|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΝΑΥΤΟΔΙΚΕΙΟΥ
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 22/2011 )
6 Δεκεμβρίου, 2011
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/ΣΤΗΣ]
OSCAR SHIPPING PTE LTD,
Ενάγοντες,
ν.
ΤΟΥ ΦΟΡΤΙΟΥ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ ASPHODEL, ΣΗΜΑΙΑΣ ΛΙΒΕΡΙΑΣ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΑΓΚΥΡΟΒΟΛΙΟ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ,
Εναγόμενου.
_ _ _ _ _ _
ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡ. 8.11.11 ΓΙΑ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΠΩΛΗΣΗΣ
_ _ _ _ _ _
Α. Καριτζής, για τον αιτητή-εναγόμενο φορτίο.
Α. Χαβιαράς, για τους καθ΄ ων η αίτηση-ενάγοντες.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Στα πλαίσια της υπό τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο αγωγής in rem εναντίον του φορτίου ρυζιού που βρίσκεται επί του πλοίου «ASPHODEL» σημαίας Λιβερίας τώρα αγκυροβολημένου στο λιμάνι Λεμεσού, εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης του προαναφερόμενου επίδικου φορτίου pendente lite. Δυνάμει μεταγενέστερου διατάγματος ημερ. 25.10.2011 το επίδικο φορτίο πωλήθηκε σε δημοπρασία.
Στις 8.11.2011 καταχωρήθηκε η υπό κρίση αίτηση εκ μέρους των αρχικών ιδιοκτητών του επίδικου φορτίου με την οποία ζητούνται διάφορες θεραπείες. Οι ενάγοντες, καθ΄ ων η αίτηση, καταχώρησαν ένσταση. Κατά την έναρξη της ακρόασης, ο ευπαίδευτος δικηγόρος των αιτητών ανέφερε ότι αρκετά από τα θέματα που αφορούσαν τη διά κλήσεως αίτηση είναι πλέον άνευ αντικειμένου και ενόψει τούτου, προώθησε μόνο το θέμα της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου, όπως εκτίθεται στην παράγραφο 7 της αίτησης ήτοι,
«7. Απόφαση και/ή διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να ακυρώνεται και/ή παραμερίζεται η με τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο Αγωγή (action), το κλητήριο ένταλμα των Εναγόντων ημερομηνίας 11/10/2011 καθώς και όλες οι διαδικασίες, αποφάσεις ή διατάγματα που έχουν εκδοθεί ή εκκρεμούν στα πλαίσια αυτής, για το λόγο ότι το παρόν Δικαστήριο στερείται δικαιοδοσίας για εκδίκαση της εν λόγω Αγωγής αφού η επίκληση της δικαιοδοσίας του με πραγματοπαγή (in rem) αγωγή είναι αντικανονική και στερείται νομικού, κανονιστικού, νομολογιακού, θεσμικού ή άλλου ερείσματος.»
Ο δικηγόρος των αιτητών, κατ΄ επίκληση των προνοιών του άρθρου 3 του Administration of Justice Act 1956 της Αγγλίας, εισηγήθηκε ότι με βάση τις πρόνοιες του εν λόγω άρθρου και με αναφορά στα γεγονότα της υπόθεσης, το δικαστήριο αυτό στερείται δικαιοδοσίας για επίλυση της διαφοράς. Στην προκείμενη περίπτωση ο ναύλος για τη μεταφορά του φορτίου έχει πληρωθεί και ενόψει τούτου, αν υπήρξε οποιαδήποτε καθυστέρηση προκληθείσα από τους ιδιοκτήτες του φορτίου κατά την εκφόρτωση, ως είναι η υπόθεση των καθ΄ ων η αίτηση, αυτή η καθυστέρηση ενδεχομένως να συνιστά παράβαση η οποία δεν έχει σχέση με το φορτίο ώστε αυτό να καθίσταται υποκείμενο αγωγής. Είναι περαιτέρω η θέση των αιτητών ότι στην υπό εξέταση υπόθεση δεν υπήρξε συμφωνία μεταξύ των μερών για δημιουργία lien επί του φορτίου ούτε μπορούσε διαφορετικά να δημιουργηθεί (lien) εφόσον ο ναύλος είχε προπληρωθεί. Επί του τελευταίου έγινε αναφορά στην Grade One Shipping Ltd, Owners of the Cyprus Ship "Crios II" No. 2 v. The cargo on Board of the Ship "Crios II" now lying in the port of Larnaka (1976) 1 CLR 350. Αναφορά έγινε επίσης και στη The St. Merriel (1963) 1 All E.R. 537 και στη Nagina Marketing Co v. Intertrust Shipping Corporation and Another (1988) 1 CLR 482. Εν ολίγοις, αυτό που ο δικηγόρος των αιτητών προσπάθησε να τονίσει είναι ότι το δικαστήριο για να μπορεί εκ του νόμου να αναλάβει δικαιοδοσία σε αγωγή εναντίον του φορτίου θα πρέπει τα προς επίλυση επίδικα θέματα να σχετίζονται άμεσα και αυστηρά είτε με το ίδιο το φορτίο είτε να υπάρχει συμφωνία μεταξύ των ιδιοκτητών του φορτίου και των ιδιοκτητών του πλοίου η οποία να παρέχει στους τελευταίους δικαίωμα επίσχεσης (maritime lien) επί του φορτίου. Στην υπό κρίση υπόθεση δεν συντρέχει, σύμφωνα με την εισήγηση, ούτε η μια ούτε η άλλη προϋπόθεση αλλά ούτε και οι καθυστερήσεις demurrages δημιούργησαν υπέρ των ιδιοκτητών του πλοίου δικαίωμα maritime lien επί του φορτίου.
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος των καθ΄ ων η αίτηση υπέδειξε ότι οι αιτητές, μέσω αλληλογραφίας η οποία αποτελεί μέρος των εγγράφων που επισυνάπτονται στα δικόγραφα, παραδέχονται ότι υπήρξαν καθυστερήσεις σχετικές με την εκφόρτωση κλπ του φορτίου και ότι ανέλαβαν, καθώς προκύπτει από το περιεχόμενο των εγγράφων, να πληρώσουν στους καθ΄ ων η αίτηση αποζημιώσεις για αυτές τις καθυστερήσεις.
Πέρα όμως από την πιο πάνω υπόδειξη, ο κ. Χαβιαράς, με αναφορά στις σχετικές πρόνοιες του Administration of Justice Act 1956, εισηγήθηκε ότι η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου επί ναυτικών θεμάτων καλύπτει και την παρούσα υπόθεση. Ερεισμα της συγκεκριμένης εισήγησης αποτέλεσε η θέση των αιτητών ότι οι καθυστερήσεις που παραδέχθηκαν οι ιδιοκτήτες του φορτίου και συνακόλουθα η πρότασή τους να επωμισθούν τη ζημιά που προέκυψε, δημιουργούν ναυτικό προνόμιο επίσχεσης του φορτίου εφόσον αυτές οι καθυστερήσεις προκλήθηκαν εξ υπαιτιότητας των ιδιοκτητών του φορτίου, όχι μόνο κατά την εκφόρτωση αλλά και κατά τη μεταφορά ένεκα της διαταγής που έδωσαν για αλλαγή του προορισμού του πλοίου σε λιμάνι άλλο από το αρχικό, γεγονός το οποίο συνιστά παρέμβαση των φορτωτών επιφέρουσα τροποποίηση της σύμβασης μεταφοράς.
Το Administration of Justice Act 1956 εφαρμόζεται στην Κύπρο δυνάμει του άρθρου 19(α) του περί Δικαστηρίων Νόμου 1960 (Ν. 14/60). Το άρθρο 1 του Administration of Justice Act καθορίζει λεπτομερώς τη ναυτική δικαιοδοσία του High Court της Αγγλίας και το άρθρο 3 του ιδίου νομοθετήματος καθορίζει τον τρόπο άσκησης της ναυτικής δικαιοδοσίας (Mode of exercise of Admiralty Jurisdiction).
Το άρθρο 1(1)(h) του ιδίου νόμου προβλέπει:
«1(1) The Admiralty Jurisdiction of the High Court shall be as follows, that it is to say, jurisdiction to hear and determine any of the following questions or claims ..
(h) any claim arising out of any agreement relating to the carriage of goods on a ship or to the use or hire of a ship.»
Η πιο πάνω διάταξη παρέχει ευρύ πεδίο δικαιοδοσίας αναφορικά με οποιαδήποτε αξίωση απορρέουσα από οποιαδήποτε συμφωνία μεταφοράς εμπορευμάτων επί πλοίου ή σε σχέση με τη χρήση ή ναύλωση του πλοίου. Δεν διατηρώ καμιά αμφιβολία ότι με βάση τις πρόνοιες της εν λόγω διάταξης, το δικαστήριο έχει δικαιοδοσία να επιληφθεί της διαφοράς εφόσον αυτή εκπηγάζει από συμφωνία μεταφοράς του εναγόμενου φορτίου επί του συγκεκριμένου πλοίου. Το ζήτημα που ενδεχομένως χρήζει περαιτέρω εξέτασης είναι κατά πόσο η αγωγή ορθά στρέφεται in rem εναντίον του φορτίου ή θα έπρεπε να είχε στραφεί in personam κατά των ιδιοκτητών του φορτίου. Οι θεραπείες οι οποίες ζητούνται με την αγωγή σε συνάρτηση προς ό,τι προκύπτει από την αλληλογραφία μεταξύ ιδιοκτητών του φορτίου και ιδιοκτητών του πλοίου περί καθυστερήσεων και ανάληψης υποχρέωσης από τους πρώτους για καταβολή αποζημιώσεων, αποκαλύπτουν εκ πρώτης όψεως ότι έχει δημιουργηθεί υπέρ των καθ΄ ων η αίτηση ναυτικό προνόμιο επίσχεσης (lien) επί του φορτίου οπότε μπορεί εν προκειμένω να τύχουν εφαρμογής και οι πρόνοιες του άρθρου 3 του Administration of Justice Act 1956.
Ενόψει των πιο πάνω, αποφαίνομαι ότι έχω δικαιοδοσία να επιληφθώ της αγωγής των εναγόντων εναντίον του εναγόμενου φορτίου. Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των αιτητών.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.