|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2000) 1 ΑΑΔ 879
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 10320
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΠΙΚΗ, Π., ΗΛΙΑΔΗ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, ΔΔ.
Μεταξύ:
Κλείτου Χριστοδούλου, εκ Γεροσκήπου
Εφεσείοντα
και
Γ. Ματσούκης Γενικαί Επιχειρήσεις Λτδ, εκ Πάφου
Εφεσίβλητων
------------------------------
9 Ιουνίου 2000
Για τον Εφεσείοντα-Αιτητή: κα. Γ. Γεωργίου για κ. Χ. Λαπέρτα.
Για τους Εφεσίβλητους-Καθ΄ων η Αίτηση: κα. Ν. Κυπριανού.
------------------
Πικής, Π.
: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσειο Δικαστής Δ. Χατζηχαμπής.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Χατζηχαμπής, Δ.
: Η έφεση προσβάλλει απόφαση με την οποία έγινε δεκτή η απαίτηση της Εφεσίβλητης-Ενάγουσας και της επεδικάσθη το αξιούμενο στην αγωγή της εναντίον του Εφεσείοντα-Εναγόμενου ποσό των £315 ως οφειλόμενο για την ενοικίαση ηλεκτρογεννήτριας. Η υπεράσπιση του Εφεσείοντα ήταν ότι ουδέποτε ενοικίασε την εν λόγω ηλεκτρογεννήτρια από την Εφεσίβλητη και έτσι δεν όφειλε το αξιούμενο ποσό. Ενώπιον του δικαστηρίου υπήρχε αφ΄ενός μεν η μαρτυρία του διευθυντή της Εφεσίβλητης αφ΄ετέρου δε η μαρτυρία του Εφεσείοντα, σε σχέση με τις δύο εκδοχές, η δε ευπαίδευτη δικαστής προτίμησε τη μαρτυρία και την εκδοχή της Εφεσίβλητης έναντι εκείνης του Εφεσείοντα.Οι λόγοι έφεσης στρέφονται ουσιαστικά εναντίον της εκτίμησης αυτής της μαρτυρίας, εισηγούμενοι ότι κακώς εκρίθη η αξιοπιστία της εκατέρωθεν μαρτυρίας και σε αναφορά με το ίδιο το περιεχόμενο της όπως και την απόδοση των μαρτύρων και σε αναφορά με άλλα στοιχεία όπως η καθυστέρηση στην έγερση της αγωγής, η απουσία γραπτής συμφωνίας ενοικίασης, η
μη υπογραφή δελτίου παραλαβής και η ύπαρξη τρίτου προσώπου το οποίο κατ΄ισχυρισμό του Εφεσείοντα ήταν ο πραγματικός ενοικιαστής της γεννήτριας, σε συσχετισμό και με τα δικόγραφα.Ούτε έρεισμα στους λόγους έφεσης ούτε σφάλμα στην προσέγγιση του δικαστηρίου μπορεί να διαπιστωθεί. Το επίδικο θέμα ήταν καθαρά θέμα αξιοπιστίας της μαρτυρίας επί δύο αντικρουόμενων εκδοχών, αναγόμενο θεμελιακά στην αρμοδιότητα του πρωτόδικου δικαστηρίου. Η ευπαίδευτη δικαστής εξέθεσε με λεπτομέρεια τη μαρτυρία των δύο μαρτύρων, τους οποίους και μόνη είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει και να εκτιμήσει στο εδώλιο, και έδωσε αναλυτικά τους λόγους για τους οποίους θεώρησε αξιόπιστη και προτιμητέα τη μαρτυρία της Εφεσίβλητης και όχι εκείνη του Εφεσείοντα. Ούτε, έτσι πράττοντας, περιορίσθηκε στην επισήμανση των στοιχείων εκείνων από την ίδια την απόδοση των μαρτύρων στο εδώλιο που αιτιολογούσαν την άποψη της, αλλά επεκτάθηκε σε όλα τα στοιχεία που συναποτελούσαν το φάσμα των παραμέτρων στα πλαίσια των οποίων αξιολόγησε και έκρινε τη μαρτυρία, περιλαμβανομένων της ευρύτερης σχέσης των μερών, των συνθηκών της επαφής τους που οδήγησε στην παράδοση της ηλεκτρογεννήτριας, της λογικής των πραγμάτων, των όλων ενεργειών των μερών, και της δικογραφίας, που προσδιόριζαν και τη σημασία, ή μάλλον την έλλειψη σημασίας, στα επί μέρους στοιχεία τα οποία αναφέρονται στους λόγους έφεσης.
Η απόφαση εμπεριέχει πλήρη αιτιολογία της προσέγγισης της ευπαίδευτης δικαστή στη μαρτυρία και δεν πάσχει καθ΄οιονδήποτε τρόπο ώστε να δικαιολογείτο παρέμβαση μας με την προσέγγιση αυτή και τα ευρήματα της ως αυθαίρετα, λανθασμένα, αδικαιολόγητα ή μη εύλογα επιτρεπτά στο σύνολο της μαρτυρίας.
Η έφεση αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του Εφεσείοντα.
Π.
Δ.
Δ.
/ΚΧ"Π