|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1999) 1 ΑΑΔ 1333
10 Σεπτεμβρίου, 1999
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ HENRY CHALHOUB
ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ 1 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ 445/99
ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ Η/ΚΑΙ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ
ΑΚΥΡΩΤΙΚΟΥ (CERTIORARI) Η/ΚΑΙ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ (WRIT OF PROHIBITION)
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ/ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 30.7.99 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 445/99
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155 ΠΑΡ. 4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΕΤΑΞΥ:
ΛΟΥΗ ΚΛΑΠΠΑ,
Ενάγοντα-Καθ' ου η αίτηση,
v.
1. HENRY CHALHOUB,
2. ΠΑΓΚΥΠΡΙΑΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΛΤΔ,
Εναγομένων-Αιτητών.
(Αίτηση Αρ. 110/99)
Προνομιακά εντάλματα — Certiorari και Prohibition — Ακύρωση ενδιάμεσου απαγορευτικού διατάγματος για παγοποίηση τραπεζικών λογαριασμών μέχρι την αποπεράτωση της διαδικασίας, επειδή ορίσθηκε σε χρόνο πέραν του αναγκαίου για την επίδοση — Υπέρβαση εξουσίας που παρέχεται από το Άρθρο 9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6 — Χρόνος ισχύος προσωρινών διαταγμάτων οριζομένων ως επιστρεπτέων.
Δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας εξέδωσε, σε μονομερή αίτηση του ενάγοντα, ενδιάμεσο προσωρινό διάταγμα που απαγόρευε στον εναγόμενο να μεταφέρει εκτός δικαιοδοσίας, αποσύρει, αποξενωθεί ή επιβαρύνει το κατατεθειμένο επ' ονόματι του ποσό των ΛΚ500.000 στην Ελληνική Τράπεζα ή τις μετοχές του χρηματιστηριακής αξίας κατ' ελάχιστο ΛΚ500.000 στην ίδια Τράπεζα μέχρις αποπερατώσεως της διαδικασίας, ικανοποίησης της τυχόν υπέρ του ενάγοντος απόφασης και/ή μέχρι νεοτέρας διαταγής του Δικαστηρίου. Το διάταγμα εκδόθηκε στις 30.7.99 και ορίσθηκε ως επιστρεπτέο στις 17.8.99. Επιδόθηκε προσωπικά στον εναγόμενο την ίδια ημέρα που εκδόθηκε.
Ο αιτητής, αφού εξασφάλισε άδεια από το Ανώτατο Δικαστήριο, ζήτησε ακύρωση του διατάγματος, ως εκδοθέντος καθ' υπέρβαση εξουσίας.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Τα στοιχεία που είχε ενώπιόν του το Δικαστήριο ήταν σημαντικά για τον καθορισμό του χρόνου ορισμού του διατάγματος ως επιστρεπτέου. Επιμαρτυρούν τη δυνατότητα άμεσης επίδοσης και/ή εν πάση περιπτώσει τη δυνατότητα επίδοσης σε σύντομο χρόνο. Το γεγονός ότι η επίδοση του προσωρινού διατάγματος πραγματοποιήθηκε την ίδια ημέρα που εκδόθηκε (30.7.99) επιβεβαιώνει την ύπαρξη αυτής της δυνατότητας. Από την άλλη, δεν φαίνεται ότι υπήρχαν στοιχεία καταδεικνύοντα ότι θα ήταν αδύνατο από πλευράς του καθ' ου η αίτηση-εναγομένου 1 να εμφανιστεί και ενστεί μέσα σε σύντομο χρόνο. Τα πιο πάνω καθοριστικά στοιχεία δεν εκτιμήθηκαν σωστά από το Δικαστήριο για τον καθορισμό του αναγκαίου χρόνου για πραγματοποίηση της επίδοσης και για να δοθεί ο λόγος στην άλλη πλευρά.
2. Το Άρθρο 9(3) του Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6 δεν επιτρέπει τον ορισμό του διατάγματος ως επιστρεπτέου σε ότι το Δικαστήριο θα θεωρούσε ως εύλογο χρόνο οπότε θα επιτρεπόταν να ληφθούν υπόψη και άλλοι παράγοντες.
3. Ενόψει των ανωτέρω, ο χρόνος των 17 ημερών που το διάταγμα ορίστηκε επιστρεπτέο υπερέβαινε κατά πολύ τον προβλεπόμενο στο Άρθρο 9(3) ως αναγκαίο χρόνο. Η διεύρυνση του χρόνου πέραν του αναγκαίου, συνιστά νομικό σφάλμα το οποίο διακρίνεται στο διάταγμα και δεν ήταν αναγκαία η προσκόμιση του πρακτικού του Δικαστηρίου προς απόδειξη των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη για τον προσδιορισμό του χρόνου που το Δικαστήριο όρισε το διάταγμα ως επιστρεπτέο, όπως εισηγήθηκε ο συνήγορος του καθ' ου η αίτηση στην παρούσα διαδικασία.
4. Η ισχύς κάθε προσωρινού διατάγματος περιορίζεται μέχρι την ημερομηνία κατά την οποία αυτό ορίζεται ως επιστρεπτέο. Το Δικαστήριο εκδίδοντας το εν λόγω διάταγμα μέχρις αποπερατώσεως της διαδικασίας, υπερέβη τα δικαιοδοτικά του όρια.
Η αίτηση επέτυχε με έξοδα.
Αίτηση.
Αίτηση με την οποία ο αιτητής ζητά την έκδοση ενταλμάτων Ceriorari και Prohibition αναφορικά με διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερ. 30 Ιουλίου, 1999 στην αγωγή υπ' αρ. 445/99, με το οποίο διατάχθηκε η παγοποίηση των τραπεζικών του λογαριασμών μέχρις αποπερατώσεως της αγωγής.
Χρ. Κληρίδης, για τον Αιτητή.
Α. Χαβιαράς, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Η παρούσα αίτηση είναι για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων Certiorari και Prohibition. Καταχωρήθηκε μετά που δόθηκε σχετική άδεια στον αιτητή με απόφαση που δόθηκε στις 10 Αυγούστου, 1999. Βλ. Αίτηση αρ. 106/99 Λ. Κλάππα και H. Chalhoub. Τα ουσιώδη γεγονότα συνοψίζονται στη συνέχεια.
Ο καθ' ου η αίτηση Λούης Κλάππας στις 14.1.99 κίνησε εναντίον του αιτητή Henry Chalhoub και της Παγκυπριακής Ασφαλιστικής Λτδ την αγωγή αρ. 445/99 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας. Η αγωγή έχει ως αντικείμενο χρηματικές απαιτήσεις για διάφορες αιτίες το σύνολο των οποίων υπερβαίνει τις £200.000. Η αγωγή έχει άξονα ισχυριζόμενη συμφωνία των διαδίκων από την οποία απορρέουν οι χρηματικές απαιτήσεις του ενάγοντα είτε υπό μορφή αποζημιώσεων ή/και ως οφειλές δυνάμει συμφωνίας.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας σε μονομερή αίτηση του ενάγοντα κ. Λ. Κλάππα, ημερομηνίας 30.7.99, εξέδοσε το πιο κάτω διάταγμα ημερομηνίας 30.7.99:
"Μετά από αίτηση των κκ. Λ. Παπαφιλίππου και Σία, δικηγόρων του ενάγοντα ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥΤΟ, αφού ανάγνωσε την ένορκον δήλωση που κατατέθηκε από ή εκ μέρους του ενάγοντα και μετά την κατάθεση από αυτόν εγγύησης για το ποσό των ΛΚ20.000, για πλήρη κάλυψη οιωνδήποτε ζημιών και εξόδων που οι πιο πάνω εναγόμενοι ήθελαν υποστεί από την εκδοση του παρόντος διατάγματος,
ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΔΙΑΤΑΤΤΕΙ ΚΑΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ στον εναγόμενο αρ. 1, τους υπαλλήλους και αντιπροσώπους του να μεταφέρουν εκτός δικαιοδοσίας και/ή άλλως πως να αποσύρουν, αποξενωθούν και/ή επιβαρύνουν με οποιοδήποτε τρόπο τα χρήματα που είναι κατατεθειμένα επ' ονόματι του εναγομένου αρ. 1 στην Ελληνική Τράπεζα Λτδ και /ή σε οποιαδήποτε άλλη τράπεζα του ποσού των ΛΚ500.000 μέχρι πέρατος της διαδικασίας και/ή την ικανοποίηση της τυχόν υπέρ του ενάγοντος απόφασης και/ή μέχρι νεοτέρας διαταγής του Δικαστηρίου.
ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥΤΟ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΔΙΑΤΑΤΤΕΙ ΚΑΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ στον εναγόμενο αρ. 1, τους υπαλλήλους και αντιπροσώπους του να μεταβιβάσουν, πωλήσουν ή επιβαρύνουν τις μετοχές που απέκτησαν ο εναγόμενος 1 στο κεφάλαιο της Ελληνικής Τράπεζας Λτδ και/ή τόσες από τις εν λόγω μετοχές χρηματιστηριακής αξίας κατ' ελάχιστο ΛΚ500.000 μέχρι νεοτέρας διαταγής του Δικαστηρίου.
Ο εναγόμενος 1 δύναται να εμφανιστεί ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατά την 17.8.99 και ώρα 9.00 π.μ. και δείξει λόγο γιατί το παρόν διάταγμα να μη συνεχίσει να ισχύει.
Εκδόθηκε την 30.7.99.
Συνετάχθη την 30.7.99.
Οπισθογράφηση: Αν εσείς ο πιο πάνω αναφερόμενος εναγόμενος 1 παραλείψετε να συμμορφωθείτε με το παρόν διάταγμα σεις μεν υπόκεισθε σε σύλληψη η δε περιουσία σας σε κατάσχεση.
(Υπ.) Ν. Νικολάου,
Ανώτερος Επαρχιακός Δικαστής."
Το Δικαστήριο όρισε επιστρεπτέο το διάταγμα στις 17.8.99. Το διάταγμα συνετάχθη και επιδόθηκε προσωπικά στον εναγόμενο κ. H. Chalhoub στις 30.7.99.
Ο αιτητής προβάλλει ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας κατά την έκδοση του διατάγματος ημερομηνίας 30.7.99 υπερέβη τα όρια της δικαιοδοσίας και των εξουσιών του γιατί:
(α) όρισε το προσωρινό διάταγμα επιστρεπτέο σε χρόνο μεγαλύτερο από όσο χρειαζόταν υπό τις περιστάσεις για την επίδοση και την παροχή ευκαιρίας στους εναγομένους να εμφανισθούν και,
(β) η διαταγή για παγοποίηση του ποσού των £500.000 ".... μέχρι πέρατος της διαδικασίας και/ή την ικανοποίηση της τυχόν υπέρ του ενάγοντος απόφασης και /ή μέχρι νεοτέρας διαταγής του Δικαστηρίου" συνιστά νομικό λάθος και/ή υπέρβαση δικαιοδοσίας καθότι αντίκειται στις πρόνοιες του άρθρου 9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 6 και τις αρχές που καθιέρωσε η νομολογία επί του θέματος στην Acropol Shipping Co Ltd and Others v. Petros I. Rossis (1976) 1 C.L.R. 38.
Ζήτημα παρόμοιο με το εξεταζόμενο απασχόλησε την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Τράπεζα Κύπρου Λτδ ν. Ντίνος Παπαδόπουλος κ.ά. (1999) 1 Α.Α.Δ. 1010. Η απόφαση της Ολομέλειας εκδόθηκε από το Δικαστή Νικολάου, απόσπασμα της οποίας παρατίθεται:
"Το έργο του δικαστηρίου αναφορικά με τον καθορισμό του χρόνου που είναι "αναγκαίος" ώστε να δοθεί ο λόγος και στην άλλη πλευρά, είναι, όπως σαφώς προκύπτει από το λεκτικό του άρθρου 9(3), διαπιστωτικό. Το διάταγμα διατηρεί την ισχύ του μόνο εφόσον δεν εκτείνεται χρονικά πέραν του διαπιστωθέντος ως αναγκαίου χρόνου. Η διαπίστωση γίνεται στη βάση των στοιχείων της κάθε περίπτωσης με αναφορά στο πόσο σύντομα μπορεί να γίνει η επίδοση και πόσο σύντομα μπορεί η άλλη πλευρά να εμφανιστεί και να ενστεί. Μια τέτοια διαπίστωση είναι βέβαια το αποτέλεσμα κρίσης. Η οποία ωστόσο εντάσσεται σε στενά όρια αφού έχει ως μόνο κριτήριο το "αναγκαίο". Η διάταξη δεν επιτρέπει τον ορισμό του διατάγματος επιστρεπτέου σε ό,τι το δικαστήριο θα θεωρούσε ως εύλογο χρόνο οπότε θα επιτρεπόταν να ληφθούν υπόψη και άλλοι παράγοντες, όπως το ενδεχομένως βαρύ δικαστικό πρόγραμμα σε συνάρτηση με το περιεχόμενο του διατάγματος.
Στην προκείμενη περίπτωση η ταυτότητα της Τράπεζας ως εναγομένης με έδρα τη Λευκωσία καθιστούσε αυτόδηλη τη δυνατότητα επίδοσης αμέσως. Για την ετοιμασία του διατάγματος θα χρειαζόταν βέβαια χρόνος. Ενόψει όμως της φύσης του διατάγματος και των δραστικών του επιπτώσεων θα πρέπει να εκληφθεί πως το δικαστήριο δεν μπορούσε παρά να μεριμνήσει ώστε να ετοιμαστεί το διάταγμα αμέσως. Το ότι εν τέλει επιδόθηκε σε δυο ημέρες δεν ήταν τυχαίο. αντικατόπτριζε αυτή την πραγματικότητα.
Είναι φανερό ότι ο χρόνος των τριών εβδομάδων που το διάταγμα ορίστηκε επιστρεπτέο, υπερέβαινε, και κατά πολύ μάλιστα, τον προβλεπόμενο στο άρθρο 9(3) ως αναγκαίο χρόνο αφού στο χρόνο επίδοσης δεν θα αναμέναμε να χρειαζόταν εδώ να προστεθεί χρόνος πέραν των τεσσάρων ημερών για να μπορέσει να εμφανιστεί και να ενστεί η Τράπεζα. Προέκυπτε λοιπόν σφάλμα νομικό κι αυτό διακρινόταν στην όψη του παρουσιασθέντος πρακτικού το οποίο δεν χρειαζόταν να συνίσταται σε ο,τιδήποτε πέραν του διατάγματος και του κλητηρίου εντάλματος στο οποίο αναγραφόταν ο τίτλος της αγωγής, το όνομα και η διεύθυνση της Τράπεζας. Αυτά τέθηκαν εξ αρχής ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου."
Για να διαπιστωθεί κατά πόσο το Δικαστήριο έχει εκφύγει των δικαιοδοτικών του ορίων είναι απαραίτητος ο προσδιορισμός των στοιχείων που το Δικαστήριο είχε ενώπιόν του, στη βάση των οποίων ενήργησε για τον καθορισμό του χρόνου ορισμού του διατάγματος ως επιστρεπτέου.
Στην προκείμενη περίπτωση το Δικαστήριο είχε ενώπιόν του στοιχεία αναφερόμενα στην ταυτότητα του προσώπου του καθ' ου η αίτηση κ. H. Chalhoub προς τον οποίο επρόκειτο να γίνει η επίδοση και στη διεύθυνση του κ. Chalhoub όπου θα γινόταν η επίδοση.
Η ταυτότητα του κ. H. Chalhoub αποκαλύπτεται με σαφήνεια στο κλητήριο ένταλμα. Σ' αυτό αναφέρεται ότι είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος, με ποσοστό περίπου 60%, στο κεφάλαιο της εναγομένης 2 Παγκυπριακής Ασφαλιστικής Λτδ και ότι ταυτοχρονα είναι ο Εκτελεστικός Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της εν λόγω εταιρείας. Η αναγραφόμενη στο κλητήριο ένταλμα διεύθυνση του κ. Chalhoub είναι η Λεωφόρος Γρ. Διγενή στη Λευκωσία, γνωστή λεωφόρος της πρωτεύσας και ταυτόσημη με τη διεύθυνση της Παγκυπριακής Ασφαλιστικής Λτδ.
Στην ένορκη δήλωση η οποία συνοδεύει την αίτηση αναφέρεται ότι στον κ. Chalhoub επιδόθηκε στις 26.7.99 προσωρινό διάταγμα το οποίο εκδόθηκε την ίδια μέρα στα πλαίσια της ιδίας αγωγής. Το προσωρινό διάταγμα επιδόθηκε αυθημερόν και στην εναγομένη 2 Παγκυπριακή Ασφαλιστική Λτδ, γεγονός το οποίο δεν θα μπορούσε να αφήσει καμιά αμφιβολία ούτε για το πρόσωπο και τη διεύθυνση του κ. Chalhoub αλλά ούτε και για τη δυνατότητα που παρεχόταν για σύντομη επίδοση.
Τα πιο πάνω στοιχεία ήταν σημαντικά για τον καθορισμό του χρόνου ορισμού του διατάγματος ως επιστρεπτέου. Επιμαρτυρούν τη δυνατότητα άμεσης επίδοσης και/ή εν πάση περιπτώσει τη δυνατότητα επίδοσης σε πολύ σύντομο χρόνο. Το γεγονός ότι η επίδοση του προσωρινού διατάγματος πραγματοποιήθηκε την ίδια ημέρα που εκδόθηκε (30.7.99) επιβεβαιώνει την ύπαρξη αυτής της δυνατότητας. Από την άλλη, δεν φαίνεται ότι υπήρχαν στοιχεία καταδεικνύοντα ότι θα ήταν αδύνατο από πλευράς του καθ' ου η αίτηση-εναγομένου 1 να εμφανιστεί και ενστεί μέσα σε σύντομο χρόνο.
Είναι φανερό ότι τα πιο πάνω καθοριστικά στοιχεία που είχε ενώπιον του το Δικαστήριο δεν λήφθηκαν επαρκώς υπόψη ή δεν εκτιμήθηκαν σωστά για τον προσδιορισμό του αναγκαίου χρόνου για την πραγματοποίηση της επίδοσης και για να δοθεί ο λόγος και στην άλλη πλευρά. Όπως επισημαίνεται στην Τράπεζα Κύπρου Λτδ ν. Ντίνος Παπαδόπουλος κα (ανωτέρω) το άρθρο 9(3)* του Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 6 δεν επιτρέπει τον ορισμό του διατάγματος επιστρεπτέου "σε ό,τι το Δικαστήριο θα θεωρούσε ως εύλογο χρόνο οπότε θα επιτρεπόταν να ληφθούν υπόψη και άλλοι παράγοντες, όπως το ενδεχομένως βαρύ δικαστικό πρόγραμμα σε συνάρτηση με το περιεχόμενο του διατάγματος".
Κατόπιν των ανωτέρω αποφαίνομαι ότι ο χρόνος των 17 ημερών που το διάταγμα ορίστηκε επιστρεπτέο υπερέβαινε κατά πολύ τον προβλεπόμενο στο άρθρο 9(3) ως αναγκαίο χρόνο. Χρόνος τεσσάρων ημερών προστιθέμενος στον απαιτούμενο χρόνο επίδοσης θα παρείχε τη δυνατότητα στον κ. Η.Chalhoub για εμφάνιση και ένσταση. Η διεύρυνση του χρόνου πέραν του αναγκαίου συνιστά νομικό σφάλμα το οποίο διακρίνεται στο διάταγμα. Ο ισχυρισμός του κ. Χαβιαρά ότι η άλλη πλευρά παρέλειψε να προσκομίσει το πρακτικό του Δικαστηρίου προς απόδειξη των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη για τον προσδιορισμό του χρόνου που το Δικαστήριο όρισε το διάταγμα ως επιστρεπτέο θα μπορούσε να κριθεί βάσιμος αν δεν προέκυπτε από το ίδιο το κείμενο του διατάγματος ποια στοιχεία έλαβε υπόψη το Δικαστήριο.
Αναμφίβολα η φράση που χρησιμοποιήθηκε στο προσωρινό διάταγμα ".... μέχρι πέρατος της διαδικασίας και/ή την ικανοποίηση της τυχόν υπέρ του ενάγοντος απόφασης και/ή μέχρι νεοτέρας διαταγής του Δικαστηρίου" εκβαίνει των δικαιοδοτικών ορίων του Δικαστηρίου. Η ισχύς κάθε προσωρινού διατάγματος περιορίζεται μέχρι την ημερομηνία κατά την οποία τούτο ορίζεται ως επιστρεπτέο.
Κατόπιν των ανωτέρω η αίτηση επιτυγχάνει με έξοδα. Εκδίδεται ένταλμα Certiorari για ακύρωση του προσωρινού διατάγματος ημερομηνίας 30.7.1999.
Η αίτηση επιτυγχάνει με έξοδα.