ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1999) 1 ΑΑΔ 40
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Αρ. Αιτησης 2/99
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Δ.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ με το άρθρο 155(4) του Συντάγματος και το άρθρο 3 του Περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλες Διατάξεις) Νόμου του 1964.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ με την αίτηση της ΄Αντρης Θεμιστοκλέους, Αιτήτρια για άδεια καταχώρησης αίτησης για έκδοση προνομιακών διαταγμάτων τύπου CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION.
AN
AΦΟΡΙΚΑ με την απόφαση και/ή διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού που εκδόθηκε στις 26.10.98 στην αγωγή 2320/98 μετά από αίτηση του Ενάγοντα στην αγωγή αυτή και με την οποία το δικαστήριο διάταξε έκδοσε απόφαση υπέρ του Ενάγοντα και εναντίον της Εναγομένης 1 ως οι παράγραφοι (Α,Β) της αξίωσης πλέον £168,00 έξοδα πλέον Φ.Π.Α και έξοδα επίδοσης £2.00
--------------------------
18 Ιανουαρίου 1999
Για την αιτήτρια: Ιωάννα Νικολάου για Π. Παύλου.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Επιδιώκεται άδεια για καταχώριση αίτησης για certiorari και prohibition σε σχέση με απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού που εκδόθηκε λόγω παράλειψης της αιτήτριας να καταχωρίσει έκθεση υπεράσπισης.
Είχε υποβληθεί αίτηση του ενάγοντα για απόφαση λόγω τέτοιας παράλειψης, στο πλαίσιο της ζητήθηκε από την αιτήτρια χρόνος, και η υπόθεση ορίστηκε για απόδειξη στις 26.10.98. Το πρακτικό του Δικαστηρίου συμπληρώνεται με τη φράση "εκτός εάν μέχρι τότε καταχωρηθεί ΄Εκθεση Υπεράσπισης". Κατά την ορισθείσα ημερομηνία εμφανίστηκε μόνο ο δικηγόρος του ενάγοντα. Ανέφερε πως δεν είχε καταχωριστεί ακόμα ΄Εκθεση Υπεράσπισης και στη βάση ένορκης δήλωσης προς απόδειξη της αξίωσης, εκδόθηκε απόφαση υπέρ του ενάγοντα.
Με την ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την παρούσα αίτηση προβάλλονται ισχυρισμοί σε σχέση με την ώρα κατά την οποία το Δικαστήριο είχε επιληφθεί της αίτησης και επίσης σε σχέση με το κατά πόσο είχε ερευνηθεί αν πράγματι δεν είχε καταχωριστεί έκθεση υπεράσπισης κατά το χρόνο έκδοσης της απόφασης.
Δεν θα χρειαστεί να επεκταθώ στις λεπτομέρειες των ισχυρισμών που προβλήθηκαν. Σήμερα, κατά την ακρόαση της αίτησης, ζήτησα εξήγηση αναφορικά με το γιατί η αιτήτρια απευθύνεται στο Ανώτατο Δικαστήριο για προνομιακά εντάλματα αφού η Δ.26 θ.14 των Θεσμών περί Πολιτικής Δικονομίας παρέχει τη δυνατότητα υποβολής αίτησης στο Επαρχιακό Δικαστήριο για παραμερισμό της απόφασης που είχε εκδοθεί. Η ευπαίδευτη συνήγορος για την αιτήτρια πρότεινε πως η περίπτωση είναι ιδιάζουσα εφόσον, όπως είναι η θέση της αιτήτριας, δεν υπήρχαν ή δεν είχε ερευνηθεί αν υπήρχαν τα προαπαιτούμενα για την έκδοση απόφασης. ΄Οπως εισηγήθηκε, η Δ.26 θ. 14 προσφέρεται για τις περιπτώσεις στις οποίες ο διάδικος είναι ένοχος κάποιας παράλειψης. Στην παρούσα δεν υπήρξε τέτοια παράλειψη εκ μέρους της αιτήτριας και, σε τελική ανάλυση, η απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης.
Δεν μπορώ να συμφωνήσω με αυτή την προσέγγιση. Η Δ.26 θ.14 προσφέρεται σε κάθε περίπτωση απόφασης λόγω παράλειψης, μεταξύ άλλων, καταχώρισης ΄Εκθεσης Υπεράσπισης και είναι γι΄αυτό το λόγο που εκδόθηκε η απόφαση στην παρούσα υπόθεση. Εφόσον υπάρχει άλλη εναλλακτική θεραπεία το Ανώτατο Δικαστήριο αναλαμβάνει δικαιοδοσία μόνο αν συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις και δεν έχουν στοιχειοθετηθεί τέτοιες εδώ.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης η ευπαίδευτη συνήγορος για την αιτήτρια αναφέρθηκε στα γεγονότα όπως ήταν σε ιδανική θέση να τα γνωρίζει αφού είχε χειριστεί η ίδια την υπόθεση πρωτοδίκως και, μάλιστα, υπέγραψε και την ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την παρούσα αίτηση. Ας σημειωθεί πως ουδέποτε υποστηρίχτηκε πως είχε πράγματι καταχωριστεί έκθεση υπεράσπισης πριν την έκδοση της απόφασης του Δικαστηρίου. Ο ισχυρισμός στην ένορκη δήλωση ήταν πως είχε δοθεί σε υπάλληλο του δικηγορικού γραφείου οδηγία για καταχώριση της εκείνη την ημέρα αλλά το πιθανότερο, όπως ανέφερε ενώπιόν μου η κα Νικολάου, ήταν πως δεν καταχωρίστηκε πριν την έκδοση της απόφασης. Υπέδειξα στην κα Νικολάου τη νομολογία αναφορικά με τη δυνατότητα δικηγόρου να εμφανίζεται στην ίδια υπόθεση και ως μάρτυρας. Την είχε υπόψη της αλλά, όπως εισηγήθηκε, δεν μπορούσε να υπάρχει οποιοδήποτε πρόβλημα στην προκείμενη περίπτωση αφού τη στιγμή που αγόρευε ενώπιόν μου, δεν έδιδε μαρτυρία. Είναι λανθασμένη η αντίληψη της ευπαίδευτης συνηγόρου, αλλά τελικά το θέμα απολήγει να είναι ακαδημαϊκό. Δεν θα ασχοληθώ με την ουσία των ισχυρισμών που προβλήθηκαν. Προσφέρεται εναλλακτικό ένδικο μέσο, δεν στοιχειο- θετήθηκαν εξαιρετικές περιστάσεις και η αίτηση απορρίπτεται.
Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ
/ΜΣι.