|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2004) 2 ΑΑΔ 174
8 Mαρτίου, 2004
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]
ΑΒΡΑΑΜ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 7550)
Ποινή ― Πλαστογραφία ― Κυκλοφορία πλαστού εγγράφου ― Πλαστοπροσωπία ― Εξασφάλιση χρημάτων με ψευδείς παραστάσεις ― Άμεση παραδοχή ― Συμμετοχή στην εξιχνίαση των υποθέσεων ― Επιβολή διαφόρων ποινών φυλάκισης με μεγαλύτερη αυτή των τριών χρόνων ― Επικυρώθηκαν κατ' έφεση.
Ποινή ― Έφεση ― Προϋποθέσεις επέμβασης Εφετείου επί της ποινής.
Ποινή ― Παρατηρήσεις Εφετείου αναφορικά: (α) με τη μη επιβολή ποινής σε κατηγορία γιατί βασίζεται σε γεγονότα άλλης κατηγορίας για την οποία επιβλήθηκε ποινή και (β) με την ανυπαρξία στο φάκελο της υπόθεσης των γεγονότων πάνω στα οποία στηρίχτηκε το πρωτόδικο Δικαστήριο για επιβολή της ποινής.
Ο εφεσείων εξασφάλισε αντίγραφο του τίτλου ιδιοκτησίας κτήματος στο Πέρα Χωριό Νήσου αφού πλαστογράφησε την υπογραφή του ιδιοκτήτη του. Στις 29.11.2002 κατήρτισε πλαστό πωλητήριο, με το οποίο παρουσιαζόταν ότι ο ιδιοκτήτης του εν λόγω κτήματος το πωλούσε σε άλλο πρόσωπο, αντί ποσού £5.000. Ο εφεσείων εξασφάλισε από τον αγοραστή το ποσό των £5.000, παρουσιάζοντας το αντίγραφο του τίτλου που είχε πάρει από το Κτηματολόγιο.
Ακόμα συμπλήρωσε έντυπο μεταβίβασης μηχανοκινήτου οχήματος το οποίο δεν του ανήκε, υπογράφοντας στη θέση του αγοραστή, χωρίς την εξουσιοδότησή του. Περαιτέρω εξασφάλισε και εγγραφή του οχήματος καταθέτοντας στο αρμόδιο τμήμα το πλαστογραφημένο έντυπο μεταβίβασης. Στις 29.11.2002 κατήρτισε και κυκλοφόρησε συμπληρωματική δήλωση ακίνητης ιδιοκτησίας υπογράφοντας και πάλι με το όνομα του πραγματικού ιδιοκτήτη. Την ίδια ημερομηνία συμπλήρωσε διάφορα έντυπα του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων, υπογράφοντας επίσης με το όνομα του ιδιοκτήτη του ακινήτου και στη συνέχεια πλαστογράφησε τη δήλωση μεταβίβασης ακινήτου υπογράφοντας ως ο ιδιοκτήτης.
Στις 12.12.2002 πέτυχε την εγγραφή της πιο πάνω ακίνητης περιουσίας σε άλλο όνομα, ενώ στις 15.12.2002 συμπλήρωσε έντυπο μεταβίβασης μηχανοκινήτου οχήματος σε τρίτο πρόσωπο, υπογράφοντας ψευδώς ως ιδιοκτήτης. Από τις κινήσεις αυτές ο εφεσείων επωφελήθηκε συνολικά ποσό £8.000.
Ο εφεσείων, ο οποίος αντιμετώπιζε συνολικά 29 κατηγορίες, καταδικάστηκε σε διάφορες ποινές φυλάκισης με μεγαλύτερη αυτή των 3 χρόνων. Εφεσίβαλε τις επιβληθείσες ποινές ως έκδηλα υπερβολικές. Ο συνήγορός του υποστήριξε ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν έλαβε σοβαρά υπ' όψιν κατά την επιμέτρηση της ποινής τους μετριαστικούς παράγοντες, όπως την άμεση παραδοχή του και τη συμμετοχή του στην εξιχνίαση των υποθέσεων.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το Δικαστήριο σαφώς έλαβε υπ' όψιν όλες τις παραμέτρους της υπόθεσης και κυρίως τα ελαφρυντικά.
2. Η επιβληθείσα ποινή κάθε άλλο παρά υπερβολική μπορεί να θεωρηθεί.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Παρατηρήσεις Εφετείου:
1. Το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν επέβαλε ποινή σε δύο κατηγορίες επειδή βασίζονταν σε γεγονότα άλλων κατηγοριών για τις οποίες επιβλήθηκε ποινή. Οι δύο κατηγορίες στις οποίες δεν επιβλήθηκε ποινή τιμωρούνται με ποινή κατά πολύ μεγαλύτερη της προβλεπόμενης για τα αδικήματα των κατηγοριών στις οποίες επιβλήθηκε ποινή. Το λογικό είναι να μην επιβάλλεται ποινή στο αδίκημα που επιφέρει τη μικρότερη ποινή.
2. Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι στο φάκελο της υπόθεσης δεν φαίνεται να υπάρχει έκθεση των γεγονότων πάνω στα οποία στηρίχτηκε το πρωτόδικο Δικαστήριο για επιβολή της ποινής.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Philippou v. Republic (1983) 2 C.L.R. 245.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση από τον Eφεσείοντα, οποίος αντιμετώπιζε 29 συνολικά κατηγορίες, για πλαστογραφία, κυκλοφορία πλαστού εγγράφου, πλαστοπροσωπεία, εξασφάλιση χρημάτων διά ψευδών παραστάσεων εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Yπόθεση Aρ. 15773/2003), ημερομηνίας 16/10/2003, με την οποία του επιβλήθηκαν διάφορες ποινές φυλάκισης με μεγαλύτερη αυτή των τριών χρόνων, ως ποινών έκδηλα υπερβολικών.
Αλ. Σαουρής, για τον Εφεσείοντα.
Ολ. Σοφοκλέους, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Ο Εφεσείων είναι παρών.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων, καταδικάστηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας σε διάφορες ποινές φυλάκισης με μεγαλύτερη αυτή των 3 χρόνων. Αντιμετώπιζε 29 συνολικά κατηγορίες, για πλαστογραφία, κυκλοφορία πλαστού εγγράφου, πλαστοπροσωπία, εξασφάλιση χρημάτων διά ψευδών παραστάσεων κλπ. Προσβάλλει τις επιβληθείσες ποινές ως υπερβολικές.
Σύμφωνα με τα γεγονότα ο εφεσείων, στις 20.11.2002, κατήρτισε πλαστό έγγραφο με σκοπό την καταδολίευση, αφού συμπλήρωσε αίτηση για εξασφάλιση τίτλου ακίνητης ιδιοκτησίας από το Επαρχιακό Κτηματολόγιο Λευκωσίας. Είχε ζητήσει να του δοθεί αντίγραφο τίτλου συγκεκριμένου τεμαχίου στο Πέρα Χωριό Νήσου που ανήκε σε τρίτο πρόσωπο, πλαστογραφώντας την υπογραφή του ιδιοκτήτη. Αφού εξασφάλισε τον τίτλο, στις 29.11.2002 κατήρτισε πλαστό πωλητήριο, με το οποίο παρουσιαζόταν ότι ο ιδιοκτήτης του συγκεκριμένου τεμαχίου το πωλούσε σε άλλο πρόσωπο, αντί ποσού £5.000. Ο εφεσείων εξασφάλισε από τον αγοραστή το ποσό των £5.000, παρουσιάζοντας το αντίγραφο του τίτλου που είχε πάρει από το Κτηματολόγιο.
Ακόμα συμπλήρωσε έντυπο μεταβίβασης μηχανοκινήτου οχήματος το οποίο δεν του ανήκε, υπογράφοντας στη θέση του αγοραστή, χωρίς την εξουσιοδότησή του. Περαιτέρω εξασφάλισε και εγγραφή του οχήματος καταθέτοντας στο αρμόδιο τμήμα το πλαστογραφημένο έντυπο μεταβίβασης. Στις 29.11.2002 κατήρτισε και κυκλοφόρησε συμπληρωματική δήλωση ακίνητης ιδιοκτησίας υπογράφοντας και πάλι με το όνομα του πραγματικού ιδιοκτήτη. Την ίδια ημερομηνία συμπλήρωσε διάφορα έντυπα του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων, υπογράφοντας επίσης με το όνομα του ιδιοκτήτη του ακινήτου και στη συνέχεια πλαστογράφησε τη δήλωση μεταβίβασης ακινήτου υπογράφοντας ως ο ιδιοκτήτης.
Στις 12.12.2002 πέτυχε την εγγραφή της πιο πάνω ακίνητης περιουσίας σε άλλο όνομα, ενώ στις 15.12.2002 συμπλήρωσε έντυπο μεταβίβασης μηχανοκινήτου οχήματος σε τρίτο πρόσωπο, υπογράφοντας ψευδώς ως ιδιοκτήτης. Από τις κινήσεις αυτές ο εφεσείων επωφελήθηκε συνολικά ποσό £8.000.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα υποστήριξε ότι το Δικαστήριο κατά την επιμέτρηση της ποινής παρέλειψε να λάβει υπ' όψιν διάφορους μετριαστικούς παράγοντες, όπως την άμεση παραδοχή του και τη συμμετοχή του στην εξιχνίαση των υποθέσεων. Σημειώνεται ακόμα από το συνήγορο ότι στις πιο πάνω υποθέσεις αναμείχθηκαν και άλλα πρόσωπα και ότι ο εφεσείων δεν αποκόμισε οικονομικό όφελος.
Όπως έχει επανειλημμένα λεχθεί, η επιβολή της ποινής είναι καθήκον που βαρύνει πρωτίστως το πρωτόδικο δικαστήριο. Οι προϋποθέσεις επέμβασης του εφετείου επί της ποινής έχουν επανειλημμένα εκτεθεί στη νομολογία (βλέπε μεταξύ άλλων Philippou v. The Republic (1983) 2 C.L.R. 245).
Κανένας λόγος που αναφέρθηκε από τον ευπαίδευτο συνήγορο του εφεσείοντα ευσταθεί. Το Δικαστήριο σαφώς έλαβε υπ΄ όψιν όλες τις παραμέτρους της υπόθεσης και κυρίως τα ελαφρυντικά. Σχετική αναφορά βρίσκεται στην πρωτόδικη απόφαση. Για παράδειγμα το Δικαστήριο σημειώνει ότι ο εφεσείων δεν αποκόμισε οικονομικό όφελος κι αυτό παρά το γεγονός ότι στο κείμενο της ίδιας απόφασης ρητά αναφέρεται ότι από τις κινήσεις του ο εφεσείων προσπορίστηκε ποσό £8.000. Θεωρούμε ότι η επιβληθείσα ποινή κάθε άλλο παρά υπερβολική μπορεί να θεωρηθεί και συνεπώς η έφεση θα πρέπει να απορριφθεί.
Πριν όμως τελειώσουμε θα θέλαμε να σχολιάσουμε τα ακόλουθα. Το πρωτόδικο δικαστήριο δεν επέβαλε ποινή στις τελευταίες δύο κατηγορίες, την 28η και 29η, γιατί τα γεγονότα τους ήταν ίδια με τα γεγονότα των κατηγοριών 8 και 26 στις οποίες είχε ήδη επιβληθεί ποινή φυλάκισης 10 μηνών. Οι κατηγορίες αυτές αφορούσαν αδικήματα συγκάλυψης, κατά παράβαση του περί Συγκάλυψης, Έρευνας και Δήμευσης Εσόδων από Ορισμένες Εγκληματικές Πράξεις Νόμου του 1996, Ν.61(Ι)/96, όπως τροποποιήθηκε, για τα οποία προβλέπεται ποινή κατά πολύ μεγαλύτερη της προβλεπόμενης για τα αδικήματα των κατηγοριών 8 και 26, δηλαδή την εξασφάλιση χρημάτων διά ψευδών παραστάσεων.
Όταν δικαιολογείται μη επιβολή ποινής σε κάποια κατηγορία γιατί βασίζεται σε γεγονότα άλλης κατηγορίας για την οποία επιβλήθηκε ποινή, είναι λογικό να μην επιβάλλεται ποινή στο αδίκημα που επιφέρει τη μικρότερη ποινή.
Θα θέλαμε να επισημάνουμε ακόμα κάτι που μας έκανε εντύπωση. Στο φάκελο της υπόθεσης δεν φαίνεται να υπάρχει έκθεση των γεγονότων πάνω στα οποία στηρίχτηκε το πρωτόδικο δικαστήριο για επιβολή της ποινής. Στις 6.10.2003 ημερομηνία κατά την οποία η υπόθεση ήταν ορισμένη για γεγονότα και ποινή εξετέθηκαν τα γεγονότα δύο άλλων υποθέσεων που ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα ζήτησε να ληφθούν υπ' όψιν, αλλά δεν υπάρχουν γεγονότα τα οποία να αναφέρονται στις κατηγορίες που αντιμετώπιζε ο εφεσείων στην υπόθεση.
Η έφεση απορρίπτεται.
H έφεση απορρίπτεται.