|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 1181
20 Μαΐου, 1989
[Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΥΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΩΣ ΦΥΣΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ/ Ή ΚΗΔΕΜΟΝΑΣ ΚΑΙ/Ή ΠΛΗΣΙΕΣΤΕΡΟΣ ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣ ΤΗΣ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΘΥΓΑΤΡΟΣ ΤΟΥ ΗΓΗΣΟΥΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση
(Υπόθεση Αρ. 21/87)
Ονόματα φυσικών προσώπων — Αλλαγή ονόματος ανηλίκου προ της παρόδου 12 μηνών από της καταχωρήσεως της γεννήσεως — Τροποποίηση ονόματος κατά την βάπτιση και παράδοση περί του γεγονότος αυτού πιστοποιητικού από τον βαπτίσαντα κληρικό — Ο Περί Καταχωρήσεως Γεννήσεων και Θανάτων Νόμος, 1973 (Ν. 85/73), άρθρο 16 — Απόρριψη εισηγήσεως για παράλειψη διεξαγωγής της δέουσας έρευνας βασιζομένης σε κατ' ισχυρισμό άγνοια του Επάρχου ότι το αρχικό όνομα ήταν κοινή επιλογή των γονέων, ότι είχε εκδοθεί διαζύγιο και ότι η βάπτιση είχε γίνει εν αγνοία του αιτούντος πατέρα — Απόρριψη εισηγήσεως ότι υπήρξε παραβίαση αρχών χρηστής διοικήσεως στηριζομένης στο ότι ο καθού η Αίτηση διαβεβαίωσε τον αιτούντα ενώ ήδη είχε γίνει η αλλαγή ότι δεν θα γίνει αλλαγή εν αγνοία του.
Τα γεγονότα της υποθέσεως αυτής προκύπτουν από το πιο πάνω σημείωμα. Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την Αίτηση Ακυρώσεως, γιατί κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Έπαρχος είχε ενεργήσει σύμφωνα με το άρθρο 16 του Νόμου 85/73.
Η Αίτηση Ακυρώσεως απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Pantelouris v. Republic (1985) 3 C.L.R. 852,
Spanos v. Republic (1982) 3 C.L.R. 157.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση να τροποποιήσουν την καταχώρηση του ονόματος της ανηλίκου θυγατρός του αιτητή και να εκδώσουν νέο πιστοποιητικό γεννήσεως με το όνομα Στέφανη.
Ε. Ευσταθίου, για τον Αιτητή.
Α Παπασάββας, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ'ων η αίτηση.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή του αυτή ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο:-
Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ' ων η αίτηση, που κοινοποιήθηκε σ' αυτόν με επιστολή τους ημερομηνίας 26 Νοεμβρίου 1986, ότι τροποποίησαν την καταχώρηση του ονόματος της ανηλίκου θυγατρός του Ηγησούς στο Ληξιαρχικό Βιβλίο Γεννήσεων και εξέδωσαν νέο πιστοποιητικό γεννήσεως με το όνομα Στέφανη, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή στερημένη εννόμου αποτελέσματος.
Ο αιτητής είναι ο φυσικός πατέρας και κηδεμόνας της ανηλίκου και εγείρει την προσφυγή αυτή, όπως φαίνεται στον τίτλο της, κάτω από την ιδιότητά του αυτή. Ο αιτητής τέλεσε το γάμο του με τη Φανή Ποταμίτου στις 24 Απριλίου 1985, και από το γάμο αυτό απέκτησαν στις 6 Σεπτεμβρίου 1985. μια θυγατέρα η οποία δηλώθηκε στο Ληξιαρχικό Βιβλίο Γεννήσεων, με το όνομα Ηγησώ, και στις 17 Σεπτεμβρίου 1985, εκδόθηκε το κατά νόμο πιστοποιητικό γεννήσεως με το όνομα αυτό. Ο γάμος του αιτητή, διαλύθηκε με απόφαση του Εκκλησιαστικού Δικαστηρίου Λεμεσού στις 11 Σεπτεμβρίου 1986, αφού προηγουμένως από 1 Απριλίου 1986, ο αιτητής βρισκόταν σε διάσταση με τη σύζυγό του.
Στις 13 Ιουλίου του 1986, στη Μέσα Γειτονιά, βαφτίστηκε η πιο πάνω θυγατέρα τους σύμφωνα με τις διατάξεις της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας από τον Αιδεσιμότατο Πάπα Νεοκλή Κωνσταντίνου και ονομάστηκε Στέφανη. Εκδόθηκε δε από την Ιερά Μητρόπολη Λεμεσού πιστοποιητικό βαπτίσεως που υπογράφεται από το Μητροπολίτη Λεμεσού και τον Ιερέα που τέλεσε το μυστήριο της βαπτίσεως. (Τεκμήριο 4).
Στις 30 Ιουλίου 1986, η μητέρα της ανηλίκου υπέβαλε ένορκη δήλωση για αλλαγή του ονόματος αυτής (Τεκμήριο 2), σύμφωνα με Πιστοποιητικό Βαπτίσεως. και του εκδόθηκε νέο Πιστοποιητικό Γεννήσεως.
Ο αιτητής απέστειλε στις 24 Οκτωβρίου 1986, επιστολή (Τεκμήριο 5) προς τον Έπαρχο Λευκωσίας με την οποία τον πληροφορούσε ότι ενίστατο σε οποιαδήποτε αλλαγή του ονόματος της θυγατρός του και ότι δεν αναγνώριζε την αλλαγή αυτή.
Στις 14 Νοεμβρίου 1986, ο Έπαρχος Λευκωσίας πληροφόρησε τον αιτητή σε αναφορά με την πιο πάνω επιστολή του, ότι η επιστολή του λήφθηκε υπό σημείωση και ότι δεν προτίθετο να προβεί σε καμιά αλλαγή του ονόματος εκτός κατόπιν διατάγματος υιοθεσίας του Δικαστηρίου που αποτελούσε ιδιωτική τους υπόθεση, (Τεκμήριο 6), δηλαδή θα μπορούσε να φέρει και πάλιν ένσταση στο Δικαστήριο. Στη συνέχεια με επιστολή του ημερομηνίας 26 Νοεμβρίου 1986. (Τεκμήριο 1), ο Έπαρχος αναφέρθηκε στην προηγούμενη του επιστολή της 14 Νοεμβρίου σχετικά με την αλλαγή του ονόματος της θυγατέρας του Ηγησούς και λέγει, "... με την οποία επιστολή μου σας είχα αναφέρει ότι δεν προτίθεμαι να προβώ σε καμιά αλλαγή του ονόματος εκτός κατόπιν διατάγματος υιοθεσίας του Δικαστηρίου, και σας πληροφορώ ότι μετά από έρευνα διαπιστώθηκε ότι τον Ιούλιο του 1986, δηλαδή πριν την επιστολή σας, έγινε αλλαγή του ονόματος της θυγατέρας σας από Ηγησώ Παπανικολάου σε Στέφανη Παπανικολάου σύμφωνα με ένορκη δήλωση της μητέρας, και Πιστοποιητικού Βαπτίσεως, φωτοαντίγραφα των οποίων επισυνάπτονται. 2. Με τα πιο πάνω έγγραφα έγινε τροποποίηση του Ληξιαρχικού Βιβλίου Γεννήσεως και εκδόθησαν νέα Πιστοποιητικά Γεννήσεως με το όνομα Στέφανη Παπανικολάου."
Οι καθ' ων η αίτηση επικαλούνται τις διατάξεις του Άρθρου 16 του Περί Καταχωρήσεως Γεννήσεων και Θανάτων Νόμου του 1973, (Νόμος Αρ. 85 του 1973) το οποίο αναφέρει:-
"16.-(1) Εάν, προ της παρόδου δώδεκα μηνών από της καταχωρήσεως της γεννήσεως παιδίου, τροποποιηθή το καταχωρηθέν όνομα τούτου ή, εάν δεν κατεχωρήθη όνομα, δοθή όνομα εις τούτο, ο Ληξίαρχος ή ο Επιθεωρητής Ληξίαρχος, αναλόγως της περιπτώσεως, όστις φυλάττει το Μητρώον Γεννήσεων εν ω κατεχωρήθη η γέννησις, επί τη καθ' οιονδήποτε χρόνον παραδώσει αυτώ πιστοποιητικού κατά τον καθωρισμένον τύπον υπογεγραμμένου -
(α) Εάν το όνομα ετροποποιήθη ή εδόθη κατά την βάπτισιν είτε υπό του βαπτίσαντος κληρικού είτε υπό του φυλάττοντος το Μητρώον εις το οποίον κατεχωρήθη η βάπτισις, εάν υπάρχη τοιούτο, ή
(β) εάν το όνομα δεν εδόθη κατά την βάπτισιν υπό του πατρός, της μητρός ή του κηδεμόνος ή ετέρου προσώπου το οποίον προκαλεί την τροποποίησιν ή την παροχήν του ονόματος του παιδίου,
και επί τη καταβολή δικαιώματος εκ πεντήκοντα μιλς υπό του προκαλούντος την καταχώρησιν του ονόματος το οποίον αναφέρεται εις το Πιστοποιητικόν, καταχωρεί αμελλητί εις το Μητρώον, άνευ απαλείψεως της αρχικής καταχωρήσεως, το όνομα το αναφερόμενον εις το πιστοποιητικόν ως δοθέν εις το παιδίον, και αφού σημειώσει επί του πιστοποιητικού το γεγονός της καταχωρήσεως, αποστέλλει αμελλητί τούτο προς τον Αρχιληξίαρχον ομού μετά κεκυρωμένου αντιγράφου της καταχωρήσεως της γεννήσεως προστιθεμένου του ονόματος δυνάμει του παρόντος εδαφίου.
(2) Το παρόν άρθρον εφαρμόζεται μετά των καθωρισμένων προσαρμογών και επί γεννήσεων εκτός της Δημοκρατίας περί ων αποστέλλονται καταστάσεις προς τον Αρχιληξίαρχον."
Είναι η θέση του αιτητή ότι η προσβαλλόμενη διοικητική πράξη λήφθηκε χωρίς να πραγματοποιηθεί η δέουσα έρευνα που απαιτείται πριν να εκδοθεί η προσβαλλόμενη διοικητική πράξη. Ως αποτέλεσμα αυτού δεν λήφθηκαν υπόψη ορισμένα γεγονότα σοβαρά τα οποία αν ήταν γνωστά τότε δεν θα επέρχετο υπό του Επάρχου η αλλαγή του ονόματος της θυγατέρας του αιτητή. Συγκεκριμένα ο Έπαρχος αγνοούσε ότι το αρχικό όνομα της ανηλίκου ήτο αποτέλεσμα κοινής επιλογής και των δύο συζύγων, ότι ο γάμος του αιτητή είχε ήδη διαλυθεί με διαζύγιο, ότι η βάπτιση της ανηλίκου έγινε χωρίς καν να λάβει γνώση ο αιτητής. Έτσι το ότι τα γεγονότα αυτά ήταν ουσιώδη και ότι αν τα γνώριζαν οι καθ' ων η αίτηση δεν θα προέβαιναν στην έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης εξάγεται αβίαστα από τα Τεκμήρια 5 και 6 τα οποία είναι επισυνημμένα στην προσφυγή του αιτητή, δηλαδή την επιστολή του αιτητή ημερομηνίας 24 Οκτωβρίου 1986, και την απάντηση του Επάρχου σ' αυτήν, στις οποίες έχω ήδη αναφερθεί πιο πάνω. Αν δηλαδή εγινόταν η δέουσα έρευνα και λαμβάνονταν υπόψη, τα γεγονότα αυτά, τότε ασφαλώς η προσβαλλόμενη διοικητική πράξη δεν θα εκδίδετο ποτέ, σύμφωνα και με την άποψη του Επάρχου Λευκωσίας όπως περιέχεται στο πιο πάνω γράμμα του (Τεκμήριο 6).
Είναι επίσης ο ισχυρισμός του αιτητή ότι ο τρόπος με τον οποίο ενήργησαν οι καθ' ων η αίτηση, δηλαδή να πληροφορήσουν τον αιτητή ότι δεν προτίθενται να προβούν σε αλλαγή του ονόματος της ανηλίκου θυγατέρας του, ενώ η αλλαγή ήδη είχε γίνει, και να τον πληροφορήσουν γι' αυτό εκ των υστέρων με την επιστολή, Τεκμήριο 1 της προσφυγής, παραβιάζει τις αρχές της χρηστής διοίκησης και προς υποστήριξη της θέσης αυτής με παρέπεμψαν στην υπόθεση Παντελής Παντελούρη ν. Της Δημοκρατίας (1985) 3 A.A.Δ. 852.
Δεν συμφωνώ ότι υπήρξε οποιαδήποτε παράλειψη διεξαγωγής της δέουσας έρευνας, ούτε και παραβίαση των αρχών της χρηστής διοίκησης, αντίθετα ο καθ' ου η αίτηση Έπαρχος, υπό την ιδιότητα του σαν Ληξίαρχος Λευκωσίας, ενήργησε σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου 16, δηλαδή αφού καταχώρησε την αλλαγή πριν την πάροδο δώδεκα μηνών από της καταχωρήσεως της γεννήσεως της ανήλικης του παραδόθηκε πιστοποιητικό κατά τον καθορισμένο τύπο, υπογραμμένο σύμφωνα με την Παράγραφο (α) του Εδαφίου (1) "υπό του βαπτίσαντος κληρικού", σχετικά με το όνομα που δόθηκε στην ανήλικη κατά τη βάπτισή της. Σχετική είναι η υπόθεση Σπανός ν. Της Δημοκρατίας (1982) 3 Α.Α.Δ. 157.
Για τους πιο πάνω λόγους έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι καθ' ων η αίτηση ενήργησαν σύμφωνα με το Νόμο και η επίδικη απόφαση επικυρώνεται στην ολότητά της σύμφωνα με το Άρθρο 146(4)(α) του Συντάγματος.
Υπό τις περιστάσεις δεν εκδίδεται καμιά διαταγή ως προς τα έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.