|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1999) 1 ΑΑΔ 160
11 Φεβρουαρίου, 1999
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΕΣΤΑΝΑΣ,
Eφεσείων-Eνάγων,
v.
ΕΛΕΝΗ ΜΕΣΤΑΝΑ,
Eφεσίβλητη-Eναγoμένη.
(Πολιτικές Εφέσεις Aρ. 9705, 9926)
Αγωγή — Απόρριψη αγωγής λόγω μη προώθησης της την ημέρα που ορίστηκε για ακρόαση — Επικύρωση της πρωτόδικης απόφασης κατ' έφεση.
Οι παρούσες εφέσεις στρέφονται, η μεν πρώτη κατά της ενδιάμεσης απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας με την οποία απερρίφθη αίτημα του εφεσείοντα για τροποποίηση της εκθέσεως απαιτήσεως του στην αγωγή 3336/92, η δε δεύτερη κατά της απόρριψης της εν λόγω αγωγής, γιατί ο εφεσείων δεν ήταν έτοιμος να την προωθήσει την ημέρα που ορίστηκε για ακρόαση.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Είναι φανερό από το πρακτικό του Δικαστηρίου ότι ο εφεσείων δεν είχε ειλικρινή πρόθεση να προωθήσει την αγωγή, αλλά να ταλαιπωρήσει την υπέργηρη μητέρα του, εναντίον της οποίας εστρέφετο η αγωγή. Επίσης δόθηκε κάθε ευκαιρία στον εφεσείοντα που παρουσιαζόταν αυτοπροσώπως, να παρουσιάσει την υπόθεσή του.
2. Την ίδια τακτική ακολούθησε ο εφεσείων και ενώπιον του Εφετείου, ζητώντας πάλιν αναβολή της ακρόασης των εφέσεων, αίτημα που απορρίφθηκε. Η έφεση είναι εντελώς αβάσιμη και απορρίπτεται. Η έφεση κατά της ενδιάμεσης απόφασης για τροποποίηση της εκθέσεως απαιτήσεως καθίσταται ως εκ τούτου άνευ αντικειμένου.
Η έφεση 9926 απορρίφθηκε με έξοδα. Η έφεση 9705 καθίσταται άνευ αντικειμένου.
Eφέσεις.
Eφέσεις από τον ενάγοντα εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας (Kραμβής, Π.E.Δ.) που δόθηκε στις 11 Φεβρουαρίου, 1997 (Aγωγή Aρ. 3336/92) με την οποία απορρίφθηκε η αγωγή του λόγω του ότι δεν ήταν έτοιμος να την προωθήσει την ημέρα που ορίστηκε για ακρόαση και έφεση από τον ενάγοντα εναντίον της ενδιάμεσης απόφασης του πλήρους Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας (Kρονίδης, Π.E.Δ.) που δόθηκε στις 22 Φεβρουαρίου, 1996 (Aγωγή Aρ. 3336/92) με την οποία εκδόθηκε διάταγμα τροποποίησης της έκθεσης απαίτησης με εξαίρεση δύο παραγράφων της αίτησης.
Ο Eφεσείων εμφανίζεται προσωπικά
A. Kλεάνθους, για την Eφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων καταχώρισε δυο εφέσεις, τις 9705 και 9926. Η πρώτη αφορά ενδιάμεση απόφαση του Πλήρους Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, που εδόθη στις 22.2.96, και με την οποία απορρίφθηκε αίτημα να τροποποιήσει την έκθεση απαιτήσεως του στην αγωγή 3336/92. Με τη δεύτερη έφεση προσβάλλεται η απόφαση του Προέδρου του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, κ.Κραμβή ώς ήτο τότε, με την οποία απέρριψε στις 11.2.97 την αγωγή του, γιατί ο εφεσείων δεν ήταν έτοιμος να την προωθήσει την ημέρα που ορίστηκε για ακρόαση.
Θα ασχοληθούμε με την έφεση που ασκήθηκε εναντίον της απόρριψης της αγωγής γιατί το αποτέλεσμα της θα καταστήσει άνευ αντικειμένου την έφεση εναντίον της ενδιάμεσης απόφασης.
Η αγωγή του εφεσείοντα στρεφόταν εναντίον της υπέργηρης μητέρας του, η οποία ήταν παρούσα κατά την ακρόαση των εφέσεων μαζί με το δικηγόρο της. Είναι δύσκολο να καταγράψουμε το ιστορικό της διαδικασίας ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας. Να πούμε μόνο πως ο εφεσείων χρησιμοποίησε τη δικαστική διαδικασία για να ταλαιπωρήσει τη μητέρα του και το Δικαστήριο, επιδεικνύοντας τέτοια συμπεριφορά που έκδηλα φανερώνει πως δεν είχε ειλικρινή πρόθεση να προωθήσει την αγωγή του. Το σχετικό πρακτικό του Δικαστηρίου μιλά από μόνο του. Θα πρέπει επίσης να αναφέρουμε πως στον εφεσείοντα, που παρουσιαζόταν αυτοπροσώπως, μολονότι έλεγε συνεχώς πως θα διόριζε δικηγόρο, δόθηκε κάθε ευκαιρία να παρουσιάσει την υπόθεση του, ευκαιρία που εξάντλησε τη δικαστική διαδικασία, και προφανώς το Δικαστήριο και την εναγόμενη μητέρα του.
Την ίδια τακτική τήρησε ο εφεσείων και ενώπιον μας. Ο διάλογος του ιδίου με το Δικαστήριο καταλαμβάνει μερικές σελίδες. Από τα σχετικά πρακτικά καταφαίνεται η προσπάθεια του Δικαστηρίου να συνεννοηθεί με τον εφεσείοντα που, εν πολλοίς, ο λόγος του ήταν ακατανόητος. Ακολουθώντας την ίδια τακτική ζήτησε πάλιν αναβολή της ακρόασης των εφέσεων την οποία και αρνηθήκαμε. Ο εφεσείων έχει καταχωρήσει περίγραμμα αγόρευσης και για τις δυο εφέσεις. Αναφορικά με την έφεση που αφορά στην απόρριψη της αγωγής του υιοθετεί τους λόγους που διατυπώνει στο εφετήριο. Έχουμε εξετάσει το ζήτημα και κρίνουμε πως η έφεση είναι παντελώς αβάσιμη, για τους λόγους που εξηγήσαμε πιο πάνω. Η έφεση 9926 απορρίπτεται με έξοδα. Η έφεση 9705 καθίσταται άνευ αντικειμένου.
H έφεση 9926 απορρίπτεται με έξοδα. H έφεση 9705 καθίσταται άνευ αντικειμένου.