ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(2004) 1 ΑΑΔ 561

26 Φεβρουαρίου, 2004

[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]

1.  ΝUR CELIK SANAYI VE TICARET A.S.,

2.  TURKIYE EMLAK BANKASI A.S.,

Ενάγοντες,

ν.

1.     ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ MARWA M ΣΗΜΑΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΦΕΡΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ KATRINA I ΚΑΙ ΣΗΜΑΙΑ ΚΑΜΠΟΤΙΑΣ,

2.     ΤΟΥ ΦΟΡΤΙΟΥ ΕΚ 5,000 ΜΕΤΡΙΚΩΝ ΤΟΝΩΝ ΣΙΔΗΡΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΤΩΜΕΝΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ ΜΑRWA M ΣΗΜΑΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΛΟΙΟ ΤΩΡΑ ΦΕΡΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ KATRINA I ΚΑΙ ΣΗΜΑΙΑ ΚΑΜΠΟΤΙΑΣ (ΑΡ. 1),

Εναγομένων.

(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 15 /2002)

 

Ναυτοδικείο ― Μεταφορά αγαθών διά θαλάσσης ― Παράβαση σύμβασης μεταφοράς φορτίου σιδήρου επί του εναγόμενου πλοίου, το οποίο κατέληξε στο λιμάνι της Λεμεσού αντί στο λιμάνι προορισμού του ― Επιδίκαση αποζημιώσεων υπέρ των ιδιοκτητών του φορτίου και εναντίον των εναγομένων πλοίου και φορτίου ίσων προς την αξία του φορτίου.

Οι ενάγοντες 1, ιδιοκτήτες φορτίου σιδήρου το οποίο φορτώθηκε επί του εναγόμενου 1 πλοίου περί την 10.7.1998 στο λιμάνι της Αλεξανδρέττας για μεταφορά του σε λιμάνι της Υεμένης και παράδοση του εκεί, αλλά αντ' αυτού κατέπλευσε σε διάφορα λιμάνια της Μεσογείου, και τελικά, περί τις 13.5.1999, έφθασε στο λιμάνι της Λεμεσού, αλλάζοντας σημαία και όνομα με σκοπό την οικειοποίηση του φορτίου και την εξαπάτηση και/ή καταδολίευση των εναγόντων, καταχώρησαν αγωγή in rem κατά του εναγόμενου 1 πλοίου και του εναγόμενου 2 φορτίου αξιώνοντας τις πιο κάτω θεραπείες:

1.  Δήλωση και/ή απόφαση του Δικαστηρίου ότι είναι οι νόμιμοι ιδιοκτήτες και/ή απόλυτοι κύριοι του φορτίου επί του εναγόμενου 1 πλοίου και

2.      Δήλωση και/ή απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία να υποχρεώνεται το πλοίο και/ή οι ιδιοκτήτες του και/ή όλα τα πρόσωπα τα οποία έχουν συμφέρον επί του πλοίου και/ή ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου να παραδώσουν στους ενάγοντες το φορτίο και

3.  Γενικές και ειδικές αποζημιώσεις εναντίον του πλοίου και/ή των ιδιοκτητών και/ή όλων των προσώπων τα οποία έχουν συμφέρον επί του πλοίου για παράβαση της σύμβασης μεταφοράς του φορτίου η οποία έγινε μεταξύ των εναγόντων 1 και του πλοιάρχου και/ή των ιδιοκτητών και/ή άλλων προσώπων τα οποία έχουν συμφέρον επί του πλοίου κατά ή περί την 10.7.1998 για τη μεταφορά του φορτίου από το λιμάνι της Αλεξανδρέτττας σε λιμάνι της Υεμένης και

4.  Νόμιμο τόκο και έξοδα.

Το Δικαστήριο, ενόψει του γεγονότος ότι οι δικηγόροι του εναγόμενου 2 φορτίου και των παρεμβαινόντων αποσύρθηκαν κατόπιν άδειας του Δικαστηρίου, αποδέχθηκε αίτημα των δικηγόρων των εναγόντων να προχωρήσουν στην απόδειξη της απαίτησης των πελατών τους με ένορκη δήλωση.  Η ένορκη δήλωση, όπως και συμπληρωματική ένορκη δήλωση, υποβλήθηκαν από τον δικηγόρο των εναγόντων κ. G. Kadri.

Το Ναυτοδικείο παρέθεσε τα ακόλουθα γεγονότα που έχουν σχέση με την υπόθεση τα οποία, όχι βέβαια εκ προθέσεως, δεν αναφέρονταν στις ένορκες δηλώσεις του κ. Kadri:

Νομικά πρόσωπα του εξωτερικού με χωριστές αγωγές στο Ναυτοδικείο Κύπρου διεκδίκησαν αντιστοίχως φορτία σιδήρου που είχαν φορτωθεί στο εναγόμενο πλοίο από λιμάνια της Τουρκίας με διαφορετικούς προορισμούς εκφόρτωσης/παράδοσης στους δικαιούχους.  Όταν το πλοίο έφθασε στο λιμάνι της Λεμεσού αντί στα λιμάνια προορισμού για την εκφόρτωση και παράδοση του φορτίου σύμφωνα με τις αντίστοιχες συμφωνίες μεταφοράς/φορτωτικών μέρος του συνολικού φορτίου σιδήρου, ακαθόριστης περιγραφής, εκφορτώθηκε από το πλοίο από πρόσωπα που παρέστησαν τους ιδιοκτήτες και μεταφέρθηκε στο εξωτερικό.  Το υπόλοιπο μέρος του φορτίου δεν ήταν ξεχωρίσιμο.  Οι φερόμενοι ως δικαιούχοι των επιμέρους φορτίων σιδήρου, ενάγοντες όλων των αγωγών κατά του πλοίου, συμπεριλαμβανομένων και των εναγόντων, φάνηκε πως δεν ήταν διατεθειμένοι να επιμερίσουν μεταξύ τους τη μεγάλη δαπάνη για να προσδιορισθεί το εναπομείναν φορτίο επί του πλοίου, το οποίο τελικά θα καθιστούσε εφικτή την έκδοση διαταγμάτων παράδοσης στους δικαιούχους ολόκληρου ή μέρους του φορτίου ανάλογα με την περίπτωση.  Η παράταση της παραμονής του πλοίου στο λιμάνι της Λεμεσού ενείχε κινδύνους ατυχήματος λόγω της κακής του κατάστασης ενώ ταυτόχρονα αυξάνονταν τα έξοδα συντήρησής του χωρίς να υπάρχει βάσιμη προσδοκία κάλυψης τους από τους φερόμενους πλοιοκτήτες σε περίπτωση που οι αγωγές θα κατέληγαν σε επιτυχία ή από το ίδιο το προϊόν της πώλησης του πλοίου ή από οποιαδήποτε άλλη πηγή.  Κάτω από αυτές τις περιστάσεις διατάχθηκε η πώληση πλοίου και φορτίου γεγονός το οποίο ο κ. Kadri αναφέρει στην δήλωσή του.

Το Ναυτοδικείο κατέληξε ότι οι ενάγοντες απέδειξαν την υπόθεσή τους και εξέδωσε απόφαση υπέρ τους και εναντίον των εναγομένων 1 και 2 για το ποσό των Η.Π.Α.$1.200.171,60 που αντιπροσώπευε την αξία του φορτίου τους ή το ισάξιό του σε κυπριακές λίρες πλέον έξοδα. Το πιο πάνω ποσό επιδικάσθηκε υπό μορφή γενικών αποζημιώσεων.

Η αγωγή έγινε δεκτή. Εκδόθηκε απόφαση ως ανωτέρω πλέον έξοδα.

Αγωγή Ναυτοδικείου.

Αγωγή in rem των εναγόντων, νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου εγγεγραμμένων στην Τουρκία, κατά του εναγόμενου 1 πλοίου και του εναγόμενου 2 φορτίου για απόφαση του Δικαστηρίου ότι αυτοί είναι οι νόμιμοι ιδιοκτήτες και/ή οι απόλυτοι κύριοι του φορτίου εκ 5,000 μετρικών τόνων σιδήρου που είναι φορτωμένο στο εναγόμενο 1 πλοίο και βρίσκεται πάνω στο πλοίο στο Λιμάνι Λεμεσού, διαταγή του Δικαστηρίου με την οποία να υποχρεώνεται το πλοίο και/ή οι ιδιοκτήτες και/ή όλα τα πρόσωπα τα οποία έχουν συμφέρον επί του πλοίου και/ή ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου να παραδώσουν στους ενάγοντες το φορτίο εκ 5,000 μετρικών τόνων σιδήρου που είναι φορτωμένο και βρίσκεται πάνω στο πλοίο και γενικές και ειδικές αποζημιώσεις εναντίον του πλοίου και/ή των ιδιοκτητών και/ή όλων των προσώπων τα οποία έχουν συμφέρον επί του πλοίου για παράβαση της σύμβασης μεταφοράς του φορτίου η οποία έγινε μεταξύ των εναγόντων 1 και του πλοιάρχου και/ή των ιδιοκτητών και/ή άλλων προσώπων τα οποία έχουν συμφέρον επί του πλοίου κατά ή περί την 10.7.1998 για τη μεταφορά του φορτίου από το Λιμάνι της Αλεξανδρέττας στο Λιμάνι HODEIDAH της Υεμένης καθώς και έξοδα.

Αιμ. Λεμονάρης, G. Kadri και Γ. Μυλωνάς, για τους Ενάγοντες.

Cur. adv. vult.

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.:  Αμφότεροι οι ενάγοντες είναι νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου εγγεγραμμένα στην Τουρκία όπου οι μεν πρώτοι ασχολούνται με τη βιομηχανία/παραγωγή και εξαγωγή σιδήρου, οι δε ενάγοντες αρ. 2 διεξάγουν τραπεζικές εργασίες.

Με την παρούσα αγωγή in rem κατά του εναγόμενου 1 πλοίου και του εναγόμενου 2 φορτίου οι ενάγοντες αξιώνουν τις πιο κάτω θεραπείες:

«(Α)     Δήλωση και/ή απόφαση του Δικαστηρίου ότι είναι οι νόμιμοι ιδιοκτήτες και/ή οι απόλυτοι κύριοι του φορτίου εκ 5,000 μετρικών τόνων σιδήρου (το φορτίο) που είναι φορτωμένο στο εναγόμενο 1 πλοίο (το πλοίο) και βρίσκεται πάνω στο πλοίο στο Λιμάνι Λεμεσού και

 (Β) Δήλωση και/ή απόφαση και/ή διαταγή του Δικαστηρίου με την οποία να υποχρεώνεται το πλοίο και/ή οι ιδιοκτήτες και/ή όλα τα πρόσωπα τα οποία έχουν συμφέρον επί του πλοίου και/ή ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου να παραδώσουν στους ενάγοντες το φορτίο εκ 5,000 μετρικών τόνων σιδήρου που είναι φορτωμένο και βρίσκεται πάνω στο πλοίο και

 (Γ)  Γενικές και ειδικές αποζημιώσεις εναντίον του πλοίου και/ή των ιδιοκτητών και/ή όλων  των προσώπων τα οποία έχουν συμφέρον επί του πλοίου για παράβαση της σύμβασης μεταφοράς του φορτίου η οποία έγινε μεταξύ των εναγόντων 1 και του πλοιάρχου και/ή των ιδιοκτητών και/ή άλλων  προσώπων τα οποία έχουν συμφέρον επί του πλοίου κατά ή περί την 10.7.1998 για τη μεταφορά του φορτίου από το Λιμάνι της Αλεξανδρέττας στο Λιμάνι HODEIDAH της Υεμένης και

 (Δ)      Νόμιμο τόκο και τα έξοδα της αγωγής πλέον Φ.Π.Α.»

Σε κάποιο στάδιο της διαδικασίας, ο δικηγόρος που εμφανίστηκε για το  εναγόμενο 2 φορτίο δήλωσε ότι οι πελάτες του δεν επιθυμούσαν να συνεχίσουν την υπεράσπιση της υπόθεσης και κατόπιν άδειας του δικαστηρίου ο δικηγόρος αποσύρθηκε. Σε ανάλογη δήλωση προέβη και ο δικηγόρος των παρεμβαινόντων οπότε διακόπηκε η παρέμβαση και με άδεια του Δικαστηρίου αποχώρησε και ο δικηγόρος των παρεμβαινόντων.

Ενόψει της τροπής που πήραν τα πράγματα, οι δικηγόροι των εναγόντων ζήτησαν να προχωρήσουν στην απόδειξη της απαίτησης των πελατών τους με ένορκο δήλωση. Το αίτημα έγινε αποδεκτό και αφού υποβλήθηκαν οι σχετικές δηλώσεις αγόρευσε ο δικηγόρος των εναγόντων και επιφυλάχθηκε η απόφαση.

Η εκδοχή των εναγόντων όπως εκτίθεται στο δικόγραφο της αναφοράς συνοψίζεται ως ακολούθως:

Περί τις 10.7.1998 οι ενάγοντες αρ. 1 στο λιμάνι της Αλεξανδρέττας φόρτωσαν στο εναγόμενο πλοίο 5000 μετρικούς τόνους ράβδων σιδήρου για μεταφορά στο λιμάνι Hodeidah της Υεμένης και παράδοσή του σε διαταγή των YEMEN KYWAIT BANK SANA'A Υεμένης μετά από ειδοποίηση στους ABU ALWAFA COMMERCIAL EST. από τη Hodeidah, Υεμένης. Ο ναύλος προπληρώθηκε και εκδόθηκε η φορτωτική ημερ. 10.7.1998 προς απόδειξη της φόρτωσης του φορτίου σιδήρου στο εναγόμενο πλοίο καθώς και της σύμβασης μεταφοράς και παράδοσής του στους αναφερόμενους στη φορτωτική παραλήπτες (consignees) στο  λιμάνι Hodeidah Υεμένης.

Δυνάμει συμφωνίας μεταξύ των εναγόντων 1 και των παραληπτών (consignees) η πληρωμή της συμφωνηθείσας αξίας του φορτίου εκ Δολαρίων ΗΠΑ $1.200.171,60 θα επραγματοποιείτο στη βάση εγγυητικής επιστολής μετά την άφιξη του πλοίου στο λιμάνι Hodeidah και την εκφόρτωση και παράδοση του φορτίου στους παραλήπτες.

Οι ενάγοντες 2 αμέσως μετά τη φόρτωση, κατέβαλαν στους ενάγοντες 1 την αξία του φορτίου εκ Δολαρίων ΗΠΑ $1.200.171,60 δυνάμει ανέκκλητης και άνευ όρων εγγυητικής και οι ενάγοντες 1 υποκατέστησαν (subrogated) τους εγγυητές 2 σε όλα τα δικαιώματα τους επί του φορτίου σιδήρου.

Το εναγόμενο πλοίο μετά τον απόπλουν του από το λιμάνι της Αλεξανδρέττας αντί να φθάσει στο λιμάνι της Hodeidah Υεμένης για να παραδώσει το προαναφερόμενο φορτίο σιδήρου στους δικαιούχους με βάση τη φορτωτική ημερομηνίας 10.7.98, κατέπλευσε σε διάφορα λιμάνια της Μεσογείου και τελικά, περί τις 13.5.1999, έφθασε στο λιμάνι της Λεμεσού. Αφότου απέπλευσε από το λιμάνι της Αλεξανδρέττας μέχρι την άφιξή του στο λιμάνι Λεμεσού προέβη σε αλλεπάλληλες αλλαγές σημαίας και ονόματος με σκοπό την οικειοποίηση του φορτίου και την εξαπάτηση και/ή καταδολίευση των εναγόντων.

Οι παραλήπτες του φορτίου ακύρωσαν την εγγυητική επιστολή και αρνήθηκαν να καταβάλουν στους ενάγοντες 1 τη συμφωνηθείσα αξία καθώς και το ναύλο για τη μεταφορά του φορτίου στον προορισμό του.

Οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι σαν αποτέλεσμα της παράβασης εκ μέρους του εναγόμενου πλοίου της σύμβασης για τη μεταφορά του φορτίου στον προορισμό του υπέστησαν ζημιά ύψους Δολαρίων ΗΠΑ $250.000 η οποία αφορά στον προπληρωθέντα ναύλο, τραπεζικούς τόκους και δικαστικά έξοδα.

Οι ενάγοντες 2 λέγουν επίσης ότι ήγειραν εναντίον των ιδιοκτητών του εναγόμενου πλοίου την Αγωγή Αρ. 2000/1028Ε η οποία εκδικάστηκε πρωτοδίκως από δικαστήριο της Αλεξανδρέττας. Το εν λόγω δικαστήριο, εξέδωσε τελεσίδικη απόφαση με την οποία αναγνώρισε τους ενάγοντες ως τους νόμιμους ιδιοκτήτες του φορτίου και επιδίκασε υπέρ τους το ποσό των Δολαρίων ΗΠΑ $1.405.105,00 καθώς και το ποσό λιρών Τουρκίας 24.500.000.000.

Προς απόδειξη της απαίτησης των εναγόντων ο εκ των τριών δικηγόρων τους, κ. Gursel Kadri από τη Λευκωσία υπέβαλε γραπτή ένορκο δήλωση. Η πηγή των πληροφοριών του αναφορικά με τα  γεγονότα που αναφέρονται στη δήλωσή του είναι οι ενάγοντες από τους οποίους παρέλαβε όλα τα επισυνημμένα στη δήλωσή του έγγραφα. Εχει επίσης προσωπική γνώση των γεγονότων την οποία απέκτησε μέσω των ενεργειών του σε σχέση με την αγωγή.

Ο κ. Kadri επαναλαμβάνει στη δήλωσή του τα γεγονότα που εκτίθενται στο δικόγραφο της αναφοράς και εξειδικεύει τα έγγραφα που επισυνάπτονται στη δήλωσή του. Ανακριβώς αναφέρει ότι το επίδικο φορτίο πωλήθηκε από τον Αξιωματικό Ναυτοδικείου δυνάμει διαταγής του δικαστηρίου και ότι το προϊόν της πώλησης εκ Δολαρίων  ΗΠΑ $789.000 κατατέθηκε στο δικαστήριο. Η πώληση δεν αφορούσε το επίδικο φορτίο αλλά άγνωστης εν πολλοίς περιγραφής και ποσότητας φορτίο σιδήρου φορτωμένου επί του πλοίου το οποίο δεν ήταν ξεχωρίσιμο χωρίς υψηλό οικονομικό κόστος το οποίο ούτε οι ενάγοντες ούτε και άλλοι διεκδικητές φορτίων σιδήρου  ήταν διατεθειμένοι να υποστούν ή και να επιμερίσουν μεταξύ τους. Η συγκεκριμένη δαπάνη σύμφωνα με στοιχεία που είχαν προσκομισθεί κατόπιν οδηγιών του δικαστηρίου από τον Αξιωματικό Ναυτοδικείου υπολογίστηκε ότι θα υπερέβαινε το προσδοκώμενο προϊόν πώλησης του πλοίου.

Ο κ. Kadri υπέβαλε συμπληρωματική ένορκη δήλωση στην οποία ισχυρίζεται ότι μετά την καταχώριση της προηγούμενης δήλωσής του στις 24.11.2003 περιήλθε σε γνώση του ότι περί τις αρχές Δεκεμβρίου 2003 ο κ. Ανδρέας Κ. Μιχαήλ, Ναυτικός Εμπειρογνώμονας, (Marine Surveyor/Master Mariner) του οίκου KYPROSUN MARINE SERVICES LTD επιθεώρησε, κατόπιν οδηγιών από ενδιαφερόμενους προσφοροδότες / αγοραστές, το ευρισκόμενο επί του εναγόμενου πλοίου φορτίο σιδήρου και ετοίμασε έκθεση της κατάστασης του φορτίου, condition survey, για τις ανάγκες των πελατών του. Ο κ. Μιχαήλ τον εφοδίασε με την έκθεση και τα συναφή παραρτήματα που επισυνάπτονται στη συμπληρωματική δήλωση και είναι σημειωμένη ως τεκμήριο 1.

Ο κ. Kadri με αναφορά στην έκθεση του κ. Μιχαήλ ισχυρίζεται ότι οι διάμετροι και τα χρώματα που έφερε το πλείστο μέρος του φορτίου ταυτίζονται με τις διαμέτρους και τα χρώματα του φορτίου το οποίο οι ενάγοντες φόρτωσαν επί του εναγόμενου πλοίου στο λιμάνι της Αλεξανδρέττας  και αναγράφονται στη φορτωτική. Πρόκειται για το ίδιο φορτίο σιδήρου το οποίο στη συνέχεια πωλήθηκε κατόπιν διαταγής του δικαστηρίου. Επομένως, οι ενάγοντες είναι οι νόμιμοι ιδιοκτήτες του επίδικου φορτίου και του προϊόντος της πώλησής του το οποίο διεκδικούν.

Θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω κάποια πρόσθετα γεγονότα που έχουν σχέση με την υπόθεση και τα οποία, όχι βέβαια εκ προθέσεως, δεν αναφέρονται στις δηλώσεις του κ. Kadri. Εχω την άποψη ότι διατηρώ αυτή την ευχέρεια η οποία απορρέει από τη δικαστική πρακτική του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Κύπρου σύμφωνα με την οποία οι εκκρεμούσες αγωγές κατά συγκεκριμένου πλοίου εκδικάζονται από τον ίδιο Δικαστή.

Νομικά πρόσωπα του εξωτερικού με χωριστές αγωγές* που καταχώρισαν στο Ανώτατο Δικαστήριο Κύπρου - Δικαιοδοσία Ναυτοδικείου διεκδίκησαν αντιστοίχως φορτία σιδήρου που είχαν φορτωθεί στο εναγόμενο πλοίο από λιμάνια της Τουρκίας με διαφορετικούς προορισμούς εκφόρτωσης/παράδοσης στους δικαιούχους παραλήπτες. Όταν έφθασε το πλοίο στο λιμάνι της Λεμεσού αντί στα λιμάνια προορισμού για την εκφόρτωση και παράδοση του φορτίου σύμφωνα με τους όρους των αντίστοιχων συμφωνιών μεταφοράς/φορτωτικών, μέρος του συνολικού φορτίου σιδήρου, ακαθόριστης περιγραφής, εκφορτώθηκε από το πλοίο από πρόσωπα που παρέστησαν τους ιδιοκτήτες και μεταφέρθηκε στο εξωτερικό. Διαπιστώθηκε ότι το υπόλοιπο μέρος του φορτίου σιδήρου που παρέμεινε στο πλοίο δεν ήταν ξεχωρίσιμο καθότι, σύμφωνα με μαρτυρία που κρίθηκε αξιόπιστη, συμπεριλαμβανομένης και της μαρτυρίας του Αξιωματικού Ναυτοδικείου, μεγάλος όγκος χύδην περλίτη κάλυπτε τις δέσμες σιδήρου καθιστώντας αδύνατο τον προσδιορισμό των επιμέρους φορτίων που ειδικά διεκδικούσαν με τις χωριστές αγωγές τους οι δικαιούχοι. Οι φερόμενοι ως δικαιούχοι των επιμέρους φορτίων σιδήρου, ενάγοντες όλων των αγωγών κατά του πλοίου συμπεριλαμβανομένων και των εναγόντων της παρούσας αγωγής, φάνηκε πως δεν ήταν διατεθειμένοι να υποστούν ή να επιμερίσουν μεταξύ τους τη μεγάλη δαπάνη που χρειαζόταν για να καταστεί εφικτός ο προσδιορισμός του εναπομείναντος φορτίου σιδήρου επί του πλοίου, διάβημα το οποίο θα καθιστούσε τελικά εφικτή την έκδοση διαταγμάτων παράδοσης στους δικαιούχους ολόκληρου ή μέρους του φορτίου ανάλογα με την περίπτωση. Η παράταση της παραμονής του πλοίου στο λιμάνι της Λεμεσού ενείχε κινδύνους ατυχήματος λόγω της κακής κατάστασης του σκάφους ενώ ταυτόχρονα αυξάνονταν δραματικά τα έξοδα φύλαξης και συντήρησης του πλοίου χωρίς να υπάρχει βάσιμη προσδοκία κάλυψης των εν λόγω εξόδων από τους φερόμενους πλοιοκτήτες σε περίπτωση που οι αγωγές θα κατέληγαν σε επιτυχία ή από το ίδιο το προϊόν της πώλησης του πλοίου ή από οποιαδήποτε άλλη πηγή. Κάτω από αυτές τις περιστάσεις διατάχθηκε η πώληση πλοίου και φορτίου γεγονός το οποίο ο κ. Kadri αναφέρει στη δήλωσή του.

Έχοντας τώρα ενώπιόν μου το πραγματικό υπόβαθρο της υπόθεσης συμπεριλαμβανομένων των εγγράφων που παρουσίασαν οι ενάγοντες και αποτελούν τεκμήρια της υπόθεσης καταλήγω στα πιο κάτω συμπεράσματα και διαπιστώσεις:

(α)   Η έκθεση του κ. Ανδρέα Μιχαήλ δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική κατάσταση αναφορικά με το φορτίο σιδήρου επί του πλοίου κατά το χρόνο που ο κ. Μιχαήλ διενήργησε την επιθεώρηση του φορτίου επί του πλοίου. Στην έκθεση δεν γίνεται οποιαδήποτε αναφορά στο σημαντικό και αναντίλεκτο γεγονός ότι μεγάλος όγκος περλίτη κάλυπτε σημαντική ποσότητα σιδήρου καθιστώντας ανέφικτο τον προσδιορισμό του φορτίου. Στην έκθεση δεν γίνεται επίσης οποιαδήποτε αναφορά στον τρόπο τοποθέτησης του σιδήρου στο αμπάρι του πλοίου που σύμφωνα με  μαρτυρία που κρίθηκε αξιόπιστη καθιστούσε επισφαλή την όποια προσπάθεια προσδιορισμού του φορτίου, του βάρους και της ποσότητας  του που υπήρχε στο πλοίο μετά την προαναφερθείσα μερική εκφόρτωση. Για τα πιο πάνω θέματα υπάρχουν διαπιστώσεις του δικαστηρίου στα πλαίσια των υποθέσεων που έχουν εκδικαστεί και οι οποίες είχαν ως υπόβαθρο μαρτυρία που κρίθηκε αξιόπιστη συμπεριλαμβανομένης και της μαρτυρίας του Αξιωματικού Ναυτοδικείου.

(β)   Με βάση τα στοιχεία που παρουσίασαν οι ενάγοντες αποδεικνύεται ότι αυτοί είναι οι δικαιούχοι του επίδικου φορτίου σιδήρου 5.000 μετρικών τόνων το οποίο κατά παράβαση της συμφωνίας μεταφοράς από το εναγόμενο πλοίο  ουδέποτε παρέλαβαν.

(γ)   Η αξία του συγκεκριμένου φορτίου με βάση τα στοιχεία των εγγράφων που παρουσίασαν οι ενάγοντες είναι Δολάρια ΗΠΑ $1.200.171,60 ποσό το οποίο επιδικάζεται υπό μορφή αποζημιώσεων υπέρ των εναγόντων και εναντίον των εναγομένων πλοίου και φορτίου.

(δ)   Υπέρ των εναγόντων και εναντίον των εναγομένων πλοίου και φορτίου επιδικάζονται τα έξοδα της παρούσας αγωγής.

Εκδίδεται απόφαση υπέρ των εναγόντων και εναντίον των εναγομένων 1 και 2 για το ποσό των Δολαρίων ΗΠΑ $1.200.171,60 ή το ισάξιο σε κυπριακές λίρες πλέον έξοδα τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή στην κλίμακα της αγωγής.

Η�αγωγή γίνεται δεκτή. Εκδίδεται απόφαση ως ανωτέρω πλέον έξοδα.


 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο