|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2004) 2 ΑΑΔ 199
26 Μαρτίου, 2004
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
(Ποινική Έφεση Αρ. 7477)
EXPORAMA TRADING LTD,
Εφεσείοντες,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 7478)
ΝΙΚΟΛΑΣ ΓΙΩΡΓΑΛΛΙΔΗΣ,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινικές Εφέσεις Αρ. 7477, 7478)
Προσφορά προς πώληση αισχρών θεμάτων ― Ο περί Δημοσιεύσεως Αισχρών Θεμάτων Νόμος του 1963, Ν. 35/63, όπως τροποποιήθηκε ― Ταυτίζεται, με ελάχιστες επουσιώδεις διαφορές, με το αγγλικό The Obscene Publications Act του 1959 ― Υπό ποίες προϋποθέσεις ένα αντικείμενο μπορεί να θεωρηθεί αισχρό για τους σκοπούς του σχετικού αδικήματος.
Λέξεις και Φράσεις ― "Εξαχρείωση", σημαίνει διαφθορά, εξαθλίωση.
Οι εφεσείοντες βρέθηκαν ένοχοι για προσφορά προς πώληση αισχρών θεμάτων. Το πρωτόδικο Δικαστήριο δέχθηκε ότι οι εφεσείοντες πρόσφεραν προς πώληση στο κατάστημά τους στη Λευκωσία, διάφορα αντικείμενα αισχρού περιεχομένου, κυρίως ομοιώματα γεννητικών οργάνων και φουσκωτές κούκλες. Ο χώρος στον οποίο πωλούνταν τα εν λόγω αντικείμενα βρισκόταν στον πρώτο όροφο κτιριακού συγκροτήματος. Η βιτρίνα ήταν καλυμμένη, ούτως ώστε το εσωτερικό της μέρος και το περιεχόμενο του καταστήματος να μην είναι ορατό από έξω.
Οι εφεσείοντες εφεσίβαλαν την καταδίκη τους.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Ο περί Δημοσιεύσεως Αισχρών Θεμάτων Νόμος του 1963, Ν. 35/63, όπως τροποποιήθηκε, προνοεί ότι ένα αντικείμενο θεωρείται αισχρό, αν τείνει στην εξαχρείωση και διαφθορά των προσώπων που είναι δυνατόν να το χρησιμοποιούν.
2. Το θέμα είναι θέμα πραγματικό και θα πρέπει να προσεγγίζεται από τη σκοπιά του μέσου εύλογου πολίτη, παραμερίζοντας, όσο είναι δυνατόν, οποιεσδήποτε πιθανές προκαταλήψεις που δυνατόν να υπάρχουν. Ακόμα θα πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ του αισχρού από τη μια και του αποκρουστικού, βρώμικου, αηδιαστικού ή λάγνου από την άλλη.
3. Στην παρούσα υπόθεση τα συγκεκριμένα αντικείμενα δεν είχαν σκοπό την ανηθικότητα ή τη διαφθορά με την πιο πάνω έννοια της μεταβολής των στοιχείων του χαρακτήρα κάποιου προς το κακό. Αποτελούν ερωτικά ή σεξουαλικά βοηθήματα των οποίων η δημοσίευση δεν εξαχρειώνει.
4. Η παρούσα υπόθεση διαφοροποιείται από την υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Ιορδάνους (1993) 2 Α.Α.Δ. 137, στην οποία στηρίχτηκε το πρωτόδικο Δικαστήριο.
Οι εφέσεις επιτράπηκαν. Οι εφεσείοντες αθωώθηκαν και απαλλάχθηκαν. Διατάχθηκε η επιστροφή των τεκμηρίων στους εφεσείοντες.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Attorney General's Reference (No. 2 of 1975) [1976] 1 W.R.L. 710,
R. v. Quinn [1961] 3 All E.R. 88,
Γενικός Εισαγγελέας ν. Ιορδάνους (1993) 2 Α.Α.Δ. 137.
Εφέσεις εναντίον Καταδίκης.
Εφέσεις από την εφεσείουσα εταιρεία (Π.Ε. 7477) και το διευθυντή και μέτοχο της (Π.Ε. 7478) εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Υπόθεση Αρ. 3340/2000), ημερομηνίας 27/3/2003, με την οποία αμφότεροι βρέθηκαν ένοχοι και καταδικάστηκαν στην κατηγορία της προσφοράς προς πώληση αισχρών θεμάτων κατά παράβαση του Άρθρου 3(1) του περί Δημοσιεύσεως Αισχρών Θεμάτων Νόμου του 1963 (Ν. 35/63) όπως τροποποιήθηκε από τους Νόμους 53/76, 166/87, 13/91 και 95(Ι)/99, το οποίο απαγορεύει τη δημοσίευση, είτε με σκοπό το κέρδος είτε όχι, οποιουδήποτε αισχρού θέματος.
Μ. Μιχαηλίδης, για τους Εφεσείοντες.
Δ. Θεοδώρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: O εφεσείων στην Ποιν. Εφ. 7478 είναι μέτοχος και διευθυντής της εταιρείας-εφεσείουσας στην Ποιν. Εφ. 7477. Αμφότεροι βρέθηκαν ένοχοι για προσφορά προς πώληση αισχρών θεμάτων.
Το δικαστήριο δέκτηκε ότι οι εφεσείοντες στις 26.9.1999 πρόσφεραν προς πώληση στο κατάστημά τους στη Λευκωσία, διάφορα αντικείμενα αισχρού περιεχομένου, κυρίως ομοιώματα ανδρικών και γυναικείων γεννητικών οργάνων και φουσκωτές κούκλες. Κατά τη στιγμή της επίσκεψης της αστυνομίας, η πόρτα του καταστήματος ήταν ανοικτή και τα αντικείμενα εκτεθημένα σε ράφια σε κοινή θέα.
Το πρωτόδικο δικαστήριο οδηγήθηκε, λόγω της ελεύθερης εισόδου των αστυνομικών στο κατάστημα, στο συμπέρασμα ότι και άλλα πρόσωπα πιθανόν να εισέρχονταν και να έβλεπαν τα αντικείμενα. Έκρινε, ότι κάτω από τις περιστάσεις τα μέλη της αστυνομικής δύναμης που επισκέφθηκαν το κατάστημα των εφεσειόντων, ήταν δυνατόν να υποστούν διαφθορά ή εξαχρείωση.
Η κατηγορία βασίζεται στο άρθρο 3(1) του περί Δημοσιεύσεως Αισχρών Θεμάτων Νόμου του 1963, Ν.35/63, όπως τροποποιήθηκε από τους Νόμους 53/76, 166/87, 13/91 και 95(Ι)/99, το οποίο απαγορεύει τη δημοσίευση, είτε με σκοπό το κέρδος είτε όχι, οποιουδήποτε αισχρού θέματος.
Θέμα θεωρείται αισχρό (άρθρο 2), αν η επίδρασή του τείνει στην εξαχρείωση και διαφθορά των προσώπων, τα οποία, λαμβανομένων υπ' όψιν όλων των περιστάσεων, είναι πιθανόν ότι θα χρησιμοποιήσουν, χειριστούν, διαβάσουν, δουν ή ακούσουν το θέμα αυτό καθ' εαυτό ή το σε αυτό διαλαμβανόμενο ή ενσωματούμενο περιεχόμενο.
Η νομοθεσία μας, με ελάχιστες επουσιώδεις διαφορές, είναι ουσιαστικά αντιγραφή του αγγλικού The Obscene Publications Act του 1959. Σύμφωνα με την αγγλική νομολογία (Attorney -General's Reference (No. 2 of 1975) [1976] 1 W.R.L. 710) το ερώτημα της αισχρότητας, για τους σκοπούς του σχετικού αδικήματος, θα πρέπει να αποφασιστεί με αναφορά στα πρόσωπα τα οποία μπορούν να περιγραφούν ως δέκτες ή αναμενόμενοι δέκτες της δημοσίευσης. Ανάλογη πρόνοια βρίσκεται και στο δικό μας νόμο ο οποίος θεωρεί ένα αντικείμενο αισχρό, αν τείνει στην εξαχρείωση και διαφθορά των προσώπων που είναι πιθανόν να το χρησιμοποιήσουν.
Το θέμα είναι θέμα πραγματικό και θα πρέπει να προσεγγίζεται από τη σκοπιά του μέσου εύλογου πολίτη, παραμερίζοντας, όσο είναι δυνατόν, οποιεσδήποτε πιθανές προκαταλήψεις που δυνατόν να υπάρχουν (R. v. Quinn [1961] 3 All E.R. 88). Ακόμα θα πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ του αισχρού από τη μια και του αποκρουστικού, βρώμικου, αηδιαστικού ή λάγνου (Smith K. Hogan, Criminal Law, 3η έκδοση, σελ. 562).
«Εξαχρείωση» σημαίνει διαφθορά, εξαθλίωση. «Διαφθορά» είναι η φθορά των ηθών, η ανηθικότητα ή η κατάσταση κατά την οποία δεν τηρούνται οι ηθικοί κανόνες της σεξουαλικής συμπεριφοράς (βλέπε Μπαμπινιώτης, Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, πρώτη έκδοση) ή κατά διαφορετική απόδοση (Κριαράς, Νέον Ελληνικό Λεξικό, Εκδοτική Αθηνών) η μεταβολή των στοιχείων του χαρακτήρα κάποιου προς το κακό.
Στην παρούσα υπόθεση κρίνουμε ότι τα συγκεκριμένα αντικείμενα δεν είχαν σκοπό την ανηθικότητα ή τη διαφθορά με την πιο πάνω έννοια της μεταβολής των στοιχείων του χαρακτήρα κάποιου προς το κακό. Αποτελούν ερωτικά ή σεξουαλικά βοηθήματα των οποίων η δημοσίευση δεν εξαχρειώνει.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο χώρος στον οποίο προσφέρονταν για πώληση δεν ήταν ισόγειο κατάστημα. Βρισκόταν στον πρώτο όροφο κτιριακού συγκροτήματος. Η βιτρίνα ήταν καλυμμένη, ούτως ώστε το εσωτερικό της μέρος και το περιεχόμενο του καταστήματος να μην είναι ορατό από έξω.
Τα πιο πάνω μας ωθούν να καταλήξουμε και σε κάποια άλλη σκέψη. Το κατάστημα των εφεσειόντων είναι εξειδικευμένο και ασφαλώς οι επισκέπτες του γνωρίζουν το περιεχόμενό του, αφού σκοπό έχουν ακριβώς να αγοράσουν και χρησιμοποιήσουν τα εμπορεύματα που διατίθενται. Δεν νομίζουμε ότι κάτω από τις περιστάσεις τα πρόσωπα αυτά θα εξαχρειωθούν αν δουν εκτεθημένα προς πώληση τα συγκεκριμένα εμπορεύματα.
Η παρούσα υπόθεση διαφοροποιείται από την υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Ιορδάνους (1993) 2 Α.Α.Δ. 137, στην οποία στηρίχτηκε το πρωτόδικο δικαστήριο, γιατί στην περίπτωση εκείνη που επρόκειτο για εισαγωγή πεντακόσιων περιοδικών, αισχρού όπως κρίθηκε περιεχομένου, το δικαστήριο κατέληξε ότι ο αριθμός των περιοδικών, ο τρόπος διανομής τους στα διάφορα σημεία πώλησης, σε συσχετισμό με τον μικρό γεωγραφικό χώρο και πληθυσμό της χώρας μας, αποδείκνυαν το στοιχείο της πιθανότητας τα αισχρά θέματα να φτάσουν στα χέρια προσώπων που δυνατόν να διαφθαρούν και εξαχρειωθούν.
Τελειώνοντας θα πρέπει να επισημάνουμε ότι θα ήταν κοινωνική υποκρισία να θεωρηθούν αυτά τα ερωτικά βοηθήματα που πωλούνται με διακριτικότητα στο κατάστημα των εφεσειόντων ως τείνοντα να διαφθείρουν και εξαχρειώσουν, όταν την ίδια στιγμή από τηλεοράσεως, έστω και συνδρομητικού κυκλώματος, ο οιοσδήποτε τηλεθεατής, μη αποκλειομένων και ανηλίκων, μπορεί να παρακολουθήσει αποκαλυπτικές πράγματι ερωτικές ταινίες.
Οι εφέσεις επιτυγχάνουν και οι εφεσείοντες αθωώνονται και απαλλάσσονται των εναντίον τους κατηγοριών. Τα τεκμήρια να τους επιστραφούν.
Οι εφέσεις επιτυγχάνουν. Οι εφεσείοντες αθωώνονται και απαλλάσσονται. Διατάσσεται η επιστροφή των τεκμηρίων στους εφεσείοντες.