|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D257
(2014) 1 ΑΑΔ 821
14 Απριλίου, 2014
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στής]
ANAΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ
ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9
ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
(ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
Και
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΛΑΦΑΤΗ ΚΑΙ ΚΩΣΤΑ ΚΑΛΛΙΚΑ
ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ
PROHIBITION ΚΑΙ CERTIORARI,
Kαι
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 30(2)
ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 6
ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ,
Και
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 32 ΤΟΥ ΠΕΡΙ
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟΥ Ν.14/60,
Και
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ
7(Ζ) ΚΑΙ 8(Α) ΤΩΝ ΠΕΡΙ ΕΝΟΙΚΙΟΣΤΑΣΙΟΥ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ ΤΟΥ 1983,
Και
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ.Κ55/13
ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
Και
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ
ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 28.3.2014
ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΑΡ.Κ55/13.
(Πολιτική Aίτηση Aρ. 65/2014)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari και Prohibition ― Aίτηση για παραχώρηση άδειας καταχώρησης προνομιακών ενταλμάτων Prohibition και Certiorari προς ακύρωση ενδιάμεσης απόφασης του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων με την οποία ακυρώθηκε προσωρινό διάταγμα αναστολής εκτέλεσης απόφασης ― Απορριπτική κατάληξη ― Ανυπαρξία προδήλου νομικού σφάλματος επί του διατάγματος ― Ενδεχομένως να υπήρχε λανθασμένη εφαρμογή νομικών αρχών, κάτι το οποίο δεν εξετάζεται στη διαδικασία του Certiorari, αλλά στο επίπεδο της έφεσης ― Δυνατότητα άσκησης εναλλακτικών ένδικων μέσων ― Διαθέσιμη η έφεση και η διαδικασία αίτησης αναστολής σε άλλο Δικαστήριο.
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari δεν είναι για να εξετάσει την ορθότητα της εκδοθείσας απόφασης, αλλά το κατά πόσο η διαδικασία και η απόφαση αυτή είναι σύννομη ― Το αν το πρωτόδικο Δικαστήριο εφάρμοσε λανθασμένα τις αρχές που διέπουν το θέμα, ή αν η κατάληξη του ήταν κακή, δεν είναι θέμα που μπορεί να εξεταστεί με Certiorari.
[Πέραν των ως άνω αναφερομένων τίτλων, η απόφαση διαβάζεται στο σύνολο της.]
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αίτηση.
Αγ. Κορέλλης για Ε. Ευσταθίου, για τους Αιτητές
Εx tempore
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Η παρούσα αίτηση καταχωρήθηκε με στόχο την παραχώρηση προς τους αιτητές άδειας, έτσι ώστε να δυνηθούν να καταχωρήσουν προνομιακά εντάλματα prohibition και certiorari εναντίον της εκδοθείσας, από το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων, ενδιαμέσου αποφάσεως ημερ. 28 Μαρτίου 2014.
Τα γεγονότα όπως έχουν εκτεθεί στην υποβληθείσα αίτηση έχουν ως εξής: Είχε αρχικώς καταχωρηθεί η αίτηση εξώσεως Ε216/13 από τους ιδιοκτήτες του καταστήματος το οποίο κατέχουν οι αιτητές, στα Λατσιά. Εξεδόθη απόφαση, στην απουσία των αιτητών, και επίσης εκδόθηκε διάταγμα εξώσεως. Στη συνέχεια οι αιτητές όταν έλαβαν γνώση της απόφασης, στις 16 Νοεμβρίου 2013, θεώρησαν ότι υπήρχε κακή επίδοση και επεχείρησαν τον παραμερισμό της πιο πάνω απόφασης με νέα αίτηση ενώπιον του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων, την υπ' αριθμό Κ55/13. Ζητήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2014 διάταγμα αναστολής εκτέλεσης της εν λόγω απόφασης. Το διάταγμα εκδόθηκε μονομερώς στις 29 Ιανουαρίου 2014. Αμφισβητήθηκε από τους ιδιοκτήτες του καταστήματος και στις 28 Μαρτίου 2014 το Δικαστήριο εξέδωσε την ενδιάμεση απόφαση του, με την οποία απέρριψε το προσωρινό διάταγμα ημερ. 29 Ιανουαρίου 2014. Κατά την ακρόαση της παρούσας αίτησης, ο ευπαίδευτος συνήγορος ισχυρίστηκε ότι, υπήρχε ένα πρόδηλο νομικό σφάλμα καθότι, από το ίδιο το λεκτικό της απόφασης του Δικαστηρίου, καταφαίνεται ότι η αίτηση είχε απορριφθεί χρησιμοποιώντας τις αρχές οι οποίες εδράζονται σε αίτηση παραμερισμού και όχι σε αίτηση αναστολής. Αυτό τούτο το σφάλμα, αναφέρει ο ευπαίδευτος συνήγορος, καταδεικνύει κακή εφαρμογή αν όχι ούτε καν εφαρμογή του νόμου, συνεπώς το αίτημα θα πρέπει να εγκριθεί.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης της υπόθεσης είχα υποδείξει στον ευπαίδευτο συνήγορο ότι υπάρχει και η δυνατότητα αναστολής σε περίπτωση καταχώρησης έφεσης, κάτι το οποίο αναγνωρίζεται από την πλευρά των αιτητών, πλην όμως οι προϋποθέσεις κατά την εισήγηση του συνηγόρου, υπάρχουν για να εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα.
Η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου για έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari δεν είναι για να εξετάσει την ορθότητα της εκδοθείσας απόφασης, αλλά, κατά πόσο η διαδικασία και η απόφαση αυτή είναι σύννομη. Το αν το πρωτόδικο Δικαστήριο εφάρμοσε λανθασμένα τις αρχές που διέπουν το θέμα ή αν η κατάληξη του ήταν κακή δεν είναι θέμα που μπορεί να εξεταστεί με τη μορφή certiorari. Το πρόδηλο νομικό σφάλμα που να φαίνεται στο πρακτικό, είναι που εξετάζει το Δικαστήριο. Εδώ δεν υπάρχει θέμα προδήλου νομικού σφάλματος επί του διατάγματος. Ενδεχομένως να υπήρχε λανθασμένη εφαρμογή νομικών αρχών, κάτι το οποίο δεν εξετάζεται στη διαδικασία του certiorari, ξεφεύγοντας από την εμβέλεια του, αλλά στο επίπεδο της έφεσης.
Ενόψει αυτών, θεωρώ ότι δεν έχει στοιχειοθετηθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση και εν πάση περιπτώσει η ύπαρξη έφεσης και η δυνατότητα παραχώρησης αναστολής σε άλλο Δικαστήριο είναι εναλλακτικό ένδικο μέσο, το οποίο υφίσταται και θα μπορούσαν οι αιτητές να το εξετάσουν.
Ως εκ τούτου η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.