|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D434
(2015) 1 ΑΑΔ 1347
18 Ιουνίου, 2015
[ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ
ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ LOIDA TAMTAM
DAMAGEN, ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΙΛΙΠΠΙΝΕΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗTΗΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΝΝΟΓΕΙΑΣ,
ΛΑΡΝΑΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ
ΦΥΣΗΣ HABEAS CORPUS,
ΚΑΙ
ANAΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO 18ΠΣΤ (1), (4), (5) ΚΑΙ (6) ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ
3 ΤΟΥ 153(1) ΤΟΥ 2011 ΚΑΙ ΑΡΘΡΟ 15(4) ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 115/2008/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ, ΤΟΝ
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΝΟΜΟ ΤΟΥ 2004, ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 11, 15, 30, 34 ΚΑΙ 35 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, 2. ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 68/2015)
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Απαγορευμένοι μετανάστες ― Αίτηση για έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Habeas Corpus για τερματισμό της κράτησης της Αιτήτριας, η οποία κρατείτο για σκοπούς απέλασης ― Απορριπτική κατάληξη επί τω ότι, δεν ευσταθούσε ο ισχυρισμός της ότι δεν εκδόθηκε νόμιμη απόφαση επανεξέτασης της κράτησης της από τον Υπουργό Εσωτερικών παρόλο ότι κρατείτο πέραν των δύο μηνών, ώστε να δικαιολογείτο η περαιτέρω κράτηση της βάσει του Άρθρου 18ΠΣΤ(1).
Η Αιτήτρια αιτήθηκε με την αίτηση της την έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Habeas Corpus, με το οποίο να κηρυσσόταν η διάρκεια της κράτησης της, παράνομη και/ή καταχρηστική κατά παράβαση του Άρθρου 18ΠΣΤ(4) του Κεφ. 105, εφόσον δεν εκδόθηκε κατά τον ισχυρισμό της, νόμιμη απόφαση επανεξέτασης της κράτησης της από τον Υπουργό Εσωτερικών, παρόλο ότι κρατείτο πέραν των δύο μηνών ώστε να δικαιολογείτο η περαιτέρω κράτηση της βάσει του Άρθρου 18ΠΣΤ(1).
Επίσης, επιζητούνταν συνοδευτικά διατάγματα αναφορικά με την κατεύθυνση της άμεσης αποφυλάκισης της Αιτήτριας.
Η Αιτήτρια τελούσε υπό κράτηση εφόσον είχε κηρυχθεί απαγορευμένη μετανάστρια και εκδόθηκαν εναντίον της, διατάγματα κράτησης και απέλασης.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Βάση της αίτησης ήταν ότι ο Υπουργός Εσωτερικών ως ο καθ' ύλην αρμόδιος, δεν επανεξέτασε το θέμα της κράτησης της Αιτήτριας εντός των δύο μηνών από της κράτησής της, όπως υποχρεούται βάσει του Άρθρου 18ΠΣΤ(4) του Κεφ. 105 και ότι η κράτηση της Αιτήτριας δεν δικαιολογείτο, ούτε βάσει του Άρθρου 18ΠΣΤ(1), επίσης του Κεφ. 105.
2. Σύμφωνα με το Τεκμήριο 16 που επισυνάπτετο στην ένορκο δήλωση που συνόδευε την ένσταση, στις 6.5.2015, Διοικητικός Λειτουργός του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης υπέβαλε αίτημα επανεξέτασης 14 περιπτώσεων αλλοδαπών, τα ονόματα των οποίων και αναφέρονταν, η κράτηση των οποίων συμπλήρωνε δίμηνη κράτηση. Απ' ότι εμφαινόταν από το ίδιο έγγραφο, Τεκμήριο 16, την επομένη, 7.5.2015 με χειρόγραφο γραφή επανεξετάστηκε το θέμα και εγκρίθηκε η περαιτέρω κράτηση.
3. Το Άρθρο 18ΠΣΤ(4) αναφέρει:-
«18ΠΣΤ.-(4) Ο Υπουργός Εσωτερικών επανεξετάζει κάθε διάταγμα κράτησης το οποίο εκδίδει δυνάμει του παρόντος άρθρου-
(α) αυτεπάγγελτα ανά δίμηνο, και
(β) σε οποιοδήποτε εύλογο χρονικό διάστημα, κατ' αίτηση του επηρεαζόμενου υπηκόου τρίτης χώρας.»
4. Απ' ότι προέκυπτε από το υλικό που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, αυτό έγινε και δεν υπήρχε λόγος να αμφισβητείται η χειρόγραφη γραφή στο Τεκμήριο 16.
5. Δεν αμφισβητείτο από την άλλη πλευρά, δεν ζητήθηκε αντεξέταση της ενόρκως δηλούσας στην ένορκη δήλωση της ένστασης, ούτε και άλλως πως, ελέχθη οτιδήποτε για το Τεκμήριο 16.
6. Συνεπώς, ήταν αποδεκτό ότι στις 7.5.2015 έγινε επανεξέταση από τον Αναπληρωτή Διευθυντή του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, κατόπιν ρητής εξουσιοδότησης του Υπουργού Εσωτερικών, όπως εμφαινόταν στο τέταρτο φύλλο του Τεκμηρίου 16.
7. Αναφορικά με την εισήγηση ότι η κράτηση της Αιτήτριας δεν δικαιολογείτο ούτε βάσει του Άρθρου 18ΠΣΤ(1) του Κεφ. 105, λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν αναλύθηκε και δεν επεξηγήθηκε στο Δικαστήριο αλλά παρέμεινε αόριστος ισχυρισμός, δεν μπορούσε να εξεταστεί, ούτε να καθορίσει το Δικαστήριο το παράπονο της Αιτήτριας. Εν πάση περιπτώσει, από το διαθέσιμο υλικό ενώπιον του Δικαστηρίου δεν προέκυπτε να υπήρχε παράβαση του άρθρου αυτού.
8. Ζητήματα που ηγέρθησαν αναφορικά με παρανομία των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης, αποτελούσαν θέμα προσφυγής και όχι της παρούσας διαδικασίας.
9. Σύμφωνα με τον Νόμο (Κεφ. 105) και τη νομολογία δεν είχαν παρέλθει έξι μήνες από την κράτηση της Αιτήτριας ώστε να τίθετο θέμα παράβασης του Άρθρου 15 της Οδηγίας 2008/115/ΕΚ, όπως αυτή ενσωματώθηκε στον περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμο, Κεφ. 105.
Η αίτηση απορρίφθηκε χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Shuying v. Δημοκρατίας (2012) 1(Γ) Α.Α.Δ. 2725.
Αίτηση.
A.Τουμάζου (κα) για Χρ. Χριστοδουλίδη, για την Αιτήτρια.
Μ. Κοτσώνη (κα), για τους Καθ' ων η αίτηση.
Ex tempore
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.: Η Αιτήτρια με την αίτησή της που καταχώρησε στις 20.5.2015, αιτείται την έκδοση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus με το οποίο «να κηρύσσεται η διάρκεια της κράτησης και/ή η περαιτέρω κράτηση και/ή η φυλάκιση της Αιτήτριας, παράνομη και/ή καταχρηστική και/ή εις παράβαση του Άρθρου 18ΠΣΤ(4) του Κεφ. 105, εφόσον δεν εκδόθηκε νόμιμη απόφαση επανεξέτασης της κράτησης της από τον Υπουργό Εσωτερικών παρόλο που κρατείται πέραν των δύο μηνών ώστε να δικαιολογείται η περαιτέρω κράτηση της Αιτήτριας και/ή δεν δικαιολογείται η περαιτέρω κράτησή της βάσει του Άρθρου 18ΠΣΤ(1).» Επίσης, επιζητεί συνοδευτικά διατάγματα αναφορικά με την κατεύθυνση στην οποία θα απευθύνεται το ένταλμα Habeas Corpus και την άμεση αποφυλάκιση της Αιτήτριας.
Η αίτηση στηρίζεται σε ένορκη δήλωση η οποία έγινε την ίδια ημέρα από την κα Αργυρώ Τουμάζου, η οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι είναι νομικός σύμβουλος στο δικηγορικό γραφείο του κ. Χριστοδουλίδη, δικηγόρου της Αιτήτριας και προβαίνει στην ένορκη δήλωση από γνώση που έλαβε από τη μελέτη του φακέλου της υπόθεσης, από πληροφορίες που έχει λάβει από την Αιτήτρια, αλλά και από την ανάμιξη και το χειρισμό της στην υπόθεση. Δικαιολογεί τη μη όμνυση της ενόρκου δηλώσεως από την Αιτήτρια, λόγω της κράτησής της στα κρατητήρια της Μεννόγειας της Επαρχίας Λάρνακας και τις δυσκολίες που παρουσιάζονται για την παρουσίαση και όρκιση της ενώπιον Πρωτοκολλητή.
Σύμφωνα, λοιπόν, με την ένορκη δήλωση αυτή, η Αιτήτρια, η οποία αφίχθηκε στην Κύπρο στις 7.9.2010 υπέβαλε αίτηση για πολιτικό άσυλο στις 2.12.2013, η οποία απορρίφθηκε από την αρμόδια Αρχή στις 26.5.2014 και κοινοποιήθηκε στην Αιτήτρια μέσω του δικηγόρου της στις 11.2.2014 και με επιστολή ημερ. 3.12.2014. Ακολούθησε ιεραρχική προσφυγή της Αιτήτριας στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων στις 12.12.2014, η οποία απορρίφθηκε στις 3.3.2015. Στις 18.3.2015 η Αιτήτρια συνελήφθη σε περιοχή της Λευκωσίας ως απαγορευμένη μετανάστρια. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της Αιτήτριας, αυτή κακοποιήθηκε από τους αστυνομικούς που την συνέλαβαν και μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο λόγω τραυματισμού της. Κατήγγειλε την κακοποίησή της και η καταγγελία της διερευνάται.
Στις 28.4.2015 μέσω του δικηγόρου της η Αιτήτρια ζήτησε την επανεξέταση της κράτησης της και όπως αφεθεί ελεύθερη και της δοθεί άδεια για σύναψη γάμου με ευρωπαίο σύντροφό της. Μέχρι σήμερα δεν έχει απαντηθεί αυτό το αίτημά της.
Στις παραγράφους 12 και 13 της ενόρκου δηλώσεως στηρίζεται βασικά το αίτημα της Αιτήτριας και αυτό δεν είναι άλλο, ότι η κράτησή της δεν δικαιολογείται βάσει του Άρθρου 18ΠΣΤ(4) του Κεφ. 105 εφόσον κρατείται πέραν των δύο μηνών και ο Υπουργός Εσωτερικών δεν επανεξέτασε το θέμα της κράτησης της, παρόλο που ήταν υπόχρεος, βάσει του πιο πάνω άρθρου, να επανεξετάσει το θέμα κράτησης. Επίσης υποβάλλεται ότι η περαιτέρω κράτηση της Αιτήτριας δεν δικαιολογείται, ούτε βάσει του Άρθρου 18ΠΣΤ(1) του Κεφ. 105 και θα πρέπει να αφεθεί ελεύθερη αμέσως.
Οι Καθ' ων η αίτηση καταχώρησαν ένσταση και εγείρουν διάφορες προδικαστικές ενστάσεις και στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει αυτή και εγένετο από την κα Χαραλαμπία Πολυδώρου, Λειτουργό του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, αναφέρεται το πλήρες ιστορικό της Αιτήτριας από την άφιξή της στο αεροδρόμιο Λάρνακας, μέχρι και σήμερα. Γίνεται άρνηση των ισχυρισμών της Αιτήτριας στα σημεία που στηρίζεται αυτή και πιστεύω ότι δεν είναι ανάγκη να επαναλάβω τα όσα αναφέρονται στην ένορκη δήλωση. Σημειώνω απ' όσα αναφέρονται σ' αυτήν, ότι στις 19.3.2015 εξεδόθησαν εναντίον της Αιτήτριας Διατάγματα Κράτησης και Απέλασής της. Επισυνάπτονται εις την ένορκη δήλωση ως Τεκμήριο 12. Σχετική επιστολή ημερ. 19.3.2015 μαζί με τα Διατάγματα επεδόθησαν στην Αιτήτρια στις 23.3.2015 (Τεκμήριο 13 στην ένορκη δήλωση).
Κατ' αρχήν θα πρέπει να λεχθεί ότι σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, είναι ανεπιθύμητο δικηγόρος ο οποίος χειρίζεται υπόθεση να προβαίνει σε ένορκη δήλωση ή να παρουσιάζεται ως μάρτυρας στη διαδικασία. Δυστυχώς, δεν το αντιλήφθηκα ενωρίτερα, αλλιώς δεν θα επέτρεπα στην κα Τουμάζου να εμφανιστεί σήμερα και να υποστηρίξει την αίτηση, καθότι αυτή είναι η οποία προέβη στην ένορκη δήλωση για υποστήριξη της αίτησης και αυτή σήμερα προώθησε την αίτηση. Εν πάση περιπτώσει, επειδή εξετάστηκε η αίτηση, θα προχωρήσω στην εξέταση των επίδικων θεμάτων.
Δεν θα εξετάσω τις προδικαστικές ενστάσεις· πιστεύω ότι είναι τόσο απλή η υπόθεση στην ουσία της που δεν χρειάζεται η εξέταση άλλων θεμάτων. Όπως έχω προαναφέρει, η βάση της αίτησης είναι ότι ο Υπουργός Εσωτερικών ως ο καθ' ύλην αρμόδιος, δεν επανεξέτασε το θέμα της κράτησης της Αιτήτριας εντός των δύο μηνών από της κράτησής της, όπως υποχρεούται βάσει του Άρθρου 18ΠΣΤ(4) του Κεφ. 105 και ότι η κράτηση της Αιτήτριας δεν δικαιολογείται, ούτε βάσει του Άρθρου 18ΠΣΤ(1), επίσης του Κεφ. 105.
Η συνήγορος της Αιτήτριας υποστήριξε το πρώτο και όχι το δεύτερο, αναφέρθηκε σε άλλα θέματα που αναφέρονται στην γραπτή αγόρευση που ετοιμάστηκε από τον κ. Χριστοδουλίδη, αλλά δεν αποτελούν επίδικα θέματα και συνεπώς δεν θα εξεταστούν. Θα περιοριστώ όπως είμαι υπόχρεος, στα επίδικα θέματα, όπως αυτά καθορίζονται από τα δικόγραφα.
Σύμφωνα με το Τεκμήριο 16 που επισυνάπτεται στην ένορκο δήλωση που συνοδεύει την ένσταση, στις 6.5.2015, Διοικητικός Λειτουργός του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης υπέβαλε αίτημα επανεξέτασης 14 περιπτώσεων αλλοδαπών, τα ονόματα των οποίων και αναφέρονται, η κράτηση των οποίων συμπλήρωνε δίμηνη κράτηση. Απ' ότι φαίνεται από το ίδιο έγγραφο, Τεκμήριο 16, την επομένη, 7.5.2015 με χειρόγραφο γραφή επανεξετάστηκε το θέμα και εγκρίθηκε η περαιτέρω κράτηση. Το Άρθρο 18ΠΣΤ(4) αναφέρει:-
«18ΠΣΤ.-(4) Ο Υπουργός Εσωτερικών επανεξετάζει κάθε διάταγμα κράτησης το οποίο εκδίδει δυνάμει του παρόντος άρθρου-
(α) αυτεπάγγελτα ανά δίμηνο, και
(β) σε οποιοδήποτε εύλογο χρονικό διάστημα, κατ' αίτηση του επηρεαζόμενου υπηκόου τρίτης χώρας.»
Απ' ότι φαίνεται από το υλικό που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, αυτό έγινε και δεν υπάρχει λόγος να αμφισβητώ την χειρόγραφο γραφή στο Τεκμήριο 16. Δεν αμφισβητείται από την άλλη πλευρά, δεν ζητήθηκε αντεξέταση της ενόρκως δηλούσας στην ένορκη δήλωση της ένστασης, ούτε και άλλως πως ελέχθη οτιδήποτε για το Τεκμήριο 16. Συνεπώς, δέχομαι ότι στις 7.5.2015 έγινε επανεξέταση από τον Αναπληρωτή Διευθυντή του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, κατόπιν ρητής εξουσιοδότησης του Υπουργού Εσωτερικών, όπως φαίνεται στο τέταρτο φύλλο του Τεκμηρίου 16. Επίσης και αναφορικά ότι η κράτηση της Αιτήτριας δεν δικαιολογείται ούτε βάσει του Άρθρου 18ΠΣΤ(1) του Κεφ. 105, λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν αναλύθηκε και δεν επεξηγήθηκε στο Δικαστήριο αλλά παρέμεινε αόριστος ισχυρισμός, δεν μπορεί να εξεταστεί, ούτε να καθορίσει το Δικαστήριο το παράπονο της Αιτήτριας. Εν πάση περιπτώσει, από το διαθέσιμο υλικό ενώπιον του Δικαστηρίου δεν φαίνεται να υπάρχει παράβαση του άρθρου αυτού.
Όσον αφορά τα όσα ανέφερε η κα Τουμάζου περί παρανομίας των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης, παρενθετικά αναφέρω ότι αυτό είναι θέμα προσφυγής και όχι της παρούσας διαδικασίας. Επίσης, θα πρέπει να αναφέρω ότι σύμφωνα με τον Νόμο (Κεφ. 105) και τη νομολογία δεν έχουν παρέλθει έξι μήνες από την κράτηση της Αιτήτριας που έγινε στις 18.5.2015 ή 19.5.2015 κατά τη δικηγόρο της, ώστε να τίθεται θέμα παράβασης του Άρθρου 15 της Οδηγίας 2008/115/ΕΚ, όπως αυτό ενσωματώθηκε στον περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμο, Κεφ. 105 (βλ. Shuying v. Δημοκρατίας (2012) 1(Γ) Α.Α.Δ. 2725).
Λυπούμαι να πω ότι βρίσκω την αίτηση εντελώς αβάσιμη, αχρείαστη στο χρόνο που καταχωρήθηκε, η οποία μόνο ταλαιπωρία προκάλεσε στην Αιτήτρια και ενδεχομένως και πρόκληση εξόδων. Μπορούσε η Αιτήτρια να αναμένει τον κατάλληλο χρόνο και κάτω από τις κατάλληλες περιστάσεις να καταχωρήσει την αίτηση, εάν επιθυμούσε.
Η αίτηση ως αβάσιμη απορρίπτεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.