|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2000) 1 ΑΑΔ 1834
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Χρ. Αρτεμίδη, Δ.Αριθ.αίτησης 107/2000
Αναφορικά με τον Seyed Abdolamir Mousarian, από τη Λευκωσία
Για παροχή άδειας Αιτήσεως για έκδοση εντάλματος (certiorari)
- και -
Αναφορικά με την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου
Λευκωσίας, ημερ. 2.11.2000.
-------------
21 Νοεμβρίου, 2000
Για τον αιτητή: κ.Σ.Δράκος
-------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής αντιμετωπίζει σοβαρές κατηγορίες ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας για κατοχή και προμήθεια ελεγχόμενων φαρμάκων, όπιου και κάνναβης, κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου Ν.29/77, όπως τροποποιήθηκε με το Ν.20(1)/92.
Στις 25.10.2000 ο Δικαστής, ενώπιον του οποίου, τέθηκε η υπόθεση για εκδίκαση, δέχθηκε αίτημα του κατηγορουμένου για νομική αρωγή. Στις 27.10.2000 ο κατηγορούμενος ζήτησε από το Δικαστήριο να διορίσει ως δικηγόρο του, για να τον εκπροσωπήσει στη δίκη, τον κ.Σ.Δράκο, ο οποίος δήλωσε στο Δικαστήριο πως αποδεχόταν το διορισμό. Ο δικαστής όμως δεν αποδέχθηκε το αίτημα του κατηγορούμενου ως προς την επιλογή του κ.Δράκου. Προτού αποφασίσει το ζήτημα, πολύ ορθά, έδωσε την ευκαιρία στον κ.Δράκο να αναπτύξει τη θέση του. Στις 2.11.2000 ο Δικαστής με ενδιάμεση απόφαση του απέρριψε την εισήγηση του κ.Δράκου, ότι δηλαδή θα έπρεπε να διοριστεί ο ίδιος ως δικηγόρος του κατηγορουμένου εφόσον ήταν η επιλογή του. Αντί αυτoύ ο Δικαστής διόρισε άλλο δικηγόρο, ο οποίος είχε δεχθεί να υπερασπιστεί τον κατηγορούμενο στη δίκη με νομική αρωγή.
Ο δικαστής, εξηγεί τους λόγους της απόφασης του, οι οποίοι στηρίζονται σε δυο σκέλη. Αναφέρθηκε πρώτα σε πρακτική η οποία, σύμφωνα με τη δική του αντίληψη, ακολουθείται σ΄αυτές τις περιπτώσεις, και που είναι η ακόλουθη: Στο πρωτοκολλητείο του Δικαστηρίου
τηρείται κατάλογος δικηγόρων που δέχονται να υπερασπίζονται κατηγορουμένους σε ποινικές υποθέσεις με νομική αρωγή. Το Δικαστήριο, όταν εγκρίνει τέτοιο αίτημα, ορίζει το δικηγόρο που έχει σειρά στον κατάλογο. Ο δικαστής σημειώνει πως η πιο πάνω πρακτική άρχισε φέτος και, καθώς ο ίδιος νομίζει, ίσως μετά την απόφαση του εφετείου στην Ποινική ΄Εφεση αρ.6725, Γ. Ιωσηφίδης (Ππαϊλας) ν. Δημοκρατίας, ημερ. 28.3.2000. Παραθέτει στην απόφαση του το κρίσιμο απόσπασμα, όπου διαβάζουμε:«Σύμφωνα με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ο κατηγορούμενος, αν δεν χρησιμοποιήσει το σύστημα νομικής αρωγής που του παρέχεται, δεν μπορεί να παραπονείται για έλλειψη νομικής εκπροσώπησης (Biondo v. Italy, No.8821/79, 64 DR5 (1983) Com.Rep.) Περαιτέρω το άρθρο 6(3)(γ) της Συνθήκης δεν απαιτεί από το κράτος να επιτρέψει οιανδήποτε ανάμειξη του κατηγορουμένου στον διορισμό ή τη λειτουργία του δικηγόρου του που διορίστηκε με νομική αρωγή. Ο κατηγορούμενος δεν δικαιούται καν να διαλέξει το δικηγόρο που
θα τον εκπροσωπήσει με νομική αρωγή (Χ v. Netherlands No.846/60, 3 YB273 (1961), X v. UK., No.9728/82, 6 EHRR 345 (1983) , F v. Switzerland, No.12152/86, 61 DR 171 (1989)). Ούτε απαιτείται να ληφθεί η γνώμη του, όταν επιλεγεί δικηγόρος (Χ. v. FRG. No.6946/75, 6 DR114 (1976). Eξάλλου δεν δικαιούται να επιμένει σε συγκεκριμένη γραμμή υπεράσπισης την οποία ο δικηγόρος του θεωρεί αβάσιμη (Βο. 9127/80, 2 Digest 851 (1981). Cf Kamasinski v. Austria, A 168, (1989) Co Rep. para 160. Βλέπε επίσης X v. U.K., No.8386/78, 21 DR 126 (1980).Ο δικηγόρος του αιτητή εισηγήθηκε ενώπιον μου πως το εφετείο, εκδίδοντας την απόφαση πιο πάνω έφεση προέβη στα πιο πάνω σχόλια εν παρόδω - obiter. Η εισήγηση του εφεσείοντος, πως δεν έτυχε των υπηρεσιών δικηγόρου της επιλογής του με νομική αρωγή, δεν ήταν ένα από τα επίδικα ζητήματα στην έφεση.
Ο δικηγόρος υποστήριξε επίσης πως δε γίνεται μνεία της πρόσφατης νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπως εκφράζεται στην υπόθεση
Croissant v. Germany, jugment of 23.9.1992, στην οποία γίνεται ευρεία συζήτηση του άρθρου 6(3)(c) της Συνθήκης, με βασική σκέψη πως το Δικαστήριο πρέπει να λαμβάνει πάντοτε υπόψη τις επιθυμίες του κατηγορουμένου αναφορικά με την επιλογή δικηγόρου που θα χειριστεί την υπόθεση του.Δε θα σχολιάσω σε έκταση, στο στάδιο τούτο, τα πολύ σοβαρά ζητήματα που εγείρονται στην αίτηση. Θα αναφέρω μόνο πως η απόφαση του Δικαστηρίου, αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας, με την οποία διόρισε δικηγόρο στον κατηγορούμενο, άλλο από αυτόν που ήταν η επιλογή του, στηρίζεται μόνο στο γεγονός πως ο διορισθείς από το Δικαστήριο δικηγόρος ήταν ο επόμενος στη σειρά του καταλόγου των δικηγόρων, που δέχονται να αναλάβουν υποθέσεις με νομική αρωγή, και τίποτε άλλο. Προσθέτω πως και η αναφορά του Δικαστηρίου στην εφετειακή απόφαση, έγινε χωρίς να αξιολογηθούν τα γεγονότα σε εκείνη την υπόθεση.
Κρίνω πως εγείρεται σοβαρό ζήτημα προς συζήτηση και γι΄αυτό παρέχεται άδεια στον αιτητή να προχωρήσει με την κατάθεση αίτησης για την έκδοση εντάλματος certiorari με σκοπό την ακύρωση της σχετικής απόφασης του δικαστή, που εκδόθηκε στις 2.11.2000.
Η αίτηση να καταχωριστεί σε 3 ημέρες και να επιδοθεί στο Γενικό Εισαγγελέα, ο οποίος να καταχωρίσει ένσταση, αν επιθυμεί, μέσα σε 3 ημέρες από την επίδοση. Η αίτηση ορίζεται για ακρόαση την 1.12.2000 η ώρα 10.00π.μ.
Η δίκη του κατηγορούμενου-αιτητή ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου αναστέλλεται μέχρι έκδοσης της απόφασης στην αίτηση η οποία θα καταχωριστεί, ή άλλης διαταγής του παρόντος Δικαστηρίου.
΄Εστω και τώρα, στα πρώτα στάδια της διαδικασίας, θέλω να πω καθαρά πως τίποτε στην υπόθεση δεν αγγίζει αρνητικά το δικηγόρο που διορίστηκε από το Δικαστήριο, ο οποίος ορθά ανταποκρίθηκε για να κάμει το καθήκον του, προσφέροντας τις υπηρεσίες του στον κατηγορούμενο και το Δικαστήριο.
Χρ. Αρτεμίδης, Δ.
/ΜΑΑ