ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(2000) 1 ΑΑΔ 1752

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΝΑΥΤΟΔΙΚΕΙΟΥ

ΑΡ. ΑΓΩΓΗΣ ΝΑΥΤΟΔΙΚΕΙΟΥ 130/99

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΚΡΑΜΒΗ, Δ.

ΜΕΤΑΞΥ:

Abu Dhabi National Company for Building Materials, από

τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα,

Ενάγοντος,

- και -

1. DAMIATA SHIPPING COMPANY LIMITED, από τη Λεμεσό,

2. M/V "MARWA M" φερομένου και ως "KATRINA I" ευρισκομένου στο λιμάνι Λεμεσού

3. Acquarius International SARL, από τη Γαλλία,

Εναγομέν ου.

- - - - - -

ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡ. 30.10.2000.

1 Νοεμβρίου, 2000

Για τους ενάγοντες-αιτητές: κ. Βορκάς.

Για το εναγόμενο πλοίο: κ. Α. Γιωρκάτζης.

- - - - - -

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

Με την παρούσα μονομερή αίτηση οι ενάγοντες-αιτητές ζητούν την έκδοση διατάγματος σύλληψης του εναγόμενου 2 πλοίου M/V MARWA M φερόμενου και ως KATRINA I που τώρα βρίσκεται στο λιμάνι Λεμεσού.

Η αίτηση καταχωρήθηκε στις 30.10.2000 και ορίστηκε για ακρόαση την επομένη 31.10.2000. Κατά την ακρόαση εμφανίστηκε ο δικηγόρος του εναγόμενου 2 πλοίου κ. Γιωρκάτζης ο οποίος, καθώς ανέφερε, έλαβε γνώση περί της διαδικασίας με τηλεομοιοτυπικό μήνυμα του πρωτοκολλητή του Δικαστηρίου. Ο κ. Γιωρκάτζης δήλωσε ότι ενίσταται στην έκδοση διατάγματος σύλληψης του πλοίου και ζήτησε να ακουστεί προκειμένου να εκθέσει τους λόγους της ένστασης.

Ο δικηγόρος των εναγόντων-αιτητών κ. Βορκάς δεν αντέτεινε ο,τιδήποτε στο αίτημα του κ. Γιωρκάτζη. Δήλωσε ωστόσο, ότι η αίτηση εμπεριέχει το στοιχείο του κατεπείγοντος επικαλούμενος προς τούτο επιστολή του πρωτοκολλητή του Δικαστηρίου προς τον Αξιωματικό Ναυτοδικείου με την οποία, ο πρωτοκολλητής πληροφορεί τον Αξιωματικό ότι οι ενάγοντες στην αγωγή ναυτοδικείου αρ. 80/99 παρέλειψαν να καταθέσουν ποσό £Κ30535,36 το οποίο αντιπροσωπεύει έξοδα αναφορικά με την κράτηση του εναγόμενου 2 πλοίου από της συλλήψεώς του μέχρι την ημερομηνία που προσδιορίζεται στην επιστολή και ότι λόγω της συγκεκριμένης παράλειψης, το πλοίο ήταν ελεύθερο με βάση τις πρόνοιες σχετικού όρου του διατάγματος σύλληψης του πλοίου που εκδόθηκε στα πλαίσια της πιο πάνω αγωγής αρ. 80/99. Είναι λοιπόν η θέση των αιτητών ότι το στοιχείο του κατεπείγοντος εντοπίζεται στο ότι το εναγόμενο 2 πλοίο, έπαυσε να βρίσκεται υπό σύλληψη δυνάμει του διατάγματος σύλληψης που εκδόθηκε στην αγωγή 80/99 και ανά πάσα στιγμή μπορεί να αποπλεύσει και να βρεθεί εκτός της δικαιοδοσίας του Κυπριακού Ναυτοδικείου.

Ο κ. Βορκάς διευκρίνισε πως δεν παρεχόταν προηγουμένως στους ενάγοντες η δυνατότητα να προβούν σ΄ ένα τέτοιο διάβημα επειδή το πλοίο τελούσε υπό σύλληψη όταν καταχωρήθηκε η αγωγή δυνάμει διατάγματος που εκδόθηκε στην αγωγή ναυτοδικείου αρ. 80/99 και ότι σύμφωνα με την υπάρχουσα νομολογία (Cyprus Development Bank v. Ship Sol Phryne (1987) 1 CLR 513) δεν ήταν δυνατή η έκδοση και άλλου διατάγματος σύλληψης του πλοίου ενόσω τούτο τελούσε ήδη υπό σύλληψη δυνάμει ισχύοντος διατάγματος εκτός αν υπήρχαν εξαιρετικές περιστάσεις.

Οι ενάγοντες-αιτητές, με την ιδιότητα που καθένας προσδιορίζεται στην αγωγή, απαιτούν από τους εναγόμενους διάφορες αποζημιώσεις, τόκους και έξοδα πέραν των USD2.500,000.

Οι ενάγοντες οι οποίοι εδρεύουν στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ισχυρίζονται ότι περί τον Μάϊο του 1998 αγόρασαν από την εταιρεία EKINCILER DIS DICARET AS ποσότητα 2096,51 μετρικών τόνων σιδήρου - 1072 δέσμες, συνολικής αξίας USD545,094.83.

Για τη μεταφορά του σιδήρου από την Τουρκία στο Abu Dhabi συνήψαν συμφωνία με τους εναγόμενους και οι τελευταίοι, ανέλαβαν τη μεταφορά του φορτίου διά θαλάσσης με το εναγόμενο 2 πλοίο. Για το σκοπό αυτό, οι εναγόμενοι 1 που είναι οι πλοιοκτήτες του πλοίου και οι εναγόμενοι 3 που εφέροντο ως οι ναυλωτές του πλοίου, μέσω των αντιπροσώπων τους, φόρτωσαν το φορτίο στο εναγόμενο 2 πλοίο στις 30.5.98 και εκδόθηκε σχετική φορτωτική. Προκύπτει από τη φορτωτική ότι οι παραλήπτες του σιδήρου είναι οι κατονομαζόμενοι στη φορτωτική τραπεζίτες των εναγόντων οι οποίοι εδρεύουν στα Αραβικά Εμιράτα. Κατόπιν οπισθογράφησης της φορτωτικής, οι ενάγοντες κατέστησαν νόμιμοι κάτοχοι και κατ΄ επέκταση οι μόνοι δικαιούχοι για την παραλαβή των εμπορευμάτων που αφορά η συγκεκριμένη φορτωτική.

Οι εναγόμενοι ουδέποτε παρέδωσαν, ως ώφειλαν, το φορτίο στους ενάγοντες και καθώς οι τελευταίοι ισχυρίζονται, συνεχίζουν να το κατακρατούν φορτωμένο στο εναγόμενο πλοίο το οποίο τελούσε υπό σύλληψη στο λιμάνι της Λεμεσού, δυνάμει διατάγματος που εκδόθηκε στην αγωγή ναυτοδικείου αρ. 80/99.

Το εναγόμενο 2 πλοίο, που ονομάζεται MARWA M, ενεγράφη στο κυπριακό νηολόγιο στις 28.1.92 και εξακολουθεί να ανήκει στην κυπριακή εταιρεία Damiatta Shipping Co Ltd δηλαδή στους εναγόμενους 1 που εδρεύουν στη Λεμεσό. Οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι οι εναγόμενοι 1, διατείνονται πως το φορτίο σιδήρου που βρίσκεται στο εναγόμενο 2 πλοίο είναι δικό τους αμφισβητώντας έτσι τα δικαιώματά τους επί του φορτίου τα οποία απορρέουν από τη φορτωτική (τεκμ. Β ενόρκου δηλώσεως).

Το εναγόμενο πλοίο, ενόψει της απελευθέρωσης του σύμφωνα με την προαναφερθείσα ειδοποίηση του πρωτοκολλητή του ναυτοδικείου Κύπρου προς τον Αξιωματικό Ναυτοδικείου, αναμένεται ότι θα αποπλεύσει από την Κύπρο και εάν δεν συλληφθεί θα είναι δύσκολο να απονεμηθεί μεταγενέστερα δικαιοσύνη.

Η θέση που διατύπωσε ο κ. Γιωρκάτζης εκ μέρους του εναγόμενου 2 πλοίου είναι ότι οι αιτητές απέτυχαν να συγκεκριμενοποιήσουν ότι το εναγόμενο 2 πλοίο, είναι το πλοίο από το οποίο πηγάζει η αιτία της αγωγής. Ανέφερε συναφώς ότι η φορτωτική η οποία επισυνάπτεται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση ως τεκμήριο Β φέρει δύο σφραγίδες οι οποίες υποδηλώνουν ότι το πλοίο MARWA M είναι σημαίας Παναμά και συνεπώς πρόκειται για πλοίο άλλο από εκείνο του οποίου ζητείται η σύλληψη. Λέχθηκε επίσης ότι οι αιτητές σκόπιμα απέκρυψαν την ύπαρξη ναυλοσυμφώνου γιατί, αν τούτο παρουσιαζόταν στο Δικαστήριο, θα φανέρωνε ότι το M/V MARWA M με σημαία Παναμά δεν είναι το πλοίο του οποίου ζητείται η σύλληψη εφόσον, το πλοίο MARWA M, φερόμενο και ως KATRINA I είναι εγγεγραμμένο στο κυπριακό νηολόγιο από το 1992 και από τότε ανήκει σε κύπριους ιδιοκτήτες.

Η σύλληψη πλοίου είναι εφικτή μόνο στις περιπτώσεις αγωγών κατά αντικειμένου. (Halsbury's Laws of England, 4th ed., vol. 1(1), para. 369-401, Atkin's Court Forms, 2nd ed., vol. 3, p. 34 και Supreme Court Practice, 1982, σελ. 1212 και 1218.) Στην παρούσα υπόθεση η αγωγή είναι μεικτή. προσωποπαγής και κατ΄ αντικειμένου, εφόσον στρέφεται εναντίον προσώπων και του πλοίου.

Με βάση τον περί Δικαστηρίων Νόμο 14/60 (άρθρα 19(α) και 29(2)(α)), το εφαρμοστέο δίκαιο είναι το αγγλικό δίκαιο που ίσχυε την 1.8.1960 αναφορικά με τη δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αγγλίας σχετικά με υποθέσεις ναυτοδικείου.

Το άρθρο 1(1) του Administration of Justice Act, 1956, προνοεί ότι «το Ανώτατο Δικαστήριο της Αγγλίας έχει δικαιοδοσία να ακούει και να αποφασίζει μεταξύ άλλων,

(g) any claim for loss of or, damage to goods carried in a ship.

(h) any claim arising out of any agreement relating to the carriage of goods in a ship or to the use or hire of ship.

Το άρθρο 3(4) του ιδίου νόμου προνοεί ότι:

«3.-(4) In the case of any such claim as is mentioned in paragraphs (d) to (r) of sub-section (1) of section one of this Act, being a claim arising in connection with a ship, where the person who would be liable on the claim in an action in personam was, when the cause of action arose, the owner or charterer of, or in possession or in control of, the ship, the Admiralty jurisdiction of the High Court and (where there is such jurisdiction) the Admiralty jurisdiction of the Liverpool Court of Passage may (whether the claim gives rise to a maritime lien on the ship or not) be invoked by an action in rem against -

(a) that ship, if at the time when the action is brought it is beneficially owned as respects all the shares therein by that person; or

(b) any other ship which, at the time when the action is brought is beneficially owned as aforesaid.»

 

 

Για τους σκοπούς της παρούσας διαδικασίας δεν είναι απαραίτητο να υπεισέλθω στην ουσία της υπόθεσης και να αποφασίσω κατά πόσο οι προβαλλόμενοι πραγματικοί και νομικοί ισχυρισμοί είναι ορθοί ή λανθασμένοι. Είναι αρκετό ότι οι ενάγοντες κατέδειξαν εκ πρώτης όψεως με την αγωγή και την ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση τους ότι επί του εναγόμενου 2 πλοίου φορτώθηκε συγκεκριμένη ποσότητα σιδήρου του οποίου οι ενάγοντες ήταν οι παραλήπτες και ότι ουδέποτε παρέλαβαν το εν λόγω φορτίο μέρος του οποίου εξακολουθεί να βρίσκεται επί του εναγομένου 2 πλοίου που τώρα είναι ελλιμενισμένο στο λιμάνι της Λεμεσού.

Οι λόγοι που έχουν προβληθεί προς υποστήριξη του ισχυρισμού ότι οι ενάγοντες απέτυχαν να συγκεκριμενοποιήσουν ότι το εναγόμενο 2 πλοίο είναι το πλοίο από το οποίο πηγάζει η αιτία της αγωγής, θεωρώ πως δεν είναι ικανοί, τουλάχιστο για τους σκοπούς της παρούσας διαδικασίας, στο στάδιο που αυτή βρίσκεται, για να εξουδετερώσουν τα γεγονότα που οι ενάγοντες επικαλούνται προς υποστήριξη της αίτησης και συγκεκριμένα, τον ισχυρισμό ότι το φορτίο σιδήρου του οποίου είναι παραλήπτες, φορτώθηκε επί του εναγόμενου 2 πλοίου που είναι εγγεγραμμένο στο κυπριακό νηολόγιο. Οι εν λόγω ισχυρισμοί συνάδουν εκ πρώτης όψεως, και με το περιεχόμενο των επισυνημμένων στην ένορκη δήλωση εγγράφων.

Λαμβάνοντας υπόψη κάθε σχετικό παράγοντα στον οποίο έχω αναφερθεί εκδίδω

1. διάταγμα για τη σύλληψη του πλοίου M/V "MARWA M" φερομένου και ως "KATRINA I" το οποίο βρίσκεται τώρα στο λιμάνι Λεμεσού.

2. Ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου να ελευθερώσει το πλοίο κατόπιν οδηγιών του Πρωτοκολλητή του Δικαστηρίου αυτού μόλις καταχωρηθεί εκ μέρους των εναγομένων ή οιουδήποτε εξ αυτών εγγύηση που να ικανοποιεί τον Πρωτοκολλητή για το ποσό των $600000 για την ικανοποίηση απόφασης που τυχόν ήθελε εκδοθεί προς όφελος των εναγόντων-αιτητών.

3. Οι ενάγοντες-αιτητές να συμμορφωθούν με τις πιο κάτω οδηγίες:

(α) Να καταθέσουν στο Δικαστήριο το ποσό των £500.- για τυχόν έξοδα του Αξιωματικού Ναυτοδικείου σε σχέση με την κράτηση του πλοίου κατά το χρόνο που αυτό θα τελεί υπό σύλληψη, ποσό το οποίο δυνατόν αργότερα να αυξηθεί.

(β) Να καταθέσουν στο Δικαστήριο οιονδήποτε επιπλέον ποσό που ήθελε ζητήσει ο Πρωτοκολλητής του Δικαστηρίου αυτού από τους ενάγοντες σχετικά με τη σύλληψη και αν αυτοί παραλείψουν να συμμορφωθούν εντός έξι ημερών από την ημέρα που θα τους ζητηθεί, τότε το διάταγμα σύλληψης θα ακυρούται.

(γ) Να καταθέσουν εγγύηση για το ποσό των £5000.- για τυχόν ζημιές που δυνατό να υποστεί το εναγόμενο πλοίο και/ή οι ιδιοκτήτες του.

4. Το ένταλμα σύλληψης δεν θα συνταχθεί και εκτελεστεί μέχρις ότου οι ενάγοντες συμμορφωθούν με την υποπαράγραφο (γ) της παραγράφου 3 πιο πάνω.

5. Ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου να πληροφορήσει το Δικαστήριο, το αργότερο μέχρι τις 9.00 π.μ. της 13.11.00 αναφορικά με τη σύλληψη του πλοίου και των πιθανών εξόδων που σχετίζονται με αυτή.

6. Η υπόθεση ορίζεται για την 13.11.00 στις 9.00 π.μ. σε περίπτωση που οι εναγόμενοι, ή οιοσδήποτε έχει συμφέρον στο πλοίο, αποφασίσουν να λάβουν μέτρα για την απελευθέρωση του πλοίου.

7. Το θέμα των εξόδων της διαδικασίας επιφυλάσσεται.

 

 

(Υ π.) Α. Κραμβής, Δ.

 

 

ΣΦ.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο