|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 106/99
ΕΝΩΠΙΟΝ: Α. ΚΡΑΜΒΗ, Δ.
Αναφορικά με αίτηση του Henry Chalhoub εκ Γαλλίας, Εναγομένου 1 στην αγωγή Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας 445/99
Για έκδοση άδειας για διάταγμα ή/και ένταλμα ακυρωτικό (certiorari) ή/και εντάλματος απαγόρευσης (Writ of prohibition)
- ΚΑΙ -
Αναφορικά με την απόφαση/διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερομηνίας 30.7.99 στην αγωγή αρ. 445/99
- ΚΑΙ -
Αναφορικά με το άρθρο 155 παρ. 4 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Λούη Κλάππα, από τη Λευκωσία,
Ενάγοντ ος,
- και-
1. Henry Chalhoub, από τη Λευκωσία,
2. Παγκυπριακή Ασφαλιστική Λτδ,
από τη Λευκωσία,
Εναγομένων.
- - - - - -
10 Αυγούστου, 1999
.Για τον αιτητή: κ. Χρ. Κληρίδης.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο καθ΄ ου η αίτηση Λούης Κλάππας στις 14.1.99 κίνησε εναντίον του αιτητή Henry Chalhoub και της Παγκυπριακής Ασφαλιστικής Λτδ την αγωγή αρ. 445/99 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας. Η αγωγή έχει ως αντικείμενο χρηματικές απαιτήσεις για διάφορες αιτίες το σύνολο των οποίων υπερβαίνει τις £200.000. Η αγωγή έχει άξονα ισχυριζόμενη συμφωνία των διαδίκων από την οποία απορρέουν οι χρηματικές απαιτήσεις του ενάγοντα είτε υπό μορφή αποζημιώσεων ή/και ως οφειλές δυνάμει συμφωνίας.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας σε μονομερή αίτηση του ενάγοντα κ. Λ. Κλάππα, ημερομηνίας 30.7.99, εξέδοσε το πιο κάτω διάταγμα ημερομηνίας 30.7.99:
"Μετά από αίτηση των κκ. Λ. Παπαφιλίππου και Σία, δικηγόρων του ενάγοντα ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥΤΟ, αφού ανάγνωσε την ένορκον δήλωση που κατατέθηκε από ή εκ μέρους του ενάγοντα και μετά την κατάθεση από αυτόν εγγύησης για το ποσό των ΛΚ20.000, για πλήρη κάλυψη οιωνδήποτε ζημιών και εξόδων που οι πιο πάνω εναγόμενοι ήθελαν υποστεί από
ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΔΙΑΤΑΤΤΕΙ ΚΑΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ στον εναγόμενο αρ. 1, τους υπαλλήλους και αντιπροσώπους του να μεταφέρουν εκτός δικαιοδοσίας και/ή άλλως πως να αποσύρουν, αποξενωθούν και/ή επιβαρύνουν με οποιοδήποτε τρόπο τα χρήματα που είναι κατατεθειμένα επ΄ ονόματι του εναγομένου αρ. 1 στην Ελληνική Τράπεζα Λτδ και /ή σε οποιαδήποτε άλλη τράπεζα του ποσού των ΛΚ500.000 μέχρι πέρατος της διαδικασίας και/ή την ικανοποίηση της τυχόν υπέρ του ενάγοντος απόφασης και/ή μέχρι νεοτέρας διαταγής του Δικαστηρίου.
ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥΤΟ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΔΙΑΤΑΤΤΕΙ ΚΑΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ στον εναγόμενο αρ. 1, τους υπαλλήλους και αντιπροσώπους του να μεταβιβάσουν, πωλήσουν ή επιβαρύνουν τις μετοχές που απέκτησαν ο εναγόμενος 1 στο κεφάλαιο της Ελληνικής Τράπεζας Λτδ και/ή τόσες από τις εν λόγω μετοχές χρηματιστηριακής αξίας κατ΄ ελάχιστο ΛΚ500.000 μέχρι νεοτέρας διαταγής του Δικαστηρίου.
Ο εναγόμενος 1 δύναται να εμφανιστεί ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατά την 17.8.99 και ώρα 9.00 π.μ. και δείξει λόγο γιατί το παρόν διάταγμα να μη συνεχίσει να ισχύει.
Εκδόθηκε την 30.7.99.
Συνετάχθη την 30.7.99.
Οπισθογράφηση: Αν εσείς ο πιο πάνω αναφερόμενος εναγόμενος 1 παραλείψετε να συμμορφωθείτε με το παρόν διάταγμα σεις μεν υπόκεισθε σε σύλληψη η δε περιουσία σας σε κατάσχεση.
(Υπ.) Ν. Νικολάου,
Ανώτερος Επαρχιακός Δικαστής."
Το Δικαστήριο όρισε επιστρεπτέο το διάταγμα στις 17.8.99. Το εν λόγω διάταγμα συνετάχθη και επιδόθηκε προσωπικά στον εναγόμενο κ. H. Chalhoub στις 30.7.99.
Με την παρούσα αίτηση ο αιτητής Henry Chalhoub ζητά άδεια να καταχωρήσει αίτηση για έκδοση ενταλμάτων Certiorari και Prohibition προβάλλοντας ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας κατά την έκδοση του διατάγματος ημερομηνίας 30.7.99 υπερέβη τα όρια της δικαιοδοσίας και των εξουσιών του γιατί:
(α) όρισε το προσωρινό διάταγμα επιστρεπτέο σε χρόνο μεγαλύτερο από όσο χρειαζόταν υπό τις περιστάσεις για την επίδοση και την παροχή ευκαιρίας στους εναγομένους να εμφανισθούν και,
(β) η διαταγή για παγοποίηση του ποσού των £500.000 ".... μέχρι πέρατος της διαδικασίας και/ή την ικανοποίηση της τυχόν υπέρ του ενάγοντος απόφασης και /ή μέχρι νεοτέρας διαταγής του Δικαστηρίου" συνιστά νομικό λάθος και/ή υπέρβαση δικαιοδοσίας καθότι αντίκειται στις πρόνοιες του άρθρου 9 του περί
Πολιτικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 6 και τις αρχές που καθιέρωσε η νομολογία επί του θέματος στην Acropol Shipping Co Ltd and Others v. Petros I. Rossis (1976) 1 CLR 38.Ο αιτητής με σκοπό να καταδείξει ότι το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από την ημερομηνία έκδοσης του διατάγματος (30.7.99) μέχρι την ημερομηνία που ορίστηκε επιστρεπτέο (17.8.99) είναι μεγαλύτερο από αυτό που απαιτείται για την επίδοση του διατάγματος στον εναγόμενο επικαλείται στην ένορκη δήλωσή του το γεγονός ότι το διάταγμα επιδόθηκε στον εναγόμενο στις 30.7.99 δηλαδή, την ημέρα που εκδόθηκε πράγμα το οποίο αφ΄ εαυτού επιμαρτυρεί ότι το διάστημα από 30.7.99 μέχρι 17.8.99 είναι αδικαιολόγητα μεγαλύτερο από αυτό που πραγματικά απαιτείται για την επίδοση στον εναγόμενο. Λέγει επίσης ο αιτητής ότι προηγούμενο διάταγμα που εκδόθηκε σε μονομερή αίτηση στις 26.7.99 επιδόθηκε την ίδια ημέρα (26.7.99) στον εναγόμενο κ. Chalhoub στην ιδία διεύθυνση στην οποία επιδόθηκε και το διάταγμα ημερομηνίας 30.7.99, γεγονός το οποίο διαπιστώνεται από τον φάκελο της υπόθεσης και θα έπρεπε να ληφθεί μεταξύ άλλων υπόψη για τον καθορισμό του χρόνου που το Δικαστήριο όρισε επιστρεπτέο το προσωρινό διάταγμα. Ο αιτητής επικαλείται επίσης και το ότι στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την μονομερή αίτηση για έκδοση του προσωρινού διατάγματος δεν αναφέρεται ότι θα χρειαζόταν περισσότερος χρόνος των δύο ή τριών ημερών για επίδοση του διατάγματος στον εναγόμενο 1 ο οποίος από καιρό διαμένει σε διαμέρισμα στο κέντρο της Λευκωσίας και σε γνωστή διεύθυνση και ότι προκύπτει από την εν λόγω ένορκη δήλωση ότι η επίδοση μπορούσε να επιτευχθεί πάραυτα εφόσον το θέμα εμφανίστηκε ως κατεπείγον.
Ζήτημα παρόμοιο με το εξεταζόμενο απασχόλησε το Ανώτατο Δικαστήριο στην Τράπεζα Κύπρου Λτδ ν. Ντίνος Παπαδόπουλος κα, Πολιτικές Εφέσεις 10129 και 10131, ημερ. 25.6.99 όπου το Εφετείο αποφάσισε τα εξής:
"Το έργο του δικαστηρίου αναφορικά με τον καθορισμό του χρόνου που είναι "αναγκαίος" ώστε να δοθεί ο λόγος και στην άλλη πλευρά, είναι, όπως σαφώς προκύπτει από το λεκτικό του άρθρου 9(3), διαπιστωτικό. Το διάταγμα διατηρεί την ισχύ του μόνο εφόσον δεν εκτείνεται χρονικά πέραν του διαπιστωθέντος ως αναγκαίου χρόνου. Η διαπίστωση γίνεται στη βάση των στοιχείων της κάθε περίπτωσης με αναφορά στο πόσο σύντομα μπορεί να γίνει η επίδοση και πόσο σύντομα μπορεί η άλλη πλευρά να εμφανιστεί και να ενστεί. Μια τέτοια διαπίστωση είναι βέβαια το αποτέλεσμα κρίσης. Η οποία ωστόσο εντάσσεται σε στενά όρια αφού έχει ως μόνο κριτήριο το "αναγκαίο". Η διάταξη δεν επιτρέπει τον ορισμό του διατάγματος επιστρεπτέου σε ό,τι το δικαστήριο θα θεωρούσε ως εύλογο χρόνο οπότε θα επιτρεπόταν να ληφθούν υπόψη και άλλοι παράγοντες, όπως το ενδεχομένως βαρύ δικαστικό πρόγραμμα σε συνάρτηση με το περιεχόμενο του διατάγματος.
Στην προκείμενη περίπτωση η ταυτότητα της Τράπεζας ως εναγομένης με έδρα τη Λευκωσία καθιστούσε αυτόδηλη τη δυνατότητα επίδοσης αμέσως. Για την ετοιμασία του διατάγματος θα χρειαζόταν βέβαια χρόνος. Ενόψει όμως της φύσης του διατάγματος και των δραστικών του επιπτώσεων θα πρέπει να εκληφθεί πως το δικαστήριο δεν μπορούσε παρά να μεριμνήσει ώστε να ετοιμαστεί το διάταγμα αμέσως. Το ότι εν τέλει επιδόθηκε σε δυο ημέρες δεν ήταν τυχαίο
. αντικατόπτριζε αυτή την πραγματικότητα.Είναι φανερό ότι ο χρόνος των τριών εβδομάδων που το διάταγμα ορίστηκε επιστρεπτέο, υπερέβαινε, και κατά πολύ μάλιστα, τον προβλεπόμενο στο άρθρο 9(3) ως αναγκαίο χρόνο αφού στο χρόνο επίδοσης δεν θα αναμέναμε να χρειαζόταν εδώ να προστεθεί χρόνος πέραν των τεσσάρων ημερών για να μπορέσει να εμφανιστεί και να ενστεί η Τράπεζα. Προέκυπτε λοιπόν σφάλμα νομικό κι αυτό διακρινόταν στην όψη του παρουσιασθέντος πρακτικού το οποίο δεν χρειαζόταν να συνίσταται σε ο,τιδήποτε πέραν του διατάγματος και του κλητηρίου εντάλματος στο οποίο αναγραφόταν ο τίτλος της αγωγής, το όνομα και η διεύθυνση της Τράπεζας. Αυτά τέθηκαν εξ αρχής ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου."
Αναφορικά με το δεύτερο ζήτημα, αυτό του καθορισμού της διάρκειας της ισχύος του προσωρινού διατάγματος, προκύπτει από το ίδιο το λεκτικό του διατάγματος ότι η ισχύς του παρατείνεται εκ προοιμίου και κατά τρόπο διαζευκτικό σε χρόνους αναγόμενους μετά την ημερομηνία κατά την οποία το διάταγμα ορίστηκε επιστρεπτέο. Αυτό είναι αντινομικό με τη φύση της προβλεπόμενης διαδικασίας και αντίκειται προς τις πρόνοιες του άρθρου 9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 6. Βλ.
Acropol Shipping Co Ltd and Others v. Petros I. Rossis (ανωτέρω).Κατόπιν των ανωτέρω αποφαίνομαι ότι έχει αποδειχθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση και ως εκ τούτου παραχωρώ άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση ενταλμάτων Certiorari και Prohibition. H αίτηση να καταχωρηθεί εντός 7 ημερών από σήμερα και να οριστεί για επίδοση το συντομότερο δυνατό. Εν τω μεταξύ και μέχρι την εκδίκαση της αίτησης για έκδοση των ενταλμάτων Certiorari και Prohibition, αναστέλλεται η εκτέλεση του πιο πάνω προσωρινού διατάγματος ημερομηνιας 30.7.99 και κάθε περαιτέρω διαδικασίας που αφορά το εν λόγω διάταγμα.
Α. Κραμβής, Δ.
ΣΦ.
ΣΦ.