|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1988) 3 CLR 2289
26 Νοεμβρίου 1988
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΆΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ.]
ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΡΣΑΛΙΔΗΣ
Αιτητής,
ν. ΑΡΧΗΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση,
(Υπ. Αρ. 660/86)
Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου - Αφυπηρέτηση υπαλλήλου - Συλλογική σύμβαση για αύξηση μισθών υπαλλήλων αρχής από 1.7.86 - Κατά πόσο ο αιτητής δικαιούται στην αύξηση και κατά συνέπεια σε αυξημένη σύνταξη - Αφού ο αιτητής δεν ήταν στην υπηρεσία στις 1.7.86 δεν εδικαιούτο να πάρει μισθό και επομένως ούτε και αύξηση μισθού.
Συνταγματικό Δίκαιο - Ισότητα - Σύνταγμα, Άρθρο 28 - Συλλογική Σύμβαση για αύξηση μισθών από 1.7.86 - Αφυπηρέτηση αιτητή την προηγούμενη μέρα - Δεν δικαιούται στην αύξηση - Αυτό δεν συνιστά παραβίαση της αρχής της ισότητας.
Ερμηνεία νόμων—Ο Περί Ερμηνεία Νόμος, Κεφ. 1, άρθρο 31(α) — Πεδίο εφαρμογής του.
Λέξεις και φράσεις "Μισθός"
Τα γεγονότα της υπόθεσης αυτής προκύπτουν από την απόφαση.
Απόρριψη προσφυγής.
Καμμιά Διαταγή για έξοδα
Προσφυγή. |
Προσφυγή κατά της άρνησης των καθ' ων η αίτηση όπως παραχωρήσουν στον αιτητή την υπολειπόμενη μισθολογική αύξηση 2% με βάση τη Συλλογική Σύμβαση της 31.5.86.
Α. Ευτυχίου, για τον αιτητή.
Α. Χ." Ιωάννου, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Δ. ανέγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο αιτητής στην προσφυγή αυτή ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση, Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου, ημερομηνίας 12/8/86, με την οποία απόφαση αρνείται η Αρχή όπως παραχωρήσει στον αιτητή την υπολειπόμενη μισθολογική αύξηση 2% με βάση τη Συλλογική Σύμβαση της 31/5/86, είναι άκυρη και στερείται κάθε αποτελέσματος. Επίσης ζητά όπως οτιδήποτε παραλήφθηκε από μέρους της Αρχής σχετικά πρέπει να εκτελεστεί.
Ο αιτητής ήτο υπάλληλος της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου. Στις 2/6/1986 οι καθ' ων η αίτηση με επιστολή του Διευθυντού Προσωπικού προς τον αιτητή, τον πληροφορούσαν ότι αφυπηρετεί από την υπηρεσία της Αρχής από την 1/7/1986. Η αφυπηρέτηση του αυτή εγένετο σύμφωνα με τους Κανονισμούς της Αρχής γιατί ο αιτητής συμπλήρωνε στις 16/6/1986 το 60ο έτος της ηλικίας του.
Την 31/5/1986 η Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου υπέγραψε Συλλογική Σύμβαση για τις μισθολογικές αυξήσεις του προσωπικού της. Το μέρος που ενδιαφέρει την προσφυγή αυτή, έχει ως εξής:
"Συμφωνείται η παραχώρηση μισθολογικών αυξήσεων πάνω στις κλίμακες της 31ης Δεκεμβρίου 1985, ως ακολούθως:
(α) 2% από 1.1.86 με μίνιμουμ £4.50 το μήνα.
(β) 2% από 1.7.86 με μίνιμουμ £4.50 το μήνα.
Το μίνιμουμ μηνιαίο ποσό δε θα επηρεάζει τις μισθολογικές κλίμακες."
Ο αιτητής με επιστολή του προς την Α.Τ.Κ., ημερομηνίας 12.7.86, ζητούσε όπως του δοθεί και του ιδίου η μισθολογική αύξηση των 2%, όπως προνοούσε η Συλλογική Σύμβαση, από την 1.7.86, ώστε σαν επακόλουθο να αυξάνετο και η σύνταξη του. Η Αρχή Τηλεπικοινωνιών με επιστολή της, ημερομηνίας 12/8/86, πληροφορούσε τον αιτητή πως δεν συμφωνούσε με την απαίτηση του. Κατά την κρίση τους, η υπηρεσία του αιτητή αφού τέλειωνε την 30/6/86, σύμφωνα με τους Κανονισμούς του Σχεδίου Συντάξεως, δεν εδικαιούτο οποιασδήποτε άλλης σύνταξης πέραν εκείνης που είχε υπολογισθεί πάνω στον "τελευταίο προ της αφυπηρετήσεως του βασικό μισθό, περιλαμβανομένου και του τιμαριθμικού επιδόματος που του κατεβάλλετο."
Είναι αυτή την απόφαση της Αρχής που προσβάλλει ο αιτητής με την προσφυγή του. Κατά την εισήγηση του η απόφαση της Αρχής λήφθηκε κατ' εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή των όρων της Συλλογικής Σύμβασης και κατά παράβαση του άρθρου 28 του Συντάγματος, ελήφθηκε καθ' υπέρβαση και κατάχρηση εξουσίας, δεν είναι δεόντως αιτιολογημένη και πως οι Κανονισμοί που εκδόθηκαν και πάνω στους οποίους βασίστηκε η απόφαση, θεσπίστηκαν κατά παράβαση του άρθρου 42 του Περί Υπηρεσίας Τηλεπικοινωνιών Νόμου, Κεφ. 302, όπως τροποποιήθηκε.
Κατά την γραπτή αγόρευση του ευπαιδεύτου δικηγόρου του αιτητού, οι λόγοι της προσφυγής περιορίστηκαν στη λανθασμένη ερμηνεία της Συλλογικής Σύμβασης ως προς τις δοθείσες μισθολογικές αυξήσεις που αναφέρθηκε πιο πάνω. Κατά την εισήγηση του ευπαιδεύτου δικηγόρου του αιτητού, οι μισθολογικές αυξήσεις 4% που δόθησαν με βάση την πιο πάνω Συλλογική Σύμβαση, αφορούσαν όλους τους υπαλλήλους που βρίσκονταν στην υπηρεσία κατά την 31/12/85, ανεξάρτητααν αφυπηρέτησαν στο ενδιάμεσο του χρόνου μετά τη δοθείσα αύξηση. Κατά την εισήγηση του κ. Ευτυχίου, οι λόγοι που κατανεμήθη η αύξηση σε δύο δόσεις, δηλαδή, την 1/1/86 και 1/7/86, ήταν για σκοπούς ευκολίας της Αρχής και μόνο.
Ο άλλος λόγος που προβάλλει ο κ. Ευτυχίου είναι πως ο αιτητής πρέπει να θεωρηθεί ότι ήτο στην υπηρεσία την 1/7/86.
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση αντικρούει τις εισηγήσεις του κ. Ευτυχίου και επιμένει πως η αύξηση που δόθηκε με τη Συλλογική Σύμβαση ήτο για όσους βρίσκονται στην υπηρεσία και εφόσον ο αιτητής αφυπηρέτησε την 1/7/86, δεν μπορούσε να θεωρηθεί σαν δικαιούχος του ευεργετήματος της μισθολογικής αύξησης. Ο κ. Χ"Ιωάννου ισχυρίζεται πως ο αιτητής δεν βρισκετο στην υπηρεσία την 1/7/86.
Δεν μπορώ να συμφωνήσω με τις εισηγήσεις του κ. Ευτυχίου. Δεν μπορώ να δεχθώ πως ο αιτητής ήτο στην υπηρεσία την 1/7/86. Τούτο είναι καθαρό από την επιστολή που έστειλε η αρχή προς τον αιτητή στις 2/6/86.
Δε νομίζω ότι το άρθρο 4(1)(α) έχει εφαρμογή στην υπό κρίση περίπτωση, γιατί ο κανονισμός 4(1)(α) του Περί Συντάξεως Υπαλλήλων της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου, Κανονισμοί του 1983, αναφέρεται στον συντάξιμο μισθό. Ιδιαίτερα το 4(1)(α) προνοεί για τιμαριθμικά επιδόματα. Πρέπει να έχουμε υπόψη μας στην περίπτωση αυτή ότι το υπό κρίση θέμα είναι κατά πόσο δικαιούται εις την μισθολογική αύξηση που δόθηκε με τη Συλλογική Σύμβαση την 1/7/86 και αυτή τη Σύμβαση που πρέπει να ερμηνεύσουμε και όχι άλλους Κανονισμούς.
Κατά την δικαστική μου κρίση, δεν έχει εφαρμογή ούτε ο πιο πάνω Κανονισμός, ούτε το άρθρο 31(α) του Κεφ. 1. Το άρθρο αυτό αφορά στον υπολογισμό χρονικής περιόδου μεταξύ δύο γεγονότων ότε σε υπολογίζεται η ημέρα κατά την οποία αυτό τούτο το γεγονός λαμβάνει χώρα.
Μια απλή απάντηση στο ερώτημα κατά πόσο ο αιτητής θα επήγαινε στην εργασία του η όχι την 1/7/86,δίνει νομίζω την απάντηση στην εισήγηση του κ. Ευτυχίου αν ο αιτητής πρέπει να θεωρηθεί πως εργαζόταν την 1/7/86. Η απάντηση είναι απλά, όχι.
Η δεύτερη εισήγηση του κ. Ευτυχίου είναι πως ο αιτητής δικαιούται στη μισθολογική αύξηση έστω και αν αφυπηρετούσε την 1/7/86, αφού οι αυξήσεις δόθηκαν σε υπαλλήλους που ήσαν στην υπηρεσία την 31/12/85. Και πάλι δεν μπορώ να συμφωνήσω με την εισήγηση του κ. Ευτυχίου. Η ερμηνεία της Συλλογικής Σύμβασης κατά τη γνώμη μου είναι εύκολη και καθαρή. Τι παραχωρήθηκε με τη Σύμβαση αυτή, ήτο αύξηση των μισθών. Συμφωνήθηκε από την Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου και τις Συντεχνίες πως ο μισθός των υπαλλήλων θα αυξάνετο κατά 2% την 1/1/86 με μίνιμουμ £4.50 το μήνα. Δηλαδή, ο μισθός των υπαλλήλων την 1/1/86 θα αυξάνετο κατά 2%. Το ίδιο, ο μισθός των υπαλλήλων θα αυξάνετο κατά 2% από 1.7.86. Πουθενά δεν αναφέρεται πως εδόθησαν αυξήσεις πάνω στους μισθούς του 1985 που θα πληρώνονταν σταδιακά ή? με δόσεις. Τι συμφωνήθηκε, είναι αύξηση των μισθών. Ο μισθός δεν είναι τίποτε άλλο παρά η χρηματική αμοιβή για παρεχόμενη εργασία. Αφού ο αιτητής είχε ήδη συνταξιοδοτηθεί και δεν ευρίσκετο στην υπηρεσία την 1.7.86, σημαίνει πως δεν προσέφερε καμιά εργασία ώστε να δικαιούται σε μισθό και κατά συνέπεια δέν μπορεί να θεωρηθεί πως δικαιούται σε αύξηση μισθού όπως προβλέπει η Συλλογική Σύμβαση, Έχω τη γνώμη πως η Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου, Α.Τ.Κ., ορθά ερμήνευσε τη Συλλογική Σύμβαση σε σχέση, με το Νόμο και τους άλλους Κανονισμούς που αφορούν σε συντάξεις του προσωπικού της. Η απόφαση της Αρχής δεν λήφθηκε κατά παράβαση οποιουδήποτε Νόμου ή Κανονισμού ή καθ' υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας.
Ως προς την εισήγηση του δικηγόρου του αιτητή πως η απόφαση δεν είναι αιτιολογημένη, η απόφαση της Αρχής φαίνεται πολύ καλά δικαιολογημένη με αναφορά στους σχετικούς Νόμους και Κανονισμούς ως και τη Συλλογική Σύμβαση, και δεν βλέπω πως υπάρχει ο ισχυρισμός αυτός στην προσφυγή.
Ως προς τον ισχυρισμό του αιτητή πως υπήρξε άνιση και δυσμενής μεταχείριση, ο λόγος αυτός δεν μπορεί να ευσταθεί γιατί ο αιτητής την ημερομηνία που εφαρμόζετο η Συλλογική Σύμβαση ήταν εκτός υπηρεσίας. Επομένως, δεν μπορεί να θεωρήσει τον εαυτό του αδικημένο σε σύγκριση με τους υπαλλήλους που βρίσκονταν στην υπηρεσία.
Γενικά βρίσκω πως η απόφαση της Αρχής δεν λήφθηκε αυθαίρετα ούτε καθ' υπέρβαση της εξουσίας και η προσφυγή απορρίπτεται. Υπό τις περιστάσεις, δεν εκδίδεται διάταγμα ως προς τα έξοδα.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.