|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:A159
(2014) 1 ΑΑΔ 492
4 Μαρτίου, 2014
[XΑΤΖΗXAMΠΗΣ, Π., ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ,
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ/στές]
ΚΑΤ' ΕΦΕΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥ - ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΥΠ' ΑΡΙΘΜΟ 128/12,
ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΔΩΝΗ ΑΓΓΕΛΙΔΗ,
ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΔΗ, ΑΙΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ
CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΗΜΕΡ. 06/06/12 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 789/10,
ΠΡΩΤΟ: ΑΡΝΗΣΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ (ΔΙΣ) ΣΤΟΥΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΛΑΘΟΣ ΣΤΟ ΦΑΚΕΛΟ ΠΡΟΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΚΑΙ ΑΡΝΗΣΗ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ 144,
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 113.2 ΚΑΙ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3, 9, 11 ΚΑΙ 15 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
(Ν. 33/64) ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 9, 19, 29, 30, 31, 32 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1960 (Ν. 14/60),
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 30.3(Α), (Β), (Γ) ΚΑΙ 33, 34, 35 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΡΘΡΑ 6 ΚΑΙ 13 ΤΟΥ Ν.39/62,
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΔΙΑ ΚΛΗΣΕΩΣ ΗΜΕΡ. 15/05/12 ΚΑΙ 06/06/12 ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 144 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΛΑΘΟΣ ΣΤΟ ΦΑΚΕΛΟ
ΓΙΑ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΜΕ ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ
ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 789/10,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΜΕ ΑΡ. 789/10 ΤΟΥ
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ,
ΜΕΤΑΞΥ:
1. ΑΔΩΝΗ ΑΓΓΕΛΙΔΗ,
2. ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΔΗ,
Εφεσειόντων-Εναγομένων 5 και 6,
ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ,
Εφεσιβλήτων-Εναγόντων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 432/2012)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Έφεση εναντίον απόφασης εκδοθείσας σε πρώτο βαθμό, με την οποία απορρίφθηκε αίτηση για παραχώρηση άδειας καταχώρησης αίτησης προνομιακού εντάλματος της φύσεως Certiorari, αναφορικά με διαδικασία ενώπιον Επαρχιακού Δικαστηρίου κατά την οποία απορρίφθηκε αίτημα για παραπομπή στο Ανώτατο Δικαστήριο νομικού ερωτήματος στο πλαίσιο του Άρθρου 144 του Συντάγματος ― Επικύρωση πρωτοβάθμιας κρίσης επί τω ότι, ύστερα από την ενοποίηση των δύο Ανωτάτων Δικαστηρίων, τα συνταγματικά ζητήματα αποφασίζονται πρωτοδίκως και δεν χρησιμοποιείται πλέον η διαδικασία παραπομπής ― Τα υπόλοιπα εγειρόμενα ζητήματα στην αίτηση, άπτονταν θεμάτων που μπορούσαν να αχθούν ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου με έφεση ― Απουσία ιδιαζουσών εξαιρετικών περιστάσεων.
[Πέραν των ως άνω αναφερομένων τίτλων, η απόφαση διαβάζεται στο σύνολο της].
Η έφεση απορρίφθηκε.
Έφεση.
Έφεση από τους Εναγόμενους εναντίον της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Νικολάτος, Δ.), (Αίτηση Αρ. 789/10), ημερομηνίας 14/5/2011.
Οι εφεσείοντες (Άδωνης Αγγελίδης και Πανίκος Καδής) εμφανίζονται προσωπικά.
Γ. Καϊμακλιώτης για Γ. Βασιλείου, για τους Εφεσίβλητους.
Εx tempore
XΑΤΖΗXΑΜΠΗΣ, Π.: Στη διάρκεια της συζήτησης που έγινε κατά την ακρόαση της έφεσης αυτής έχουν έλθει στην επιφάνεια με πληρότητα και σαφήνεια όλα τα στοιχεία τα οποία διέπουν την έφεση. Οι εφεσείοντες καταχώρισαν αίτηση για άδεια ώστε να καταχωρήσουν αίτηση για έκδοση εντάλματος certiorari και άλλων προνομιακών ενταλμάτων σε σχέση με διαδικασία ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας σε αγωγή. Δυο ήσαν οι βάσεις της αιτήσεως τους, πρώτον, η άρνηση του Δικαστηρίου να παραπέμψει στο Ανώτατο Δικαστήριο νομικό ερώτημα στα πλαίσια του Άρθρου 144 του Συντάγματος, και δεύτερον, η, όπως την αποκαλούν οι εφεσείοντες, άρνηση του Δικαστηρίου να επιτρέψει σε αυτούς τα δικαιώματα υπεράσπισης τα οποία έχουν δυνάμει του Συντάγματος στα πλαίσια της διαδικασίας. Υποδείξαμε στους εφεσείοντες ότι, όπως διαπιστώθηκε και πρωτοδίκως, μετά από την ενοποίηση των δύο Ανωτάτων Δικαστηρίων που προβλέπονται στο Σύνταγμα με το Ν.33/64 δεν χρησιμοποιείται πλέον η διαδικασία παραπομπής νομικού θέματος στο Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο και αντί τούτου τα συνταγματικά θέματα αποφασίζονται πρωτοδίκως στο Επαρχιακό Δικαστήριο και στη συνέχεια κατ' έφεση από το ένα και μόνο Ανώτατο Δικαστήριο πλέον, το οποίο έχει τις εξουσίες και του Ανωτάτου Δικαστηρίου και του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου. Άρα δεν συνιστά λάθος, και μάλιστα στην όψη του πράγματος, για το Επαρχιακό Δικαστήριο να μην παραπέμψει στο Ανώτατο Δικαστήριο συνταγματικό θέμα για απόφαση στα πλαίσια της εκδίκασης υπόθεσης ενώπιον του.
Και η άλλη πτυχή όμως των αιτιάσεων των εφεσειόντων δεν έχει έρεισμα, εκείνη που αφορά δηλαδή την ουσία του παραπόνου τους ως προς τον όλο χειρισμό της υπόθεσης από το Επαρχιακό Δικαστήριο σε σχέση με την ευρύτητα του δικαιώματος τους να παρουσιάσουν την υπεράσπιση τους. Όλα τα παράπονα εδώ εντάσσονται στα πλαίσια της ορθότητας της διαδικασίας και της ορθότητας της απόφασης που θα εκδοθεί στο τέλος, στη βάση της διαδικασίας που ακολουθήθηκε επί των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου. Αυτά είναι θέματα που μπορούν να αχθούν ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου με έφεση στο τέλος της ημέρας, εις τρόπον ώστε να υφίστανται άλλα ένδικα μέσα και να μην επιτρέπεται έτσι, με βάση τη νομολογία μας, η έκδοση προνομιακού διατάγματος. Δεν φαίνεται να υπάρχουν οποιεσδήποτε ιδιάζουσες εξαιρετικές περιστάσεις στην προκείμενη περίπτωση που να επέτρεπαν απόκλιση από τον γενικό εκείνο κανόνα. Ως εκ τούτου, ορθώς και πάλι επ' αυτού θεωρούμε ότι αποφάσισε ο αδελφός μας δικαστής στην ενώπιον του αίτηση για άδεια, απορρίπτοντας την, και για τους λόγους αυτούς απορρίπτεται και η έφεση.
Η έφεση απορρίπτεται.