ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(2004) 1 ΑΑΔ 1668

18 Οκτωβρίου, 2004

[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]

UNION GENERALE DE BIENFAISANCE ARMENIEN,

Εφεσείουσα-Εναγόμενη,

v.

ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΘΩΜΑ ΛΤΔ,

Εφεσίβλητης-Ενάγουσας.

(Πολιτική Έφεση Αρ. 11595)

 

Ευρήματα Δικαστηρίου ―  Αξιολόγηση μαρτυρίας ―  Διαπιστώσεις επί των γεγονότων του πρωτόδικου Δικαστηρίου αναφορικά με την απόδοση ευθύνης για παράβαση σύμβασης ενοικίασης ―  Το Εφετείο δεν επενέβη.

Με γραπτή συμφωνία ενοικίασης η εφεσίβλητη ενοικίασε από την εφεσείουσα μέρος του κτιριακού συγκροτήματος της εφεσείουσας για την εγκατάσταση και λειτουργία των εκπαιδευτικών της ιδρυμάτων, για περίοδο δέκα ετών, αρχομένης από 1.9.91-31.8.2001.  Αποτελούσε ουσιώδη όρο της σύμβασης ότι η παράδοση του μισθίου θα έπρεπε να γίνει όχι αργότερα της 1ης.9.91.  Η εφεσείουσα δεν τήρησε τον εν λόγω όρο και η εφεσίβλητη με επιστολή της ημερ. 24.9.91 κατήγγειλε τη σύμβαση και ζήτησε αποζημιώσεις.  Η εφεσίβλητη προέβη σε διάφορα έξοδα ιδιαίτερα σε διαφημίσεις για προσέλκυση μαθητών και κατέβαλε επίσης μισθούς, έξοδα που ανήλθαν σε £43.954.25.

Ο διαχειριστής του συγκροτήματος της εφεσείουσας κατέθεσε στη μαρτυρία του ότι ο διευθυντής της εφεσίβλητης τον παρεκάλεσε να απαλλάξει την εταιρεία του από τη σύμβαση γιατί δεν προσήλθαν μαθητές για εγγραφή.  Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε τη μαρτυρία αυτή ως αναξιόπιστη και αποδέκτηκε τη μαρτυρία του διευθυντή της εφεσίβλητης ότι ο χώρος, αντικείμενο της ενοικίασης, δεν ήταν έτοιμος να παραδοθεί στην εφεσίβλητη κατά το χρόνο που προνοούσε η συμφωνία.

Ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου προσκομίσθηκε ανεξάρτητη μαρτυρία από την οποία διαπιστώθηκε ότι οι χώροι που ενοικίασε η εφεσίβλητη δεν ήταν έτοιμοι για παράδοση.  Το Δικαστήριο επιδίκασε £35.000 ειδικές αποζημιώσεις υπέρ της εφεσίβλητης ποσό που είχε καθορισθεί με κοινή συμφωνία των διαδίκων.  Το Δικαστήριο δεν επιδίκασε γενικές αποζημιώσεις, αφού έκρινε ότι τέτοιες αποζημιώσεις δεν αποδείχθηκαν, και επιδίκασε το συμβολικό ποσό των £10, εφόσον είχε ήδη καταλήξει ότι η εφεσείουσα είχε παραβιάσει τη σύμβαση ενοικίασης.

Η εφεσείουσα εφεσίβαλε την απόφαση.  Οι λόγοι έφεσης αφορούν τα ευρήματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου.

Το Ανώτατο Δικαστήριο δεν διαπίστωσε βάσιμο λόγο που να δικαιολογεί την επέμβασή του στα ευρήματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ή στις νομικές αρχές στις οποίες βασίστηκε για να εκδώσει την απόφασή του.

Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.

Έφεση.

Έφεση από την εναγόμενη εταιρεία κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας που δόθηκε στις 9/1/03 (Αρ. Αγωγής 4634/94) με την οποία έκρινε ότι η ενάγουσα εταιρεία νόμιμα τερμάτισε τη συμφωνία ενοικίασης μέρους του κτιριακού συγκροτήματος της εναγόμενης εταιρείας στο οποίο προγραμμάτιζε να εγκαταστήσει και λειτουργήσει τα εκπαιδευτικά της ιδρύματα επειδή ο χώρος, αντικείμενο της ενοικίασης, δεν ήταν παραδοτέος στο συμφωνηθέντα χρόνο και επιδίκασε £35.000 ως ειδικές αποζημιώσεις υπέρ της ενάγουσας, το οποίο είχε ήδη συμφωνηθεί μεταξύ των διαδίκων καθώς και το συμβολικό ποσό των £10 αφού έκρινε ότι αφορά τις γενικές αποζημιώσεις, που επίσης ζητούσε η εφεσίβλητη, τέτοιες αποζημιώσεις δεν αποδείκτηκαν.

Α. Ευσταθίου, για την Εφεσείουσα.

Χρ. Θεοδώρου, για την Εφεσίβλητη.

Cur. adv. vult.

ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.:  Η ενάγουσα εφεσίβλητη εταιρεία ασχολείται με την παροχή εκπαίδευσης με τις επωνυμίες THE CTL COLLEGE και THE CTL COLLEGE OF HIGHER EDUCATION και CTL ACADEMY AND INSTITUTE.  Η εναγόμενη εφεσείουσα εταιρεία είναι ιδιοκτήτρια ενός κτιριακού συγκροτήματος στη λεωφόρο Λεμεσού, γνωστό ως MELKONIAN CENTRE.  Με γραπτή συμφωνία ενοικίασης η εφεσίβλητη ενοικίασε από την εφεσείουσα  μέρος του πιο πάνω συγκροτήματος, εμβαδού 2096τ.μ., για την εγκατάσταση και λειτουργία των εκπαιδευτικών της ιδρυμάτων.  Η ενοικίαση, που ήταν δεκαετής, θα άρχιζε από 1.9.91-31.8.2001.  Η παράδοση του μισθίου θα έπρεπε να γίνει όχι αργότερα της 1ης.9.91, όρος που μαζί με τους υπόλοιπους της συμφωνίας ήταν ουσιώδης, γιατί μέσα στο Σεπτέμβρη θα άρχιζαν οι εγγραφές των μαθητών και η διδασκαλία.  Η εφεσίβλητη προέβη σε διάφορα έξοδα, ιδιαίτερα σε διαφημίσεις, για την προσέλκυση μαθητών και κατέβαλε επίσης μισθούς, έξοδα που ανήλθαν στο ποσό των £43.954.25.  Ο χώρος όμως, αντικείμενο της ενοικίασης, δεν ήταν έτοιμος να παραδοθεί στην εφεσίβλητη όπως προέβλεπε η συμφωνία, και έτσι αναγκάστηκε με επιστολή της 24.9.91, να καταγγείλει τη σύμβαση και να ζητήσει από την εφεσείουσα αποζημιώσεις.

Η εφεσείουσα εδέχθη την υπογραφή της σύμβασης.  Ισχυρίστηκε όμως πως ο ενοικιασθείς χώρος ήταν έτοιμος για να παραδοθεί κανονικά την 1.9.91.  Εντούτοις η εφεσίβλητη είχε ζητήσει ορισμένες τροποποιήσεις που αφορούσαν στο διαχωρισμό του εσωτερικού χώρου, και γι΄αυτό καθυστέρησε η παράδοση. Μολονότι ισχυρίστηκε, πως είχε παραδώσει μέρος των υποστατικών στην εφεσίβλητη, η οποία τον χρησιμοποιούσε για την εγγραφή μαθητών. 

Σύμφωνα με τη μαρτυρία του κ.Λάμνισου, διαχειριστή του συγκροτήματος της εφεσείουσας, ο διευθυντής της εφεσίβλητης κ. Παπαθωμάς, τον παρακάλεσε να απαλλάξει την εταιρεία του από τη σύμβαση γιατί δεν προσήλθαν μαθητές για εγγραφή. 

Τα επίδικα θέματα καθορίστηκαν ορθά από το πρωτόδικο Δικαστήριο. Προσκομίστηκε ενώπιον του ανεξάρτητη μαρτυρία που αφορούσε στο στάδιο που βρίσκονταν οι εργασίες της ανέγερσης του συγκροτήματος, από την οποία διαπιστώθηκε πως πράγματι οι χώροι που ενοικίασε η εφεσίβλητη δεν ήσαν έτοιμοι για παράδοση.  Αντίθετα, υπήρχε πάρα πολλή εργασία να γίνει για να αποπερατωθεί το έργο.  Σε ό,τι αφορά τον ισχυρισμό, πως ήταν ο διευθυντής της εφεσίβλητης κ. Παπαθωμάς που ζήτησε την απαλλαγή της εταιρείας του από τη σύμβαση ενοικίασης, το πρωτόδικο Δικαστήριο είχε την ευκαιρία να ακούσει την προφορική μαρτυρία του κ. Παπαθωμά και του κ. Λάμνισου. Αξιολογώντας αυτή τη μαρτυρία έκρινε ως μάρτυρα της αλήθειας τον κ. Παπαθωμά, ενώ απέρριψε αυτή του κ. Λάμνισου. Το μόνο ζήτημα που απέμενε πλέον για το Δικαστήριο ήταν να επιδικάσει αποζημιώσεις ειδικές και γενικές που ζητούσε η εφεσίβλητη εταιρεία, η οποία νομίμως τερμάτισε τη σύμβαση.  Αναφορικά με τις ειδικές αποζημιώσεις το Δικαστήριο επιδίκασε £35.000, ποσό που καθόρισαν οι διάδικοι με κοινή συμφωνία. Σε ό,τι αφορά τις γενικές αποζημιώσεις, που επίσης ζητούσε η εφεσίβλητη, το Δικαστήριο έκρινε πως τέτοιες αποζημιώσεις δεν αποδείκτηκαν  και επιδίκασε το συμβολικό ποσό των £10, εφόσον είχε ήδη καταλήξει πως η  εφεσείουσα είχε παραβιάσει τη σύμβαση ενοικίασης.

Έχουμε μελετήσει με προσοχή τους λόγους έφεσης και το περίγραμμα αγόρευσης των δικηγόρων της εφεσείουσας.  Τίποτε δεν αναφέρεται που να αμφισβητεί σοβαρά τα ευρήματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ή τις νομικές αρχές στις οποίες βασίστηκε για να εκδώσει την απόφαση του.  Τα πραγματικά γεγονότα παραμένουν αναλλοίωτα όπως τα διαπίστωσε το πρωτόδικο Δικαστήριο. Οι νομικές αρχές εφαρμόστηκαν ορθά.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

           

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο