|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:B345
(2015) 2 ΑΑΔ 358
14 Μαΐου, 2015
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π., ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ/στές]
ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσείων,
v.
ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ,
Εφεσιβλήτου.
(Ποινική Έφεση Αρ. 241/2012)
Ποινή ― Πρόκληση θανάτου λόγω απερίσκεπτης ή επικίνδυνης πράξης ― Άρθρο 210 του Ποινικού Κώδικα Κεφ.154 ― Επιβολή ποινής από το Εφετείο ύστερα από την επιτυχία έφεσης του Γενικού Εισαγγελέα εναντίον αθωωτικής απόφασης ― Επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης δεκαοκτώ μηνών κατόπιν απόφανσης του Εφετείου ότι η αμέλεια δεν ήταν στιγμιαία ― Παράγοντες που λήφθησαν υπόψη στην απόφαση για αναστολή τριών χρόνων που ακολούθησε: Πάροδος 5 ½ χρόνων από τη διάπραξη του αδικήματος, αντικατάσταση αθωωτικής απόφασης με καταδικαστική, προσωπικές περιστάσεις, λευκό ποινικό μητρώο, απουσία οικονομικού οφέλους.
Ποινή ― Πρόκληση θανάτου λόγω απερίσκεπτης ή επικίνδυνης πράξης ― Άρθρο 210 του Ποινικού Κώδικα Κεφ.154 ― Στις περιπτώσεις που η αμέλεια που επέφερε το θάνατο είναι στιγμιαία, συνήθως δεν επιβάλλεται ποινή φυλάκισης ― Όπου όμως δεν είναι στιγμιαία, αλλά συνιστά εγωϊστική συμπεριφορά, υπό την έννοια του ότι ο κατηγορούμενος ενήργησε αδιαφορώντας για τους κινδύνους που η αμέλεια του θα προκαλέσει σε άλλα πρόσωπα, τότε η πρέπουσα ποινή, είναι εκείνη της φυλάκισης.
[Πέραν των ως άνω αναφερομένων τίτλων, η απόφαση διαβάζεται στο σύνολο της.]
Επιβλήθηκε ποινή.
Έφεση εναντίον Αθωωτικής Απόφασης.
Έφεση από την Κατηγορούσα Αρχή εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας (Μουγής, Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 1860/2011) ημερομηνίας 23/11/2012.
Θ. Παπανικολάου, Δημόσιος Κατήγορος Α΄, για τον Εφεσείοντα.
Κ. Ευσταθίου, για τον Εφεσίβλητο.
Εφεσίβλητος παρών.
Ex tempore
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Νικολάτος, Π..
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Ο εφεσίβλητος, κατηγορούμενος στην πρωτόδικη διαδικασία, αντιμετώπιζε το αδίκημα της πρόκλησης θανάτου λόγω απερίσκεπτης ή επικίνδυνης πράξης κατά παράβαση του Άρθρου 210 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154. Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του αδικήματος, στις 12.12.2009, στην Αθηαίνου της επαρχίας Λάρνακας, λόγω απερίσκεπτης ή επικίνδυνης πράξης, που δεν ανάγετο σε υπαίτιο αμέλεια, χωρίς πρόθεση, επέφερε το θάνατο στον Αλκιβιάδη Κεπώλα από την Αθηαίνου.
Το πρωτόδικο δικαστήριο, μετά από ακροαματική διαδικασία, αθώωσε και απάλλαξε τον εφεσίβλητο από την κατηγορία την οποία αντιμετώπιζε, με απόφαση του ημερ. 23.11.2012. Έκρινε ότι, παρά την αμέλεια την οποία επέδειξε ο εφεσίβλητος, η αλυσίδα της αιτιώδους συνάφειας μεταξύ της αμελούς πράξης του εφεσίβλητου και του αποτελέσματος, είχε διαρρηχθεί. Θεώρησε δηλαδή ότι άλλο γεγονός ανεξάρτητο των ενεργειών του εφεσίβλητου είχε μεσολαβήσει και είχε προκαλέσει το θάνατο στον Αλκιβιάδη Κεπώλα. Η παράκαμψη, από τον εφεσίβλητο, του αυτόματου διακόπτη στην ηλεκτρική εγκατάσταση της οικίας του θύματος, όπως είπε το πρωτόδικο δικαστήριο, δεν ήταν γενεσιουργός αιτία της πρόκλησης του θανάτου του θύματος.
Ο έντιμος Γενικός Εισαγγελέας εφεσίβαλε την πρωτόδικη απόφαση και το παρόν Εφετείο, με απόφαση του ημερ. 16.12.2014, επέτρεψε την έφεση και παραμέρισε την πρωτόδικη απόφαση αντικαθιστώντας την με καταδικαστική, για τον εφεσίβλητο. Έκρινε, το Εφετείο, τον εφεσίβλητο ένοχο στην κατηγορία που αντιμετώπιζε και όρισε τη σημερινή ημερομηνία για περαιτέρω γεγονότα και επιβολή ποινής.
Ιδιαίτερη σημασία για την επιβολή ποινής έχουν τα όσα παρατήρησε το Εφετείο στην απόφαση του ημερ. 16.12.2014.
Το Εφετείο, αναφέρθηκε στα γεγονότα της υπόθεσης σύμφωνα με τα οποία, στις 12.12.2009 ο κατηγορούμενος-εφεσίβλητος επισκέφθηκε την οικία του Αλκιβιάδη Κεπώλα στην Αθηαίνου, αφού κλήθηκε, για επιδιόρθωση του αυτόματου διακόπτη. Ο εφεσίβλητος τοποθέτησε δύο καλώδια, ονομαζόμενα «καβαλλέτα», από την είσοδο και έξοδο του διακόπτη, εξουδετερώνοντας έτσι τη διακοπτική του ικανότητα. Με την παράκαμψη, όμως, του αυτόματου διακόπτη διαρροής και την εξουδετέρωση της διακοπτικής του ικανότητας, η προστασία που ο διακόπτης παρείχε στην ηλεκτρική εγκατάσταση εξουδετερώθηκε πλήρως. Αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος ήταν όλα τα μεταλλικά μέρη της ηλεκτρικής εγκατάστασης, που ήταν προσγειωμένα, να καταστούν ρευματοφόρα. Με την είσοδο του Αλκιβιάδη Κεπώλα στην «ντουζιέρα» και τη χρήση, απ' αυτόν, του ρευματοφόρου, πλέον, «τηλεφώνου του ντους» διοχετεύθηκε ρεύμα βραχυκύκλωσης στον καρπό του χεριού του και στη συνέχεια στο σώμα του, προκαλώντας του το θάνατο από ηλεκτροπληξία.
Το Εφετείο, μετά από θεώρηση των γεγονότων, κατέληξε ότι ο εφεσίβλητος-κατηγορούμενος γνώριζε πως ο αυτόματος διακόπτης διαρροής ηλεκτρικού ρεύματος δεν σταθεροποιείτο στην ορθή θέση για παροχή ρεύματος λόγω προβλήματος. Εργαζόταν για χρόνια ως ηλεκτρολόγος κατοικιών σε ηλεκτρολογική εταιρεία και γνώριζε τη χρησιμότητα του αυτόματου διακόπτη. Γνώριζε ακόμα ότι με την ενέργεια του να παρακάμψει με «καβαλλέτα» τον μηχανισμό, η προστασία που παρείχε, εκ της φύσεώς του, ο διακόπτης εξουδετερώθηκε. Επίσης γνώριζε ότι συνεπεία της παράκαμψης που προκάλεσε, όλα τα μεταλλικά μέρη της ηλεκτρικής εγκατάστασης, που ήταν προσγειωμένα, έγιναν ρευματοφόρα. Ουσιαστικά, όπως παρατήρησε το Εφετείο, ο εφεσίβλητος-κατηγορούμενος με την προαναφερόμενη ενέργεια του μετέτρεψε την ηλεκτρική εγκατάσταση της οικίας του θύματος, κατά το μέρος των μεταλλικών της μερών που ήταν προσγειωμένα, σε θανατηφόρα όργανα. Η ηλεκτροπληξία οποιουδήποτε θα άγγιζε αυτά τα μέρη θα ήταν αναπόφευκτη, όπως συνέβηκε και στην προκείμενη περίπτωση με τον τραγικό θάνατο του προαναφερόμενου προσώπου.
Αυτά είναι, σε συντομία, τα ουσιώδη γεγονότα στη βάση των οποίων βρέθηκε ένοχος ο κατηγορούμενος-εφεσίβλητος, του αδικήματος του Άρθρου 210 του Ποινικού Κώδικα. Η νομολογία, η κυπριακή και η αγγλική, επί του θέματος, είναι πλούσια. Στις περιπτώσεις που η αμέλεια που επέφερε το θάνατο είναι στιγμιαία συνήθως δεν επιβάλλεται ποινή φυλάκισης. Στις περιπτώσεις όμως που η αμέλεια δεν είναι στιγμιαία, αλλά συνιστά εγωϊστική συμπεριφορά, υπό την έννοια του ότι ο κατηγορούμενος ενήργησε αδιαφορώντας για τους κινδύνους που η αμέλεια του θα προκαλέσει σε άλλα πρόσωπα, τότε η πρέπουσα ποινή, είναι η ποινή της φυλάκισης. Η σοβαρότητα του αδικήματος είναι προφανής εκ του αποτελέσματος της. Με την αμελή ενέργεια και πράξη του, ο κατηγορούμενος, επέφερε το θάνατο σε άλλο πρόσωπο. Τα δικαστήρια είναι υποχρεωμένα να επιβάλλουν τις αρμόζουσες ποινές σε τέτοιου είδους αδικήματα με σκοπό την προστασία της κοινωνίας.
Αφού λάβαμε υπόψιν το βαθμό και την έκταση της αμέλειας του κατηγορουμένου-εφεσίβλητου σ' αυτή την περίπτωση, και το ότι η αμέλεια του δεν ήταν στιγμιαία, αλλά αμέλεια η οποία στην πραγματικότητα παραγνώριζε τη σοβαρότητα του κινδύνου για τη ζωή του θύματος και των μελών της οικογένειας του, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η αρμόζουσα ποινή για τον εφεσίβλητο είναι η ποινή της φυλάκισης, την οποία καθορίζουμε στους 18 μήνες.
Τα γεγονότα όμως της υπόθεσης αυτής και οι ελαφρυντικοί παράγοντες οι οποίοι εξετέθηκαν ενώπιον μας, κατά την κρίση μας, δικαιολογούν την αναστολή της ποινής φυλάκισης των 18 μηνών που το Εφετείο μόλις επέβαλε στον εφεσίβλητο. Οι λόγοι που μας οδήγησαν στην απόφαση για αναστολή της ποινής φυλάκισης είναι σε συντομία οι εξής:
Έχουν παρέλθει ήδη 5½ περίπου χρόνια από τη διάπραξη του αδικήματος. Ο εφεσίβλητος πρωτόδικα είχε αθωωθεί και στη συνέχεια ανατράπηκε η αθωωτική απόφαση κατ' έφεση, αφού είχαν ήδη παρέλθει αρκετά χρόνια από τη διάπραξη του αδικήματος. Ο εφεσίβλητος φαίνεται να είναι άτομο όχι μόνον λευκού ποινικού μητρώου αλλά και άμεμπτου χαρακτήρα, σύμφωνα με τα όσα παρουσιάστηκαν ενώπιον του Εφετείου από τον ευπαίδευτο συνήγορο του και δεν αμφισβητήθηκαν από τον ευπαίδευτο συνήγορο του εφεσείοντα. Είναι οικογενειάρχης και έχει παιδί με ειδικά προβλήματα. Περιπλέον φαίνεται ότι διέπραξε το αδίκημα στο οποίο αναφερθήκαμε χωρίς οποιοδήποτε οικονομικό όφελος για τον ίδιο, σε μια ατυχή στιγμή και μετά από παράκληση του θύματος να επιδιορθώσει την ηλεκτρική βλάβη στο σπίτι του.
Υπό τις προαναφερόμενες περιστάσεις θεωρούμε ορθό και δίκαιο, όπως ήδη αναφέραμε, να αναστείλουμε την ποινή φυλάκισης των 18 μηνών, την οποία επιβάλαμε, για 3 χρόνια από σήμερα.
Επίσης ο εφεσίβλητος καταδικάζεται και στα πρωτόδικα έξοδα που ανέρχονται σε €100.
Επιβάλλεται ποινή.