|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2004) 1 ΑΑΔ 1822
8 Νοεμβρίου, 2004
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στές]
ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΑΝΘΗ,
Εφεσείων-Εναγόμενος,
ν.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΔΗΜΑΔΗ,
Εφεσιβλήτου-Ενάγοντα.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 11672)
Πολιτική Δικονομία ― Αίτηση για παραμερισμό απόφασης που εκδόθηκε ερήμην ― Απορρίφθηκε, ο αιτητής-εναγόμενος επέδειξε ενδιαφέρον όταν ο ενάγων προχώρησε να εκτελέσει την απόφαση που είχε εκδοθεί υπέρ του.
Στις 2 Ιουλίου 2001 το πρωτόδικο Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση ερήμην του εφεσείοντος σε αγωγή που είχε καταχωρηθεί εναντίον του στις 14 Σεπτεμβρίου 1998. Όταν ο εφεσίβλητος επιχείρησε να εκτελέσει την απόφαση, ο εφεσείων καταχώρησε στις 30 Απριλίου 2002, αίτηση για παραμερισμό της απόφασης, η οποία απερρίφθη, στις 10 Απριλίου 2003. Εναντίον της απόρριψης της αίτησης ασκήθηκε η παρούσα έφεση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την έφεση και αποφάνθηκε ότι από την αρχή της υπόθεσης ο εφεσείων ακολούθησε παρελκυστική τακτική, και με την υπό έφεση αίτησή του συνέχισε την ίδια τακτική, για να εμποδιστεί ο εφεσίβλητος να ικανοποιήσει την απόφαση που πήρε εναντίον του εφεσείοντος.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τον εναγόμενο κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας που δόθηκε στις 10/4/03 (Αρ. Αγωγής 11424/98) με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή του ημερ. 30/4/02 για παραμερισμό της ερήμην του εκδοθείσας, στις 2/7/01 απόφασης την οποία ο ενάγοντας επιχείρησε να εκτελέσει.
Σ. Δράκος, για τον Εφεσείοντα.
Μ. Χαραλάμπους, για τον Εφεσίβλητο.
Ex tempore
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του δικαστηρίου θα δώσει ο Αρτεμίδης, Π..
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Κρίνουμε πως η έφεση είναι ολωσδιόλου αβάσιμη και απορρίπτεται. Η πρωτόδικη απόφαση είναι απόλυτα ορθή και την υιοθετούμε. Δεν θα ασχοληθούμε με τη συζήτηση που γίνεται στην πρωτόδικη απόφαση αναφορικά με την ορθότητα των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, πάνω στους οποίους στηρίχτηκε η αίτηση του εφεσείοντος. Σημασία έχουν τα πιο κάτω:
Η αγωγή καταχωρίστηκε στις 14 Σεπτεμβρίου, 1998. Επιδόθηκε στον εφεσείοντα ο οποίος δεν καταχώρησε εμφάνιση. Τούτο έγινε μετά από σχετικό αίτημα του δικηγόρου του εφεσίβλητου. Μετά την καταχώρηση της έκθεσης απαίτησης ο εφεσείων δεν καταχώρησε έκθεση υπεράσπισης. Αυτό έγινε πάλιν μετά από σχετικό αίτημα του εφεσίβλητου. Η υπόθεση ορίστηκε ενώπιον του δικαστηρίου και ο εφεσείων αντιπροσωπευόταν από δικηγόρους οι οποίοι σε κάποιο στάδιο της διαδικασίας ζήτησαν άδεια να αποχωρήσουν γιατί δεν είχαν οδηγίες από τον εφεσείοντα. Περί τούτου τον ειδοποίησαν με σχετική επιστολή και ακολούθησε και τηλεομοιότυπο μήνυμα. Το δικαστήριο όρισε την υπόθεση για ακρόαση και εξέδωσε απόφαση ερήμην του εφεσείοντος στις 2 Ιουλίου 2001.
Όταν ο εφεσίβλητος επιχείρησε να εκτελέσει την απόφαση, ο εφεσείων καταχώρησε στις 30 Απριλίου 2002, αίτηση για παραμερισμό της απόφασης, η οποία και απερρίφθη, στις 10 Απριλίου 2003. Ισχυρίστηκε πως δεν έλαβε γνώση της ημερομηνίας ακρόασης της υπόθεσης γιατί έλειπε για μεγάλα χρονικά διαστήματα στο εξωτερικό, τα οποία δεν καθόρισε ούτε πρωτοδίκως ούτε και ενώπιον μας. Είναι φανερό από τα πιο πάνω πως ο εφεσείων δεν επέδειξε για τόσα χρόνια κανένα ενδιαφέρον για την εκκρεμούσα εις βάρος του αγωγή. Τέτοιο ενδιαφέρον έδειξε μόνο όταν ο εφεσίβλητος προχώρησε να εκτελέσει την απόφαση που είχε υπέρ του.
Ο εφεσείων όπως είπαμε στην αρχή ακολούθησε παρελκυστική τακτική, και με την υπό έφεση αίτηση του συνέχισε την ίδια τακτική, για να εμποδιστεί ο εφεσίβλητος να ικανοποιήσει την απόφαση που πήρε εναντίον του εφεσείοντος.
Η έφεση ως εκ τούτου απορρίπτεται με έξοδα.
Η�έφεση απορρίπτεται με έξοδα.