ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2006) 1 ΑΑΔ 288
28 Μαρτίου, 2006
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΕΚINCILER DIS TICARET A.S.,
Ενάγοντες,
v.
ΕΚΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΑΤΟΣ ΑΠO ΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΤΟΥ ΦΟΡΤΙΟΥ ΑΠΟ ΣΙΔΗΡΟ ΚΑΙ ΠΕΡΛΙΤΗ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΦΟΡΤΩΜΕΝΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ MARWA M ΜΕ ΣΗΜΑΙΑ ΠΑΝΑΜΑ ΚΑΙ/Ή ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΑΤΑΠΛΕΥΣΕ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΛΕΜΕΣΟΥ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ KATRINA IΚΑΙ ΣΗΜΑΙΑ ΚΑΜΠΟΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΩΛΗΘΗΚΕ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ,
Εναγομένου.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 32/2005)
Ναυτοδικείο ― Ασφάλεια εξόδων ― Ρυθμίζεται από τον Καν. 185 των Θεσμών Ναυτοδικείου της Κύπρου ― Κατά πόσο παρεμβαίνοντες διάδικοι σε αγωγή Ναυτοδικείου εναντίον εκπλειστηριάσματος πλοίου και φορτίου, με κεκτημένα δικαιώματα δυνάμει τελεσίδικων δικαστικών αποφάσεων, έχουν δικαίωμα να εξασφαλίσουν διαταγή για την ασφάλεια των εξόδων τους.
Ναυτοδικείο ― Ασφάλεια εξόδων ― Επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του Ναυτοδικείου ― Ποια η ορθή πρακτική εκ μέρους του υποβάλλοντος αίτηση για ασφάλεια εξόδων.
Οι εξ αποφάσεως δανειστές σε σχέση με το εκπλειστηρίασμα του πλοίου MARWA Μ και του φορτίου που ήταν φορτωμένο επί αυτού, Impregilo Spa από την Ιταλία και Tadamon Islamic Bank από το Σουδάν, οι οποίοι ήσαν παρεμβαίνοντες στη διαδικασία που ήγειραν οι ενάγοντες εναντίον του εκπλειστηριάσματος για το ισόποσο του δικού τους φορτίου που κατ' ισχυρισμό ήταν φορτωμένο στο πιο πάνω πλοίο, με κοινή αίτησή τους ζητούν όπως οι ενάγοντες δώσουν ασφάλεια για τα έξοδα στο ποσό των ΛΚ4500 για κάθε αιτητή. Παρόμοια αίτηση καταχώρησαν και οι εξ αποφάσεως δανειστές Abu Dhabi National Company for Building Materials οι οποίοι ζητούν ασφάλεια εξόδων ύψους £11.468. Οι ενάγοντες καταχώρησαν ένσταση. Οι αιτήσεις ακούστηκαν μαζί, λόγω ταυτότητας γεγονότων και νομικών σημείων.
Η ένσταση των εναγόντων έχει ως επίκεντρο τη θέση ότι, «Οι αιτητές ως παρεμβαίνοντες έχουν με δική τους πρωτοβουλία επιλέξει να καταστούν διάδικοι για να προστατεύσουν ισχυριζόμενα συμφέροντα τους και ως εκ τούτου ούτε η φιλοσοφία αλλά ούτε και το γράμμα της σχετικής διάταξης επιτρέπει την διεκδίκηση από τους Ενάγοντες όπως παράσχουν ασφάλεια για τα έξοδα των παρεμβαινόντων».
Αποφασίστηκε ότι:
1. Οι παρεμβαίνοντες αιτητές δικαιούνται σε έκδοση διατάγματος ασφάλειας εξόδων ως αντίδικοι (adverse parties), στη βάση του Καν. 185 των Θεσμών Ναυτοδικείου της Κύπρου.
2. Τα γεγονότα της υπόθεσης δικαιολογούν την έγκριση όλων των αιτήσεων.
3. Ως θέμα ορθής πρακτικής το ποσό το οποίο ζητείται ως ασφάλεια και που είναι εκείνο το οποίο υπό κανονικές συνθήκες θα υποστεί ο διάδικος ο οποίος εξαιτείται την ασφάλεια, πρέπει να υποστηρίζεται λεπτομερώς με (προκαταρκτικό κατάλογο εξόδων) παρέχοντας ένδειξη του ύψους των εξόδων που θα δημιουργηθούν μέχρι το τέλος της υπόθεσης.
4. Στην προκείμενη περίπτωση το ποσό που θα διαταχθεί να παρασχεθεί ως ασφάλεια καθορίζεται στις ΛΚ4.000 για κάθε παρεμβαίνοντα διάδικο.
Οι αιτήσεις έγιναν δεκτές. Εκδόθηκε διαταγή για κατάθεση ασφάλειας εξόδων ως ανωτέρω.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Nur Celik Sanayi Ve Ticaret A.S. κ.ά. v. Του πλοίου "Marwa M" σημαίας Κύπρου, που τώρα φέρει το όνομα "Katrina I" και σημαία Καμποτίας κ.ά. (Αρ. 2) (2004) 1 Α.Α.Δ. 918,
Asimenos v. Paraskeva a.o. (1982) 1 C.L.R. 145,
Σαλμάς v. Alexandroς I (Αρ. 2) (1992) 1(Β) Α.Α.Δ. 1432.
Αιτήσεις.
Μ. Θεοδοσίου για Α. Θεοφίλου, για τους Αιτητές στην αίτηση ημερ. 25.1.06.
Μ. Μηλιώτου για Μ. Βορκά, για τους Αιτητές στην αίτηση ημερ. 30.1.06.
Α. Γιωρκάτζης και Δ. Κωνσταντίνου, για τους Καθ' ων η αίτηση-Ενάγοντες.
Cur. adv. vult.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Με διαταγή του δικαστηρίου, πωλήθηκαν το πλοίο MARWA M και τα φορτία σιδήρου και περλίτη που ήταν φορτωμένα επί του εν λόγω πλοίου κατά το χρόνο της πώλησης, όταν αυτό βρισκόταν στο λιμάνι της Λεμεσού. Το εκπλειστηρίασμα έχει ήδη κατανεμηθεί κατ' αναλογία, στη βάση μαθηματικής φόρμουλας, στους εξ αποφάσεως δανειστές του πλοίου και του φορτίου.
Οι ενάγοντες στην παρούσα αγωγή είναι τούρκικη εταιρεία η οποία ισχυρίζεται ότι είναι ιδιοκτήτρια ποσότητας σιδήρου που ήταν φορτωμένο στο πιο πάνω πλοίο όταν αυτό κατέπλευσε στο λιμάνι της Λεμεσού. Οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι το δικό τους φορτίο σιδήρου, αξίας δολ. Αμερ. 350.000, έχει πωληθεί με βάση την προμνησθείσα διαταγή του δικαστηρίου και απαιτούν όπως καταβληθεί σ' αυτούς το ισόποσο από το εκπλειστηρίασμα, εναντίον του οποίου, στρέφεται και η αγωγή.
Στη διαδικασία παρενέβησαν οι εξ αποφάσεως δανειστές Impregilo Spa από την Ιταλία και Tadamon Islamic Bank από το Σουδάν οι οποίοι με κοινή αίτησή τους ζητούν όπως οι ενάγοντες δώσουν ασφάλεια για τα έξοδα στο ποσό των ΛΚ4500 για κάθε αιτητή. Ζητούν επίσης όπως ανασταλεί κάθε περαιτέρω διαδικασία μέχρις ότου δοθεί τέτοια ασφάλεια. Και σε περίπτωση που δεν θα δοθεί η ασφάλεια εξόδων μέσα στο χρόνο που θα εγκρίνει το δικαστήριο, η αγωγή να απορριφθεί με έξοδα. Παρόμοια αίτηση καταχώρησαν και οι εξ αποφάσεως δανειστές Abu Dhabi National Company for Building Materials οι οποίοι υπολογίζουν ότι το ποσό των εξόδων που θα δημιουργηθούν θα ανέλθει στις £11.468 και ζητούν όπως διαταχθούν οι ενάγοντες να καταθέσουν το ισόποσο ως ασφάλεια. Οι ενάγοντες καταχώρησαν ένσταση. Λόγω ταυτότητας γεγονότων και νομικών σημείων, οι αιτήσεις ακούστηκαν μαζί.
Η ένσταση των εναγόντων έχει ως επίκεντρο τη θέση ότι, «Οι αιτητές ως παρεμβαίνοντες έχουν με δική τους πρωτοβουλία επιλέξει να καταστούν διάδικοι για να προστατεύσουν ισχυριζόμενα συμφέροντα τους και ως εκ τούτου ούτε η φιλοσοφία αλλά ούτε και το γράμμα της σχετικής διάταξης επιτρέπει την διεκδίκηση από τους Ενάγοντες όπως παράσχουν ασφάλεια για τα έξοδα των παρεμβαινόντων».
Το λαβείν όλων των αιτητών είναι καθορισμένο με δικαστικές αποφάσεις που έχουν καταστεί τελεσίδικες. Καθορισμένα επίσης είναι και τα αντίστοιχα δικαιώματά τους επί του εκπλειστηριάσματος. Βλ. Nur Celik Sanayi Ve Ticaret A.S. κ.ά. v. Του πλοίου "Marwa M" σημαίας Κύπρου, που τώρα φέρει το όνομα "Katrina I" και σημαία Καμποτίας κ.ά. (Αρ. 2) (2004) 1 Α.Α.Δ. 918.
Οι Κυπριακοί Θεσμοί Ναυτοδικείου δεν προβλέπουν για την παρέμβαση μη διάδικου σε αγωγή ναυτοδικείου και συνεπώς τυγχάνουν εφαρμογής οι πρόνοιες του Καν. 237 των Θεσμών Ναυτοδικείου που καθιστούν εφαρμοστέους τους θεσμούς του Αγγλικού Ναυτοδικείου που ίσχυαν κατά την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Κύπρου. Βλ. Asimenos v. Paraskeva and Another (1982) 1 C.L.R. 145.
H Ord. 12, r. 24 των αγγλικών θεσμών που ίσχυαν το 1960 προβλέπει:
«24. In an Admiralty Action in rem any person not named in the writ may intervene and appear se heretofore, on filing an affidavit showing that he is interested in the res under arrest or in the fund in the Registry.»
Σε ελληνική μετάφραση:
«24. Σε αγωγή ναυτοδικείου κατά αντικειμένου οποιοδήποτε πρόσωπο μη κατονομαζόμενο στο κλητήριο μπορεί να παρέμβει και να εμφανιστεί όπως προβλέπεται ανωτέρω, επί τη καταχωρήσει ενόρκου δηλώσεως η οποία αποκαλύπτει ότι έχει συμφέρον στο αντικείμενο υπό σύλληψη ή στο ποσό το κατατεθειμένο στο Πρωτοκολλητείο.»
Το θέμα της ασφάλειας των εξόδων ρυθμίζεται από τον Καν. 185* των Θεσμών Ναυτοδικείου της Κύπρου. Στην προκείμενη περίπτωση οι αντίδικοι (adverse parties) των εναγόντων είναι οι παρεμβαίνοντες αιτητές οι οποίοι είναι και οι μόνοι διάδικοι που θα μπορούσαν να υπερασπίσουν αποτελεσματικά το εναγόμενο εκπλειστηρίασμα επί του οποίου διατηρούν, καθώς έχει ειπωθεί, κεκτημένα δικαιώματα δυνάμει τελεσίδικων δικαστικών αποφάσεων. Τα γεγονότα στη Σαλμάς ν. Alexandros I (Αρ. 2) (1992) 1(Β) Α.Α.Δ. 1432 στην οποία αναφέρθηκε ο κ. Γιωρκάτζης είναι διαφορετικά από τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης και συνεπώς η σκέψη της Alexandros (ανωτέρω) δεν βοηθά τους ενάγοντες.
Τα γεγονότα της υπόθεσης δικαιολογούν την έγκριση όλων των αιτήσεων. Οι ενάγοντες έχουν την έδρα τους στην Τουρκία όπου λόγω των γνωστών πολιτικών εκκρεμοτήτων η εκτέλεση αποφάσεων Κυπριακών Δικαστηρίων είναι εκ των πραγμάτων ανέφικτη. Στην Κύπρο δεν έχουν περιουσιακά στοιχεία ώστε να θεωρηθεί ότι παρέχεται εχέγγυο πληρωμής των εξόδων που ενδεχομένως θα προκύψουν σε βάρος τους και θα πρέπει να καταβάλουν.
Το ποσό της ασφάλειας είναι εκείνο το οποίο υπό κανονικές συνθήκες θα υποστεί ο διάδικος ο οποίος εξαιτείται την ασφάλεια. Ως θέμα ορθής πρακτικής το ποσό το οποίο ζητείται ως ασφάλεια πρέπει να υποστηρίζεται λεπτομερώς με (προκαταρκτικό κατάλογο εξόδων) παρέχοντας ένδειξη του ύψους των εξόδων που θα δημιουργηθούν μέχρι το τέλος της υπόθεσης.
Στην προκείμενη περίπτωση, αφού έλαβα υπόψη τον προκαταρκτικό κατάλογο εξόδων που έχουν υποβάλει οι αιτητές στην αίτηση ημερ. 30.1.2006 και υιοθέτησαν με δήλωση του δικηγόρου τους και οι υπόλοιποι αιτητές, ενασκώντας τη διακριτική μου ευχέρεια καθορίζω το ποσό που θα διαταχθεί να παρασχεθεί ως ασφάλεια στις ΛΚ4.000 για κάθε παρεμβαίνοντα διάδικο. Η ασφάλεια θα παρασχεθεί είτε με την κατάθεση του ποσού στον πρωτοκολλητή ή με την [* 293]παροχή τραπεζικής εγγύησης για το ίδιο ποσό στον Πρωτοκολλητή του Δικαστηρίου μέσα σε δύο μήνες από σήμερα. Μέχρι την καταβολή του ποσού ή την παροχή της τραπεζικής εγγύησης ή την εκπνοή του χρόνου που έχει ορισθεί σύμφωνα με τα πιο πάνω, η διαδικασία της αγωγής αναστέλλεται. Αν οι ενάγοντες παραλείψουν να δώσουν την ορισθείσα ασφάλεια, η αγωγή θα θεωρηθεί ως εγκαταλειφθείσα. Αν όμως υπάρξει συμμόρφωση με τη διαταγή ως προς την ασφάλεια των εξόδων, το Πρωτοκολλητείο να θέσει την υπόθεση ενώπιόν μου για τα περαιτέρω.
Εκδίδεται διαταγή για κατάθεση ασφάλειας εξόδων ως ανωτέρω.
Οι αιτήσεις γίνονται δεκτές. Εκδίδεται διαταγή για κατάθεση ασφάλειας εξόδων ως ανωτέρω.