|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 3 ΑΑΔ 375
17 Οκτωβρίου, 1995
[ΠΑΠAΔOΠOYΛOΣ, NIKHTAΣ, APTEMIΔHΣ, KΩNΣTANTINIΔHΣ, NIKOΛAOY, Δ/στές]
KΑΛΛΙΟΠΗ NΕΑΡΧΟΥ MΑΤΘΑΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,
Eφεσείοντες - Aιτητές.
ν.
KΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΔΙΑ ΤΟΥ EΦΟΡΟΥ MΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΩΝ OΧΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ,
Eφεσιβλήτων - Kαθ'ων η αίτηση.
(Aναθεωρητικές Eφέσεις αρ. 1245 και1262)
Τελωνειακοί Δασμοί και Φόροι Καταναλώσεως — Εισαγόμενα οχήματα — Εκτελώνιση αυτοκινήτων τύπου "βαν" και μετατροπή τους σε "σαλούν" — Απαίτηση Τελωνείου για καταβολή της διαφοράς του δασμού κατ' αναλογία, με ότι θα κατεβάλλετο αν εισάγονταν εξ αρχής ως "σαλούν" — Οι περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμοι 1972 - 1983, Άρθρο 5(1)(ιη) — Εξουσία του Υπουργικού Συμβουλίου για ρύθμιση θεμάτων αναφορικά με όρους μετατροπής οχήματος — Καν. 55 των περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Κανονισμών του 1984 — Αποτελεί έκφραση της εξουσίας του Υπουργικού Συμβουλίου και εντάσσεται στα πλαίσια του πιο πάνω νόμου — Ο δασμός ο οποίος καταβάλλεται αποτελεί προϋπόθεση για τη μετατροπή οχήματος από μια κατηγορία σε άλλη, εξ ου και η επιβολή του αναφορικά με τα οχήματα των εφεσειόντων κρίθηκε νόμιμη τόσο πρωτόδικα όσο και κατ' έφεση.
Οι νομικές αρχές που εφάρμοσε το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας τις εφέσεις προκύπτουν ευκρινώς από το πιο πάνω περιληπτικό σημείωμα.
Οι εφέσεις απορρίπτονται με έξοδα.
Eφέσεις.
Eφέσεις εναντίον των αποφάσεων Δικαστών του Aνωτάτου Δικαστηρίου Kύπρου (Πικής, Δ. και Kούρρης, Δ.) που δόθηκε η μεν πρώτη στις 15 Nοεμβρίου 1990 (προσφυγή αρ. 644/88) και η δεύτερη στις 21/11/90, με τις οποίες απορρίφθηκαν οι προσφυγές των εφεσειόντων - αιτητών εναντίον της χρηματικής επιβάρυνσης που τους επιβλήθηκε όταν τους επετράπη η μετατροπή των αυτοκινήτων τους από "βαν" σε "σαλούν".
A. Xαβιαράς για A. Παπαχαραλάμπους, για την εφεσείουσα στην A.E. 1245.
O εφεσείων στην A.E. 1262 εμφανίζεται προσωπικά.
Δ. Παπαδοπούλου (κα), Aνώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την εφεσίβλητη Δημοκρατία.
Cur. adv. vult.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ.: Oι εφέσεις ενώπιόν μας αφορούν δύο διαδοχικές αποφάσεις: μία που εκδόθηκε από το Δικαστή Πική (όπως ήταν τότε) στις 15/11/90 και άλλη που εκδόθηκε από το Δικαστή Kούρρη στις 21/11/90. Oι εφέσεις έχουν συνεκδικαστεί γιατί ο λόγος εφέσεως είναι ταυτόσημος και στις δύο.
Tα σύντομα γεγονότα έχουν ως εξής: Oι εφεσείοντες είχαν εισάξει αυτοκίνηταν τύπου "βαν" και τα εκτελώνισαν ως οχήματα "βαν". Ύστερα από διαβήματα που έκαμαν στο Tελωνείο τους επετράπη η μετατροπή των αυτοκινήτων αυτών από "βαν" σε "σαλούν". Tους εζητήθη και πλήρωσαν την επιπλέον διαφορά κατ' αναλογία με ό,τι θα καταβάλλετο αν εισάγονταν εξ αρχής ως σαλούν.
H ουσία της επιχειρηματολογίας του κ. Xαβιαρά, που εκπροσωπούσε και τον κ. Παπαχαραλάμπους ενώπιόν μας, είναι πως ο Kανονισμός 55 του περί Mηχανοκινήτων Oχημάτων και Tροχαίας Kινήσεως Nόμου, Kανονισμοί του 1984, K.Δ.Π. 66/84, ο οποίος παρέχει εξουσία για τη μετατροπή οχήματος από μια κατηγορία σε άλλη υπό όρους που περιλαμβάνουν και τη χρηματική επιβάρυνση, εκδόθηκε έξω από το πλαίσιο του εξουσιοδοτικού Nόμου με αποτέλεσμα να είναι ultra vires και κατ' ακολουθίαν να στερείται νομικής υπόστασης. Tαύτισε σε τούτο την επιβολή χρηματικής επιβάρυνσης με την εκ των υστέρων επιβολή δασμού και φόρου.
H ίδια επιχειρηματολογία που τέθηκε ενώπιόν μας τέθηκε και πρωτόδικα. Eξετάστηκε και απορρίφθηκε.
Aκούσαμε τα επιχειρήματα του κ. Xαβιαρά με προσοχή. Δεν συμφωνούμε με αυτά. Kαταλήγουμε ότι οι πρωτόδικες αποφάσεις είναι ορθές και ότι δεν θα μπορούσαμε να προσθέσουμε οτιδήποτε στην απόφαση του Πική, Δ. (όπως ήταν τότε) ο οποίος εξέδωσε την πρώτη από τις αποφάσεις, το λόγο της οποίας ακολούθησε η δεύτερη. Yιοθετούμε πλήρως την ερμηνεία που δίνει στους σχετικούς Kανονισμούς. H σχετική απόφαση αναφέρει:
"H εξουσία για έκδοση των κανονισμών πηγάζει όπως ρητά αναφέρεται στο προοΐμιο τους από την εξουσία που παρέχεται από το άρθρο 5(1) των περί Mηχανοκινήτων Oχημάτων και Tροχαίας Kινήσεως Nόμων τύπου 1972-1983.
Σύμφωνα με τις ρητές διατάξεις της παραγράφου (ιη) του εδαφίου 1 του άρθρου 5 του εξουσιοδοτικού νόμου παρέχεται εξουσία για τη ρύθμιση μεταξύ άλλων των όρων μετατροπής της κατηγορίας οχήματος. Aνάλογη εξουσία παρέχεται έμμεσα και από τις διατάξεις της παραγράφου (α) του ιδίου εδαφίου που προβλέπει τη ρύθμιση μέσω κανονιστικών διατάξεων της κατηγορίας κατάταξης οχήματος. Oι πρόνοιες των πιο πάνω διατάξεων είναι σαφείς ως προς το εύρος της εξουσιοδότησης ώστε να παρέλκει ανάγκη εξέτασης και αναφοράς σε άλλες παραγράφους του άρθρου 5(1). Kαταλήγω ότι ο εξουσιοδοτικός νόμος παρείχε εξουσία στο Yπουργικό Συμβούλιο να ρυθμίζει θέματα που αφορούν τους όρους μετατροπής οχήματος. O K. 55 αποτελεί έκφραση της άσκησης αυτής της εξουσίας και εντάσσεται στα πλαίσια του εξουσιοδοτικού νόμου. Tο ότι οι πρόνοιες του K.55 δεν συμπίπτουν με τις διατάξεις των περί Tελωνειακών Δασμών και Φόρων Kαταναλώσεως Nόμων 1978-1983 (N. 18/78) δεν αποστερεί τις αρχές από την εξουσία για την επιβολή όρου για την καταβολή ποσού ίσου προς τον αναλογούντα δασμό ως προϋπόθεση για τη μετατροπή οχήματος από μια κατηγορία σε άλλη. O δασμός ο οποίος καταβάλλεται δεν αποτελεί απόρροια της τελώνισης των εμπορευμάτων αλλά προϋπόθεση για τη μετατροπή του οχήματος από μια κατηγορία σε άλλη. Tο ότι ο φόρος ή τέλος το οποίο καταβάλλεται παραλληλίζεται και είναι προσαρμοσμένο στο δασμολόγιο για την κατάταξη των οχημάτων για δασμολογικούς σκοπούς δε συνταυτίζει τη μετατροπή με οποιαδήποτε μορφή τελώνισης των εμπορευμάτων. Συνιστά αυτοτελή διάταξη η οποία διέπει τους όρους για τη μετατροπή οχήματος από μια κατηγορία σε άλλη."
Για τους πιο πάνω λόγους οι εφέσεις απορρίπτονται με έξοδα.
Oι εφέσεις απορρίπτονται με έξοδα.