|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.30
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1999) 1 ΑΑΔ 1227
29 Ιουλίου, 1999
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
VALHMOR BORG IMP/EXP LTD,
Eνάγοντες,
v.
1. SEA LAND SERVICE INC.,
2. G.A.P. NAVIGATION CO. LTD,
3. IAKOVOS PHOTIADES FOODSTUFF SUPPLIERS LTD,
Εναγομένων.
(Αγωγή Nαυτοδικείου Aρ. 29/93)
Δικονομία Ναυτοδικείου — Δικονομικές προθεσμίες — Πρέπει να τηρούνται με αυστηρότητα.
Δικονομία Ναυτοδικείου — Δεν έχουν εφαρμογή οι Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας αλλά οι Διαδικαστικοί Κανονισμοί του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Ναυτοδικείου) και οι σχετικοί Κανονισμοί που ίσχυαν στην Αγγλία στις 15.8.1960 (ημέρα πριν από την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας).
Στην υπόθεση αυτή, καταχωρήθηκε τριάμιση χρόνια μετά την καταχώρηση του τελευταίου δικογράφου, αίτηση των εναγόντων για οδηγίες χωρίς αναφορά σε νόμο ή θεσμό στον οποίο εστηρίζετο. Δεν προβλήθηκε καμιά απολύτως δικαιολογία για την καθυστέρηση στην καταχώρηση της εν λόγω αίτησης.
Οι εναγόμενοι καταχώρησαν αιτήσεις με τις οποίες ζητούσαν την έκδοση διατάγματος για απόρριψη της αίτησης των εναγόντων ως παράτυπης και/ή ως αντίθετης προς τους θεσμούς και/ή ως αποτέλεσμα κατάχρησης της ορθής απονομής της δικαιοσύνης.
Η δικηγόρος των εναγόντων υπέβαλε ότι στην παρούσα υπόθεση τυγχάνει εφαρμογής η Δ.30 θ.5 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας η οποία επιτρέπει την εκπρόθεσμη καταχώρηση της αίτησης για οδηγίες με μόνη συνέπεια την καταδίκη των αιτητών στα έξοδα.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η αίτηση των εναγόντων για οδηγίες, έπρεπε να είχε καταχωρηθεί εντός 7 ημερών από την συμπλήρωση των δικογράφων, όπως προνοείται στον Καν. 30 των Αγγλικών Θεσμών περί Ναυτοδικείου, ο οποίος τυγχάνει εφαρμογής από το Κυπριακό Δικαστήριο, δυνάμει του Κυπριακού Καν. 237.
2. Οι χρονικές προθεσμίες που προβλέπονται στους νόμους και τους Κανονισμούς πρέπει να τηρούνται με αυστηρότητα εκτός όταν η παράβαση των καθορισμένων χρονικών προθεσμιών είναι δικαιολογημένη ή δεν οφείλεται σε αδιαφορία για τη δικαστική διαδικασία ή σε σκόπιμη και κακόβουλη εκμετάλλευσή της.
3. Η Δ.30 θ.5 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας δεν επιτρέπει την εκπρόθεσμη καταχώρηση αίτησης για οδηγίες. Πέραν τούτου όμως οι Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας δεν έχουν εφαρμογή σε υποθέσεις ναυτοδικείου όπως ρητά αναφέρεται στην υπόθεση Χ"Ευαγγέλου v. Dorami Marine Ltd.
Οι αιτήσεις επέτυχαν με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Hassanein v. Helleni Island (1990) 1 A.A.Δ. 827,
Χατζηευαγγέλου v. Dorami Marine Ltd (1991) 1 A.A.Δ. 172.
Aιτήσεις σε Aγωγή Nαυτοδικείου.
Aιτήσεις σε Aγωγή Nαυτοδικείου από τους εναγόμενους 3 και εναγόμενους 1 και 2 με τις οποίες ζητούν διάταγμα του δικαστηρίου που να απορρίπτει την αίτηση των εναγόντων ημερ. 24 Oκτωβρίου, 1997 για την έκδοση των διαταγμάτων που ζητούν επειδή αυτή δεν αναφέρεται σε νόμο ή θεσμό στον οποίο στηρίζεται.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για τους Aιτητές-εναγομένους 3 στην Aίτηση ημερ. 11.2.98.
Ν. Γεωργιάδης, για τους Aιτητές-εναγομένους 1 & 2 στην Aίτηση ημερ. 2.4.98.
Στ. Mουσιούττα για McBride, για τους Kαθ' ων η αίτηση-ενάγοντες.
Cur. adv. vult.
KPONIΔHΣ, Δ.: Την 24.10.97 οι ενάγοντες στην παρούσα αγωγή καταχώρησαν αίτηση διά κλήσεως με την οποία ζητούν τα εξής διατάγματα:
"Α. Διάταγμα όπως όλα τα έγγραφα και/ή αντίγραφα αυτών ή αυτά διά τα οποία δεν υπάρχει ένστασις, τα οποία αποκαλύφθησαν ενόρκως από τους διαδίκους κατατεθούν εκ συμφώνου σε αριθμημένη δέσμη ως μαρτυρία στην υπόθεση.
Β. Διάταγμα, όπως οποιοσδήποτε διάδικος ο οποίος ενίσταται στην προσκόμιση οποιουδήποτε εγγράφου και/ή όπως αντίγραφο αυτού κατατεθεί ως μέρος της συμφωνηθείσας δέσμης και αποδειχθεί αργότερα ότι δεν υπήρχε βάσιμος και/ή επαρκής ένσταση στο να συμπεριληφθεί τέτοιο έγγραφο ως μέρος της συμφωνηθείσας δέσμης και/ή στην προσκόμιση τέτοιου εγγράφου, τότε οποιοδήποτε και εάν είναι το αποτέλεσμα της αγωγής τα έξοδα προσκομίσεως και αποδείξεως του εγγράφου διά το οποίο υπάρχει ένστασις θα βαραίνουν τον διάδικο ο οποίος είχε ενστεί στην προσκόμισή του.
Γ. Διάταγμα όπως οι καθ΄ων η αίτηση και έκαστος εξ΄ αυτών εντός 30 ημερών από την ημερομηνία που το Δικαστήριο διατάξει, παραδεχθούν διά σκοπούς αυτής της αγωγής μόνον, τα διάφορα γεγονότα που εκτίθενται στον επισυνημμένο στην παρούσα Κατάλογο.
Δ. Διάταγμα όπως εάν οποιοσδήποτε διάδικος παραλείψει να παραδεχτεί οποιαδήποτε από τα γεγονότα που εκτίθενται στον επισυνημμένο στην παρούσα Κατάλογο άνευ νομίμου ή επαρκούς λόγου τότε οποιοδήποτε και εάν είναι το αποτέλεσμα της αγωγής τα έξοδα αποδείξεως τέτοιου γεγονότος θα βαραίνουν το διάδικο που παράλειψε να το παραδεκτεί.".
Στην αίτηση έχει επισυναφθεί μακρύς κατάλογος γεγονότων των οποίων απαιτείται η παραδοχή τους από τους εναγομένους.
Η αίτηση αυτή των εναγόντων δεν συνοδεύεται από καμιά ένορκη δήλωση που να εκθέτει τα γεγονότα, ούτε όμως και στο κείμενο της αίτησης παρατίθενται οποιαδήποτε γεγονότα. Το πλέον παράδοξο όμως είναι ότι στην αίτηση δεν αναφέρεται η νομική βάση της. Δεν αναφέρεται ούτε νόμος ούτε οποιοσδήποτε θεσμός στον οποίο στηρίζεται.
Στις 11.2.98 οι εναγόμενοι αρ. 3 και στις 2.4.98 οι εναγόμενοι αρ. 1 και 2 καταχώρησαν πανομοιότυπες αιτήσεις με τις οποίες ζητούν το ακόλουθο διάταγμα:-
"(Α) Διάταγμα του Δικαστηρίου απορρίπτον την αίτηση των εναγόντων ημερ. 24/10/97 σαν παράτυπη και/ή μη αναγκαία και/ή σαν πρόωρη και/ή σαν αντίθετη με τους θεσμούς και/ή σαν αποτέλεσμα κατάχρησης της ορθής απονομής της δικαιοσύνης.".
Οι αιτήσεις αυτών των εναγομένων τέθηκαν προς συζήτηση και ακρόαση από το Δικαστήριο αφού προηγούμενα είχαν καταχωρηθεί γραπτές ενστάσεις από τους ενάγοντες.
Στις 9.9.98 όλοι οι δικηγόροι που παρουσιάζοντο για τους διαδίκους στις δύο εκδικαζόμενες αιτήσεις υπέβαλαν εισήγηση ότι εγείρεται θέμα εγκυρότητας της αίτησης των εναγόντων, ημερ. 24.10.97 για την οποία είχαν καταχωρήσει τις εκδικαζόμενες αιτήσεις για τον παραμερισμό της. Επειδή η αίτηση των εναγόντων, ημερ. 24.10.97, δεν βασίζεται σε κανένα νόμο ή Κανονισμό η ευπαίδευτος συνήγορος για τους ενάγοντες προέβη σε δήλωση ότι η αίτηση των εναγόντων βασίζεται στον Κανονισμό 37 των Κανονισμών Ναυτοδικείου και δήλωσε επίσης ότι η αίτηση αυτή (δηλ. η αίτηση των εναγόντων ημερ. 24.10.97) είναι αίτηση για οδηγίες (summons for directions). Εν όψει της πιο πάνω δήλωσης της δικηγόρου των εναγόντων οι δικηγόροι των εναγομένων έθεσαν θέμα εγκυρότητας της αίτησης των εναγόντων γιατί δεν καταχωρήθηκε εντός 7 ημερών από την συμπλήρωση των δικογράφων αλλά μετά πάροδο ετών. Όλοι οι δικηγόροι των διαδίκων θεώρησαν το θέμα αυτό ως προδικαστικό που θα έκρινε και την τύχη της αίτησης ημερ. 24.10.97 και ζήτησαν όπως τους δοθούν από το Δικαστήριο οδηγίες για καταχώρηση γραπτών αγορεύσεων μόνο επί του σημείου αυτού. Το προφορικό αυτό αίτημα έγινε δεκτό και εκδόθησαν οι σχετικές οδηγίες.
Στις 22.9.98 κατεχώρησαν οι ενάγοντες τη γραπτή τους αγόρευση και ακολούθησαν οι γραπτές αγορεύσεις των εναγομένων στις 8.10.98 και στις 13.10.98.
Στη γραπτή αγόρευση της δικηγόρου των εναγόντων προβάλλεται η θέση ότι η αίτηση τους ημερ. 24.10.97 δεν είναι αίτηση για οδηγίες γιατί τέτοια αίτηση δεν προβλέπεται από τους Κυπριακούς Θεσμούς περί Ναυτοδικείου. Ισχυρίστηκε ότι η αίτηση βασίζεται στους θεσμούς του Ναυτοδικείου 203, 204, 208 και 212. Ισχυρίζεται ότι οι θεσμοί αυτοί καλύπτουν το θέμα γιατί αυτοί γενικά επιτρέπουν την έκδοση οποιουδήποτε διατάγματος και κατά συνέπεια και τα διατάγματα που ζητούνται στην αίτησή τους ημερ. 24.10.97.
Δεν συμφωνώ με τη θέση αυτή. Οι θεσμοί 203-212 πραγματεύονται τις διαδικασίες και τον τύπο της αίτησης που θα ακολουθείται από το Δικαστήριο και όχι ότι το Δικαστήριο δύναται να εκδίδει οιονδήποτε διάταγμα όπως θα το ζητήσει ο διάδικος. Για να είναι δυνατό να εκδοθεί ένα διάταγμα πρέπει η ουσία του να προβλέπεται είτε από το νόμο είτε από τους θεσμούς. Στην παρούσα υπό συζήτηση υπόθεση οι ενάγοντες δεν με έχουν παραπέμψει σε κανένα θεσμό που να τους νομιμοποιεί για την έκδοση των διαταγμάτων που ζητούν.
Η θέση όμως των εναγόντων αντιφάσκει και με την παραδοχή που οι ενάγοντες προβαίνουν στην παράγραφο 6(γ) της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την ένσταση τους στις υπό εκδίκαση αιτήσεις των εναγομένων.
Αναφέρεται στην παράγραφο 6(γ) της ένορκης δήλωσης των εναγόντων:-
"γ) Σύμφωνα με τον Κ.237 οι Αγγλικοί θεσμοί έχουν εφαρμογή στα Κυπριακά Δικαστήρια και ως εκ τούτου ο Αγγλικός Θεσμός 30 είναι αυτός που επιτρέπει κλήση για Οδηγίες από το Δικαστήριο, σ' ό,τι ακριβώς αποβλέπει και η εν λόγω αίτηση των Εναγόντων ημερομηνίας 24/10/97.".
Είναι φανερό ότι υπάρχει εκ μέρους των εναγόντων μια διγλωσσία και αμφιβολία στο πού βασίζεται η αίτησή τους ημερ. 24.10.97. Τούτο είναι φανερό και από τη διαζευκτική πρότασή τους ότι η προθεσμία των 7 ημερών που προνοείται από τον Καν. 30 των Αγγλικών θεσμών δεν είναι αποτρεπτική και το Δικαστήριο μπορεί να προχωρήσει στην εξέταση της αίτησής τους και στο τέλος της ημέρας να επιδικάσει, εάν τούτο κρίνει ορθό, τα έξοδα σε βάρος τους. Αλλά τούτο κατέστη ακόμα πιο φανερό όταν κατά την προφορική ακρόαση, στις 27.10.98 η δικηγόρος των εναγόντων παραδέχθηκε με σαφήνεια ότι η αίτησή τους ημερ. 24.10.97 βασίζεται στον Καν. 30 των Αγγλικών Θεσμών περί Ναυτοδικείου.
Ο Αγγλικός Κανονισμός 30 τυγχάνει εφαρμογής δυνάμει του Κυπριακού Καν. 237 που έχει ως εξής:-
"237. In all cases not provided by these Rules, the practice of the Admiralty Division of the High Court of Justice of England, so far as the same shall appear to be applicable, shall be followed.".
Οι Κυπριακοί θεσμοί δεν προβλέπουν για οποιαδήποτε αίτηση για οδηγίες. Κατά συνέπεια, κατ' εφαρμογή του Κυπριακού Καν. 237, ο Αγγλικός θεσμός 30 είναι εφαρμοστέος από το Κυπριακό Δικαστήριο.
Ο Αγγλικός θεσμός 30 αναφέρει τα εξής:-
"In every action to which this Rule applies, the plaintiff shall, with a view to providing an occasion for the consideration by the Court or a Judge of the preparations for the trial of the action, so that-
(a) all matters which must or can be dealt with on interlocutory applications and have not already been dealt with may so far as possible be dealt with, and
(b) such directions may be given as to the future course of the action as appear best adapted to secure the just, expeditious and economical disposal thereof,
take out, within seven days from the time when the pleading are deemed to be closed, a summons (in these Rules referred to as a summons for directions) returnable in not less that twenty-one days.".
Στην υπόθεση Kamal Hassanein v. Helleni Island (1990) 1 Α.Α.Δ. 827 έχει λεχθεί ότι οι χρονικές προθεσμίες που προβλέπονται στους νόμους και τους Κανονισμούς πρέπει να τηρούνται με αυστηρότητα εκτός όταν η παράβαση των καθορισμένων χρονικών προθεσμιών είναι δικαιολογημένη ή δεν οφείλεται σε αδιαφορία για τη δικαστική διαδικασία ή σε σκόπιμη και κακόβουλη εκμετάλλευσή της.
Στην παρούσα υπόθεση δεν προβλήθηκε καμιά απολύτως δικαιολογία για την καθυστέρηση στην καταχώρηση της αίτησης των εναγόντων για οδηγίες. Η καταχώρηση αυτής της αίτησης έγινε τριάμιση χρόνια μετά την καταχώρηση του τελευταίου δικογράφου.
Η ευπαίδευτη δικηγόρος των εναγόντων υπέβαλε ότι στην παρούσα υπόθεση τυγχάνει εφαρμογής η Δ.30 θ.5 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας η οποία επιτρέπει την εκπρόθεσμη καταχώρηση της αίτησης για οδηγίες με μόνη συνέπεια την καταδίκη των αιτητών στα έξοδα.
Η Δ.30 θ.5 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας δεν επιτρέπει την εκπρόθεσμη καταχώρηση αίτησης για οδηγίες. Πέραν τούτου όμως οι Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας δεν έχουν εφαρμογή σε υποθέσεις ναυτοδικείου όπως ρητά αναφέρεται στην υπόθεση Χ"Ευαγγέλου ν. Dorami Marine Ltd. (1991) 1 Α.Α.Δ. 172.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους οι αιτήσεις ημερ. 11.2.98 και 2.4.98 επιτυγχάνουν. Εκδίδεται το αιτούμενο διάταγμα και στις δύο πιο πάνω αιτήσεις.
Επιδικάζονται έξοδα υπέρ των αιτητών-εναγομένων.
Oι αιτήσεις επιτυγχάνουν με έξοδα.