CyLaw | Αναφορικά μ'εμάς | Επικοινωνία

(2000) 1 ΑΑΔ 1488

Φιλικής Ασφαλιστικής Εταιρείας Λτδ

ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσίβλητος ήταν ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου ΚΚ11. Δυνάμει ασφαλιστηρίου ημερομηνίας 16.3.1993 η εφεσείουσα συμφώνησε με τον εφεσίβλητο να του παρέχει περιεκτική ασφάλιση για το αυτοκίνητό του, μέχρι του ποσού των £10.000, για την περίοδο από 5.2.1993 μέχρι 4.2.1994. Σύμφωνα με την ασφάλιση, ο μόνος που είχε δικαίωμα να οδηγεί το αυτοκίνητο («εξουσιοδοτημένος οδηγός») ήταν ο εφεσίβλητος και, μάλιστα, υπό τον περιορισμό να το οδηγεί μόνο για δικούς του σκοπούς, για αναψυχή και για την εργασία του.

Περί την 19.1.1994 ο εφεσίβλητος πήρε το αυτοκίνητό του στο μηχανικό Γιάννο Κόκκινο με εντολή να του το επιδιορθώσει. Το γκαράζ του Γιάννου Κόκκινου ήταν στην αυλή του σπιτιού του. Λίγες μέρες αργότερα ο εφεσίβλητος αναχώρησε για το εξωτερικό. Ενώ ο εφεσίβλητος βρισκόταν στο εξωτερικό, ο Γιάννος Κόκκινος, αφού επιδιόρθωσε το αυτοκίνητο, το πήρε στο σπίτι της μητέρας του, όπου υπήρχε στεγασμένος χώρος, μέχρι να επιστρέψει ο εφεσίβλητος. Τα κλειδιά του αυτοκινήτου τα άφησε κάτω από ένα χαλί και πληροφόρησε σχετικά τον αδελφό του Γεώργιο Κόκκινο. Την 29.1.1994 ο Γεώργιος Κόκκινος οδήγησε το αυτοκίνητο του εφεσίβλητου και ενεπλάκη σε δυστύχημα με αποτέλεσμα το αυτοκίνητο να υποστεί εκτεταμένες ζημιές. Όταν ο εφεσίβλητος επέστρεψε από το εξωτερικό, και πληροφορήθηκε για το δυστύχημα, ειδοποίησε αμέσως την εφεσείουσα και της ζήτησε να καλύψει τις ζημιές του αυτοκινήτου. Όμως η εφεσείουσα αρνήθηκε να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό.

Ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου η εφεσείουσα ισχυρίστηκε ότι η ζημιά προκλήθηκε κάτω από συνθήκες που δεν καλύπτονταν από την ασφάλιση. Ήταν η θέση της ότι, εφόσον ο εφεσίβλητος άφησε το αυτοκίνητό του σε τρίτο πρόσωπο, με αποτέλεσμα να προκληθεί ζημιά, αυτή απαλλασσόταν από την υποχρέωση να τον καλύψει. Προς υποστήριξη του ισχυρισμού της η εφεσείουσα επικαλέσθηκε τις Γενικές Εξαιρέσεις που αναγράφονται στο ασφαλιστήριο και οι οποίες έχουν ως εξής:

Η έφεση επικεντρώθηκε στην εισήγηση ότι η ερμηνεία που δόθηκε στο ασφαλιστήριο από το πρωτόδικο δικαστήριο είναι εσφαλμένη. Σύμφωνα με το δικηγόρο της εφεσείουσας, εφόσον, δυνάμει του ασφαλιστηρίου, «εξουσιοδοτημένος οδηγός» ήταν μόνο ο εφεσίβλητος, αφ΄ ης στιγμής το αυτοκίνητό του ενεπλάκη σε δυστύχημα, με αποτέλεσμα να υποστεί ζημιές, ενώ οδηγείτο από τρίτο πρόσωπο, οι ζημιές αυτές δεν καλύπτονταν από την ασφάλιση, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι το αυτοκίνητο οδηγείτο ή ήταν στην κατοχή του τρίτου προσώπου χωρίς την εντολή ή την άδεια ή τη γνώση του εφεσίβλητου. Το κατά πόσο το αυτοκίνητο του εφεσίβλητου οδηγείτο ή ήταν στην κατοχή τρίτου προσώπου με εντολή, άδεια ή γνώση του εφεσίβλητου, σύμφωνα πάντοτε με το δικηγόρο της εφεσείουσας, ήταν γεγονός που αφορούσε τον εφεσίβλητο και το τρίτο πρόσωπο, και όχι την εφεσείουσα.

Βάσει των Γενικών Εξαιρέσεων 1(β)(ΙΙ) και (ΙΙΙ) η εφεσείουσα απαλλάττετο της ευθύνης στις ακόλουθες περιπτώσεις:

Στην εξεταζόμενη περίπτωση το αυτοκίνητο του εφεσίβλητου, σύμφωνα με τα αναντίλεκτα γεγονότα της υπόθεσης, δεν οδηγήθηκε ούτε βρέθηκε στην κατοχή του «μη εξουσιοδοτημένου οδηγού» Γεώργιου Κόκκινου με εντολή ή άδεια ή γνώση του εφεσίβλητου. Επομένως, η εφεσείουσα δεν μπορούσε να διεκδικήσει απαλλαγή από την ευθύνη της κατ΄ επίκληση των πιο πάνω Γενικών Εξαιρέσεων. Το γεγονός και μόνο ότι ο εφεσίβλητος «άφησε» το αυτοκίνητό του σε τρίτο πρόσωπο, ήτοι το Γιάννο Κόκκινο, δεν αρκούσε για να ενεργοποιήσει οποιαδήποτε από τις πιο πάνω, υπό 1(β)(ΙΙ) και (ΙΙΙ), Γενικές Εξαιρέσεις. Στην πραγματικότητα, και ως είχαν τα γεγονότα, η εφεσείουσα υπείχε υποχρέωση να καλύψει τον εφεσίβλητο στη βάση του Κανόνα που περιέχεται στο Μέρος ΙΙΙ του ασφαλιστηρίου ο οποίος έχει ως ακολούθως: