|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:B73
(2014) 2 ΑΑΔ 64
29 Ιανουαρίου, 2014
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, Π., ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ/στές]
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΪΔΗΣ,
Εφεσείων,
ν.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 92/2012)
Τροχαία αδικήματα ― Οδήγηση ενώ η αναλογία αλκοόλης υπερέβαινε το καθορισθέν όριο ― Επικύρωση καταδίκης ― Έφεση η οποία στηρίχθηκε στη θέση ότι δεν τηρήθηκαν από την αστυνομία οι οδηγίες του κατασκευαστή περί χρησιμοποίησης καινούριου επιστoμίου για κάθε νέα διαδικασία τεστ δείγματος αναπνοής ― Απόφανση Εφετείου ότι δεν επρόκειτο για συστατικό στοιχείο του αδικήματος αλλά για ένα από τα στοιχεία της μαρτυρίας η οποία ενδεχομένως να αντανακλούσε στην ποινική ευθύνη.
Με την έφεση επιδιώχθηκε ο παραμερισμός καταδίκης, σε κατηγορία που αντιμετώπισε ο εφεσείων για οδήγηση ενώ η αναλογία αλκοόλης υπερέβαινε το καθορισθέν όριο. Εκρίθη ένοχος κατόπιν ακρόασης και του επιβλήθηκε από Επαρχιακό Δικαστήριο, ποινή προστίμου και βαθμοί ποινής.
Πρωτοδίκως δεν έγινε αποδεκτή η μαρτυρία του εφεσείοντα ότι δεν ακολουθήθηκαν οι οδηγίες του κατασκευαστή από τον αστυνομικό και συνακόλουθα, έγινε δεκτή εκείνη του μάρτυρα κατηγορίας αστυνομικού.
Η έφεση στηρίχθηκε στο μοναδικό λόγο ότι από τη μαρτυρία του αστυνομικού ο οποίος διεξήγαγε τον έλεγχο και τη μαρτυρία του ιδίου του εφεσείοντα, προέκυπτε ότι υπήρχε παράβαση των οδηγιών του κατασκευαστή της συσκευής ελέγχου, κατά το ότι, δεν ακολουθήθηκε η οδηγία η οποία αναφέρει ότι θα πρέπει να χρησιμοποιείται καινούριο επιστόμιο για κάθε νέα διαδικασία τεστ δείγματος αναπνοής. Τούτο καθιστούσε μη έγκυρη τη λειτουργία της συσκευής και την ένδειξη της, ως προς την υπέρβαση της ποσότητας του αλκοόλ.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Ο αστυνομικός αντεξετάστηκε πρωτοδίκως από τον εφεσείοντα, χωρίς όμως να του τεθεί οποιαδήποτε ερώτηση η οποία να αποσκοπούσε ευθέως σε διερεύνηση κατά πόσο είχε αλλαχθεί το επιστόμιο ή όχι.
2. Οι ερωτήσεις, στις οποίες ο εφεσείων κατηύθυνε την προσοχή του Εφετείου ως αποσκοπούσες σε τούτο, αφορούσαν στο κατά πόσο ο αστυνομικός είχε κάνει οποιεσδήποτε άλλες ενέργειες τις οποίες δεν περιέλαβε στην κατάθεση του. Σε αυτές δόθηκαν απαντήσεις από τον αστυνομικό οι οποίες δεν αναφέρονταν σε ενέργειες του ότι θετικά ενήργησε ώστε να αλλάξει το επιστόμιο.
3. Πέραν της μαρτυρίας του αστυνομικού, από τα όσα απάντησε ο εφεσείων κατά την αντεξέταση του, δεν προέκυπτε ότι το επιστόμιο δεν αλλάχθηκε κατά τον τελικό έλεγχο.
4. Εδώ δεν πρόκειται για συστατικό στοιχείο του αδικήματος αλλά για ένα από τα στοιχεία της μαρτυρίας η οποία ενδεχομένως να αντανακλούσε στην ποινική ευθύνη.
5. Είναι όμως υποχρέωση σε αυτά τα πλαίσια της Υπεράσπισης να θέσει το θέμα εάν είναι αμφισβητούμενο, για να μπορέσει αυτό να αναδειχθεί σε επίδικο θέμα.
6. Ο τρόπος με το οποίο τέθησαν τα πράγματα, τόσο στην αντεξέταση του αστυνομικού όσο και στην αντεξέταση του εφεσείοντα, κατεδείκνυε ότι το θέμα δεν ανεδείχθη σε επίδικο και ότι δεν μπορούσε να εκληφθεί ότι ο αστυνομικός δεν ενήργησε σωστά σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή.
7. Το ερώτημα του κατά πόσο το επιστόμιο είχε αλλαχθεί ή όχι, δεν αντανακλά πάνω στη σύσταση της συσκευής, η οποία οπωσδήποτε λειτούργησε ως συσκευή σύμφωνα και με τη δήλωση κοινών παραδεκτών γεγονότων αλλά κατά πόσο το επιστόμιο είχε αλλαχθεί κατά τον δεύτερο έλεγχο ή όχι.
8. Ότι όμως έφερε επιστόμιο η συσκευή ώστε να θεωρείται ότι ήταν συσκευή, ήταν δεδομένο. Οι δε αναφορές οι οποίες γίνονται στη σχετική νομολογία δεν είναι επ' αυτού του θέματος, αλλά επί του θέματος του κατά πόσο, η παράλειψη συμμόρφωσης με τις οδηγίες του κατασκευαστή ως προς τη λειτουργία της συσκευής αντανακλούν στην ενοχή και στην ορθότητα της ένδειξης της συσκευής.
9. Τούτο αποτελούσε μια άλλη διάσταση του θέματος, διότι δεν υπήρξε η παραμικρή εισήγηση ότι δεν ήταν ορθή η ένδειξη την οποία κατέδειξε η συσκευή.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
DPP ν. Carrey [1969] 3 All England Reports 1662.
Έφεση εναντίον Καταδίκης.
Έφεση από τον καταδικασθέντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας Αμμοχώστου (Παρπόττα, Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 18227/11), ημερομηνίας 24/4/11.
Εφεσείοντας παρών, εμφανίζεται προσωπικά.
Ν. Δημητρίου, για την Εφεσίβλητη.
Εx tempore
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: H ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου δίδεται από το Χατζηχαμπή, Π.
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Π.: Η έφεση αφορά καταδίκη για οδήγηση ενώ η αναλογία αλκοόλης υπερέβαινε το καθορισθέν όριο, στην οποία επεβλήθη ποινή προστίμου και βαθμοί ποινής.
Η έφεση έχει μία πολύ απλή διάσταση. Είναι η θέση του εφεσείοντα ότι, από τη μαρτυρία η οποία εδόθη και η οποία συνίστατο στη μαρτυρία του αστυνομικού ο οποίος διεξήγαγε τον έλεγχο και στη μαρτυρία του ιδίου του εφεσείοντα, προκύπτει ότι υπάρχει παράβαση των οδηγιών του κατασκευαστή της συσκευής ελέγχου κατά το ότι δεν ακολουθήθηκε η οδηγία 12.1 η οποία αναφέρει «Do use a fresh mouthpiece for each new subject breath test procedure». Καθόσον δεν ακολουθήθηκε αυτή η οδηγία, εισηγείται ο εφεσείων, έχει προκύψει θέμα το οποίο καθιστά μη έγκυρη τη λειτουργία της συσκευής και την ένδειξη της ως προς την υπέρβαση της ποσότητας του αλκοόλ.
Αναζητήσαμε στην απόφαση τις σχετικές αναφορές του Δικαστηρίου, οι οποίες εντοπίζονται στην κατάληξη του ότι δεν έγινε αποδεκτή η μαρτυρία του εφεσείοντα ότι δεν ακολουθήθηκαν οι οδηγίες του κατασκευαστή από τον αστυνομικό, και, συναφώς, ότι έγινε δεκτή η μαρτυρία του αστυνομικού. Ο εφεσείων εισηγείται ενώπιον μας ότι υπήρξε παρερμηνεία της μαρτυρίας, με την έννοια ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ της μαρτυρίας του αστυνομικού και της δικής του και ότι από την όλη αυτή μαρτυρία προέκυπτε ότι ο έλεγχος είχε γίνει χωρίς να αλλαχθεί το επιστόμιο.
Ανατρέξαμε ως εκ τούτου στη μαρτυρία η οποία εδόθη δια να διαπιστώσουμε τι ακριβώς είναι εκείνο το οποίο προκύπτει από τη μαρτυρία.
Πέραν της κατάθεσης του, η οποία παρουσιάστηκε ως τεκμήριο και ανεγνώσθη, ο αστυνομικός αντεξετάσθη από τον εφεσείοντα χωρίς όμως να του τεθεί οποιαδήποτε ερώτηση η οποία να αποσκοπούσε ευθέως σε διερεύνηση κατά πόσο είχε αλλαχθεί το επιστόμιο ή όχι. Οι ερωτήσεις, στις οποίες ο εφεσείων κατεύθυνε την προσοχή μας ως αποσκοπούσες σε τούτο, ήσαν ερωτήσεις κατά πόσο είχε κάμει οποιεσδήποτε άλλες ενέργειες τις οποίες δεν περιέλαβε στην κατάθεση του, με απαντήσεις του αστυνομικού οι οποίες δεν αναφέροντο σε ενέργειες του ότι θετικά ενήργησε ώστε να αλλάξει το επιστόμιο. Από αυτό, λέει ο εφεσείων, συνάγεται ότι, εφόσον ο αστυνομικός δεν ανάφερε ούτε στην κατάθεση του ούτε στην αντεξέταση του ότι άλλαξε το επιστόμιο, προκύπτει ότι δεν πρέπει να το άλλαξε και τούτο θα πρέπει να διαπιστωθεί ως θετικό γεγονός.
Πέραν της μαρτυρίας του αστυνομικού, αναφερόμεθα όμως και στη μαρτυρία του ίδιου του εφεσείοντα στον οποίο, αντεξεταζόμενο, ετέθη ευθέως το θέμα. Κατά πόσο δηλαδή εφαρμόστηκε στην παρουσία του το επιστόμιο και απάντησε «Ναι» και, ακολούθως η ερώτηση «Το ίδιο επιστόμιο εφαρμόστηκε και στη συσκευή τελικού ελέγχου;», «Δεν ξέρω - είναι η απάντηση - «αν είναι το ίδιο επιστόμιο που εφαρμόστηκε ή πώς φαίνεται, δεν το είδα όμως ποτέ». Υπήρξε και άλλη ερώτηση ότι εφαρμόστηκε το επιστόμιο προηγουμένως και ο εφεσείων απάντησε επιμένοντας στην γενική του θέση ότι ένα επιστόμιο πρέπει να εφαρμόζεται χωριστά κάθε φορά.
Αδυνατούμε σε αυτή τη βάση να δεχθούμε την εισήγηση του εφεσείοντα ότι προκύπτει ότι το επιστόμιο δεν αλλάχθηκε κατά τον τελικό έλεγχο. Ο εφεσείων φαίνεται να συγχύζει δύο πράγματα. Εκείνο της απόδειξης συστατικού στοιχείου του αδικήματος και εκείνο της απόδειξης επί μέρους γεγονότος το οποίο εντάσσεται στα ευρύτερα πλαίσια της διαπίστωσης της ενοχής. Εδώ δεν πρόκειται για συστατικό στοιχείο του αδικήματος αλλά για ένα από τα στοιχεία της μαρτυρίας η οποία ενδεχομένως να αντανακλούσε στην ποινική ευθύνη. Είναι όμως υποχρέωση σε αυτά τα πλαίσια της Υπεράσπισης να θέσει το θέμα εάν είναι αμφισβητούμενο για να μπορέσει αυτό να αναδειχθεί σε επίδικο θέμα. Αυτό που καλούμεθα τώρα ουσιαστικά να κάνουμε είναι να θεωρήσουμε ότι κάτι δεν έγινε κανονικά απλώς επειδή δεν υπήρξε θετική αναφορά στην ενέργεια αυτή ως προς το επιστόμιο. Τούτο δεν μπορεί να γίνει με αυτό τον τρόπο. Ο τρόπος με το οποίο τέθησαν τα πράγματα, τόσο στην αντεξέταση του αστυνομικού όσο και στην αντεξέταση του εφεσείοντα, καταδεικνύει ότι το θέμα δεν ανεδείχθη σε επίδικο θέμα και ότι δεν μπορούμε να εκλάβουμε ότι ο αστυνομικός δεν ενήργησε σωστά σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή.
Υπάρχουν όμως και άλλες διαστάσεις στο θέμα. Ο εφεσείων αναφέρθηκε στην υπόθεση DPP ν. Carrey [1969] 3 Αll England Reports 1662, στην οποία αναφέρθηκε και το Δικαστήριο για να εξετάσει κατά πόσο, και αν ακόμα δεν είχε αλλαχθεί το επιστόμιο, θα μπορούσε να υπάρξει συνέπεια ως προς την ενοχή ή όχι. Το Δικαστήριο κατέληξε ότι δεν μπορούσε να επηρεάζετο η καταδίκη διότι εν πάση περιπτώσει η όποια παράλειψη συμμόρφωσης με τις πλήρεις οδηγίες του κατασκευαστή δεν σημαίνει ότι αναιρείται η ορθότητα της ένδειξης και το θέμα πρέπει να εξετάζεται με αναφορά στις συνθήκες οι οποίες το διέπουν. Ιδιαίτερα με αναφορά στο κατά πόσο ο αστυνομικός που διεξήγαγε τον έλεγχο είχε ενεργήσει κακή τη πίστει.
Μας έγινε παραπομπή από τον εφεσείοντα στην απόφαση του Lord Diplock στην εν λόγω υπόθεση και δη στην αναφορά στη σελ. 1678: «The instructions issued with the device are of three different kinds. The device consists of three parts, an indicator tube, a mouthpiece and a measuring bag which are supplied unassembled. They must be put together in order to constitute the approved device». Δεν είναι όμως τούτο το θέμα μας. Εδώ δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η συσκευή ήταν συσκευή σύμφωνα με το Νόμο εφόσον είχε και τα τρία αυτά μέρη. Το ερώτημα του κατά πόσο το επιστόμιο είχε αλλαχθεί ή όχι δεν αντανακλά πάνω στη σύσταση της συσκευής, η οποία οπωσδήποτε λειτούργησε ως συσκευή σύμφωνα και με τη δήλωση κοινών παραδεκτών γεγονότων αλλά κατά πόσο το επιστόμιο είχε αλλαχθεί κατά τον δεύτερο έλεγχο ή όχι. Ότι όμως έφερε επιστόμιο η συσκευή ώστε να θεωρείται ότι ήταν συσκευή είναι δεδομένο. Οι δε αναφορές οι οποίες γίνονται σε όλες τις αποφάσεις δεν είναι επ' αυτού του θέματος, αλλά επί του θέματος του κατά πόσο, όπως είπαμε, η παράλειψη συμμόρφωσης με τις οδηγίες του κατασκευαστή ως προς τη λειτουργία της συσκευής αντανακλούν στην ενοχή και στην ορθότητα της ένδειξης της συσκευής.
Τούτο είναι μια άλλη διάσταση του θέματος, διότι δεν έχουμε την παραμικρή εισήγηση στην ενώπιον μας υπόθεση ότι η ένδειξη την οποία η συσκευή κατέδειξε δεν ήταν ορθή. Ότι δηλαδή η οποιαδήποτε παράλειψη αλλαγής του επιστομίου και αν υπήρξε, είχε συνέπειες ως προς την ορθότητα της ένδειξης. Χωρίς να ασχολούμεθα με τους ιδιαίτερους λόγους για τους οποίους ο κατασκευαστής έδωσε την οδηγία αλλαγής του επιστομίου, θα φανταζόμεθα ότι, πέραν των λόγων υγιεινής οι οποίοι μπορούν να υπάρχουν, θα έπρεπε σε οποιαδήποτε συγκεκριμένη περίπτωση να αναδειχθεί το θέμα και πάλι ως θέμα το οποίο αντανακλά επί της ορθότητας της ένδειξης. Τούτο δεν έχει γίνει.
Για όλους τους λόγους αυτούς, η έφεση κρίνεται απορριπτέα και απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.