|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1999) 1 ΑΑΔ 1234
29 Iουλίου, 1999
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
OLEKSANDR SOTNYK,
Eνάγων,
v.
ΤΟΥ ΣΚΑΦΟΥΣ "M/V KIMBERLY" (AΡ. 2),
Εναγομένου.
(Aγωγή Nαυτοδικείου Aρ. 138/98)
Ναυτοδικείο — Πώληση πλοίου, τελούντος υπό σύλληψη, σε δημόσιο πλειστηριασμό προς αποπληρωμή διαφόρων υποχρεώσεων του, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, εξόδων συντήρησης του πληρώματος, εξόδων φύλαξης του και καθυστερημένους μισθούς — Αίτηση για ακύρωση της διαδικασίας του δημόσιου πλειστηριασμού — Ισχυρισμοί, ότι ο πλειστηριασμός δεν ήταν δημόσιος, ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου δεν αποδέχθηκε την υψηλότερη προσφορά και επίσης ότι παρέβη ουσιώδη όρο του πλειστηριασμού αναφορικά με την κατακυρωθείσα τιμή πώλησης.
Κατά την κατακύρωση προσφοράς για πώληση πλοίου σε δημόσιο πλειστηριασμό, έναντι του ποσού των $85.000, ο πλειοδότης παρουσίασε μια επιταγή $20.000 της Τράπεζας Nova Scotia, που αντιπροσώπευε την προκαταβολή της τιμής πώλησης. Ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου επικοινώνησε αμέσως με τον Διευθυντή παραρτήματος της Τράπεζας Κύπρου στη Λεμεσό ο οποίος τον διαβεβαίωσε ότι η επιταγή ήταν πληρωτέα από την Τράπεζα Κύπρου εντός τριών ημερών. Ο πλειοδότης παρεκάλεσε τον Αξιωματικό Ναυτοδικείου να κρατήσει την επιταγή και όταν θα κατέβαλλε μέσα στις επόμενες μέρες το υπόλοιπο ποσό των $65.000, θα κατέβαλλε $85.000 και θα έπαιρνε πίσω την επιταγή των $20.000. Ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου αποδέχθηκε την πιο πάνω εισήγηση και κράτησε την επιταγή των $20.000. Αργότερα καταβλήθηκε το υπόλοιπο ποσό και ο προσφοροδότης κατέστη ο νέος ιδιοκτήτης του πλοίου.
Με την παρούσα αίτηση η οποία βασίζεται στα Άρθρα 203-212 του Περί Ναυτικής Δικαιοδοσίας Διατάγματος του 1893, οι αιτητές προσβάλλουν την εγκυρότητα της διαδικασίας του δημόσιου πλειστηριασμού ισχυριζόμενοι ότι:
1. Ο πλειστηριασμός δεν ήταν δημόσιος,
2. Ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου αρνήθηκε να δεχθεί προσφορά $85.100 και κατακύρωσε την πώληση σε προσφοροδότη για $85.000,
3. Ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου παρέλειψε να εισπράξει το ποσό του 20% της κατακυρωθείσας τιμής πώλησης των $85.000.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η εισήγηση 1) ανωτέρω δεν ευσταθεί. Έγινε δημοσίευση της διεξαγωγής του πλειστηριασμού σε 4 ημερήσιες εφημερίδες, δόθηκε γραπτή άδεια επιθεώρησης του πλοίου στους ενδιαφερομένους και επίσης πληροφορίες για τους όρους συμμετοχής στον Δημόσιο Πλειστηριασμό. Το γεγονός ότι ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου είχε δώσει οδηγίες να κλείσουν την πόρτα του γραφείου του, δεν καθιστά τον πλειστηριασμό μη δημόσιο, με την έννοια ότι το κοινό δεν θα μπορούσε να συμμετάσχει.
2. Ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου, ενήργησε μέσα στα ορθά πλαίσια, όταν αποδέχθηκε την προσφορά των $85.000 και η πώληση επικυρώθηκε με το πιο πάνω ποσό, αφού ο πλειοδότης ήταν το μόνο πρόσωπο που είχε συμμετάσχει στη διαδικασία. Η εισήγηση 2) ανωτέρω δεν ευσταθεί.
3. Ούτε η εισήγηση 3) ευσταθεί. Οι όροι του πλειστηριασμού δεν απαγόρευαν την αποδοχή επιταγής Τράπεζας του εξωτερικού. Ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου βεβαιώθηκε ότι υπήρχε ανταποκρίτρια Τράπεζα στην Κύπρο που θα την εξαργύρωνε. Το γεγονός ότι δεν εξαργυρώθηκε αμέσως δεν καθιστά τη διαδικασία άκυρη.
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Nova (Jersey) Knit Ltd v. Kammgarn Spinnerei GmbH [1977] 2 All E.R. (HL) 463.
Aίτηση.
Aίτηση σε Aγωγή Nαυτοδικείου με την οποία οι αιτητές προσβάλλουν την εγκυρότητα της διαδικασίας του δημόσιου πλειστηριασμού για την πώληση του εναγόμενου πλοίου.
Π. Πετράκης για Λ. Bασιλείου, για την Aιτήτρια Eταιρεία.
Λ. Kαμμίτση, για τους Aνακόπτοντες στην Aνακοπή 19/99 και Eνάγοντες στην Aγωγή 50/99.
A. Γιωρκάτζης, για τους Eνάγοντες στις Aγωγές 5-17/99 και στην Aγωγή 138/98.
Πελαγία, για τον αγοραστή του πλοίου Δημήτριο Θεοχαρίδη.
Kαριτζής, Aξιωματικός Nαυτοδικείου, παρών.
Cur. adv. vult.
HΛIAΔHΣ, Δ.: (α) Τα γεγονότα
Στις 25/11/98 κατόπιν αίτησης του ενάγοντος (που με την ιδιότητα του ως Α΄ Αξιωματικού του πλοίου Kimberly που ήταν ελλιμενισμένο στο λιμάνι Λεμεσού ζητούσε την καταβολή του ποσού των $7.500 για καθυστερημένους μισθούς), εκδόθηκε διάταγμα σύλληψης του πιο πάνω πλοίου. Στις 29/3/99 κατόπιν αίτησης που υποβλήθηκε από τον Αξιωματικό Ναυτοδικείου εκδόθηκε διάταγμα πώλησης του πιο πάνω πλοίου προς αποπληρωμή διάφορων υποχρεώσεων του πλοίου που συμπεριλάμβαναν μεταξύ άλλων έξοδα συντήρησης του πληρώματος, έξοδα φύλαξης του πλοίου και καθυστερημένους μισθούς. Η πρώτη παράγραφος του σχετικού διατάγματος που είναι σχετική με την παρούσα διαδικασία ανέφερε τα ακόλουθα:
"Εκδίδεται διάταγμα για την πώληση του πλοίου με δημόσιο πλειστηριασμό στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα και στο χώρο όπου είναι αγκυροβολημένο. Κατακύρωση θα γίνει στον ψηλότερο προσφοροδότη δεδομένου ότι η προσφορά δεν θα είναι χαμηλότερη από την εκτιμημένη αξία του πλοίου που ανέρχεται σε 85.000 δολάρια Αμερικής."
Το διάταγμα πώλησης περιείχε επίσης τις σχετικές οδηγίες ως προς τη δημοσίευση των λεπτομερειών του δημόσιου πλειστηριασμού και τις ενέργειες που έπρεπε να ακολουθήσει ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου μετά την πώληση του πλοίου.
Η γνωστοποίηση του πλειστηριασμού που δημοσιεύθηκε στον εγχώριο τύπο ανέφερε ότι ο πλειστηριασμός θα διεξαγόταν στο Γραφείο του Αξιωματικού Ναυτοδικείου, ότι θα άρχιζε στις 9.30 π.μ. και μετά τις 9.30 δεν θα γινόταν αποδεκτή προσέλευση άλλου πλειοδότη και ότι ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου δεν ήταν υποχρεωμένος να δεχθεί την ψηλότερη ή άλλη προσφορά.
Με την παρούσα αίτηση που βασίζεται στα άρθρα 203-212 του Περί Ναυτικής Δικαιοδοσίας Διατάγματος του 1893, οι αιτητές προσβάλλουν την εγκυρότητα της διαδικασίας του δημόσιου πλειστηριασμού ισχυριζόμενοι ότι,
(1) Ο πλειστηριασμός που έλαβε χώρα δεν ήταν δημόσιος,
(2) Ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου αρνήθηκε να δεχθεί προσφορά $85.100 και κατακύρωσε την πώληση σε προσφοροδότη για $85.000,
(3) Ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου παρέλειψε να εισπράξει το ποσό του 20% της κατακυρωθείσας τιμής πώλησης των $85.000.
Από τα γεγονότα που προκύπτουν από το περιεχόμενο της αίτησης του Αξιωματικού Ναυτοδικείου και από το σύνολο των εγγράφων που έχουν κατατεθεί, προκύπτει η πιο κάτω εικόνα.
Γύρω στις 9.30 π.μ. της 15/4/99 ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου έκλεισε την πόρτα του γραφείου του μέσα στο οποίο θα διεξαγόταν ο πλειστηριασμός της πώλησης του πλοίου. Τη στιγμή εκείνη μέσα στο γραφείο βρισκόντουσαν οι κκ. Λάκης Βασιλείου, Βασίλης Μακρής και Μιχάλης Λουϊζίδης. Η πόρτα του γραφείου παρέμεινε κλειστή για να εμποδιστεί τυχόν είσοδος και επέμβαση τρίτου προσώπου που θα μπορούσε να λάβει μέρος στην πλειοδοσία που θα βρισκόταν σε εξέλιξη, κάτι που θα καθιστούσε τον πλειστηριασμό άκυρο, αφού οι πλειοδοτούντες θα έπρεπε να ήταν μόνο εκείνοι που παρευρίσκονταν στην αίθουσα στις 9.30 όταν θα άρχιζε ο πλειστηριασμός.
Όταν άρχισε ο πλειστηριασμός υπήρχε μόνο ένας πλειοδότης ονόματι κ. Νομικός που πρόσφερε $85.100. Ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου του διευκρίνισε ότι σύμφωνα με τους όρους του πλειστηριασμού θα έπρεπε να προσφέρει το ποσό των $85.000 ή $87.000, αφού κάθε πλειοδοτική προσφορά δεν μπορούσε να ήταν μικρότερη των $2.000. Ο πλειοδότης ρώτησε τότε κατά πόσο αν πρόσφερε τα $85.000 θα έπαιρνε το πλοίο ή θα ανέμενε απόφαση Δικαστηρίου και ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου τον πληροφόρησε ότι όποιος προσφέρει $85.000 θα του κατακυρωθεί το πλοίο. Ο πλειοδότης είπε τότε ότι προσφέρει $85.000 και ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου κατακύρωσε την πώληση προς όφελος του.
Όταν επικυρώθηκε η πώληση, ο πλειοδότης παρουσίασε μια επιταγή $20.000 της Τράπεζας Nova Scotia, που αντιπροσώπευε την προκαταβολή της τιμής πώλησης. Ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου επικοινώνησε αμέσως με το Διευθυντή παραρτήματος της Τράπεζας Κύπρου στη Λεμεσό ο οποίος τον διαβεβαίωσε ότι η επιταγή ήταν πληρωτέα από την Τράπεζα Κύπρου εντός τριών ημερών. Αν ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου ζητούσε την άμεση πληρωμή του ποσού θα χρειαζόταν επιβεβαίωση μέσω φαξ ή και άλλου μέσου, αλλά η άμεση εκκαθάριση με τον πιο πάνω τρόπο θα επιβαρυνόταν με ένα σχετικό ποσό εξόδων. Οταν ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου πληροφόρησε σχετικά τον πλειοδοτήσαντα, ο τελευταίος τον παρεκάλεσε να κρατήσει την επιταγή και όταν θα κατέβαλε μέσα στις επόμενες μερικές μέρες το υπόλοιπο ποσό των $65.000, αντί $65.000 θα κατέβαλλε $85.000 και θα έπαιρνε πίσω την επιταγή των $20.000. Ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου αποδέχθηκε την πιο πάνω εισήγηση και κράτησε την επιταγή των $20.000. Αργότερα καταβλήθηκε το υπολοιπόμενο ποσό και ο προσφοροδότης κατέστη ο νέος ιδιοκτήτης του πλοίου.
(β) Ήταν ο πλειστηριασμός δημόσιος;
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι ο πλειστηριασμός δεν ήταν δημόσιος αφού έγινε κεκλεισμένων των θυρών και ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου δεν θα επέτρεπε μετά τις 9.30 την είσοδο και παρέμβαση οποιουδήποτε άλλου προσώπου που θα ήθελε να συμμετάσχει στη διαδικασία του πλειστηριασμού.
Η εισήγηση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Υπήρξε δημοσίευση για τη διενέργεια του πλειστηριασμού σε 4 ημερήσιες εφημερίδες και σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα τα πρόσωπα που ήθελαν περισσότερες πληροφορίες θα μπορούσαν να επικοινωνήσουν τηλεφωνικά με τον Αξιωματικό Ναυτοδικείου σε ένα συγκεκριμένο τηλέφωνο. Σε όσα πρόσωπα επέδειξαν ενδιαφέρον τους δόθηκε γραπτή άδεια να επιθεωρήσουν το πλοίο, όπως επίσης και αντίγραφα πιστοποιητικών του πλοίου και πληροφορίες για τους όρους συμμετοχής στο Δημόσιο Πλειστηριασμό.
Τα πρόσωπα που θα συμμετείχαν στον πλειστηριασμό θα έπρεπε να ήταν παρόντα το γραφείο του Αξιωματικού Ναυτοδικείου στις 9.30 π.μ. της 15/4/99. Το γεγονός ότι ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου είχε δώσει οδηγίες να κλείσουν την πόρτα, δεν καθιστά τον πλειστηριασμό μη δημόσιο, με την έννοια ότι το κοινό δεν θα μπορούσε να συμμετάσχει. Ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου επεξήγησε ότι αποκλεισμός προσώπων που θα ήθελαν να συμμετάσχουν μετά την έναρξη του πλειστηριασμού, είχε οδηγήσει σε προηγούμενες περιπτώσεις σε ακυρώσεις πλειστηριασμών και η Δημοκρατία είχε διαταχθεί να καταβάλει προς τούτο αποζημιώσεις.
(γ) Μη αποδοχή των $85.100 εκ μέρους του Αξιωματικού Ναυτοδικείου
Εκ μέρους του αιτητή προβλήθηκε επίσης ο ισχυρισμός ότι ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου αρνήθηκε να δεχθεί προσφορά $85.100 και κατακύρωσε ως τιμή πώλησης το χαμηλότερο ποσό των $85.000, σε βαθμό που θα μπορούσε να λεχθεί ότι ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου είχε συμβουλεύσει τον πλειοδότη να παραμείνει στα $85.000. Και η εισήγηση αυτή δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Είναι ορθό ότι ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου θα μπορούσε σύμφωνα με τους όρους του πλειστηριασμού να δεχθεί μια πλειοδοτική προσφορά που θα ήταν κατώτερη των $2.000, εφόσον έκρινε ότι τούτο ήταν σκόπιμο κατά τη διάρκεια του πλειστηριασμού. Ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου δεν καθόρισε χαμηλότερη πλειοδοτική προσφορά από το ποσό των $2.000 αφού ο πλειστηριασμός βρισκόταν ακόμα στα αρχικά στάδια της διαδικασίας. Όταν ρωτήθηκε από τον πλειοδότη και τον πληροφόρησε ότι η πλειοδοτική προσφορά δεν μπορούσε να ήταν λιγότερη των $2.000, ο τελευταίος προσέφερε $85.000 και η πώληση επικυρώθηκε με το πιο πάνω ποσό, αφού ο πλειοδότης ήταν το μόνο πρόσωπο που είχε συμμετάσχει στη διαδικασία. Επεται ότι ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου ενήργησε μέσα στα ορθά πλαίσια.
(δ) Εξαργύρωση της επιταγής των $20.000
Οι αιτητές ισχυρίζονται επίσης ότι η παράλειψη του Αξιωματικού Ναυτοδικείου να εξαργυρώσει αμέσως την επιταγή αποτελεί παράβαση ουσιώδους όρου του πλειστηριασμού, σύμφωνα με τον οποίο το πρόσωπο στο οποίο έχει επικυρωθεί η πώληση θα έπρεπε να καταθέσει το 20% της αξίας της πώλησης. Και αυτή η εισήγηση δεν μπορεί να ευσταθήσει. Η επιταγή που είχε προσφερθεί ήταν επιταγή Τράπεζας εξωτερικού. Οι όροι του πλειστηριασμού δεν απαγόρευαν την αποδοχή επιταγής Τράπεζας εξωτερικού. Ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου βεβαιώθηκε ότι υπήρχε ανταποκρίτρια Τράπεζα στην Κύπρο που θα εξαργύρωνε την επιταγή. Το γεγονός ότι δεν την εξαργύρωσε αμέσως δεν καθιστά τη διαδικασία άκυρη. Η επιταγή θεωρείται ως πληρωμή με μετρητά. Σύμφωνα με το άρθρο 73 του Κεφ. 262 ,
"A cheque is a bill of exchange drawn on a banker payable on demand."
Όπως δε έχει ερμηνευθεί στην υπόθεση Nova (Jersey) Knit Ltd. v. Kammgarn Spinnerei Gmb H [1977] 2 All E.R. (HL) 463,
"These (bills of exchange) are taken as equivalent to deferred instalments of cash. Unless they are treated as unconditionally payable instruments (as the Bills of Exchange Act 1882 s. 3 says "an unconditional order in writing") which the seller can negotiate for cash, the seller might just as well give credit."
Η καθυστέρηση της κατάθεσης της επιταγής δεν μπορεί να επηρεάσει την εγκυρότητα του πλειστηριασμού.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος των αιτητών.
H αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.