(1984) 2 CLR 306

1979 January 8

8 Ιανουαρίου 1979 [XATZHANAΣTAΣIOY ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΣΑΒΒΙΔΗΣ,  ΔΙΚΑΣΤΑΙ]

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑ ΣΩΤΗΡΙΟΥ,

Εφεσείων,

κατά

ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,

Καθ' ής η Έφεσις.

(Ποινική Έφεσις αρ. 3976).

Στρατιωτικά αδικήματα—Κοινή—Λιποταξία εις το εσωτερικόν— Ποινή φυλακίσεως ενός έτους—Εμειώθη εις τέσσερεις μήνας.

Ο εφεσείων παρεδέχθη ενοχήν διά το αδίκημα της λιποταξίας εις το εσωτερικόν και κατεδικάσθη εις φυλάκισιν ενός έτους. Κατά την διάρκειαν της στρατιωτικής του θητείας ο εφεσείων κατεδικάσθη πειθαρχικώς εις δύο άλλας περιπτώσεις ή δε μια περίπτωσις ήτο δια παρομοίας φύσεως αδίκημα. Προ της λιποταξίας του είχεν συμπληρώσει θητείαν 28 μηνών.

Εις έφεσιν γενομένην υπό του εφεσείοντος κατά της ποινής το δικαστήριον έκρινεν ότι:

Υπό τας ειδικάς περιστάσεις της υποθέσεως αυτής ή έφεσις πρέπει να επιτραπή και η ποινή να μειωθή εις 4 μήνας φυλακίσεως.

Έφεσις επετράπη.

Έφεσις κατά της ποινής.

Έφεσις κατά της ποινής υπό του Παναγιώτη Ανδρέα Σωτηρίου ο οποίος κατεδικάσθη την 26ην Νοεμβρίου, 1978 υπό του Στρατιωτικού Δικαστηρίου συνεδριάζοντος εις Λάρνακα (Υπόθεσις Άρ. 292/78) εις μίαν κατηγορίαν δια λιποταξίαν εις το εσωτερικών βάσει τού άρθρου 59(1)(β) και (2) του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικος και Δικονομίας Νόμου του 1964 και τού επεβλήθη ποινή φυλακίσεως ενός έτους.

Α. Κουκούνης, διά τον εφεσείοντα.

Στ, Ταμάσιος, διά την καθ' ής η έφεσις.

 

ΑΠΟΦΑΣΙΣ*

ΧΑΤΖHΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ Δ.: O κατηγορούμενος κατηγορείται διά λιποταξίαν εις το εσωτερικόν. Τα γεγονότα της υποθέσεως έχουν ως ακολούθως:

Ο κατηγορούμενος κατετάγη εις τας τάξεις της Εθνικής Φρουράς πρό έξι ετών ήτοι την 22 Ιανουαρίου, 1972. Ούτος κατάγεται εξ Αμμοχώστου βραδύτερον δε μετεκόμισε εις Λάρνακα εις την πρώην Τουρκικήν συνοικίαν. Αι γραμματικοί του γνώσεις είναι του δημοτικού. Προ της κατατάξεως του εις τας τάξεις της Εθνικής Φρουράς επαγγέλλετο τον υδραυλικόν. Τα γεγονότα της παρούσης υποθέσεως είναι ως ταύτα περιγράφονται εις τας λεπτομερείας αδικήματος του κατηγορητηρίου. Εις ωρισμένην κατάθεσιν εν σχέσει με το παρόν αδίκημα, ήτις ελήφθη συμφώνως των δικαστικών κανονισμών ο κατηγορούμενος παρεδέχθη την διάπραξιν του παρόντος αδικήματος και ανέφερε ότι διέπραξε τούτο διότι αντιμετώπιζε οικογενειακά προβλήματα και επειδή υπέφερε από παλαιά τραύματα. Ο κατηγορούμενος συνελήφθη την 4 Ιουνίου, 1978 υπό οργάνων της Στρατονομίας. Ο κατηγορούμενος διά το παρόν αδίκημα ετιμωρήθη διά πενθημέρου απλής πειθαρχικής ποινής φυλακίσεως. Κατά την διάρκειαν της στρατιωτικής του ζωής είχε δύο άλλας πειθαρχικός ποινας εκ των οποίων η μία είναι διά παρομοίας φύσεως αδίκημα.

Το Πρωτόδικον Δικαστήριον παρετήρησε ότι η λιποταξία εις το εσωτερικόν είναι ένα σοβαρόν αδίκημα που πολλές φορές ετονίσθη εις το Δικαστήριον αυτόν και εν πάση περιπτώσει ώφειλε ο κατηγορούμενος να το εγνώριζε, Διά αυτό το αδίκημα ο νομοθέτης πρόβλεψε ποινήν φυλακίσεως μέχρι πέντε ετών. Περαιτέρω το Δικαστήριον ετόνισε ότι ό κατηγορούμενος ήτο μακράν της μονάδας του διά περίοδο δύο ετών και ότι δεν επέστρεψε ανθρωπίνως άλλα αφού συνελήφθη υπό οργάνων της Στρατονομίας. Εν όψει της σωρείας των προηγουμένων καταδικών το Δικαστήριον επέβαλε την ποινήν της φυλακίσεως ενός έτους από της ημερομηνίας εκδόσεως της αποφάσεως του.

Κατά την 30 Νοεμβρίου, 1978, ο κατηγορούμενος κατεχώρισε έφεσιν στηριζόμενος εις το γεγονός ότι η ποινή ήτο υπερβολική.

Κατ' έφεσιν ο συνήγορος του κατηγορουμένου υπέβαλε ότι υπό τας περιστάσεις ή ποινή ήτο υπερβολική. Επίσης ανέφερεν εις το Δικαστήριον ότι υπάρχει Διαταγή της Εθνικής Φρουράς υπ' αρ. Φ/421.2/23/134476/Σ269 ημερομηνίας 20 Μαίου, 1978, διά της οποίας όσοι είχαν 26μηνη θητεία απελύοντο. Κατά την 20 Μαΐου, 1978, ο κατηγορούμενος είχε συμπληρώσει θητείαν 28 μηνών προ της λιποταξίας του, ήτοι μέχρι την 20 Μαίου, 1978. Περαιτέρω ο συνήγορος του κατηγορουμένου ανέφερε ότι ο κατηγορούμενος ωδηγήθη εις την μονάδα του, ετιμωρήθη υπό πενθημέρου ποινής φυλακίσεως και απελύθη υπό της Εθνικής Φρουράς λόγω του ότι ήταν παντρεμένοι με δύο παιδιά.

Αντιθέτως ο συνήγορος της Δημοκρατίας ανέφερε ότι ο κατηγορούμενος δεν επέστρεψε ανθρωπίνως εις την μονάδα του αλλά συνελήφθη και ότι επίσης το προηγούμενον του αποτελεί σοβαρόν λόγον διά επιβολήν σοβαροτέρας ποινής.

Ελάβαμεν σοβαρώς υπόψιν όλα τα γεγονότα της παρούσης υποθέσεως και  κατελήξαμε εις το συμπέρασμα ότι υπό τας ειδικάς περιστάσεις πρέπει να επιτραπή η έφεσις και η ποινή του Δικαστηρίου να μειωθή εις τέσσερεις μήνας φυλάκισιν και να αρχίζη από την ημερομηνίαν καταδίκη?.

Έφεσις επετράπη.

 

Military offences—Sentence—Desertion in the interior—One year's imprisonment—Reduced to four months' imprisonment.

The appellant, a member of the National Guard, pleaded guilty to the offence of desertion in the interior and was sentenced to one year's imprisonment. In the course of his military service he was convicted disciplinarily on two occasions, one of which for an offence of a similar nature. Prior to his desertion he had completed a period of 28 months military service.

Upon appeal against sentence:

Held, that in the special circumstances of this case the appeal must be allowed and the sentence be reduced to four months' imprisonment.

Appeal allowed.

Appeal against sentence.

Appeal against sentence by Panayiotis Andrea Soteriou who was convicted on the 23rd November, 1978 by the Military Court sitting at Larnaca (Case No. 292/78) on one count of the offence of desertion contrary to section 29(1)(b) and (2) of the Military Criminal Code and Procedure Law, 1964 and was sentenced to one year's imprisonment.

A. Koukounis, for the appellant.

St. Tamasios, for the respondent.

HADJIANASTASSIOU, J. gave the following judgment of the Court. The accused was charged with desertion in the interior. The facts of the case are as follows:

The accused enlisted in the National Guard about six years ago, that is on the 22nd January, 1972. He comes from Famagusta but later he moved to Larnaca, in the former Turkish Quarter. His education is that of an elementary school. Before his enlistment in the National Guard he was working as a plumber. The facts of the present case are as set out in the indictment. In a certain statement in relation to the present offence, which was obtained in accordance with the judicial rules, the accused admitted committing the present offence and stated that he committed it because he was facing family problems and he was suffering from old wounds. The accused was arrested on the 4th June, 1978, by members of the Military Police and was punished for the present offence with a simple disciplinary punishment of five days' imprisonment. During his military life he had two other disciplinary punishments, one of which for an offence of a similar nature.

The first instance Court observed that desertion in the interior is a serious offence, a fact which was stressed many times by the Court and which, in any event, the accused ought to have known. For this offence, the legislator provided a sentence of imprisonment up to five years. The Court further observed that the accused was away from his unit for a period of two years and did not return on his own accord but after having been arrested by members of the Military Police. In view of the great number of previous convictions the Court imposed the sentence of one year's imprisonment from the date of its judgment

On the 30th November, 1978, the accused fried an appeal relying on the ground that the sentence was excessive.

On appeal counsel fox the accused submitted that the sentence was excessive, having regard to the circumstances of the case. He also mentioned to the Court that there is an order of the National Guard. No. F/421.2/23/134476/S269, dated the 20th May, 1978, in accordance with which those having a twenty -six months Service -were released. The accused had on the 20th May, 1978, completed a service of 28 months before his desertion, that is until the 20th May, 1978. Counsel for the accused further said that the accused was led to his unit, was punished with a sentence of imprisonment for live days and was released by the National Guard, because he was married with two children.

On the other hand, counsel for the Republic stressed the fact that the accrued did not return to his unit .on his own accord but after having been arrested and that his past record provides a serious ground for the imposition of a more severe sentence.

We took into account all the facts of the present case and arrived at the conclusion that in the special circumstances of the case, the appeal should be allowed and the sentence be reduced to four months' imprisonment, to start running from the date of conviction.

Appeal allowed. Sentence

reduced to four months'imprisonment.