|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2000) 1 ΑΑΔ 125
18 Φεβρουαρίου, 2000
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
VECTOR ONEGA A.G.,
Ενάγοντες,
v.
1. ΤοΥ ΠλοiοΥ M/V GIRVAS,
2. WHITE SEA & ONEGA SHIPPING COMPANY (ΑΡ. 3),
Εναγομένων.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 121/97)
Ναυτοδικείο ― Δικονομία Ναυτοδικείου ― Αίτηση για διαγραφή δικογράφου ― Εφαρμοστέες αρχές.
Με την παρούσα αίτηση οι εναγόμενοι 2-αιτητές ζητούν τη διαγραφή μερών της Απάντησης και Υπεράσπισης στην Ανταπαίτηση, όπως αυτά εκτίθενται σε πίνακα που επισυνάπτουν.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η αίτηση πρέπει να απορριφθεί. Το γεγονός ότι στα δικόγραφα τους οι ενάγοντες προβάλλουν αλληλοσυγκρουόμενους ισχυρισμούς δεν μπορεί να οδηγήσει σε διαγραφή, και οποιοδήποτε πρόβλημα προκύψει λόγω των συγκρουόμενων αυτών δικογράφων θα πρέπει να αντιμετωπισθεί όταν τούτο εγερθεί κατά τη διάρκεια της ακρόασης.
2. Αναφορικά με τα μέρη του πιο πάνω δικογράφου στα οποία δίδεται η θέση των εναγόντων αναφορικά με την ερμηνεία που πρέπει να δοθεί στα αναφερόμενα έγγραφα και πάλιν η αίτηση πρέπει να αποτύχει εφόσον τα μέρη αυτά δεν μπορούν να θεωρηθούν, με βάση τις αρχές που διέπουν την κατάρτιση δικογράφων, ως ενοχλητικά ώστε να διαγραφούν.
3. Παρόλες τις παρατηρήσεις του Δικαστηρίου στην ενδιάμεση απόφαση της 25.6.99, αναφορικά με την παρεμβολή εμποδίων στην εξέλιξη της υπόθεσης με σκοπό την καθυστέρηση εκ μέρους των εναγομένων 2-αιτητών, οι εναγόμενοι εξακολουθούν να υποβάλλουν παρόμοιας φύσης αιτήσεις, που έχουν και πάλι το ίδιο αποτέλεσμα.
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αίτηση.
Αίτηση των αιτητών-εναγόμενων 2 για διαγραφή μερών των δικογράφων της Απάντησης και Υπεράσπισης στην Ανταπαίτησή τους στην Αγωγή Αρ. 121/97.
Σ. Μουσιούτα, για τους Eναγομένους 2 - Aιτητές.
Σ. Πίττας για Α. Νεοκλέους, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
AΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Με την παρούσα τους αίτηση οι εναγόμενοι 2 - αιτητές ζητούν τη διαγραφή μερών της Απάντησης και Υπεράσπισης στην Ανταπαίτηση, όπως αυτά εκτίθενται σε πίνακα που επισυνάπτουν.
Ζητούν τη διαγραφή μερών των παραγράφων 3 και 4 του πιο πάνω δικογράφου, των μερών εκείνων όπου προβάλλεται ισχυρισμός ότι η συμφωνία ημερομηνίας 19.5.94 δεν υπεγράφη στις 19.5.94 αλλά τον Ιανουάριου του 1995, καθώς και τις παραγράφους (δ) και (ε) της παραγράφου 4, όπου δίδεται ερμηνεία της σημασίας και της εμβέλειας του εγγράφου ημερομηνίας 3.6.94 και του σκοπού που υπεγράφη η συμφωνία ημερομηνίας 19.5.94.
Όσον αφορά τα μέρη των παραγράφων 3 και 4 ισχυρίζονται ότι οι καθ' ων η αίτηση δεν μπορούν να προβάλουν τον ισχυρισμό αυτό γιατί είναι εντελώς αντίθετος με την προηγούμενη τους θέση, όπως προκύπτει σε άλλες έγγραφες προτάσεις, όπως το κλητήριο ένταλμα, καθώς και από αιτήσεις που υποβλήθηκαν και ενόρκους δηλώσεις.
Οι αρχές με βάση τις οποίες διατάσσεται διαγραφή δικογράφων έχουν αναλυθεί σε προηγούμενη ενδιάμεση απόφαση μου επί παρομοίου θέματος στην ίδια αγωγή που δόθηκε στις 25.6.99. Τις αρχές αυτές υιοθετώ και επαναλαμβάνω. Αναφέρομαι ειδικά στο σύγγραμμα Bullen & Leake, 12η Έκδοση, στις σελ. 146 - 148 και ιδιαίτερα το πιο κάτω απόσπασμα:
"Οn the other hand, the mere fact that an allegation is unnecessary is no ground for striking out nor is a pleading embarrasing because it contains allegations which are inconsistent . . .".
Kρίνω ότι η αίτηση των εναγομένων 2 αιτητών πρέπει να απορριφθεί. Το γεγονός ότι στα δικόγραφα τους προβάλλουν αλληλοσυγκρουόμενους ισχυρισμούς δεν μπορεί να οδηγήσει σε διαγραφή, και οποιοδήποτε πρόβλημα υπάρξει λόγω των συγκρουόμενων αυτών δικογράφων θα πρέπει να αντιμετωπισθεί όταν τούτο εγερθεί κατά τη διάρκεια της ακρόασης κατά την οποία και οι εναγόμενοι 2 - αιτητές θα μπορούν να εκθέσουν τη θέση τους επί του προκειμένου.
Αναφορικά με τις υποπαραγράφους (δ) και (ε) της παραγράφου 4 και πάλιν κρίνω ότι η αίτηση πρέπει να αποτύχει. Στις παραγράφους αυτές δίδεται η θέση των εναγόντων αναφορικά προς την ερμηνεία που πρέπει να δοθεί στα αναφερόμενα έγγραφα. Παρόλον ότι τούτο δεν είναι αναγκαίο εντούτοις η περίληψη των παραγράφων αυτών δεν μπορεί να θεωρηθεί με βάση τις αρχές που διέπουν την κατάρτιση δικογράφων ως ενοχλητικές ούτως ώστε να διαγραφούν. Αν κατά τη δίκη υπάρξει προσπάθεια προσκόμισης μαρτυρίας αντίθετης με τις αρχές που διέπουν την ερμηνεία εγγράφων, τούτο και πάλι θα αντιμετωπισθεί αν και όταν προκύψει η ανάγκη. Στη γραπτή τους αγόρευση οι συνήγοροι των αιτητών προβάλλουν περαιτέρω το επιχείρημα ότι ο διάδικος δεν έχει το δικαίωμα να ισχυρισθεί τι οδήγησε στον καταρτισμό ενός εγγράφου ή να αναφέρει άσχετα γεγονότα που αποτελούν το λόγο για τον καταρτισμό του. Του ιδίου θέματος επιλήφθηκα στην ενδιάμεση απόφαση μου ημερομηνίας 25.6.99, στην οποία αναφέρομαι πιο πάνω και απέρριψα το επιχείρημα.
Επισημαίνω και πάλιν ότι, παρόλες τις παρατηρήσεις μου στην ενδιάμεση απόφαση της 25.6.99, αναφορικά με την παρεμβολή εμποδίων στην εξέλιξη της υπόθεσης με σκοπό την καθυστέρηση εκ μέρους των εναγομένων 2 - αιτητών, εντούτοις και πάλιν οι εναγόμενοι εξακολουθούν να υποβάλουν παρόμοιας φύσης αιτήσεις, που έχουν και πάλιν το ίδιο αποτέλεσμα.
Η αίτηση απορρίπεται με έξοδα σε βάρος των αιτητών-εναγομένων 2.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.