|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1998) 1 ΑΑΔ 228
3 Φεβρουαρίου, 1998
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
HYDRO ALUMINIUM AS,
Ενάγουσα,
v.
ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ NIKOLIS PALLIS, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΤΩΡΑ ΦΕΡΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ "ΜΑRYA",
Εναγομένου.
(Aγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 9/96)
Ναυτοδικείο — Αγωγή in rem κατά του εναγόμενου πλοίου — Πώληση πλοίου pendente lite, με δημόσιο πλειστηριασμό — Αίτηση από πλειοδότη, ο οποίος τελικά απέσυρε το ενδιαφέρον του, για επιστροφή της προκαταβολής — Κατά πόσο οι ιδιοκτήτες του πωληθέντος πλοίου και οι ενάγοντες στην παρούσα και άλλες αγωγές κατά του πλοίου, νομιμοποιούνται να συμμετάσχουν στη διαδικασία για επιστροφή της προκαταβολής — Κατά πόσο ενείχε σημασία η κατάθεση ή μη caveat για συμμετοχή στην εν λόγω διαδικασία.
Ναυτοδικείο — Αξιωματικός Ναυτοδικείου — Καθήκοντα και υποχρεώσεις του αναφορικά με πλοίο υπό σύλληψη.
Το θέμα που εγείρεται στην παρούσα υπόθεση, εγείρεται με αίτηση στο πλαίσιο της αγωγής κατά του πλοίου, στην οποία εκπροσωπούνταν οι ενάγοντες και οι ιδιοκτήτες του εναγομένου πλοίου.
Τα γεγονότα της υπόθεσης είναι εν συντομία τα εξής:
Το εναγόμενο πλοίο, πωλήθηκε pendente lite, με δημόσιο πλειστηριασμό. Ο αιτητής, ως πλειοδότης υπέρ του οποίου κατακυρώθηκε το πλοίο, κατέβαλε ποσό Λ.Κ.14.600 ως προκαταβολή. Ο αιτητής απέσυρε το ενδιαφέρον του και το πλοίο πωλήθηκε σε δεύτερο πλειστηριασμό, σε τρίτο.
Ο αιτητής με αίτησή του ζήτησε την επιστροφή της προκαταβολής. Το θέμα που εγείρεται τώρα, αφορά τη νομιμοποίηση των ιδιοκτητών του πωληθέντος πλοίου και των εναγόντων στην παρούσα και άλλες αγωγές κατά του πλοίου, που δήλωσαν ότι προτίθενται να ενστούν, να συμμετάσχουν στη διαδικασία. Στο μεταξύ η αγωγή, στο πλαίσιο της οποίας πωλήθηκε το πλοίο, έχει διευθετηθεί με την έκδοση εκ συμφώνου απόφασης για $40.000 υπέρ των εναγόντων και εναντίον του εκπλειστηριάσματος.
Ο αιτητής εισηγήθηκε ότι νομιμοποιείται να συμμετάσχει μόνο ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου, εφ' όσον ο πρώτος πλειστηριασμός ήταν σύμβαση πώλησης με συμβαλλομένους τον Αξιωματικό Ναυτοδικείου ως πωλητή και τον αιτητή ως αγοραστή. Επίσης ότι οι ενάγοντες στις διάφορες αγωγές κατά του πλοίου, δεν ήταν συμβαλλόμενα μέρη στον πρώτο πλειστηριασμό και δεν έχουν νομική σχέση με τον αιτητή ή συνδετικό κρίκο με την προκαταβολή. Επιπλέον παρέλειψαν να καταθέσουν caveat κατά της πληρωμής της προκαταβολής, αφού εσφαλμένα θεωρούσαν πως αυτή συνιστούσε προϊόν πώλησης του πλοίου. Το ίδιο ισχύει και για τους ιδιοκτήτες του πλοίου για όλους τους πιο πάνω λόγους, με την εξαίρεση των αναφερομένων στη ανακοπή.
Οι ιδιοκτήτες του πλοίου ισχυρίστηκαν ότι το ποσό των Λ.Κ.14.600, παρά την παράβαση της σύμβασης πώλησης, όπως τη χαρακτηρίζουν, εξακολουθεί να συνιστά προκαταβολή πώλησης και διεκδικούν λόγο για προάσπιση των δικαιωμάτων τους.
Τους ίδιους με τους πιο πάνω ισχυρισμούς, προέβαλαν και οι ενάγοντες στις άλλες αγωγές.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Όταν προέκυψε το θέμα της επιστροφής της προκαταβολής ενώπιον του Δικαστηρίου, για το οποίο οι διάδικοι ειδοποιήθηκαν με οδηγίες του, χωρίς να εγερθεί τέτοιο θέμα, εμφανίστηκαν, δήλωσαν ότι προτίθενται να ενστούν και τροχιοδρομήθηκε η διαδικασία ανάπτυξης επιχειρημάτων. Η κατάθεση ανακοπής επιβάλλει, εκτός αν συντρέχουν ειδικές περιστάσεις που δικαιολογούν το αντίθετο, να ακουστούν οι ανακόπτοντες. Αυτό δε σημαίνει πως ενδιαφερόμενοι που διεκδικούν λόγο και βρίσκονται ενώπιον του Δικαστηρίου, δεν μπορούν να ακουστούν επειδή δεν κατέθεσαν ανακοπή. Εκείνο που έχει κρίσιμη σημασία είναι ο διαφαινόμενος επηρεασμός ανάλογα με την κατάληξη της αίτησης για επιστροφή του ποσού.
2. Η διαπίστωση πως η τύχη του ποσού, ειδικά η ενδεχόμενη επιστροφή του, θα στερήσει τους ιδιοκτήτες του πλοίου της δυνατότητας να το διεκδικήσουν ως δικαιούχοι και τους ενάγοντες, στην παρούσα και στις άλλες αγωγές, να διευρύνουν τις πιθανότητες ικανοποίησης της απαίτησής τους, στην έκταση που η κάθε μια είναι αναγνωρισμένη, τους νομιμοποιεί να συμμετάσχουν.
Νομιμοποίηση ιδιοκτητών πωληθέντος πλοίου και εναγόντων για συμμετοχή στη διαδικασία.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Roumie v. Γενικού Εισαγγελέα (1991) 1 Α.Α.Δ. 1071,
Abodi Mendi [1939] 178,
Government of the Republic of Spain v. SS Arantzazu Mendi [1939] A.C. 256,
Marie Chandris, 71 L.I.L. Rep. 225 [1942] p. 24.
Αγωγή Ναυτοδικείου.
Εγέρθηκε από τον αιτητή θέμα νομιμοποίησης των ιδιοκτητών του πωληθέντος πλοίου και των εναγόντων, να ενστούν και να συμμετάσχουν στη διαδικασία, στα πλαίσια αίτησής του για την επιστροφή της προκαταβολής που καταβλήθηκε από αυτόν όταν, ως πλειοδότης, του κατακυρώθηκε το πλοίο "NIKOLIS PALLIS" σε πώληση pendente lite με δημόσιο πλειστηριασμό και στη συνέχεια απέσυρε το ενδιαφέρον του.
Α. Μοντάνιος, για τον Αιτητή.
Α. Χαβιαράς, για τους Ενάγοντες.
Α. Θεοφίλου, για τους ιδιοκτήτες του πλοίου "ΝIKOLIS PALLIS".
Γ. Λιασίδης, για τους Ενάγοντες στις αγωγές κατά του πλοίου "NIKOLIS PALLIS" αρ. 16/96, 17/96 και 47/97.
Cur. adv. vult.
KΩNΣTANTINIΔHΣ, Δ.: Το πλοίο "NIKOLIS PALLIS" πωλήθηκε pendente lite με δημόσιο πλειστηριασμό που διεξάχθηκε στις 18.4.96. Και ο αιτητής, ως πλειοδότης υπέρ του οποίου κατακυρώθηκε το πλοίο, κατέβαλε στον Αξιωματικό Ναυτοδικείου το ποσό των £14.600 ως προκαταβολή. Ίση προς το 20% περίπου της τελικής προσφοράς ($155.000).
Ο αιτητής, για λόγους που εξήγησε και που δεν είναι του παρόντος, απέσυρε το ενδιαφέρον του. Στις 8.5.96 διεξάχθηκε δεύτερος πλειστηριασμός και το πλοίο, με την έγκριση του Δικαστηρίου, πωλήθηκε σε τρίτο έναντι $130.000.
Ο αιτητής, με αίτησή του ημερομηνίας 26.5.97, ζήτησε την επιστροφή της προκαταβολής και το θέμα που εγείρεται τώρα αφορά στη νομιμοποίηση των ιδιοκτητών του πωληθέντος πλοίου και των εναγόντων στην παρούσα και σε άλλες αγωγές κατά του πλοίου, που δήλωσαν ότι προτίθενται να ενστούν, να συμμετάσχουν στη διαδικασία. Ας σημειωθεί ότι στο μεταξύ η αγωγή, στο πλαίσιο της οποίας πωλήθηκε το πλοίο, έχει διευθετηθεί με την έκδοση εκ συμφώνου απόφασης για $40.000 υπέρ των εναγόντων και εναντίον του εκπλειστηριάσματος.
Είναι η πρόταση του ευπαίδευτου συνηγόρου του αιτητή πως νομιμοποιείται να συμμετάσχει μόνο ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου, εκπροσωπούμενος από το Γενικό Εισαγγελέα. Πάνω στην ακόλουθη βάση: Ο πρώτος πλειστηριασμός ήταν σύμβαση πώλησης με συμβαλλόμενους τον Αξιωματικό Ναυτοδικείου ως πωλητή και τον αιτητή ως αγοραστή. Υποκαταστάθηκε όμως από το δεύτερο και η προκαταβολή δεν μπορεί πλέον να ταξινομείται ως προϊόν πώλησης. Έχει κατατεθεί στο Δικαστήριο "επί εμπιστεύματι" προς όφελος του δικαιούχου όπως θα αποφάσιζε το Δικαστήριο και προϊόν της πώλησης είναι μόνο το εκπλειστηρίασμα του δεύτερου πλειστηριασμού. Οι ενάγοντες στις διάφορες αγωγές κατά του πλοίου δεν ήταν συμβαλλόμενα μέρη στον πρώτο πλειστηριασμό και δεν έχουν νομική σχέση με τον αιτητή ή συνδετικό κρίκο με την προκαταβολή. Ούτε έχουν δικαίωμα πάνω σε οποιαδήποτε βάση στην προκαταβολή. Επιπλέον παρέλειψαν να καταθέσουν ανακοπή "caveat" κατά της πληρωμής της αφού εσφαλμένα θεωρούσαν πως αυτή συνιστούσε προϊόν πώλησης του πλοίου. Το ίδιο και οι ιδιοκτήτες του πλοίου για όλους τους πιο πάνω λόγους, με την εξαίρεση των αναφερομένων στην ανακοπή. Όπως προστίθεται, αρμόδιος κατά νόμο και καθ' ύλην να προασπίσει τα συμφέροντα του εναγόμενου πλοίου είναι ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου. Περιέχεται στην αγόρευση του κ. Μοντάνιου και αναφορά στα γεγονότα που κατ' ισχυρισμόν οδήγησαν σε "συμφωνηθείσα διευθέτηση", εξ' όσων αντιλαμβάνομαι με τον Αξιωματικό Ναυτοδικείου, για τη διεξαγωγή του δεύτερου πλειστηριασμού και υποβάλλεται το ερώτημα, με υπονοημένη αρνητική απάντηση, ως προς το ποιός άλλος θα ήταν δυνατό να γνωρίζει ή να εκφράσει απόψεις ή θέσεις ως προς τα διαμειφθέντα μεταξύ του και του Αξιωματικού Ναυτοδικείου.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος των ιδιοκτητών του πλοίου, με αναφορά στους Halsbury's Laws of England 4η έκδοση, Τόμος 2 σελ. 71 και 75, Christopher Hill - Maritime Law 2η έκδοση, σελ. 124 και στις υποθέσεις Fahd Sobhi Roumie v. Γενικού Εισαγγελέα (1991) 1 Α.Α.Δ. 1071, The Abodi Mendi [1939] P. 178, The Government of the Republic of Spain v. SS Arantzazu Mendi [1939] A.C. 256, περιγράφει τον Αξιωματικό Ναυτοδικείου όχι ως πωλητή αλλά ως δημοπράτη -αντιπρόσωπο του πωλητή που είχε μόνο τη φύλαξη - επιτήρηση του πλοίου και όχι την κυριότητά του. Θεωρούν οι ιδιοκτήτες ότι το ποσό των £14.600, παρά τη παράβαση της σύμβασης πώλησης όπως τη χαρακτηρίζουν, εξακολουθεί να συνιστά προκαταβολή πώλησης και διεκδικούν λόγο στο θέμα για να προασπίσουν τα συμφέροντά τους. Αφού είναι η θέση τους πως το ποσό πρέπει να καταβληθεί στους ίδιους, ως τους δικαιούχους.
Στις ίδιες γραμμές κινήθηκε και η αγόρευση του ευπαίδευτου συνηγόρου των εναγόντων στις άλλες αγωγές. Σημειώνω πως δεν καταχωρίσθηκε αγόρευση από τoυς ενάγοντες στην παρούσα. Προστίθεται πως νομιμοποιούνται να ακουστούν ως προς την τύχη της προκαταβολής αφού η θεώρηση της ως προϊόν πώλησης ή πάντως ως ποσού που θα έπρεπε να κρατηθεί, διανοίγει τη δυνατότητα προώθησης της απαίτησής τους και ως προς αυτή. Με την απαντητική του αγόρευση ο αιτητής επισημαίνει πως δεν προτείνουν οι ιδιοκτήτες και οι ενάγοντες ποιός ήταν πράγματι ο "πωλητής". Δέχονται πως σε καμιά περίπτωση δεν ανήκε στον Αξιωματικό Ναυτοδικείου η ιδιοκτησία του πλοίου και αναπτύσσουν περαιτέρω τη βασική τους θέση πως "πωλητής" ήταν ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου. Όσο και αν είχε ενεργήσει ταυτόχρονα, γιατί έτσι επέλεξε ο ίδιος, και ως δημοπράτης. Κατά την υπόθεση The "Marie Chandris" 71 L.I.L. Rep. 225 [1942] σελ. 24, ως αντιπρόσωπος του Δικαστηρίου και κανενός άλλου.
Το θέμα εγείρεται όχι με εναρκτήριο ένδικο μέσο αλλά με αίτηση στο πλαίσιο της αγωγής κατά του πλοίου. Στην οποία εκπροσωπούνταν, οι ενάγοντες και οι ιδιοκτήτες του. Οι ενάγοντες στις άλλες αγωγές κατέθεσαν ανακοπή σε σχέση με το "προϊόν πώλησης και/ή εκπλειστηρίασμα του πλοίου" και εμφανίζονταν ως "ανακόπτοντες". Δεν έχει κατατεθεί είτε από αυτούς είτε από τους ενάγοντες στην παρούσα αγωγή ανακοπή που να προσδιορίζει ρητά ως αντικείμενό της το ποσό των £14.600 αλλά ήδη, η παρούσα αίτηση, που είχε επιδοθεί αρχικά μόνο στον Αξιωματικό Ναυτοδικείου, επεδόθη και σε εκείνους με οδηγίες του Δικαστηρίου. Σημειώνω πως όταν στις 26.5.97 η αίτηση ετέθη ενώπιόν μου, ανέφερα πως "δεν θεωρώ πρέπον να διεξάγεται διαδικασία στο πλαίσιο αγωγής εν αγνοία των διαδίκων και ίσως και των ανακοπτόντων" και οι αιτητές ζήτησαν ημερομηνία για επίδοση σε όλους. Εξ ου και η εμφάνισή τους στη συνέχεια και η εκδήλωση της πρόθεσής τους να ενστούν. Οπότε και υιοθέτησα την κοινή εισήγηση για γραπτές αγορεύσεις σε σχέση με το ζήτημα της νομιμοποίησής τους.
Δε νομίζω ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες δικαιολογείται να προσδοθεί σημασία στη μή κατάθεση ανακοπής ως προς το ποσό της προκαταβολής αυτής καθ' εαυτής. Και δεν χρειάζεται να επεκταθώ στο κατά πόσο, ανεξάρτητα από την αντίληψη των διαδίκων ως προς την ορθή νομική περιγραφή της προκαταβολής, θα έπρεπε εν προκειμένω να θεωρηθεί ότι η ανακοπή που κατατέθηκε, αφορούσε στην πραγματικότητα και στην προκαταβολή. Αφού, όταν προέκυψε το θέμα της επιστροφής της προκαταβολής ενώπιον του Δικαστηρίου, για το οποίο ειδοποιήθηκαν με οδηγίες του χωρίς να εγερθεί τότε τέτοιο θέμα, εμφανίστηκαν, δήλωσαν την πρόθεσή τους να ενστούν και τροχιοδρομήθηκε η διαδικασία ανάπτυξης επιχειρημάτων. Η κατάθεση ανακοπής επιβάλλει, εκτός άν συντρέχουν ειδικές περιστάσεις που δικαιολογούν το αντίθετο, να ακουστούν οι ανακόπτοντες. Αυτό δεν σημαίνει πως ενδιαφερόμενοι που διεκδικούν λόγο και που βρίσκονται ενώπιον του Δικαστηρίου δεν μπορούν να ακουστούν επειδή δεν κατέθεσαν ανακοπή. Εκείνο που νομίζω προσλαμβάνει κρίσιμη σημασία είναι ο διαφαινόμενος επηρεασμός ανάλογα με την κατάληξη της αίτησης για επιστροφή του ποσού.
Δεν είναι τώρα η ώρα για επίλυση ζητημάτων ουσίας ή για οριστικό προσδιορισμό δικαιωμάτων. Αρκεί η διαπίστωση πως η τύχη του ποσού, ειδικά η ενδεχόμενη επιστροφή του, θα στερήσει τους ιδιοκτήτες του πλοίου της δυνατότητας να το διεκδικήσουν ως δικαιούχοι. Και τους ενάγοντες στην παρούσα και στις άλλες αγωγές να διευρύνουν τις πιθανότητες ικανοποίησης της απαίτησής τους, στην έκταση που η κάθεμιά θα είναι αναγνωρισμένη.
Κρίνω πως αυτά, στο πλαίσιο της συγκεκριμένης διαδικασίας, και δεν έγινε συζήτηση αναφορικά με άλλες νομοτυπικές απαιτήσεις, τους νομιμοποιούν να συμμετάσχουν. Είναι, σε τελική ανάλυση, τα δικά τους συμφέροντα που διακυβεύονται και η όποια δυνατότητα να ακουστεί ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου ή ο όποιος προσδιορισμός της ιδιότητάς του κατά τον πλειστηριασμό, δεν τους αποκλείει.
Noμιμοποίηση ιδιοκτητών πωληθέντος πλοίου και εναγόντων για συμμετοχή στη διαδικασία.