|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1999) 1 ΑΑΔ 2129
22 Δεκεμβρίου, 1999
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]
ATLAS COPCO (CYPRUS) LTD,
Εφεσείοντες,
v.
MACONDA LTD,
Εφεσιβλήτων.
(Πολιτική Έφεση Aρ. 9584)
Αποζημιώσεις — Για παράβαση συμφωνίας πώλησης εμπορευμάτων τα οποία ήταν ακατάλληλα για τον σκοπό για τον οποίο αγοράσθηκαν — Αγοραστές εκτέλεσαν την υποχρέωσή τους για μείωση της ζημιάς τους, με την μεταπώληση του ελαττωματικού εμπορεύματος σε τρίτους — Το μέτρο αποζημίωσης, στην οποία εδικαιούντο οι αγοραστές και η οποία τους επιδικάσθηκε, ήταν η διαφορά μεταξύ της τιμής αγοράς και της τιμής πώλησης του εν λόγω εμπορεύματος στους τρίτους — Επικύρωση της πρωτόδικης απόφασης κατ' έφεση.
Οι εφεσίβλητοι, οι οποίοι είχαν αγοράσει από τους εφεσείοντες ένα γεωτρύπανο αξίας £55.000, τερμάτισαν την συμφωνία όταν αυτό παρουσίασε προβλήματα δυσλειτουργίας και απόδοσης και για να μειώσουν τη ζημιά τους προχώρησαν στην πώληση του σε τρίτους στην τιμή των £27.500. Στη συνέχεια κίνησαν αγωγή εναντίον των εφεσειόντων αξιώνοντας αποζημιώσεις για παράβαση συμφωνίας ή/και παράλληλης (collateral) συμφωνίας και το δικαστήριο, ύστερα από ακρόαση της υπόθεσης, διαπίστωσε παράβαση συμφωνίας από πλευράς εφεσειόντων και επεδίκασε αποζημιώσεις ύψους £27.500, που αντιπροσώπευε τη διαφορά μεταξύ της τιμής αγοράς και της τιμής πώλησης του εν λόγω μηχανήματος από τους εφεσίβλητους.
Οι εφεσείοντες εφεσίβαλαν την πρωτόδικη απόφαση και υποστήριξαν ότι:
1. Το Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη ή/και δεν εκτίμησε σωστά στοιχεία μαρτυρίας σχετικά με το ζήτημα του καθορισμού του ύψους των αποζημιώσεων.
2. Η διαπίστωση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι οι εφεσίβλητοι έλαβαν όλα τα μέτρα για μείωση της ζημιάς τους, είναι εσφαλμένη. Οι εφεσείοντες υποστήριξαν σχετικά ότι οι εφεσίβλητοι παρέλειψαν να ζητήσουν τη βοήθειά τους, ως ειδικών, για την πώληση του γεωτρύπανου και χωρίς πολλή σκέψη το πώλησαν σε τρίτους.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η διαπίστωση ότι η δυσλειτουργία του γεωτρύπανου οφειλόταν σε ελάττωμα που δεν εντοπίσθηκε με βεβαιότητα, κατάσταση η οποία επηρέασε δυσμενώς τη λειτουργία του συνόλου του συστήματος των μηχανημάτων, είναι ορθή και συνάδει με τη μαρτυρία που το δικαστήριο έκρινε ως αξιόπιστη.
2. Οι εφεσείοντες ουδέποτε αποδέχθηκαν ευθύνη για ελαττώματα που προκάλεσαν δυσλειτουργία στο γεωτρύπανο ή για τη ζημιά που η δυσλειτουργία και οι συνέπειες της προκάλεσαν στους εφεσίβλητους. Ως εκ τούτου θα ήταν εκτός λογικής η όποια κοινή προσπάθεια για μείωση ζημιάς που οι εφεσείοντες ουδέποτε αποδέχθηκαν.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τους εναγομένους κατά της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Kαλλής, Π.E.Δ., Πασχαλίδης, E.Δ.) που δόθηκε στις 24 Oκτωβρίου, 1995 (Aγωγή Aρ. 6555/91) με την οποία διαπιστώθηκε παράβαση συμφωνίας από πλευράς εναγομένων-εφεσειόντων και επιδικάστηκαν αποζημιώσεις ύψους Λ.K.27.500 υπέρ των εναγόντων-εφεσιβλήτων.
Χρ. Χ"Αναστασίου, για τους Eφεσείοντες.
Δ. Παπαδόπουλος, για τους Eφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Α. Κραμβής.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Οι εφεσείοντες είναι έμποροι βαρέων μηχανημάτων και εξαρτημάτων, οι δε εφεσίβλητοι ασχολούνται με την εκμετάλλευση λατομείων και μεταλλείων.
Οι εφεσίβλητοι αγόρασαν από τους εφεσείοντες ένα γεωτρύπανο ATLAS COPCO τύπου ROC712 H-01 και άλλα μηχανήματα, μεταξύ των οποίων και ένα φορητό συμπιεστή (portable compressor). H τιμή πώλησης συμφωνήθηκε στις ΛΚ55.000 και η πληρωμή θα γινόταν μέσω χρηματοδοτικού οργανισμού.
Όταν οι εφεσίβλητοι άρχισαν να χρησιμοποιούν το γεωτρύπανο, διαπίστωσαν πρόβλημα στη λειτουργία του. Στην αρχή, θεωρήθηκε πως αυτό οφειλόταν σε ελάττωμα του συλλέκτη σκόνης που ήταν προορισμένος να λειτουργεί μαζί με το γεωτρύπανο. Οι εφεσείοντες, προφορικά αλλά και με επιστολή τους προς τους εφεσίβλητους, ανέλαβαν, παράλληλα με τη συμφωνία ενοικιαγοράς η οποία θα γινόταν στο μεταξύ, να επιδιορθώσουν ή και αντικαταστήσουν το συλλέκτη σκόνης μέσα σε τακτή προθεσμία και υπό όρους που είχαν συμφωνηθεί.
Δυνάμει συμβολαίου ενοικιαγοράς, οι εφεσίβλητοι πλήρωσαν προκαταβολή ΛΚ9.000 στο χρηματοδοτικό οργανισμό που ανέλαβε τη χρηματοδότηση των μηχανημάτων, η δε πληρωμή του υπολοίπου και των δικαιωμάτων ενοικιαγοράς που προστέθηκαν στο τίμημα, συμφωνήθηκε ότι θα γινόταν από τους εφεσίβλητους με μηνιαίες δόσεις.
Οι εφεσίβλητοι συνέχισαν να χρησιμοποιούν το γεωτρύπανο χωρίς οι εφεσείοντες να μπορούν να επιλύσουν τα προβλήματα που παρουσίαζε στη λειτουργία του. Οι προσπάθειες για επίλυση των προβλημάτων συνεχίστηκαν όμως ουδέποτε προέκυψε αποτέλεσμα που να ικανοποιεί τους εφεσίβλητους. Το παράπονο των εφεσίβλητων ήταν πως το γεωτρύπανο δεν μπόρεσε ποτέ να φθάσει τα αναμενόμενα όρια λειτουργίας και απόδοσης, στα πλαίσια των δυνατοτήτων του, όπως τις είχαν περιγράψει και εγγυηθεί οι εφεσείοντες κατά τη σύναψη της συμφωνίας. Αυτή η κατάσταση οδήγησε στον τερματισμό της συμφωνίας από τους εφεσίβλητους. Οι τελευταίοι, για να μειώσουν τη ζημιά, προχώρησαν στην πώληση του γεωτρύπανου και των συναφών εξαρτημάτων σε τρίτους στην τιμή των ΛΚ27.500.
Ανέκυψε διαφορά και τα πράγματα οδηγήθηκαν στο Δικαστήριο. Οι εφεσίβλητοι κίνησαν αγωγή εναντίον των εφεσειόντων με αξίωση την καταβολή αποζημιώσεων για παράβαση συμφωνίας ή/και παράλληλης (collateral) συμφωνίας. Οι εφεσείοντες αρνήθηκαν ευθύνη. Υστερα από ακρόαση της υπόθεσης, το δικαστήριο διαπίστωσε παράβαση συμφωνίας από πλευράς εφεσειόντων και επεδίκασε αποζημιώσεις ύψους ΛΚ27.500 υπέρ των εφεσιβλήτων.
Εναντίον της πρωτόδικης απόφασης ασκήθηκε η παρούσα έφεση. Προβλήθηκαν τέσσερις λόγοι με τους οποίους αμφισβητείται η ορθότητα της απόφασης. Ο δεύτερος και τρίτος εγκαταλήφθηκαν. Ο πρώτος λόγος και ο τέταρτος συγκλίνουν στο ότι το Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη ή και δεν εκτίμησε σωστά στοιχεία μαρτυρίας σχετικά με το ζήτημα του καθορισμού του ύψους των αποζημιώσεων χωρίς ωστόσο να αμφισβητείται η υποχρέωση καταβολής αποζημιώσεων.
Αναφορικά με τον πρώτο λόγο έφεσης, οι εφεσείοντες ισχυρίζονται ότι το Δικαστήριο κατά τον υπολογισμό των αποζημιώσεων δεν έλαβε υπόψη ότι ο φορητός συμπιεστής (portable compressor) αξίας ΛΚ7.000 ήταν εντελώς ξεχωριστό μηχάνημα. Αυτό προκύπτει, καθώς λέγουν, από το τιμολόγιο τεκμήριο 5 στο οποίο καταγράφεται χωριστά η τιμή (ΛΚ7.000) του φορητού συμπιεστή σε αντίθεση με τα άλλα αντικείμενα του τιμολογίου των οποίων οι τιμές δεν καταγράφονται αλλά συμπεριλαμβάνονται στο συνολικό ποσό των ΛΚ48.000 που περιλαμβάνει και την τιμή του γεωτρύπανου.
Η θέση των εφεσειόντων επί του θέματος είναι ότι η αξία του φορητού συμπιεστή θα έπρεπε να είχε αφαιρεθεί και να μη συνυπολογιζόταν ως μέρος της ζημιάς των εφεσιβλήτων εφόσον δεν υπάρχει μαρτυρία ότι ο φορητός συμπιεστής ήταν μέρος του συνόλου των αντικειμένων που πωλήθηκαν μαζί με το γεωτρύπανο, όπως εσφαλμένα αποφάσισε το πρωτόδικο δικαστήριο που θεώρησε ότι το γεωτρύπανο και ο φορητός συμπιεστής αποτελούσαν ενιαίο σύνολο.
Το πρωτόδικο δικαστήριο όντως θεώρησε πως το γεωτρύπανο και τα αντικείμενα που περιγράφονται στο τεκμήριο 5 αποτελούσαν ενιαίο σύνολο γιατί έτσι είχαν αγορασθεί για κάλυψη συγκεκριμένων αναγκών των εφεσιβλήτων. Η διαπίστωση του πρωτόδικου δικαστηρίου συνάδει με τη μαρτυρία που κρίθηκε αξιόπιστη, σύμφωνα με την οποία ο φορητός συμπιεστής αποτελούσε για τους σκοπούς των εργασιών των εφεσιβλήτων απαραίτητο εργαλείο του γεωτρύπανου χωρίς τον οποίο δεν μπορούσε να λειτουργήσει για κάλυψη των συγκεκριμένων αναγκών που οι εφεσείοντες ήθελαν να καλύψουν με την αγορά του συνόλου των αντικειμένων που περιγράφονται στο τιμολόγιο τεκμήριο 5.
Η διαπίστωση ότι η δυσλειτουργία του γεωτρύπανου οφειλόταν σε ελάττωμα που δεν εντοπίστηκε με βεβαιότητα, κατάσταση η οποία επηρέασε δυσμενώς τη λειτουργία του συνόλου του συστήματος των μηχανημάτων είναι ορθή και συνάδει με τη μαρτυρία που το δικαστήριο έκρινε ως αξιόπιστη.
Προκύπτει πως μετά την αποτυχία των μηχανημάτων να λειτουργήσουν αποδοτικά ως ενιαίο σύνολο, ο συμπιεστής μόνος του, ως εργαλείο ανεξάρτητο, δεν είχε οποιαδήποτε χρησιμότητα για τους εφεσίβλητους. Η περαιτέρω διατήρηση της κατοχής του από τους εφεσίβλητους θα αύξανε τη ζημιά. Για να μειωθεί η ζημιά ο συμπιεστής έπρεπε να πωληθεί όπως και τα άλλα μηχανήματα. Και αυτό έπραξαν οι εφεσίβλητοι, εκπληρώνοντας έτσι νομικό καθήκον έναντι των εφεσειόντων. Ο συμπιεστής πωλήθηκε στην κατάσταση που βρισκόταν και στην τιμή που άξιζε. Η διαπίστωση του δικαστηρίου ότι η τιμή πώλησης των μηχανημάτων ήταν η υψηλότερη που μπορούσε υπό τις περιστάσεις να εξασφαλισθεί δεν έχει αμφισβητηθεί. Επομένως, ορθά προσέγγισε το πρωτόδικο δικαστήριο το ζήτημα και έλαβε υπόψη κατά τον καθορισμό των αποζημιώσεων ότι στο ποσό των £27.500 που απέφερε η πώληση του συνόλου των μηχανημάτων περιλαμβανόταν και η τιμή πώλησης του συμπιεστή. Ο ισχυρισμός των εφεσειόντων ότι δεν υπήρχε μαρτυρία με την οποία να αποδεικνύεται η πώληση του συμπιεστή δεν ευσταθεί. Η πώληση αποδεικνύεται με το πωλητήριο έγγραφο τεκμήριο 10.
Ο τέταρτος λόγος έφεσης αναφέρεται στη διαπίστωση του πρωτόδικου δικαστηρίου ότι οι εφεσίβλητοι έλαβαν όλα τα μέτρα για να μειώσουν τη ζημιά τους. Οι εφεσείοντες θεωρούν λανθασμένη τη διαπίστωση και ισχυρίζονται ότι οι εφεσίβλητοι παρέλειψαν να ζητήσουν τη βοήθειά τους, ως ειδικών, για την πώληση του γεωτρύπανου και χωρίς πολλή σκέψη το πώλησαν στη Mosfiloti Quarries. Κρίνουμε ως ανεδαφικό και αυτό το λόγο έφεσης. Οι εφεσείοντες ουδέποτε αποδέχθηκαν ευθύνη για ελαττώματα που προκάλεσαν δυσλειτουργία στο γεωτρύπανο ή για τη ζημιά που η δυσλειτουργία κλπ προκάλεσε στους εφεσίβλητους. Εφόσον η θέση των εφεσειόντων επί της διαφοράς ήταν αυτή που μόλις περιγράψαμε θα ήταν εκτός λογικής η όποια κοινή προσπάθεια για μείωση ζημιάς που οι εφεσείοντες ουδέποτε αποδέχθηκαν.
Η έφεση απορρίπτεται.
Οι εφεσείοντες να πληρώσουν τα έξοδα των εφεσιβλήτων.
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.