ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(2000) 1 ΑΑΔ 842
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΝΑΥΤΟΔΙΚΕΙΟΥΑγωγή Αρ. 23/99
Ενώπιον
: ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ, Δ.Μεταξύ
:East Med Continent Line S.A., από Παναμά
Ενάγουσας< /P>
- και -
Λεωφ. Μακαρίου Γ 232,
Apollo Court,6
ος όροφος, Διαμ. 620, ΛεμεσόςΛεωφ. Μακαρίου Γ 232, Απόλλων Κωρτ,
1
ος όροφος, Γραφείο 102, ΛεμεσόςΕναγομένων
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 29.5.2000Για την ενάγουσα: κ. Α. Χαβιαράς.
Για την εναγόμενη 1: κ. Α. Γιωρκάτζης.
Για την
εναγόμενη 2: Καμιά εμφάνιση.- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η παρούσα αγωγή ενέχει το χαρακτήρα αγωγής κατά προσώπου (
in personam).Σύμφωνα με το κλητήριο ένταλμα η ενάγουσα αξιώνει από τις εναγόμενες:
«(α)Δολ. ΗΠ 40.000 ή το ισάξιο σε κυπριακό νόμισμα υπόλοιπο συμπεφωνημένης αποζημίωσης για παράβαση σύμβασης ναύλωσης και/ή μίσθωσης του πλοίου
DAISY I(
β) Νόμιμο τόκο από 31.10.98 μέχρι της εξόφλησης(γ) Έξοδα πλέον Φ.Π.Α.»
Η Αναφορά, που καταχωρήθηκε στις 4.11.1999, έχει ως εξής:
«1. Οι εναγόμενες είναι εταιρείες περιορισμένης ευθύνης οι οποίες είναι εγγεγραμμένες στην Κύπρο και υφίστανται σύμφωνα με τον περί Εταιρειών Νόμο, Κεφ. 113
(α) Αμέσως Δολ. ΗΠ. 30.000 με έμβασμα μέσω τραπέζης
(β)
Δολ. ΗΠ. 30.000 από τον ναύλο από το τότε εν εξελίξει ταξίδι του πλοίου που θα εισπραττόταν από την Soya Hellas SA που εκχωρήθηκε στην Ενάγουσα, και σε περίπτωση που μέσα σε 7 μέρες από τις 30.10.98 για οποιοδήποτε λόγο η Soya Hellas SA δεν πλήρωνε τότε το ποσό αυτό θα ήτο αμέσως πληρωτέο από τους εναγομένους.(γ) Το υπόλοιπο των Δολ. ΗΠ 10.000 θα πληρωνόταν αμέσως μετά την επομένη απασχόληση του πλοίου.
ΚΑΙ Η ΕΝΑΓΟΥΣΑ ΑΞΙΩΝΕΙ:
(α) Δολ. ΗΠ 40.000 ή το ισάξιο σε κυπριακό νόμισμα υπόλοιπο συμπεφωνημένης αποζημίωσης για παράβαση σύμβασης ναύλωσης και/ή μίσθωσης του πλοίου
DAISY I(
β) Νόμιμο τόκο από 31.10.98 μέχρι της εξόφλησης(γ) Έξοδα πλέον Φ.Π.Α.»
Κατά την πορεία της ενώπιόν μου διαδικασίας, συγκεκριμένα στις 10.3.2000, ήγειρα αυτεπάγγελτα προς τους δικηγόρους των διαδίκων το ερώτημα
, και τους ζήτησα να αγορεύσουν, κατά πόσο το Ανώτατο Δικαστήριο, ως Ναυτοδικείο, έχει δικαιοδοσία να επιληφθεί της αγωγής ή κατά πόσο αυτή θάπρεπε να καταχωρηθεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο. Τους υπέδειξα ότι βοηθητικές πάνω στο ζήτημα ήταν, σε κάποιο βαθμό, η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Αγωγή Ναυτοδικείου 85/97, Caspi Shipping Limited κ.α. ν. του Πλοίου «Saphire Seas», 20.5.1998, και, επίσης, η πρόσφατη Αγγλική υπόθεση The Bumbesti, The Times 12.7.1999, (1999) Lloyd´s Law Rep., Vol. 2, σελ. 481.Ο δικηγόρος της ενάγουσας υποστήριξε ότι το αγώγιμο δικαίωμα για την εξόφληση του απαιτούμενου ποσού των $40.000 ΗΠΑ (που αποτελεί το υπόλοιπο των $70.000 ΗΠΑ, που η εναγόμενη 1 συμφώνησε να καταβάλει στην ενάγουσα με τον εξώδικο συμβιβασμό της αγωγής in rem που είχε εγερθεί στο Ναυτοδικείο της Αγγλίας, και με την οποία αξιώνονταν αποζημιώσεις για παράβαση ναυλοσυμφώνου του πλοίου DAISY I) πηγάζει και είναι αναπόσπαστο από το ναυλοσύμφωνο. Επομένως, κατά την εισήγησή του, η αγωγή έχει ως βάση «συμφωνία αναγόμενη στη.χρήση ή ενοικίαση πλοίου», δηλαδή το ναυλοσύμφωνο, και, άρα, εμπίπτει στη διάταξη του άρθρου 1(I)(h) του Administration of Justice Act 1956, που προσδιορίζει τη δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ως Ναυτοδικείου, όπως προβλέπεται στο άρθρο 19(α) του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960 (Ν.14/60). Ο δικηγόρος της ενάγουσας με παρέπεμψε, με ιδιαίτερη έμφαση, στην υπόθεση Antonis P. Lemos (1985) 1 A.C. 711, στη σελ. 731, όπου η Βουλή των Λόρδων εξέτασε την έννοια της φράσης «arising under» στο άρθρο 20(2)(h) του Supreme Court Act 1981, που αντιστοιχεί με το πιο πάνω άρθρο 1(I)(h) του Administration of Justice Act 1956, και αποφάσισε ότι αυτή έχει την ευρύτερη έννοια της φράσης «connected with». Στηρίχθηκε, επίσης, στην Caspi Shipping Limited κ.α. ν. του Πλοίου «Saphire Seas».
Αντίθετη ήταν η θέση του δικηγόρου της εναγόμενης 1 (για την εναγόμενη 2 δεν εμφανίστηκε δικηγόρος σε κανένα στάδιο). Υποστήριξε ότι η βάση της αγωγής είναι ο εξώδικος συμβιβασμός, η δε απαίτηση είναι για είσπραξη χρέους που, σαν τέτοιο, μόνο με αγωγή ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου μπορεί να διεκδικηθεί.
Σύμφωνα με το άρθρο 1(
I)(h) του Administration of Justice Act 1956, στη δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ως Ναυτοδικείου, εμπίπτει «κάθε απαίτηση που προκύπτει από οποιαδήποτε συμφωνία αναγόμενη στη μεταφορά εμπορευμάτων με πλοίο ή στη χρήση ή ενοικίαση πλοίου» (any claim arising out of any agreement relating to the carriage of goods in a ship or to the use or hire of a ship).Έχω μελετήσει με προσοχή τη διατύπωση του πιο πάνω άρθρου σε συνάρτηση με τη σχετική νομολογία, Κυπριακή και Αγγλική. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι, έστω και αν η φράση «που προκύπτει από» (arising under) ερμηνευθεί ευρέως, ότι δηλαδή σημαίνει «που συνδέεται με» (connected with), όπως αποφασίστηκε στην Antonis P. Lemos, η ενώπιόν μου αγωγή δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι συνδέεται με παράβαση «συμφωνίας αναγόμενης στη.χρήση ή ενοικίαση πλοίου», δηλαδή με παράβαση ναυλοσυμφώνου. Και ότι η απαίτηση που προβάλλεται είναι απαίτηση για «συμφωνημένη» αποζημίωση. Η ενώπιόν μου αγωγή δεν ενέχει εύλογα άμεση σύνδεση (reasonably direct connection with) με «συμφωνία αναγόμενη στη.χρήση ή ενοικίαση πλοίου», δηλαδή με ναυλοσύμφωνο. (Βλέπε σχετικά The Sandrina (1985) Lloyd´s Law Rep., Vol. 1, 181, στη σελίδα 188, Col. 1, όπως υιοθετήθηκε και επεξηγήθηκε στην The Bumbesti, στη σελίδα 487, Col. 2, έως σελίδα 488, Col. 1.) Η ενώπιόν μου αγωγή δεν είναι παρά αγωγή για είσπραξη χρέους (action for debt). Χρέους που αναλήφθηκε με τον εξώδικο συμβιβασμό που επιτεύχθηκε στην Αγγλία για καλό αντάλλαγμα (good consideration), ήτοι αντάλλαγμα που συνίστατο στην απόσυρση της αγωγής, που είχε εγερθεί στο Ναυτοδικείο της Αγγλίας κατά του πλοίου DAISY I, και στην απελευθέρωση του πλοίου, που είχε συλληφθεί στα πλαίσια της. Η υπόθεση Caspi Shipping Limited v. του Πλοίου «Saphire Seas» διαφοροποιείται από την παρούσα διότι εκεί η διαιτητική απόφαση που αποτέλεσε τη βάση της αγωγής ήταν αναπόσπαστη από το ναυλοσύμφωνο αφού, για την είσπραξη του ποσού που επιδικάστηκε με τη διαιτητική απόφαση, ήταν απαραίτητη η αναφορά στο ναυλοσύμφωνο απ΄ όπου πήγαζε η δικαιοδοσία του διαιτητή, στον όρο, δηλαδή, του ναυλοσυμφώνου, που πρόβλεπε την παραπομπή σε διαιτησία. Στην παρούσα περίπτωση δεν υπάρχει οτιδήποτε στο ναυλοσύμφωνο που να συνιστά συνδετικό κρίκο μεταξύ της συμφωνίας που περιέχεται στο ναυλοσύμφωνο και της συμφωνίας που περιέχεται στον εξώδικο συμβιβασμό. Και τούτο ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η απόφαση στην υπόθεση The St. Anna (1983) 1 All E.R. 691, στο σκεπτικό της οποίας στηρίχθηκε η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Caspi Shipping Limited κ.α. ν. του Πλοίου «Saphire Seas», κρίθηκε, πρόσφατα, ως μη ορθή (wrongly decided) για τους λόγους που εξηγεί σε έκταση ο Δικαστής Aikens στην The Bumbesti, στις σελίδες 486 έως 488 (παράγραφοι 13 έως 24 της απόφασης). (Βλέπε σχετικά και Admiralty Jurisdiction & Practice, 2nd Edition (2000), by Nigel Meeson, στις σελίδες 45-47 και στην υποσημείωση αρ. 187).
Η αγωγή απορρίπτεται για έλλειψη δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου να της επιληφθεί ως Ναυτοδικείο.
Το προσωρινό διάταγμα της 18.2.1999 ακυρώνεται.
Δεδομένου ότι ήγειρα το ερώτημα της δικαιοδοσίας αυτεπάγγελτα, θεωρώ δίκαιο να μην εκδώσω διαταγή για τα έξοδα.
FONT>Ρ. Γαβριηλίδης
9;Δ.
/ΧΤΘ