|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 1 ΑΑΔ 556
29 Μαΐου, 1995.
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ Δ/στές]
ΜΑΡΙΝΑ ΜΑΡΣΕΛΛΟΥ ΠΟΥΛΛΟΥ,
Εφεσείουσα- Εναγόμενη,
ν.
SECURITY TRAVEL (INSURANCE) A.G. LTD,
Εφεσιβλήτων-Εναγόντων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 8467).
Ασφαλιστικό έγγραφο — Μη κατάθεση τον σε αγωγή για πληρωμή ασφαλίστρου — Κατάρτιση ασφαλιστικής σύμβασης.
Μαρτυρία — Κάλυψη της από τις έγγραφες προτάσεις — Έφεση κατά δικαστικής απόφασης για στήριξη της επί μαρτυρίας εκτός δικογράφων — Παράλειψη θέσης τον υπόβαθρου για στήριξη των λόγων της έφεσης.
Έφεση — Λόγοι έφεσης — Θέση του αναγκαίου υπόβαθρου για επίκληση λόγων έφεσης.
Με αγωγή που καταχώρησαν στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, οι εφεσίβλητοι - ενάγοντες αξίωσαν £532.12σ. ασφάλιστρα του υπ' αριθμόν JL717 αυτοκινήτου της εφεσείουσας - εναγόμενης.
Με την υπεράσπισή της, η εφεσείουσα-εναγόμενη ισχυρίστηκε ότι δε συνήψε τέτοια συμφωνία, αλλά και αν έχει καταρτισθεί, έγινε μέσω τρίτου προσώπου, χωρίς τη συγκατάθεση της και εν πάση περιπτώσει οι εφεσίβλητοι - ενάγοντες εισέπραξαν από αυτό £327.37 σ..
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, δέχθηκε τη μαρτυρία των εφεσιβλήτων-εναγόντων και απέρριψε εκείνη της εφεσείουσας - εναγόμενης σαν αναξιόπιστη.
Η εφεσείουσα - εναγόμενη, προσβάλλει την απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου προτείνοντας ότι, ανεξάρτητα από την κρίση του ότι η μαρτυρία της ήταν αναξιόπιστη, η αγωγή θα έπρεπε να απορριφθεί επειδή, αφ' ενός δεν προσκομίστηκε η ασφαλιστική σύμβαση και αφ' ετέρου η σύμβαση ήταν άκυρη, επειδή δεν είχε προηγηθεί "πρόταση" προς ασφάλιση (proposal form) κατά την καθιερωμένη πρακτική και επίσης ότι η όποια προφορική συμφωνία τελούσε υπό την αίρεση της υπογραφής εγγράφου. Εισηγήθηκε ακόμη ότι εξ αυτού οι έγγραφες προτάσεις, δεν κάλυπταν την απόφαση.
Αποφασίστηκε, ότι:
(1) Η οποιαδήποτε παρέκκλιση από τις έγγραφες προτάσεις αφορούσε στα διαζευκτικά επιχειρήματα της εφεσείουσας αναφορικά με τη μη υπογραφή πρότασης για ασφάλιση και τα περί συμφωνίας υπό αίρεση.
(2) Ουδέποτε τέθηκε το υπόβαθρο που θα διάνοιγε τη δυνατότητα προσβολής της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου για στήριξη της σε μαρτυρία που δεν κάλυπταν οι έγγραφες προτάσεις.
(3) Το πρωτόδικο Δικαστήριο, ορθά κατέληξε ότι υπήρχε συμβατική υποχρέωση για πληρωμή του αξιωθέντος ασφαλίστρου.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα εναντίον της εφεσείουσας.
Έφεση.
Έφεση από την εναγόμενη κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Φωτίου, Ε.Δ.) που δόθηκε στις 7.5.1991 (Αρ. Αγωγής 11304/89) υπέρ των εναγόντων - εφεσίβλητων για το ποσό των £532.12σ. πλέον τόκους και έξοδα, ως συμφωνημένο ασφάλιστρο σε σχέση με την ασφάλιση του αυτοκινήτου της εφεσείουσας με αρ. JL717.
Π. Πετράκης, για την Εφεσείουσα.
Δ. Κούτρας, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Κωνσταντινίδης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Στην αξίωση των εφεσίβλητων για το ποσό των £532.12σ ως συμφωνημένο ασφάλιστρο σε σχέση με την ασφάλιση του αυτοκινήτου της εφεσείουσας με αρ. JL717, η δεύτερη αντέτεινε πως
(α) "δεν συνήψε μετά των εναγόντων οιανδήποτε συμφωνίαν" ούτε "συμφώνησε εις την πληρωμήν οιωνδήποτε ποσών ως ετήσια ασφάλιστρα" και πώς
(β) "εάν οι ενάγοντες έκαμαν οιανδήποτε ασφάλειαν δια το αυτοκίνητο αρ. JL 717 τούτο εγένετο μέσω τρίτου προσώπου άνευ της συγκαταθέσεως της εναγομένης". Η εφεσείουσα πρόσθεσε στην υπεράσπισή της πως "εν πάση περιπτώσει δια την ισχυριζόμενη ασφάλεια οι ενάγοντες εισέπραξαν παρά του τρίτου προσώπου το ποσό των £327.37".
Κατά τη δίκη ξεκαθαρίστηκε πως δεν αμφισβητείτο ότι πράγματι οι εφεσίβλητοι ασφάλισαν το αυτοκίνητο. Είχε προσαχθεί το πιστοποιητικό ασφάλισης στο όνομα της εφεσείουσας, ήταν δεδομένο πως αυτή ακριβώς η ασφάλεια χρησιμοποιείτο για την ανανέωση της άδειας κυκλοφορίας του αυτοκινήτου, και, το πιο εντυπωσιακό, οι εφεσίβλητοι είχαν καλύψει ζημιές που υπέστη το αυτοκίνητο όταν ενεπλάκη σε τροχαίο δυστύχημα. Το ύψος του ασφαλίστρου δεν συζητήθηκε, η εφεσείουσα δήλωσε άγνοια ως προς τις συνθήκες συμπερίληψης στην υπεράσπιση της του ισχυρισμού πως πληρώθηκε στους εφεσιβλήτους το ποσό των £327.37 και η αντιδικία, όπως δηλώθηκε κατά την ακρόαση, αφορούσε στο κατά πόσον ασφαλίστηκε το αυτοκίνητο "τη αιτήσει" της εφεσείουσας.
Από την πλευρά της εφεσείουσας η ίδια ήταν η μόνη μάρτυς. Ισχυρίστηκε πως το αυτοκίνητο της βρισκόταν υπό τον έλεγχο του αδελφού της, ο οποίος και αναλάμβανε όσα το αφορούσαν. Παραδέκτηκε πως είχε συνάψει συμβάσεις ασφάλισης με τους εκπροσώπους των εφεσιβλήτων στο παρελθόν αλλά ισχυρίστηκε πως για την επίδικη περίοδο δεν είχε οποιαδήποτε προσωπική επαφή μαζί τους.
Το Πρωτόδικο Δικαστήριο, για λόγους που εξήγησε, απέρριψε τη μαρτυρία της εφεσείουσας ως αναξιόπιστη. Πάνω στη βάση της μαρτυρίας που προσήγαγαν οι εφεσίβλητοι εξέδωσε απόφαση υπέρ τους, αφού δέκτηκε ότι ασφαλίστηκε το αυτοκίνητο με ρητές οδηγίες της ίδιας της εφεσείουσας προς την οποία και είχε παραδοθεί το πρωτότυπο του ασφαλιστικού συμβολαίου.
Δεν έχει τεθεί προς συζήτηση με τους λόγους έφεσης το ζήτημα της αξιολόγησης της προφορικής μαρτυρίας. Λέγει η εφεσείούσα πως, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι κρίθηκε αναξιόπιστη, η αγωγή θα έπρεπε να απορριφθεί αφού δεν είχε προσαχθεί στο Δικαστήριο η ίδια η σύμβαση ασφάλισης, στην οποία αναφερόταν η έκθεση απαιτήσεως. Κατά την εισήγησή της, εξ αυτού του γεγονότος η πρωτόδικη απόφαση "δεν καλύπτεται από τας εγγράφους προτάσεις της υπόθεσης και ούτε υποστηρίζεται από μαρτυρία συμφώνως των εγγράφων προτάσεων". Πρόσθεσε πως, εν πάση περιπτώσει, η όποια σύμβαση είχε συναφθεί ήταν άκυρη γιατί δεν είχε προηγηθεί η υπογραφή "πρότασης" προς ασφάλιση (proposal form) κατά την καθιερωμένη πρακτική η πως η όποια προφορική συμφωνία τελούσε υπό την αίρεση της υπογραφής εγγράφου (subject to contract).
Η έφεση είναι εκδήλως αβάσιμη. Αν θα διακρίναμε παρέκκλιση από τις γραπτές προτάσεις αλλά και προς όσα δηλώθηκαν ως παραδεκτά, αυτή θα αφορούσε στα διαζευκτικά επιχειρήματα που ανέπτυξε η ίδια η εφεσείουσα αναφορικά με τη σημασία της μή υπογραφής πρότασης για ασφάλιση και τα περί συμφωνίας που τελούσε υπό αίρεση. Ουδέποτε τέθηκε, με οποιονδήποτε τρόπο, το υπόβαθρο που θα διάνοιγε τη δυνατότητα προσέγγισης της υπόθεσης από τέτοια άποψη. Εν πάση περιπτώσει, ενόψει του περιεχομένου των εγγράφων προτάσεων, των διαπιστώσεων του πρωτόδικου Δικαστηρίου ως προς τα γεγονότα αλλά και της δήλωσης που έγινε εκ μέρους της εφεσείουσας, ορθά το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε πως υπήρχε συμβατική υποχρέωση για πληρωμή του διεκδικηθέντος ασφαλίστρου.
Στο πλαίσιο των περιστατικών της παρούσας υπόθεσης, η αποδοχή της μαρτυρίας των εφεσιβλήτων και η απόρριψη εκείνης της εφεσείουσας ήταν καταλυτικής σημασίας και τίποτε από όσα προτάθηκαν δεν δικαιολογεί παρέμβαση.
Η έφεση αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα εναντίον της εφεσείουσας.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον της εφεσείουσας.