|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 2 ΑΑΔ 192
26 Ιουνίου, 1995
[ΚΟΥΡΡΗΣ, ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στές]
BEKIR AHMET ABIT HOUSSEIN,
Εφεσείων,
ν.
ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 5936).
Ποινή — Διάρρηξη κατοικίας εν καιρώ νυκτός κατά παράβαση των άρθρων 291 και 292(a) τον Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 (4 κατηγορίες) — Ομολογία και παραδοχή — Συνεργασία με την Αστυνομία για εντοπισμό των κλαπέντων — 28 παρόμοια αδικήματα λήφθηκαν υπόψη — Έξη προηγούμενες καταδίκες για παρόμοια αδικήματα — Επιβολή συντρέχουσων ποινών φυλάκισης πέντε χρόνων στην κάθε κατηγορία — Επικυρώθηκαν από το Εφετείο.
Ποινή — Αποτρεπτική ποινή — Πρέπει να επιβάλλεται στις περιπτώσεις αδικημάτων διαρρήξεων κατοικιών προς αποτροπή διάπραξης από το ίδιο άτομο ή από άλλους παρόμοιων αδικημάτων.
Ο Εφεσείων, σε τέσσερις διαφορετικές ημερομηνίες μεταξύ Μαρτίου και Μαΐου 1994, διέρρηξε με χρήση βίας δωμάτια ξενοδοχείου στη Λευκωσία, όπου διέμεναν αλλοδαπές καλλιτέχνιδες και έκλεψε κυρίως τιμαλφή και χρήματα συνολικής αξίας ΛΚ2.346-. Μέρος των κλαπέντων ανευρέθησαν στα χέρια τρίτων. Το Κακουργιοδικείο επέβαλε ποινή φυλάκισης πέντε χρόνων στην κάθε κατηγορία αφού έλαβε υπόψη , εκτός από τους άλλους μετριαστικούς παράγοντες, μόνο τις πρόσφατες καταδίκες του εφεσείοντα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την έφεση αφού αποφάνθηκε ότι, με βάση την ολότητα των γεγονότων η ποινή που επέβαλε το Κακουργιοδικείο ήταν ορθή ως θέμα αρχής και δεν ήταν έκδηλα υπερβολική.
Η έφεση απορρίπτεται.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση εναντίον της ποινής από τον Bekir Ahmet Abit Houssein o οποίος βρέθηκε ένοχος στις 4 Οκτωβρίου, 1994, από το Κακουργιοδικείο Λευκωσίας (Αριθμός Ποινικής Υπόθεσης 18099/94) σε 4 κατηγορίες για διάρρηξη κατοικίας εν καιρώ νυκτός κατά παράβαση των άρθρων 291 και 292 (α) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, και καταδικάστηκε από Νικολάου, Π.Ε.Δ., Κραμβή, Α.Ε.Δ. και Κληρίδη, Ε.Δ. σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 5 ετών στην κάθε κατηγορία.
Μ. Πισσάς, για τον εφεσείοντα.
Γ. Παπαϊωάννου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους εφεσίβλητους.
Cur. adv. vulr
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο εφεσείοντας-κατηγορούμενος κατόπιν παραδοχής του ενώπιον του Κακουργιοδικείου καταδικάστηκε σε 4 κατηγορίες για διάρρηξη κατοικίας εν καιρώ νυκτός κατά παράβαση των άρθρων 291 και 292(a) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, σε 5 χρόνια φυλάκιση στην κάθε κατηγορία.
Τα αδικήματα διαπράχθηκαν κατά το διάστημα μεταξύ Μαρτίου και Μαΐου του 1994 στη Λευκωσία. Σε τέσσερις διαφορετικές ημερομηνίες, ο εφεσείοντας κατά το βράδυ διέρρηξε δωμάτια του Ξενοδοχείου Sun Rival στη Λευκωσία, όπου διέμεναν αλλοδαπές καλλιτέχνιδες και έκλεψε από εκεί κυρίως τιμαλφή και χρήματα. Ο εφεσείοντας πετύχαινε είσοδο στα δωμάτια παραβιάζοντας, με άσκηση βίας, είτε πόρτα, είτε παράθυρο του αντίστοιχου δωματίου. Στην περίπτωση στην οποία αναφέρεται η πρώτη κατηγορία, ο κατηγορούμενος έκλεψε ένα γυναικείο ρολόι και ένα χρυσό γυναικείο δαχτυλίδι συνολικής αξίας £90. Αναφορικά με τη δεύτερη κατηγορία, ο κατηγορούμενος έκλεψε ποσό £11 και σχετικά με την τρίτη κατηγορία, ο κατηγορούμενος έκλεψε τιμαλφή συνολικής αξίας £2.240. Στην τελευταία κατηγορία, ο κατηγορούμενος έκλεψε ποσό £5.
Ο εφεσείοντας συνελήφθη με δικαστικό ένταλμα στις 31/5/94. Αρχικά ανέφερε στην Αστυνομία ότι δεν είχε να πει οτιδήποτε, αλλά όταν ερευνήθηκε και βρέθηκε στην κατοχή του ένα δαχτυλίδι, ο εφεσείοντας ομολόγησε ότι αυτό αποτελούσε μέρος των κλαπέντων τιμαλφών στα οποία αναφέρεται η τρίτη κατηγορία. Την ίδια ημέρα, ο κατηγορούμενος ομολόγησε και τη διάπραξη του αδικήματος στο οποίο αναφέρεται η πρώτη κατηγορία. Στις 2/6/94 σε γραπτή θεληματική κατάθεση, ο κατηγορούμενος αποκάλυψε όλα τα αδικήματα και παρέσχε στην Αστυνομία στοιχεία που βοήθησαν στον εντοπισμό ορισμένων από τα κλαπέντα τιμαλφή. Έτσι βρέθηκαν στα χέρια τρίτων και παραλή-φθησαν από την Αστυνομία τα αντικείμενα, ήτοι ρολόι και δαχτυλίδι στα οποία αφορά η πρώτη κατηγορία όπως και τιμαλφή αξίας £445 στα οποία αφορά η τρίτη κατηγορία.
Κατά την επιμέτρηση της ποινής κατόπιν αίτησης του κατηγορουμένου και με τη συγκατάθεση της Κατηγορούσας Αρχής, λήφθηκαν υπόψη και 28 άλλα παρόμοια αδικήματα. Πρόκειται για 17 αδικήματα διαρρήξεων υποστατικών εργασίας και κλοπής, 6 αδικήματα διαρρήξεως υποστατικών εργασίας επί σκοπώ διαπράξεως κακουργήματος, 4 αδικήματα απόπειρας διαρρήξεως υποστατικών εργασίας και ένα αδίκημα κλοπής από κλειδωμένο κιβώτιο. Όλα τα πιο πάνω αδικήματα διαπράχθηκαν κατά τους μήνες Μάρτιο, Απρίλιο και Μάϊο του 1994.
Από πλευράς Κατηγορούσας Αρχής αναφέρθηκαν, και ο κατηγορούμενος παραδέχθηκε 6 προηγούμενες καταδίκες για διάρρηξη και κλοπή όπου του επιβλήθηκαν ποινές φυλακίσεως. Αναφορικά με την τελευταία από αυτές, καταδικάστηκε στις 28/4/92 σε φυλάκιση 3 χρόνων.
Εναντίον των πιο πάνω ποινών καταχωρήθηκε η παρούσα έφεση και ο προβαλλόμενος λόγος είναι ότι οι ποινές που επέβαλε το Κακουργιοδικείο είναι έκδηλα υπερβολικές. Ο δικηγόρος του εφεσείοντα υποστήριξε την εισήγησή του με αναφορά σε διάφορες αποφάσεις του Εφετείου. Υπέδειξε στο Εφετείο ότι αναφέρθηκαν στο Κακουργιοδικείο παλαιές καταδίκες του εφεσείοντα. Σε μια από αυτές, όταν ήταν 16 χρόνων, καταδικάστηκε, στις 4/11/63 σε φυλάκιση 3 χρόνων για αδίκημα διάρρηξης και κλοπής. Επίσης, εισηγήθηκε ότι το Κακουργιοδικείο δεν έδωσε επαρκή βαρύτητα στην παραδοχή του εφεσείοντα ενώπιόν του, καθώς και στην αποκάλυψη άλλων αδικημάτων στην Αστυνομία.
Αναφορικά με τις παλιές καταδίκες, το Κακουργιοδικείο δεν έλαβε υπόψη του τις παλιές καταδίκες, αλλά μόνο τις πρόσφατες καταδίκες και συνεπώς η εισήγηση αυτή δεν ευσταθεί.
Το Κακουργιοδικείο εξέτασε με προσοχή όλα τα στοιχεία της υπόθεσης, περιλαμβανομένων και των προσωπικών περιστάσεων του εφεσείοντα και τους παράγοντες που λήφθηκαν υπόψη για μετριασμό της ποινής, προσδίδοντας στο καθετί την αξία που αρμόζει.
Ακούσαμε με προσοχή το τί είπε ο συνήγορος του εφεσείοντα ο οποίος επέσυρε την προσοχή του Δικαστηρίου σε καθετί που θα μπορούσε να είχε ληφθεί υπόψη από το Κακουργιοδικείο και την εισήγησή του ότι η ποινή ήταν έκδηλα υπερβολική.
Έχοντας υπόψη την ολότητα των γεγονότων, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι δεν πρέπει να επέμβουμε στην ποινή που επέβαλε το Κακουργιοδικείο, καθότι δεν είναι λανθασμένη ως θέμα αρχής, ούτε και έκδηλα υπερβολική. Το πρωτόδικο Δικαστήριο ορθά επέβαλε ποινή φυλάκισης 5 χρόνων στην κάθε κατηγορία, τόσο για την τιμωρία του εφεσείοντα, όσο και για την αποτροπή διάπραξης από τον ίδιο ή από άλλους, παρόμοιων αδικημάτων.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η έφεση απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.