|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2004) 1 ΑΑΔ 233
23 Ιανουαρίου, 2004
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]
WESTSIDE ENGINEERING LTD, ΤΩΡΑ ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΘΕΙΣΑ
ΣΕ WESTSIDE ENTERPRISES LTD,
Εφεσείοντες,
v.
A. SOULIS ENTERPRISES LTD,
Εφεσιβλήτων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 11584)
Πολιτική Δικονομία ― Προσωρινό διάταγμα που εκδόθηκε μετά από μονομερή αίτηση ― Διάρκεια περιόδου ισχύος του ― Ο περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμος Κεφ. 6, Άρθρο 9(3) ― Εφαρμοστέες αρχές.
Στις 5.2.2002 το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας εξέδωσε, κατόπιν ex parte αίτησης των εφεσιβλήτων, προσωρινό διάταγμα που ορίστηκε ως επιστρεπτέο στις 12.2.2002. Το διάταγμα επιδόθηκε στους εφεσείοντες οι οποίοι δήλωσαν ότι θα καταχωρούσαν ένσταση και η υπόθεση ορίστηκε για ακρόαση στις 11.4.2002. Η ένσταση καταχωρήθηκε στις 4.4.2002. Μετά από αλλεπάλληλες αναβολές η ακρόαση ορίστηκε στις 13.1.2003. Οι εφεσείοντες δεν εμφανίστηκαν κατά τη δικάσιμο και το Δικαστήριο κατέστησε απόλυτο με έξοδα το προσωρινό διάταγμα.
Οι εφεσείοντες καταχώρησαν την παρούσα έφεση επιδιώκοντας τον παραμερισμό της πρωτόδικης απόφασης με την οποία κατέστη οριστικό το προσωρινό διάταγμα. Ισχυρίσθηκαν ότι το Δικαστήριο εσφαλμένα ενήργησε μόνο επί της αιτήσεως των εφεσιβλήτων χωρίς να λάβει υπόψη την ένσταση και τη μαρτυρία που τη συνόδευε. Οι εφεσείοντες ισχυρίσθηκαν επίσης ότι: (α) Το Δικαστήριο δεν εξέτασε κατά πόσο επληρούντο οι προϋποθέσεις για την έκδοση ή τη συνέχιση του διατάγματος και (β) η εκκαλούμενη απόφαση στερείται αιτιολογίας.
Αποφασίστηκε ότι:
Σύμφωνα με το Άρθρο 9(3) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6 κάθε διάταγμα εκδοθέν χωρίς ειδοποίηση, παύει να ισχύει μετά την καθορισθείσα περίοδο ισχύος του εκτός αν το Δικαστήριο αφού ακούσει τους διαδίκους ή οποιοδήποτε από αυτούς διατάξει διαφορετικά. Η συγκεκριμένη διάταξη δεν παρέχει στο δικαστήριο άλλη επιλογή παρά να ακούσει τον παρόντα διάδικο που θέλει να ακουστεί και συνάμα να αγνοήσει τις θέσεις και ισχυρισμούς του απόντα διαδίκου που δεν θέλει να ακουστεί η δε απουσία του, υποδηλώνει πρόθεση εγκατάλειψης/μη προώθησης των θέσεων του που αφορούν στο επίδικο ζήτημα. Οι εφεσείοντες επέλεξαν διά της απουσίας τους να μην ακουστούν και ενόψη τούτου το Δικαστήριο επιλήφθηκε του θέματος στην απουσία τους. Το Δικαστήριο ενήργησε στα πλαίσια της νομιμότητας και η εκκαλούμενη απόφαση είναι καθόλα ορθή.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τους εναγόμενους κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας που δόθηκε στις 13/1/03 (Αρ. Αγωγής 1161/02) με την οποία κατέστη απόλυτο το προσωρινό διάταγμα το οποίο εκδόθηκε εναντίον τους κατόπιν ex-parte αίτησης των εναγόντων-εφεσιβλήτων λόγω μη εμφάνισής τους κατά την ορισθείσα δικάσιμο.
Δ. Βάκης για Λ. Θεοφάνους, για τους Εφεσείοντες.
Γ. Κουκούνης, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Α. Κραμβής.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Στις 5.2.2002 το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας κατόπιν ex parte αίτησης των εφεσίβλητων, εξέδωσε προσωρινό διάταγμα που ορίστηκε επιστρεπτέο στις 12.2.2002. Ύστερα από σύντομες αναβολές, το διάταγμα επιδόθηκε στους εφεσείοντες οι οποίοι, δήλωσαν ότι θα καταχωρούσαν ένσταση και η υπόθεση ορίστηκε για ακρόαση στις 11.4.2002. Η ένσταση των εφεσειόντων καταχωρήθηκε στις 4.4.2002.
Μετά από αλλεπάλληλες αναβολές που ζήτησαν οι διάδικοι με δικαιολογία την καλή προοπτική υλοποίησης συμβιβασμού, η ακρόαση αισίως ορίστηκε στις 13.1.2003 και ώρα 10.00.
Κατά την ορισθείσα δικάσιμο (13.1.2003), εμφανίστηκαν μόνο οι εφεσίβλητοι. Οι εφεσείοντες και η συνήγορός τους κλήθηκαν επανειλημμένα αλλά δεν εμφανίστηκαν οπότε ο συνήγορος των εφεσίβλητων ζήτησε όπως «το προσωρινό διάταγμα καταστεί απόλυτο με έξοδα». Παραθέτουμε αυτούσιο το πρακτικό του Δικαστηρίου:
«Δικαστήριο:- Η υπόθεση είναι ορισμένη στις 10.00 π.μ.
κ. Κουκούνης:- Ζητώ όπως το προσωρινό διάταγμα καταστεί απόλυτο, με έξοδα.
Δικαστήριο:- Η παρούσα αίτηση, μετά από αρκετές αναβολές για σκοπούς διευθέτησης της κυρίως αγωγής, τελικά ορίστηκε ξανά σήμερα για ακρόαση στις 10.00 π.μ. Η ώρα τώρα είναι 10.30 π.μ. και δεν εμφανίστηκε οποιοσδήποτε από πλευράς εναγομένων-καθ' ων η αίτηση.
Με βάση το ενώπιον μου μαρτυρικό υλικό, στο οποίο βασίστηκε το Δικαστήριο και εξέδωσε το προσωρινό διάταγμα μονομερώς, και έχοντας πάντοτε υπόψη ότι το βάρος απόδειξης συνέχισης του διατάγματος είναι στους αιτητές-ενάγοντες, είμαι ικανοποιημένος ότι δικαιολογείται η συνέχιση του διατάγματος.
Ενόψει των πιο πάνω, το προσωρινό διάταγμα, όπως έχει εκδοθεί, καθίσταται απόλυτο.
Οι καθ' ων η αίτηση-εναγόμενοι καταδικάζονται και στα έξοδα της παρούσας αίτησης, όπως αυτά θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή, εκτός βέβαια αν οι συνήγοροι συμφωνήσουν αυτά μεταξύ τους.»
Οι εφεσείοντες θεωρούν εσφαλμένη την πρωτόδικη απόφαση με την οποία κατέστη οριστικό το προσωρινό διάταγμα και επιδιώκουν με την παρούσα έφεση τον παραμερισμό της. Ισχυρίζονται ότι το δικαστήριο εσφαλμένα ενήργησε μόνο επί της αιτήσεως των εφεσίβλητων χωρίς να λάβει υπόψη την ένσταση και τη μαρτυρία που τη συνόδευε. Οι εφεσείοντες λέγουν επίσης ότι το δικαστήριο δεν εξέτασε κατά πόσο επληρούντο οι προϋποθέσεις για την έκδοση ή τη συνέχιση του διατάγματος και ότι η εκκαλούμενη απόφαση στερείται αιτιολογίας.
Τυγχάνει εν προκειμένω εφαρμογής το άρθρο 9(3)* του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 6. Σύμφωνα με τις πρόνοιες της εν λόγω διάταξης, κάθε διάταγμα που εκδόθηκε χωρίς ειδοποίηση, παύει να έχει ισχύ μετά την καθορισθείσα περίοδο ισχύος του εκτός αν το δικαστήριο αφού ακούσει τους διαδίκους ή οποιοδήποτε από αυτούς διατάξει διαφορετικά.
Οι εφεσείοντες επέλεξαν διά της απουσίας τους να μην ακουστούν και ενόψει τούτου, το δικαστήριο επιλήφθηκε του θέματος στην απουσία τους. Η συγκεκριμένη διάταξη δεν παρέχει στο δικαστήριο άλλη επιλογή παρά να ακούσει τον παρόντα διάδικο που θέλει να ακουστεί και συνάμα να αγνοήσει τις θέσεις και ισχυρισμούς του απόντα διαδίκου που δεν θέλει να ακουστεί η δε απουσία του, υποδηλώνει πρόθεση εγκατάλειψης/μη προώθησης των θέσεων του που αφορούν στο επίδικο ζήτημα.
Προκύπτει από το πρακτικό ημερ. 13.1.2003 (ανωτέρω) ότι το πρωτόδικο δικαστήριο, ενεργώντας στη βάση του περιεχομένου της αίτησης των εφεσίβλητων ικανοποιήθηκε ότι ήταν δικαιολογημένη η συνέχιση του διατάγματος και συνεπώς δεν υπήρχε λόγος διαφοροποίησης του. Και ενόψει της απουσίας αντίλογου, κατέστησε το προσωρινό διάταγμα οριστικό.
Έχουμε την άποψη ότι το δικαστήριο ενήργησε στα πλαίσια της νομιμότητας και θεωρούμε καθόλα ορθή την εκκαλούμενη απόφαση.
Η έφεση αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα.
Η�έφεση απορρίπτεται με έξοδα.