|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2000) 2 ΑΑΔ 365
30 Ιουνίου, 2000
[ΑΡΤΕΜΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΗΡΑΚΛΗ,
Εφεσείων,
v.
ΔHΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣIΑΣ,
Εφεσιβλήτου.
(Ποινική Έφεση Αρ. 6848)
Πλανοδιοπώληση ― Πλανοδιοπώληση αγαθών εντός των δημοτικών ορίων Λευκωσίας χωρίς εξασφάλιση έγγραφης άδειας του Δημοτικού Συμβουλίου Λευκωσίας, κατά παράβαση του Άρθρου 111(1) και 111(4) του περί Δήμων Νόμου 111/85.
Ο εφεσείων ήταν κάτοχος χειράμαξας την οποία είχε σταθμεύσει στην άκρη της οδού Λήδρας στη Λευκωσία γύρω στις 3.00 το απόγευμα της 19.12.98, όπου παρέμεινε για τρεις περίπου ώρες. Στην εν λόγω χειράμαξα υπήρχε χώρος όπου τοποθετούνταν κάρβουνα για να ψήνει κάστανα και δύο άλλες μηχανές για κατασκευή σιταροπούλων, παραγωγή παγωτού και άλλων ειδών πλανοδιοπώλησης.
Ο εφεσείων κρίθηκε ένοχος στην κατηγορία ότι πλανοδιοπωλούσε χωρίς να είχε εξασφαλίσει προηγουμένως τη σχετική άδεια πλανοδιοπώλησης και του επιβλήθηκε πρόστιμο £40.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την πρωτόδικη απόφαση υποστηρίζοντας ότι υπήρχε συμφωνία μεταξύ του ίδιου και του Δήμου Λευκωσίας σχετικά με τα σημεία στάθμευσης στην οδό Λήδρας και επίσης ότι η Κατηγορούσα Αρχή όφειλε να αποδείξει την κατηγορία με την παρουσίαση του τύπου άδειας όπως αυτή καθορίζεται στο Άρθρο 107 του περί Δήμων Νόμου.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Από τη μαρτυρία που είχε προσαχθεί φαίνεται ότι ο Δήμος Λευκωσίας θα τηρούσε μια σιωπηρή ανοχή για πρόσωπα που πλανοδιοπωλούσαν χωρίς άδεια, νοουμένου ότι τα πρόσωπα αυτά θα συμμορφώνονταν προς τις σχετικές οδηγίες του Δήμου Λευκωσίας. Επιπρόσθετα έχει παρουσιασθεί μαρτυρία που έχει γίνει αποδεκτή ότι ο εφεσείων είχε παραβιάσει αυτές τις οδηγίες. Κατ' επέκταση ο εφεσείων δεν μπορούσε να επικαλεσθεί τις πρόνοιες της πιο πάνω συμφωνίας αφού ο ίδιος την είχε παραβιάσει.
2. Δόθηκε προφορική μαρτυρία από το Διοικητικό Λειτουργό του Δήμου Λευκωσίας που εξέδιδε άδειες πλανοδιοπώλησης ότι ο εφεσείων δεν είχε άδεια. Ο Δήμος Λευκωσίας δεν είχε καμιά επιπρόσθετη υποχρέωση να παρουσιάσει προς τούτο και αντίγραφο του τύπου της σχετικής άδειας.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση εναντίον Καταδίκης.
Έφεση από τον κατηγορούμενο εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Καρακάννα, Ε.Δ.), ημερομηνίας 2/12/99, με την οποία βρέθηκε ένοχος σε κατηγορία πλανοδιοπώλησης αγαθών εντός των δημοτικών ορίων Λευκωσίας χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του Δημοτικού Συμβουλίου Λευκωσίας.
Σ. Δράκος, για τον Εφεσείοντα.
Α. Παντελίδης, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Η απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Τ. Ηλιάδη.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Ο κατηγορούμενος βρέθηκε ένοχος κατόπιν ακρόασης σε κατηγορία πλανοδιοπώλησης αγαθών εντός των δημοτικών ορίων Λευκωσίας χωρίς να έχει εξασφαλίσει την έγγραφη άδεια του Δημοτικού Συμβουλίου Λευκωσίας, κατά παράβαση του άρθρου 111(1) και 111(4) του Περί Δήμων Νόμου αρ. 111/85. Ο εφεσείων προσβάλλει την ορθότητα της πιο πάνω απόφασης ισχυριζόμενος ότι η πρωτόδικη απόφαση είναι λανθασμένη.
(α) Τα γεγονότα και η πρωτόδικη απόφαση
Τα γεγονότα όπως προκύπτουν από τη σχετική μαρτυρία που έχει παρουσιαστεί και όπως έχουν γίνει αποδεκτά από το πρωτόδικο Δικαστήριο είναι περιληπτικά τα ακόλουθα.
Ο εφεσείων ήταν κάτοχος χειράμαξας την οποία είχε σταθμεύσει στην άκρη της οδού Λήδρας έξω από το κατάστημα Φεραίου το Σάββατο στις 19/12/98, γύρω στις 3.00 το απόγευμα. Η χειράμαξα που είχε 2½ μέτρα μήκος, 1½ μέτρο πλάτος και 2½ μέτρα ύψος είχε δύο ορόφους. Στον πάνω όροφο υπήρχε ένας χώρος μέσα στον οποίο τοποθετούνταν κάρβουνα για να ψήνει κάστανα (φουκού), μια μηχανή που κατασκεύαζε σιταροπούλες και μια άλλη μηχανή που παρήγαγε παγωτό και "μαλλί της γριάς". Στον κάτω όροφο υπήρχε ένας κύλινδρος υγραερίου και μπαταρίες που μπορούσαν να παράξουν ηλεκτρικό ρεύμα, ενώ γύρω - γύρω η χειράμαξα είχε διάφορα παιχνίδια. Όταν ο Μ.Κ.1 Πάρης Παναγιώτου, Τροχονόμος του Δήμου Λευκωσίας, ζήτησε από τον εφεσείοντα να μετακινήσει τη χειράμαξα γιατί εμπόδιζε τη διακίνηση των πεζών και του καταστήματος, ο εφεσείων αρνήθηκε λέγοντας του "δεν το μετακινώ, γράψε με, θα πάω Δικαστήριο". Ο πιο πάνω μάρτυρας εξέδωσε τότε προς τον εφεσείοντα εξώδικο το οποίο του παρέδωσε. Ο εφεσείων είχε παραμείνει στο χώρο εκείνο για τρεις περίπου ώρες.
Για τη διαδικασία έκδοσης αδειών πλανοδιοπώλησης ο Μ.Κ. 2 Νίκος Χ" Νικολάου, Διοικητικός Λειτουργός του Δήμου Λευκωσίας, κατέθεσε ότι ήταν υπεύθυνος για την έκδοση αδειών πλανοδιοπώλησης και ότι ο εφεσείων δεν κατείχε κατά την ημέρα του αδικήματος οποιαδήποτε άδεια πλανοδιοπώλησης. Όμως παραδέχθηκε ότι ο Δήμος Λευκωσίας δεν προέβαινε στην καταγγελία των ιδιοκτητών 6-7 χειραμαξών που βρίσκονταν στην οδό Λήδρας κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων, ακολουθώντας μια πολιτική "σιωπηλής ανοχής" νοουμένου ότι δεν εδημιουργείτο πρόβλημα. Το πρόβλημα θα εδημιουργείτο αν τα πρόσωπα που είχαν τις χειράμαξες παραβίαζαν τις οδηγίες που τους είχαν δοθεί για να σταθμεύουν τις χειράμαξες τους σε συγκεκριμένα σημεία της οδού Λήδρας. Στην περίπτωση αυτή ο εφεσείων είχε παραβεί τις σχετικές οδηγίες αφού είχε σταθμεύσει τη χειράμαξα του 30 μέτρα μακριά από το σημείο που του είχε υποδειχθεί.
Ο εφεσείων είχε προηγούμενες προστριβές με το Δήμο Λευκωσίας σχετικά με πλανοδιοπώληση στην ίδια περιοχή. Είχε προειδοποιήσει μέσω κάποιου Μόδεστου Πίτσιλλου του Κόμματος Δικαιοσύνης το Δήμο Λευκωσίας ότι θα ελάμβανε δικαστικά μέτρα εναντίον του Δήμου για καταπάτηση των δικαιωμάτων του. Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω επιτεύχθηκε κάποια διευθέτηση, που κατά τον εφεσείοντα ισοδυναμούσε με την παροχή άδειας. Ειδικότερα παρουσιάστηκε και κατατέθηκε σαν τεκμήριο μια έγγραφη δήλωση του Μόδεστου Πίτσιλλου, το κείμενο της οποίας κρίνουμε σκόπιμο να παραθέσουμε:
"ΔΗΛΩΣΗ
Συμφωνώ ότι έναντι της υποσχέσεως σας ότι οι κκ Χρυσόστομος Γεωργίου, Ηράκλης Γεωργίου και Χαράλαμπος Γεωργίου, πλανοδιοπώλες, θα καταλάβουν τις συγκεκριμένες θέσεις που θα τους υποδειχθούν και δεν θα μετακινηθούν από εκεί τόσο κατά τις γιορτές όσο και μετά τις γιορτές, εγώ ο υποφαινόμενος Μόδεστος Πίτσιλλος, δια και εκ μέρους των πιο πάνω πλανοδιοπωλών, αποδέχομαι ότι διευθετούνται όλες οι διαφορές των πιο πάνω και εμού με το Δήμο Λευκωσίας.
.............................
(Μόδεστος Πίτσιλλος)"
Το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε σε εύρημα ότι ο εφεσείων πλανοδιοπωλούσε χωρίς να είχε εξασφαλίσει προηγουμένως τη σχετική άδεια πλανοδιοπώλησης και αφού τον βρήκε ένοχο στη σχετική κατηγορία του επέβαλε πρόστιμο £40.
(β) Η έφεση
Είναι η θέση του εφεσείοντος ότι η πρωτόδικη απόφαση είναι εσφαλμένη γιατί,
(α) Υπήρξε συμφωνία μεταξύ του κατηγορουμένου και του Δήμου Λευκωσίας σχετικά με τα σημεία στάθμευσης στην οδό Λήδρας
και
(β) Η Κατηγορούσα Αρχή όφειλε να αποδείξει τη σχετική κατηγορία με την παρουσίαση του τύπου άδειας όπως αυτή καθορίζεται με το άρθρο 107 του Περί Δήμων Νόμου.
Έχουμε εξετάσει προσεκτικά τις δύο εισηγήσεις που έχουν υποβληθεί εκ μέρους του εφεσείοντος και έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτές δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές.
Αναφορικά με την πρώτη εισήγηση ότι υπήρξε συμφωνία μεταξύ του εφεσείοντος και του Δήμου Λευκωσίας, έχει δοθεί μαρτυρία από τον αρμόδιο υπάλληλο του Δήμου Λευκωσίας ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο δεν είχε εκδοθεί στο όνομα του εφεσείοντος οποιαδήποτε άδεια. Ο εφεσείων είχε την υποχρέωση να αποδείξει την ύπαρξη της σχετικής άδειας πλανοδιοπώλησης. Ο εφεσείων παρουσίασε προς τούτο μέσω του Μόδεστου Πίτσιλλου του Κόμματος Δικαιοσύνης την εκδοχή ότι είχε συνομολογηθεί μια συμφωνία με το Δήμο Λευκωσίας που του επέτρεπε την πλανοδιοπώληση χωρίς την έκδοση της σχετικής άδειας. Από τη μαρτυρία που έχει προσαχθεί φαίνεται ότι ο Δήμος Λευκωσίας θα τηρούσε μια σιωπηρή ανοχή για πρόσωπα που πλανοδιοπωλούσαν χωρίς άδεια, νοουμένου ότι τα πρόσωπα αυτά θα συμμορφώνονταν προς τις σχετικές οδηγίες του Δήμου Λευκωσίας. Επιπρόσθετα έχει παρουσιασθεί μαρτυρία που έχει γίνει αποδεκτή ότι ο εφεσείων είχε παραβιάσει αυτές τις οδηγίες. Κατ' επέκταση ο εφεσείων δεν μπορούσε να επικαλεσθεί τις πρόνοιες της πιο πάνω συμφωνίας αφού ο ίδιος την είχε παραβιάσει.
Η εισήγηση ότι η Κατηγορούσα Αρχή έπρεπε να παρουσιάσει μαρτυρία που θα υπεδείκνυε τον τύπο της άδειας που ορίζει το άρθρο 107 του Περί Δήμων Νόμου είναι ανεδαφική και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Δόθηκε προφορική μαρτυρία από το Διοικητικό Λειτουργό του Δήμου Λευκωσίας που εξέδιδε άδειες πλανοδιοπώλησης ότι ο εφεσείων δεν είχε άδεια. Ο Δήμος Λευκωσίας δεν είχε καμιά επιπρόσθετη υποχρέωση να παρουσιάσει προς τούτο και αντίγραφο του τύπου της σχετικής άδειας που εκδίδεται στα πρόσωπα που υποβάλλουν σχετική αίτηση και καταβάλλουν τα ετήσια δικαιώματα που ανέρχονται σε £18.
Μας έχει προβληματίσει το γεγονός ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν έχει προβεί σε ρητό εύρημα σχετικά με τον ισχυρισμό του εφεσείοντος ότι είχε συνομολογήσει έγγραφη συμφωνία με το Δήμο Λευκωσίας για πλανοδιοπώληση σε συγκεκριμένα σημεία. Το πρωτόδικο Δικαστήριο αξιολογώντας τη μαρτυρία του Μόδεστου Πίτσιλλου ανέφερε ότι,
"Ο μάρτυρας δεν φαινόταν πολύ σίγουρος για ποιά περίοδο ίσχυε η συμφωνία αναφορικά με τα σημάδια επί της οδού Λήδρας. Ισχυρίστηκε ότι ίσχυε για την περίοδο των γιορτών των Χριστουγέννων, δεν ήταν σε θέση όμως να καθορίσει την περίοδο αυτή."
Όμως από τις επιφυλάξεις του πρωτόδικου Δικαστηρίου ως προς την αποδοχή της πιο πάνω εκδοχής και στο εύρημα που καταλήγει αργότερα ότι ο εφεσείων πλανοδιοπωλούσε χωρίς άδεια, μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι οι ισχυρισμοί του εφεσείοντος για την ύπαρξη συμφωνίας δεν έγιναν αποδεκτοί. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρξε πλημμελής απονομή δικαιοσύνης σε βαθμό που να δικαιολογούσε την επέμβαση μας.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.