|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(2000) 2 ΑΑΔ 336
27 Ιουνίου, 2000
[KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΜΑΡΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Εφεσείουσα,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 6872)
Απόδειξη ― Αμελής οδήγηση - Διϊστάμενες εκδοχές ως προς τις συνθήκες πρόκλησης τροχαίου ατυχήματος ― Εσφαλμένη καθοδήγηση μαρτυρίας ― Οδήγησε σε ακύρωση της καταδίκης για αμελή οδήγηση και αθώωση και απαλλαγή της εφεσείουσας.
Στην υπόθεση αυτή ο παραπονούμενος με κίνηση του αυτοκινήτου του προς τα δεξιά, κτύπησε στο αριστερό πλευρό του αυτοκινήτου της κατηγορουμένης με αποτέλεσμα οι δύο οδηγοί να χάσουν τον έλεγχο των οχημάτων τους και να προσκρούσουν στο τσιμεντένιο περιτοίχισμα στη δεξιά πλευρά των λωρίδων κυκλοφορίας της κατεύθυνσής τους. Το ερώτημα ήταν αν αυτό προεκλήθη εξ αιτίας του γεγονότος ότι η κατηγορούμενη προσπέρασε τόσο κοντά τον παραπονούμενο με αποτέλεσμα να χάσει τον έλεγχο του οχήματός του και να ακολουθήσει η σύγκρουση ή αν ο παραπονούμενος χωρίς λόγο έστριψε το αυτοκίνητο προς τα δεξιά με αποτέλεσμα να την κτυπήσει ενώ εκείνη οδηγούσε κανονικά στη δεξιά λωρίδα κυκλοφορίας.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποδέχθηκε την εκδοχή του παραπονούμενου και έκρινε την κατηγορούμενη ένοχη αμελούς οδήγησης.
Η κατηγορούμενη εφεσίβαλε την απόφαση.
Αποφασίστηκε ότι:
Το συμπέρασμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ως προς την αιτία του ατυχήματος και την απόδοση ευθύνης στην εφεσείουσα ήταν αποτέλεσμα εσφαλμένης καθοδήγησης του σε σχέση με τη σημασία και το περιεχόμενο της μαρτυρίας που είχε προσαχθεί. Έπεται ότι ή καταδίκη της εφεσείουσας για αμελή οδήγηση είναι επισφαλής και παραμερίζεται.
Η έφεση επιτράπηκε. Η εφεσείουσα αθωώθηκε και απαλλάγηκε.
Έφεση εναντίον Καταδίκης.
Έφεση εναντίον της καταδίκης από την κατηγορούμενη η οποία βρέθηκε ένοχη στις 11/1/2000 από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας (Καουτζάνη, Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 11336/99) στην κατηγορία της αμελούς οδήγησης κατά παράβαση των Άρθρων 8 και 19 (1) & (4) του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου (Ν. 86/72) και καταδικάστηκε σε ποινή προστίμου £100.
Α. Ζαχαρίου, για την Εφεσείουσα.
Ξ. Ευσταθίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Γ. Κωνσταντινίδη.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Ήταν παραδεκτό και από τις δυο πλευρές πως ο παραπονούμενος, με κίνηση του αυτοκινήτου του προς τα δεξιά, κτύπησε το αριστερό πλευρό του αυτοκινήτου της κατηγορουμένης με συνέπεια οι δυο οδηγοί, από εκεί και πέρα, να χάσουν τον έλεγχο των οχημάτων τους και να προσκρούσουν στο τσιμεντένιο περιτοίχισμα που βρισκόταν στη δεξιά πλευρά των λωρίδων κυκλοφορίας της κατεύθυνσής τους. Το ερώτημα ήταν αν αυτό προεκλήθη εξ αιτίας του γεγονότος ότι η κατηγορούμενη προσπέρασε από τα δεξιά τον παραπονούμενο, τόσο κοντά ώστε να τον αναγκάσει να πάρει μέτρα αποφυγής, με αποτέλεσμα να χάσει τον έλεγχο του οχήματός του και να ακολουθήσει η σύγκρουση. Ή αν ο παραπονούμενος, χωρίς λόγο που να μπορεί να συνδεθεί με την κατηγορούμενη, έστριψε το αυτοκίνητό του προς τα δεξιά με αποτέλεσμα να την κτυπήσει ενώ εκείνη οδηγούσε κανονικά στη δεξιά λωρίδα κυκλοφορίας.
Οι επισημάνσεις του κ. Ζαχαρίου, με τις οποίες ορθά τελικά συμφώνησε και ο κ. Ευσταθίου, οδηγούν στο συμπέρασμα πως πραγματικά υπήρξε λανθασμένη καθοδήγηση σε σχέση με τη σημασία αλλά και το περιεχόμενο της μαρτυρίας που είχε προσαχθεί. Σημειώνουμε συναφώς ότι ο κ. Ευσταθίου δήλωσε πως δεν υποστήριζε την πρωτόδικη απόφαση και ότι εισηγήθηκε την ακύρωση της καταδίκης και την αθώωση και απαλλαγή της εφεσείουσας.
Θα επισημάνουμε τρία σημεία:
1. Μεταξύ των λόγων για τους οποίους η πρωτόδικος δικαστής δέκτηκε πως δεν μπορούσε να ήταν το Χ1 που υπέδειξε η κατηγορούμενη το σημείο σύγκρουσης, αναφέρθηκε στην απόσταση του από το τσιμεντένιο περιτοίχισμα. Την καθόρισε σε ένα μέτρο. Αυτό ήταν λάθος. Σύμφωνα με τη μαρτυρία ήταν δυο μέτρα και εβδομήντα εκατοστά.
2. Η πρωτόδικος δικαστής, για να αιτιολογήσει την κρίση πως την αλήθεια είχε πει ο παραπονούμενος, αναφέρθηκε και στην ταχύτητα των δυο οχημάτων. Δεν έχει εξηγηθεί όμως, και δεν μπορούμε να δούμε, με ποιό τρόπο η ταχύτητα των δυο οχημάτων μπορούσε να συνδεθεί με το θέμα αυτό.
3. Σημεία που εντοπίστηκαν, ειδικά τα σημεία τριβής των δυο οχημάτων στο τσιμεντένιο περιτοίχισμα, οι ζημιές των οχημάτων και οι τελικές τους θέσεις, εκλήφθηκαν ως πραγματική μαρτυρία που υποστήριζε την εκδοχή του παραπονούμενου ενώ δεν δικαιολογείται λογικά αυτή η σύνδεση.
Αυτά πέρα από το γεγονός ότι σε ένα σημείο της πρωτόδικης απόφασης τα τριψίματα του αυτοκινήτου της κατηγορούμενης στο περιτοίχισμα εμφανίζονται να ευρίσκονται μακριά από το σημείο που εκείνη υπέδειξε ως το σημείο σύγκρουσης, κάτι που δεν υποστηρίζεται από τη μαρτυρία.
Η καταδίκη της εφεσείουσας για αμελή οδήγηση πράγματι ήταν επισφαλής και την παραμερίζουμε.
Η έφεση επιτυγχάνει. Η εφεσείουσα αθωώνεται και απαλλάσσεται.
Η έφεση επιτρέπεται. Η εφεσείουσα αθωώνεται και απαλλάσσεται.