπλωμα ή ισότιμο προσόν" σε θέματα που καθορίζονται. Ο επιπρόσθετος ισχυρισμός του πως, ως εταιρικό μέλος του Association of International Accountants (στο εξής ΑΙΑ) ανταποκρινόταν στη διαζευκτική παράγραφο 3(1)(β) του Σχεδίου Υπηρεσίας ως "μέλος αναγνωρισμένου Σώματος Επαγγελματιών Λογιστών", απορρίφθηκε ενόψει Εγκυκλίου καθοριστικής, όπως θεωρήθηκε, των αναγνωρισμένων σωμάτων.
Η έφεση της Δημοκρατίας απορρίφθηκε αλλά πέτυχε η αντέφεση. Ήταν λανθασμένη η θεώρηση της εγκυκλίου ως καθοριστικής. Οφειλόταν έρευνα και επί του θέματος του ΑΙΑ ως ενδεχομένως ανταποκρινομένου στην παράγραφο 3(1)(β) του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Η ΕΔΥ επανεξέτασε το θέμα με καθορισμένο από την απόφαση της Ολομέλειας ως ζητούμενο το κατά πόσο το ICM ανταποκρινόταν στην παράγραφο 3(1)(α) και το ΑΙΑ στην παράγραφο 3(1)(β) του Σχεδίου Υπηρεσίας. Όμοια ανάγκη είχε προκύψει και για τους σκοπούς άλλης διαδικασίας, για την πλήρωση θέσης Πρώτου Ταχυδρομικού Επιθεωρητή, την οποία επίσης ανεπιτυχώς διεκδίκησε ο εφεσείων. Οι απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας εκείνης της θέσης ήταν ταυτόσημες, επί των ιδίων στοιχείων, μεταξύ των οποίων και όσα προσκόμισε ο εφεσείων μετά από πρόσκληση της ΕΔΥ, υπήρχαν έκθεση Συμβουλευτικής Επιτροπής και απαντήσεις από το Γενικό Λογιστή, το Γραμματέα του Συνδέσμου Εγκεκριμένων Λογιστών Κύπρου και το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού και η ΕΔΥ υιοθέτησε τη μόλις προ ολίγων ημερών εκεί προσέγγισή της. Ότι, δηλαδή, το ΙCM δεν ανταποκρινόταν προς την παράγραφο 3(1)(α) γιατί είναι προσόν "επαγγελματικό και μη συγκρίσιμο με ακαδημαϊκό προσόν". Και ότι το ΑΙΑ δεν εντάσσεται στην παράγραφο 3(1)(β) "έχοντας υπόψη το έτος κατά το οποίο ο Μαυρονύχης απέκτησε την ιδιότητα του μέλους του Συνδέσμου αυτού". Επομένως, προχώρησε σε επιλογή μεταξύ των προσοντούχων υποψηφίων, επαναδιόρισε τον ενδιαφερόμενο και ο εφεσείων άσκησε νέα προσφυγή. Με την παρούσα έφεση αμφισβητείται η ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης με την οποία αυτή απορρίφθηκε.
Ο εφεσείων επέλεξε να χειριστεί προσωπικά την υπόθεσή του κατά την ακρόαση αλλά υιοθέτησε και το περίγραμμα της αγόρευσης το οποίο εκ μέρους του κατέθεσε ο τότε δικηγόρος του. Εγείρεται σ' αυτό, όπως και πρωτοδίκως, ως πρώτο θέμα, ο τρόπος με τον οποίο η ΕΔΥ επανεξέτασε το θέμα. Η εισήγηση είναι πως παρανόμως υιοθέτησε την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής στην προηγούμενη διαδικασία αφού δεν προβλέπεται για την περίπτωση η λειτουργία Συμβουλευτικής Επιτροπής. Το αποτέλεσμα ήταν η ανάμειξη εξωνομικού ή εξωγενούς στοιχείου κρίσης. Δεν μας βρίσκει σύμφωνους αυτή η κατάταξη. Δεν χρησιμοποιήθηκε εδώ η έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής ως καθ' εαυτήν στοιχείο. Η ΕΔΥ υιοθέτησε τη δική της κατάληξη ενόψει της ταυτότητας των δεδομένων επιθέτοντας, όπως ορθά κρίθηκε πρωτοδίκως, τη δική της σφραγίδα. Συμφωνούμε περαιτέρω με την πρωτόδικη απόφαση πως θα ήταν σχολαστικότητα η επανάληψη των ίδιων, όταν δεν υπήρχε θέμα κάποιας αλλαγής ή στοιχείου που θα παρείχε και το απαραίτητο αιτιολογικό έρεισμα για διαφορετική κατάληξη, μετά από μια βδομάδα.
Στο περίγραμμα αγόρευσης για τον εφεσείοντα αλλά και στην προφορική αγόρευσή του υπήρξε σύγχυση την οποία και ο εφεσείων εν τέλει φάνηκε να κατανοεί. Αναπτύχθηκαν επιχειρήματα για πιθανή ισοτιμία του ΑΙΑ προς πανεπιστημιακό τίτλο, ενώ ως προς αυτό ζητούμενο ήταν το κατά πόσο ήταν αναγνωρισμένο Σώμα Επαγγελματιών Λογιστών. Θα εξετάσουμε τα αφορώντα στις δυο διαζευκτικές δυνατότητες του Σχεδίου Υπηρεσίας υπό το ορθό πρίσμα, όπως ήδη το προσδιορίσαμε.
Το ΙCM
Τα στοιχεία τα οποία προσκόμισε ο ίδιος ο εφεσείων ως προς το περιεχόμενο των σπουδών του, τον τρόπο εισδοχής του στο Ινστιτούτο και την απόλυσή του, δεν ικανοποιούσαν ως προς το διεκδικούμενο επίπεδο. Το Υπουργείο Παιδείας, με την επί τούτου επιστολή του Γενικού Διευθυντή του ημερομηνίας 26.3.99, με παραπομπή και στη σχετική σελίδα της επίσημης έκδοσης "British Qualifications 25th ed", πληροφόρησε ως εξής:
«Το "ΙΝSTITUTE OF COMMERCIAL MANAGEMENT" είναι εξεταστικό επαγγελματικό σώμα του Ην. Βασιλείου το οποίο δίνει τη δυνατότητα απόκτησης επαγγελματικού επιπέδου, πιστοποιητικών και διπλωμάτων μετά από εξετάσεις σε διάφορα θέματα. Η εγγραφή υποψηφίου ως μέλους (Member - M. Inst CM) είναι δυνατή σε ενδιαφερόμενο, ο οποίος κατέχει οποιονδήποτε δίπλωμα.
Το πιστοποιητικό εγγραφής, ως μέλος στο "ΤΗΕ ΙΝSTITUTE OF COMMERCIAL MANAGEMENT" είναι επαγγελματικό προσόν μη συγκρίσιμο με πανεπιστημιακό τίτλο.
Έχουμε την άποψη ότι η αξιολόγηση του προσόντος του ενδιαφερόμενου από το κατά νόμο εντεταλμένο όργανο, μπορεί να στηριχθεί στα ακόλουθα:
(i) τους στόχους του προγράμματος που οδήγησε στην απόκτηση του προσόντος
(ii) το επίπεδο του προγράμματος
(iiii) τη διάρκεια σπουδών
(iv) τους όρους εισδοχής στο πρόγραμμα
(v) τη διαδικασία αξιολόγησης
(vi) το περιεχόμενο των σπουδών
Στην περίπτωση ακαδημαϊκού προγράμματος, τα πιο πάνω δίνονται στο επίσημο πιστοποιητικό σπουδών (οfficial transcript) ή στον Οδηγό Σπουδών (Prospectus) του ιδρύματος που απονέμει τον τίτλο.
Για πληρέστερη ενημέρωσή σας εσωκλείω αντίγραφα σχετικής σελίδας της επίσημης έκδοσης "ΒRITISH Qualifications-25th Edition."»
Πρωτοδίκως κρίθηκε πως η αξιολόγηση των στοιχείων δεν ήταν έργο του Δικαστηρίου και πως τα αποτελέσματα της έρευνας που διεξάχθηκε παρείχαν πλήρη και εμπεριστατωμένη αιτιολογία για τον αποκλεισμό. Συζητήθηκαν ο χαρακτηρισμός του Υπουργείου Παιδείας ως του μόνου αρμόδιου οργάνου και υποβλήθηκε εισήγηση πως ήταν καθήκον της ΕΔΥ, όσο και αν τα στοιχεία που προσκόμισε ο εφεσείων ήταν ανεπαρκή, να αναλάβουν δική τους περαιτέρω έρευνα, ανατρέχοντας περίπου στο 1980. Χωρίς να προσδιορίζεται οτιδήποτε το συγκεκριμένο αναφορικά με τον κεντρικό λόγο που δόθηκε, ότι δηλαδή το προσόν ήταν επαγγελματικό, μη συγκρίσιμο με ακαδημαϊκό. Δεν χρειάζεται να μας απασχολήσει ο χαρακτηρισμός του Υπουργείου Παιδείας ως του μόνου αρμόδιου οργάνου. Αυτός ήταν του πρωτόδικου δικαστηρίου και όχι της ΕΔΥ η οποία, όπως προκύπτει, εξέτασε όλο το υλικό. Αρκεί πως στην περίπτωση ήταν παραδεκτή η έρευνα μέσω του Υπουργείου Παιδείας και, πάντως, δεν μπορούμε να δεκτούμε πως υπήρχε καθήκον, πέρα από αυτό και από την πρόσκληση προς τον εφεσείοντα, να τεκμηριώσει εκείνος το δικό του ισχυρισμό πως κατείχε προσόν ισότιμο προς πανεπιστημιακό, να αναλάβει η ΕΔΥ τέτοιας έκτασης και φύσης πρωτοβουλίες αναζήτησης. Δεν έχει τεκμηριωθεί λόγος που να επιτρέπει παρέμβασή μας και οι λόγοι έφεσης που αφορούν στο ΙCM απολήγουν αβάσιμοι.
Το Α.Ι.Α.
Ο Γενικός Λογιστής, με την επιστολή ημερομηνίας 17.3.99, πληροφόρησε ως ακολούθως:
«Αναφέρομαι στην επιστολή σας ημερ.5/3/99 με αρ. φακ. 162/67/Ε/13 για το πιο πάνω θέμα και σας πληροφορώ ότι η αναγνώριση του τίτλου του "Αssociation of International Accountants" (A.I.A) ως επαγγελματικό προσόν, για σκοπούς ελέγχου Δημοσίων Εταιρειών σύμφωνα με το άρθρο 155(1)(α) του Περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113, έχει γίνει στην Κύπρο με την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου με αρ. 44.402 και ημερ. 27.6.96, αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται.
2. Στην απόφαση προνοείται ότι η αναγνώριση αυτή θα ισχύει για πρόσωπα που αποκτούν την ιδιότητα του μέλους του Α.Ι.Α αφού επιτύχουν σε όλες τις απαιτούμενες εξετάσεις που οδηγούν στην απόκτηση του τίτλου Α.Ι.Α. κατά ή μετά τον Ιούνιο 1991 και αφού ικανοποιήσουν συγκεκριμένες απαιτήσεις για λογιστική και ελεγκτική πείρα.
3. Η αναγνώριση του τίτλου στην Αγγλία έγινε σύμφωνα με το άρθρο 32 και τον Πίνακα 12 του Περί Εταιρειών Νόμου του 1989 του Ηνωμένου Βασιλείου από το Department of Trade and Industry στις 6.7.94 με ημερομηνία ισχύος της 7.7.94, αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται.
4. Επιπρόσθετα, σας πληροφορώ ότι στα Σχέδια Υπηρεσίας για συμπλήρωση θέσεων στη Δημόσια Υπηρεσία για τις οποίες απαιτείται όπως οι αιτητές είναι μέλη ενός από τα αναγνωρισμένα Σώματα Επαγγελματιών Λογιστών περιλαμβάνεται και ο τίτλος του "Αssociation of International Accountants" υπό την προϋπόθεση ότι αποκτούν την ιδιότητα του μέλους αφού έχουν ή θα έχουν πετύχει σε όλες τις απαιτούμενες εξετάσεις που οδηγούν στην απόκτηση του τίτλου Α.Ι.Α. κατά ή μετά τον Ιούνιο του 1991 και αφού ικανοποιήσουν συγκεκριμένες απαιτήσεις για λογιστική και ελεγκτική πείρα που καθορίζει το Σώμα αυτό. Επισυνάπτεται αντίγραφο ενός τέτοιου Σχεδίου Υπηρεσίας.»
Προς την ίδια κατεύθυνση είναι και η επιστολή, ημερομηνίας 15.3.99, του Συνδέσμου Εγκεκριμένων Λογιστών Κύπρου:
"Αναφέρομαι στην επιστολή σας με ημερομηνία 5 Μαρτίου 1999 σχετικά με τον επαγγελματικό Σύνδεσμο Λογιστών του Ηνωμένου Βασιλείου "Association of International Accountants" (AIA) και σας πληροφορώ τα ακόλουθα:
Ο Σύνδεσμος ΑΙΑ δεν τύγχανε αναγνώρισης ως Σώμα Επαγγελματιών Λογιστών τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στην Κύπρο μέχρι τον Ιούνιο 1994 για το Ηνωμένο Βασίλειο και τον Ιούνιο 1996 για την Κύπρο.
Μετά από αίτηση του ΑΙΑ στην Αγγλία και εξέταση του επιπέδου των εξετάσεων που διεξήχθηκε από το Τμήμα Εμπορίου - DTI (Department of Trade) αποφασίστηκε όπως τα μέλη του υπό αναφορά Συνδέσμου (ΑΙΑ) που πέρασαν τις εξετάσεις τους μετά τον Ιούνιο 1991 θεωρούνται ως μέλη αναγνωρισμένου Σώματος Επαγγελματιών Λογιστών.
Μετά από αυτή την εξέλιξη και μετά από αίτηση του ΑΙΑ η Κυπριακή Κυβέρνηση με απόφαση της με ημερομηνία 27 Ιουνίου 1996 αναγνωρίζει τα μέλη του ΑΙΑ που πέραν τις εξετάσεις του ΑΙΑ μετά τον Ιούνιο 1991 ως μέλη Αναγνωρισμένου Σώματος Επαγγελματιών Λογιστών. Η απόφαση εσωκλείεται.
Εσωκλείω επίσης ανακοίνωση των ΑΙΑ στην Αγγλία όπου σημειώνεται η αλλαγή στο καθεστώς των μελών του ΑΙΑ από τον Ιούλιο 1994.
Είμαστε στη διάθεσή σας για οποιεσδήποτε πρόσθετες πληροφορίες θα θέλατε."
Πρωτοδίκως, με αναφορά στο άρθρο 34(15) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν. 1/90 όπως τροποποιήθηκε) εξηγήθηκε πως αφού ο εφεσείων θα έπρεπε να κατέχει το προσόν κατά την τελευταία ημερομηνία υποβολής της αίτησης για διορισμό, δηλαδή στις 13.6.94, ορθά αποκλείστηκε. Αυτή η, αυτόδηλη άλλωστε, ανάγκη δεν έχει αμφισβητηθεί και ο εφεσείων είδε άλλα σφάλματα. Θεωρεί πως αυτές οι διαπιστώσεις ήταν πρωτογενείς και ως τέτοιες δεν θα μπορούσαν να προέλθουν από το Δικαστήριο. Παραγνωρίζοντας πως απλώς τα δεδομένα υπάχθηκαν στις νομοθετικές πρόνοιες, καθηκόντως θα λέγαμε. Επίσης παραγνωρίζοντας πως, εν πάση περιπτώσει, η ΕΔΥ αιτιολόγησε την απόφασή της ακριβώς με αναφορά στο έτος κατά το οποίο ο εφεσείων απέκτησε την ιδιότητα του μέλους του Συνδέσμου.
Θεωρεί επίσης ο εφεσείων πως η αναγνώριση από το Υπουργικό Συμβούλιο για τους σκοπούς που αναφέρθηκαν δεν είναι η μόνη προσφερόμενη. Χωρίς όμως και να εξειδικεύει άλλη πιθανή και, ακόμα, χωρίς να προτείνει άλλη αναγνώριση του σώματος στην Κύπρο. Επικαλέστηκε συναφώς βεβαίωση προερχόμενη από λειτουργό του Βρεττανικού Συμβουλίου ημερομηνίας 7.12.1981 σύμφωνα με την οποία ο Σύνδεσμος είναι αναγνωρισμένο Σώμα Επαγγελματιών Λογιστών. Η απόκλισή μας είναι πως όταν το Σχέδιο Υπηρεσίας αναφέρεται σε αναγνώριση, εννοεί στην Κύπρο αλλά δεν έγινε πρωτοδίκως αυτή η διάκριση. Η επίκληση της αναγνώρισης στην Αγγλία κρίθηκε αβάσιμη και πάλιν μόνο με αναφορά στον ουσιώδη χρόνο και δεν δικαιολογείται να προχωρήσουμε περαιτέρω επ' αυτού. Επί της ουσίας, όμως, του θέματος τα επιχειρήματα του εφεσείοντα σε σχέση με την πιο πάνω πιστοποίηση ουσιαστικά αναιρούνται αφού στο περίγραμμα της αγόρευσής του διαβάζουμε ως δεδομένα και τα πιο κάτω:
«Ο αιτητής ήταν εγγεγραμμένος στον Α.Ι.Α. που ήταν αναγνωρισμένο στο Ηνωμένο Βασίλειο από 7.7.94 και άρα κατείχε το προσόν και δεν εξαρτάτο η κατοχή του από την απόφαση της 27.6.96 του Υπουργικού αφού το Σχέδιο Υπηρεσίας δεν ομιλεί για αναγνώριση ΜΟΝΟ από το Υπουργικό Συμβούλιο Κύπρου.»
Εν πάση περιπτώσει, δεν προτάθηκε οτιδήποτε, ως στοιχείο ή ως επιχείρημα που να είναι δυνατό να αντιπαραταχθεί σε όσα, με παραπομπή σε συγκεκριμένες πράξεις αναγνώρισης, περιέχονται στις επιστολές του Γενικού Λογιστή και του Συνδέσμου Εγκεκριμένων Λογιστών Κύπρου. Ούτε σε σχέση με τη διαπίστωση πως η αναγνώριση, ως γενομένη μετά τον ουσιώδη χρόνο δεν μπορούσε να αφορά στις διεκδικήσεις του εφεσείοντα. Αντίθετα, στα έγγραφα που ο ίδιος ο αιτητής επικαλείται, περιλαμβάνεται επιστολή του Τμήματος Εμπορίου της Αγγλίας ημερομηνίας 1.3.82, που καταλήγει πως η πιθανή αναγνώριση του Συνδέσμου σύμφωνα με τον περί Εταιρειών Νόμο ως σώματος τα μέλη του οποίου θα δικαιούνται να διορίζονται ως ελεγκτές εταιρειών, εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο συζήτησης μεταξύ του Συνδέσμου και του Τμήματος. Στο έγγραφο δε του Τμήματος Εμπορίου της Αγγλίας το οποίο επίσης επικαλείται ο εφεσείοντας, ημερομηνίας 22.4.96, εξηγείται πως το ΑΙΑ ήταν αναγνωρισμένο μόνο ως "Qualifying Body" με δυνατότητα εκπαίδευσης λογιστών και πως δεν είχε ακόμα αποταθεί για αναγνώριση ως "Supervisory Body", για να έχει δυνατότητα επιθεώρησης, επίβλεψης και επιβολής πειθαρχίας σε λογιστές. Eνώ, επί του θέματος της αναγνώρισής του ως Σώματος Επαγγελματιών Λογιστών, όπως υποδείχθηκε και πρωτοδίκως, υπάρχει η ρητή βεβαίωση από το Τμήμα Εμπορίου και Βιομηχανίας της Αγγλίας για τέτοια αναγνώριση με διάταγμα που εκδόθηκε στις 6.7.94, πράγματι δηλαδή μετά τον ουσιώδη χρόνο.
Κάτω από αυτά τα δεδομένα δεν έχουμε ικανοποιηθεί ότι χρειαζόταν περαιτέρω διερεύνηση. Σε συμφωνία με την πρωτόδικη απόφαση καταλήγουμε πως η κρίση της διοίκησης ήταν ευλόγως επιτρεπτή. Η έφεση απορρίπτεται, με έξοδα.
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.