ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΝΑΥΤΟΔΙΚΕΙΟΥ

                                                       

                                                            (Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 32/2005)

 

28 Μαρτίου, 2006

 

[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]

 

ΕΚINCILER DIS TICARET A.S.,

                                                                        Ενάγοντες,

 

v.

 

ΤΟΥ ΕΚΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΤΟΥ ΦΟΡΤΙΟΥ

ΑΠΟ ΣΙΔΗΡΟ ΚΑΙ ΠΕΡΛΙΤΗ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΦΟΡΤΩΜΕΝΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ

 MARWA M ΜΕ ΣΗΜΑΙΑ ΠΑΝΑΜΑ ΚΑΙ/Η ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΑΤΑΠΛΕΥΣΕ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΛΕΜΕΣΟΥ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ KATRINA I

ΚΑΙ ΣΗΜΑΙΑ ΚΑΜΠΟΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΩΛΗΘΗΚΕ

ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ

ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ,

ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΤΕΘΕΙΜΕΝΟ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ.

 

                                                                        Εναγομένου.

― ― ― ― ―

ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΞΟΔΩΝ

ΗΜΕΡ. 25.1.2006 ΚΑΙ 30.1.2006

― ― ― ― ―

Μ. Θεοδοσίου για Α. Θεοφίλου,  για τους Αιτητές στην αίτηση ημερ. 25.1.06.

Μ. Μηλιώτου για Μ. Βορκά, για τους Αιτητές στην αίτηση ημερ. 30.1.06.

Α. Γιωρκάτζης και Δ. Κωνσταντίνου, για τους Καθ΄ ων η αίτηση-Ενάγοντες.

 

― ― ― ― ―

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.:  Με διαταγή του δικαστηρίου, πωλήθηκαν το πλοίο MARWA M και τα φορτία σιδήρου και περλίτη που ήταν φορτωμένα επί του εν λόγω πλοίου κατά το χρόνο της πώλησης, όταν αυτό βρισκόταν στο λιμάνι της Λεμεσού. Το εκπλειστηρίασμα έχει ήδη κατανεμηθεί κατ΄ αναλογία, στη βάση μαθηματικής φόρμουλας, στους εξ αποφάσεως δανειστές  του πλοίου και του φορτίου.

 

Οι ενάγοντες στην παρούσα αγωγή είναι τούρκικη εταιρεία η οποία ισχυρίζεται ότι είναι ιδιοκτήτρια ποσότητας σιδήρου που ήταν φορτωμένο στο πιο πάνω πλοίο όταν αυτό κατέπλευσε στο λιμάνι της Λεμεσού. Οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι το δικό τους φορτίο σιδήρου, αξίας δολ. Αμερ. 350.000, έχει πωληθεί με βάση την προμνησθείσα διαταγή του δικαστηρίου και απαιτούν όπως καταβληθεί σ΄ αυτούς το ισόποσο από το εκπλειστηρίασμα, εναντίον του οποίου, στρέφεται και η αγωγή.

 

Στη διαδικασία παρενέβησαν οι εξ αποφάσεως δανειστές Impregilo Spa από την Ιταλία και Tadamon Islamic Bank από το Σουδάν οι οποίοι με κοινή αίτησή τους ζητούν όπως οι ενάγοντες δώσουν ασφάλεια για τα έξοδα στο ποσό των ΛΚ4500 για κάθε αιτητή. Ζητούν επίσης όπως ανασταλεί κάθε περαιτέρω διαδικασία μέχρις ότου δοθεί τέτοια ασφάλεια. Και σε περίπτωση που δεν θα δοθεί η ασφάλεια εξόδων μέσα στο χρόνο που  θα εγκρίνει το δικαστήριο, η αγωγή να απορριφθεί με έξοδα. Παρόμοια αίτηση καταχώρησαν και οι εξ αποφάσεως δανειστές Abu Dhabi National Company for Building Materials οι οποίοι υπολογίζουν ότι το ποσό των εξόδων που θα δημιουργηθούν θα ανέλθει στις £11.468 και ζητούν όπως διαταχθούν οι ενάγοντες να καταθέσουν το ισόποσο ως ασφάλεια. Οι ενάγοντες καταχώρησαν ένσταση. Λόγω ταυτότητας γεγονότων και νομικών σημείων, οι αιτήσεις ακούστηκαν μαζί.

 

Η ένσταση των εναγόντων έχει ως επίκεντρο τη θέση ότι, «Οι αιτητές ως παρεμβαίνοντες έχουν με δική τους πρωτοβουλία επιλέξει να καταστούν διάδικοι για να προστατεύσουν ισχυριζόμενα συμφέροντα τους και ως εκ τούτου ούτε η φιλοσοφία αλλά ούτε και το γράμμα της σχετικής διάταξης επιτρέπει την διεκδίκηση από τους Ενάγοντες όπως παράσχουν ασφάλεια για τα έξοδα των παρεμβαινόντων».

 

Το λαβείν όλων των αιτητών είναι καθορισμένο με δικαστικές αποφάσεις που έχουν καταστεί τελεσίδικες. Καθορισμένα επίσης είναι και τα αντίστοιχα δικαιώματά τους επί του εκπλειστηριάσματος. Βλ. 1. Nur Celik Sanayi ve Ticaret A.S., 2. Turkiye  Emlak  Bankasi A.S. ν. 1. Του πλοίου "MARWA M" σημαίας Κύπρου που τώρα φέρει το όνομα "KATRINA I" και σημαία Καμποτίας και βρίσκεται αγκυροβολημένο στο λιμάνι Λεμεοσού, 2. Tου φορτίου εκ  5.000 μετρικών τόνων σιδήρου που είναι φορτωμένο επί του πλοίου MARWA M σημαίας Κύπρου και το οποίο πλοίο τώρα φέρει το όνομα KATRINA I και σημαία  Καμποτίας και βρίσκεται αγκυροβολημένο στο λιμάνι Λεμεσού, Αγωγή Ναυτοδικείου 15/2002, ημερ. 4.5.2004.

 

Οι Κυπριακοί Θεσμοί Ναυτοδικείου δεν προβλέπουν για την παρέμβαση μη διάδικου σε αγωγή ναυτοδικείου και συνεπώς τυγχάνουν εφαρμογής οι πρόνοιες του Καν. 237 των Θεσμών Ναυτοδικείου που καθιστούν εφαρμοστέους τους θεσμούς του Αγγλικού Ναυτοδικείου που ίσχυαν κατά την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Κύπρου. Βλ. Asimenos v. Paraskeva and Another (1982) 1 CLR 145.

 

H Ord. 12 r. 24 των αγγλικών θεσμών που ίσχυαν το 1960 προβλέπει:

 

«24. In an Admiralty Action in rem any person not named in the writ may intervene and appear se heretofore, on filing an affidavit showing that he is interested in the res under arrest or in the fund in the Registry.»

 

 

 

 

Σε ελληνική μετάφραση:

 

 

 

 

«24. Σε αγωγή ναυτοδικείου κατά αντικειμένου οποιοδήποτε πρόσωπο μη κατονομαζόμενο στο κλητήριο μπορεί να παρέμβει και να εμφανιστεί όπως προβλέπεται ανωτέρω, επί τη καταχωρήσει ενόρκου δηλώσεως η οποία αποκαλύπτει ότι έχει συμφέρον στο αντικείμενο υπό σύλληψη ή στο ποσό το κατατεθειμένο στο Πρωτοκολλητείο.»

 

 

 

 

Το θέμα της ασφάλειας των εξόδων ρυθμίζεται από τον Καν. 185* των Θεσμών Ναυτοδικείου της Κύπρου. Στην προκείμενη περίπτωση οι αντίδικοι (adverse parties) των εναγόντων είναι οι παρεμβαίνοντες αιτητές οι οποίοι είναι και οι μόνοι διάδικοι που θα μπορούσαν να υπερασπίσουν αποτελεσματικά το εναγόμενο εκπλειστηρίασμα επί του οποίου διατηρούν, καθώς έχει ειπωθεί, κεκτημένα δικαιώματα δυνάμει τελεσίδικων δικαστικών αποφάσεων. Τα γεγονότα στη Σαλμάς ν. Alexandros I (Αρ. 2) (1992) 1(Β) ΑΑΔ 1432 στην οποία αναφέρθηκε ο κ. Γιωρκάτζης είναι διαφορετικά από τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης και συνεπώς η σκέψη της Alexandros (ανωτέρω) δεν βοηθά τους ενάγοντες.

 

Τα γεγονότα της υπόθεσης δικαιολογούν την έγκριση όλων των αιτήσεων. Οι ενάγοντες έχουν την έδρα τους στην Τουρκία όπου λόγω των γνωστών πολιτικών εκκρεμοτήτων η εκτέλεση αποφάσεων Κυπριακών Δικαστηρίων είναι εκ των πραγμάτων ανέφικτη. Στην Κύπρο δεν έχουν περιουσιακά στοιχεία ώστε να θεωρηθεί ότι παρέχεται εχέγγυο πληρωμής των εξόδων που ενδεχομένως θα προκύψουν σε βάρος τους και θα πρέπει να καταβάλουν.

 

Το ποσό της ασφάλειας είναι εκείνο το οποίο υπό κανονικές συνθήκες θα υποστεί ο διάδικος ο οποίος εξαιτείται την ασφάλεια. Ως θέμα ορθής πρακτικής το ποσό το οποίο ζητείται ως ασφάλεια πρέπει να υποστηρίζεται λεπτομερώς με (προκαταρκτικό κατάλογο εξόδων) παρέχοντας ένδειξη του ύψους των εξόδων που θα δημιουργηθούν μέχρι το τέλος της υπόθεσης.

 

Στην προκείμενη περίπτωση, αφού έλαβα υπόψη τον προκαταρκτικό κατάλογο εξόδων που έχουν υποβάλει οι αιτητές στην αίτηση ημερ. 30.1.2006 και υιοθέτησαν με δήλωση του δικηγόρου τους και οι υπόλοιποι αιτητές, ενασκώντας τη διακριτική μου ευχέρεια καθορίζω το ποσό που θα διαταχθεί να παρασχεθεί ως ασφάλεια στις ΛΚ4.000 για κάθε παρεμβαίνοντα διάδικο. Η ασφάλεια θα παρασχεθεί είτε με την κατάθεση του ποσού στον πρωτοκολλητή ή με την παροχή τραπεζικής εγγύησης για το ίδιο ποσό στον Πρωτοκολλητή του Δικαστηρίου μέσα σε δύο μήνες από σήμερα. Μέχρι την καταβολή του ποσού ή την παροχή της τραπεζικής εγγύησης ή την εκπνοή του χρόνου που έχει ορισθεί σύμφωνα με τα πιο πάνω, η διαδικασία της αγωγής αναστέλλεται. Αν οι ενάγοντες παραλείψουν να δώσουν την ορισθείσα ασφάλεια, η αγωγή θα θεωρηθεί ως εγκαταλειφθείσα. Αν όμως υπάρξει συμμόρφωση με τη διαταγή ως προς την ασφάλεια των εξόδων, το Πρωτοκολλητείο να θέσει την υπόθεση ενώπιόν μου για τα περαιτέρω.

 

Εκδίδεται διαταγή για κατάθεση ασφάλειας εξόδων ως ανωτέρω.

 

 

 

                                                                                           Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

ΣΦ.