|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2003) 4 ΑΑΔ 836
19 Σεπτεμβρίου, 2003
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
MARKETRENDS FINANCIAL SERVICES LIMITED,
Αιτητές,
ν.
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡΑΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 90/2002)
Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς Κύπρου ― Επιβολή προστίμου βάσει του Άρθρου 38(1) του περί Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς Κύπρου (Σύσταση και Αρμοδιότητες) Νόμου, Ν. 64(Ι)/01 ― Ενεργοποιείται η αρμοδιότητα αυτή όταν παραβιαστεί το Άρθρο 60(1) των περί Αξιών και Χρηματιστηρίου Αξιών Κύπρου Νόμων 1993-2002.
Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς Κύπρου ― Εξουσία προς επιβολή προστίμου ― Δεν θεωρείται πως εκχωρείται αναρμόδια, όταν ανατεθεί έρευνα ως προς την παραβίαση του Νόμου σε συγκεκριμένη λειτουργό.
Η αιτήτρια εταιρεία προσέφυγε κατά της σε βάρος της επιβολής προστίμου Λ.Κ. 5000 για καθυστέρηση στην ανακοίνωση της παραίτησης μέλους του Διοικητικού της Συμβουλίου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η υποχρέωση των εκδοτών (των εισηγμένων στο ΧΑΚ εταιρειών) προς ανακοίνωση στην Επιτροπή οποιασδήποτε αλλαγής στο Διοικητικό τους Συμβούλιο, καθορίζεται στο Άρθρο 60(1) των περί Αξιών και Χρηματιστηρίου Αξιών Κύπρου Νόμων 1993-2002.
Προδήλως, αυτό που επιδιώκεται με την πιο πάνω διάταξη είναι η αποτελεσματική προστασία/ασφάλεια των χρηματιστηριακών συναλλαγών μέσω της διαφάνειας και της έγκαιρης πληροφόρησης του κοινού και των αρμοδίων εποπτικών οργάνων για κάθε μεταβολή κλπ, που έχει σχέση με τις θέσεις στα Διοικητικά Συμβούλια ή σε άλλα όργανα της διοίκησης των εκδοτών.
Το Άρθρο 38(1) του περί Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς Κύπρου (Σύσταση και Αρμοδιότητες) Νόμου Ν. 64(Ι)/01 παρέχει στην Επιτροπή συγκεκριμένη εξουσία.
Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι η Επιτροπή είχε στη συγκεκριμένη περίπτωση αρμοδιότητα επιβολής προστίμου στους αιτητές, εφόσον, όπως αυτή έκρινε, παραβίασαν υποχρέωση επιβαλλόμενη από το νόμο.
2. Το Άρθρο 59(4) του Νόμου αναφέρεται στην υποχρέωση του εκδότη προς παροχή πληροφοριών με εκθέσεις που υποβάλλονται στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στους δικαιούχους των τίτλων. Η εν λόγω υποχρέωση διαφέρει από εκείνη που επιβάλλεται με το Άρθρο 60(1) του Νόμου.
Η ένθεση του συγκεκριμένου εδαφίου στο Άρθρο 59 δεν είναι τυχαία. Είναι πρόδηλο, παρά την ατυχή διατύπωση, ότι αναφέρεται στην παράλειψη συμμόρφωσης με την υποχρέωση ανακοίνωσης των πληροφοριών που περιγράφονται στο συγκεκριμένο άρθρο και που εξειδικεύονται στους δυνάμει αυτού εκδιδόμενους Κανονισμούς. Πρόκειται για τις συνεχείς υποχρεώσεις εκδοτών όπως αναφέρονται στο Καν. 81 της ΚΔΠ 214/95 και στο συνημμένο στους Κανονισμούς αυτούς Παράρτημα Στ (γενικές και ειδικές υποχρεώσεις προς ανακοίνωση). Είναι λοιπόν για την παράλειψη ανακοίνωσης αυτών των συγκεκριμένων πληροφοριών, που είναι αποκλειστικά αρμόδιο το Συμβούλιο του ΧΑΚ, να επιβάλλει διοικητικό πρόστιμο δυνάμει του Άρθρου 59(4). Ωστόσο, δεν αναφέρεται πουθενά στους πιο πάνω Κανονισμούς η υποχρέωση του εκδότη βάσει του Άρθρου 60(1) του νόμου. Συνάγεται επομένως ότι σε περίπτωση παραβίασης του Άρθρου 60(1) εκ μέρους του εκδότη, η Επιτροπή έχει την ανάλογη αρμοδιότητα προς επιβολή προστίμου.
3. Η δικαιολογία που πρόβαλαν οι αιτητές ότι δεν έλαβαν έγκαιρα γνώση της παραίτησης, απουσίας του γραμματέα τους σε θερινές διακοπές, δεν είναι σοβαρή για να συζητηθεί έστω το ενδεχόμενο απαλλαγής των αιτητών από την ευθύνη παράβασης εκ του νόμου επιβαλλόμενης υποχρέωσης. Παρόμοιες ευτελείς δικαιολογίες δεν αναστέλλουν ούτε αδρανοποιούν σημαντικές εκ του νόμου υποχρεώσεις των εκδοτών. Αν συνέβαινε το αντίθετο, ο σκοπός και η φιλοσοφία του νόμου θα καταστρατηγούνταν για ασήμαντες αιτίες προς βλάβη του συναλλακτικού κοινού και της ασφάλειας των συναλλαγών. Ο νόμος επιβάλλει ρητή υποχρέωση στον εκδότη να ανακοινώνει την παραίτηση διοικητικού του συμβούλου χωρίς καθυστέρηση. Οποιαδήποτε αργοπορία στο μηχανισμό εσωτερικής ενημέρωσης, που ανάγεται σε αμέλεια, ολιγωρία ή υπαιτιότητα οργάνου του εκδότη είτε σε ανεπαρκή οργάνωση του γραφείου ή της διοίκησης δεν αποτελεί παράγοντα απαλλαγής του εκδότη από την ευθύνη εκτέλεσης των εκ του νόμου απορρεουσών υποχρεώσεών του. Αφ' ης στιγμής η Επιτροπή διαπίστωσε καθυστέρηση μεταξύ της ημερομηνίας υποβολής της παραίτησης του κ. Αλωνεύτη (24.8.01) και της ανακοίνωσης (25.9.01), είχε κάθε δικαίωμα να επιβάλει διοικητικές κυρώσεις με βάση το Άρθρο 38 του Νόμου 64(Ι)/01.
4. Οι αιτητές ισχυρίζονται περαιτέρω ότι η Επιτροπή δεν επιλήφθηκε η ίδια του θέματος αλλά εκχώρησε τις εξουσίες της σε λειτουργό της χωρίς να έχει τέτοιο δικαίωμα με βάση το νόμο. Ούτε αυτός ο ισχυρισμός ευσταθεί. Η Επιτροπή, διόρισε τη λειτουργό κα Κατσαρή για να διεξάγει έρευνα προς διευκόλυνση της Επιτροπής κατά την άσκηση της αποφασιστικής της αρμοδιότητας σύμφωνα με το νόμο. Το διοικητικό όργανο έχει σε κάθε περίπτωση την διακριτική ευχέρεια να επιλέξει τον τρόπο διεξαγωγής της έρευνας και μπορεί να αναθέτει σε άλλο όργανο ή σε συγκεκριμένο πρόσωπο τη συλλογή στοιχείων. Αυτό δεν συνιστά απεμπόληση εξουσίας αλλά μέτρο αναγόμενο στη δέουσα διερεύνηση των γεγονότων.
5. Από τη θεώρηση των εγγράφων που συνοδεύουν την ένσταση, προκύπτει ότι η Επιτροπή μελετούσε σε κάθε στάδιο της διαδικασίας τα σημειώματα της ερευνώσας λειτουργού και έλαβε υπόψη τις θέσεις των αιτητών καλώντας τους σε απολογία. Η έρευνα που διεξάχθηκε με τις υπηρεσίες της κας Κατσαρή κάλυψε όλα τα γεγονότα και ήταν πλήρης. Ως εκ τούτου το Δικαστήριο δεν μπορεί να επέμβει εφόσον η τελική απόφαση ελήφθη από το ίδιο το Συμβούλιο της Επιτροπής.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Συμεού-Κυριάκου ν. Δημοκρατίας (2001) 4 Α.Α.Δ. 211,
Νεοφύτου ν. Δημοκρατίας, Συνεκδ. Υποθ. Αρ. 345/00 κ.ά., ημερ. 26.11.01.
Προσφυγή.
Ν. Κλεάνθους για Χρ. Τριανταφυλλίδη, για τους Αιτητές.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για την Καθ' ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Οι αιτητές είναι εταιρεία εγγεγραμμένη στην Κύπρο και οι μετοχές της είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αξιών Κύπρου (στο εξής «το ΧΑΚ»).
Στις 24.8.01 το μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου των αιτητών κ. Α. Αλωνεύτης, απέστειλε επιστολή παραίτησης, με άμεση ισχύ, στο γραμματέα των αιτητών. Ωστόσο, το Διοικητικό Συμβούλιο των αιτητών, λόγω απουσίας του γραμματέα σε θερινές διακοπές, πληροφορήθηκε το γεγονός στις 24.9.01 και εξέδωσαν σχετική ανακοίνωση την επομένη, την οποία απέστειλαν στο ΧΑΚ προς ενημέρωση. Οι αιτητές διατείνονται ότι εκ παραδρομής δεν κοινοποίησαν το γεγονός στην καθ' ης η αίτηση, και ότι τούτο περιήλθε σε γνώση της αμέσως μετά τη δημοσίευση της πιο πάνω ανακοίνωσης (25.9.01).
Η καθ' ης η αίτηση Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς Κύπρου (στο εξής «η Επιτροπή»), αποτελεί νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου το οποίο συνεστήθη και λειτουργεί δυνάμει του περί Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς Κύπρου (Σύσταση και Αρμοδιότητες ) Νόμου του 2001 (Ν.64(2)/01). Η Επιτροπή κάλεσε τους αιτητές σε απολογία για παράβαση του άρθρου 60(1) των περί Αξιών και Χρηματιστηρίου Αξιών Κύπρου Νόμων, λόγω της προαναφερθείσας καθυστέρησης στην ανακοίνωση της παραίτησης του κ. Αλωνεύτη. Οι αιτητές, με επιστολή τους ημερ. 14.11.01 απολογήθηκαν για την παράβαση και εξήγησαν τις συνθήκες μη έγκαιρης ενημέρωσης της εταιρείας από τον γραμματέα. Πληροφόρησαν επίσης την Επιτροπή ότι το Διοικητικό Συμβούλιο, προέβη αμέσως στα δέοντα μόλις έλαβε γνώση της παραίτησης.
Η Επιτροπή με επιστολή ημερ. 18.1.01 επέβαλε πρόστιμο ΛΚ5000 στους αιτητές για την προαναφερθείσα καθυστέρηση. Με την παρούσα προσφυγή, οι αιτητές επιδιώκουν την ακύρωση αυτής της απόφασης.
Η υποχρέωση των εκδοτών (των εισηγμένων στο ΧΑΚ εταιρειών) προς ανακοίνωση στην Επιτροπή οποιασδήποτε αλλαγής στο Διοικητικό τους Συμβούλιο, καθορίζεται στο άρθρο 60(1) των περί Αξιών και Χρηματιστηρίου Αξιών Κύπρου Νόμων 1993-2002 (στο εξής ο «νόμος»). Το άρθρο 60(1) ορίζει τα εξής:
«60.(1) Εκδότης, του οποίου οι τίτλοι έχουν εισαχθεί στο Χρηματιστήριο, οφείλει να ανακοινώνει στην Επιτροπή και στο Συμβούλιο χωρίς οποιαδήποτε καθυστέρηση, κάθε ανάληψη θέσης, παραίτηση ή μεταβολή στη θέση του Προέδρου ή του μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου, του Γενικού Διευθυντή, του Ελεγκτή ή άλλου οργάνου διοίκησης του εκδότη.»
�
Προδήλως, αυτό που επιδιώκεται με την πιο πάνω διάταξη είναι η αποτελεσματική προστασία/ασφάλεια των χρηματιστηριακών συναλλαγών μέσω της διαφάνειας και της έγκαιρης πληροφόρησης του κοινού και των αρμοδίων εποπτικών οργάνων για κάθε μεταβολή κλπ που έχει σχέση με τις θέσεις στα Διοικητικά Συμβούλια ή σε άλλα όργανα της διοίκησης των εκδοτών.
Το άρθρο 38(1) του περί Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς Κύπρου (Σύσταση και Αρμοδιότητες) Νόμου Ν. 64(Ι)/01 παρέχει στην Επιτροπή συγκεκριμένη εξουσία ήτοι:
«38.-(1) Η Επιτροπή έχει εξουσία προς επιβολή διοικητικού προστίμου ύψους μέχρις εκατό χιλιάδων λιρών και σε περίπτωση επανάληψης της παράβασης ύψους μέχρι διακοσίων χιλιάδων λιρών ανάλογα με τη βαρύτητα της παράβασης, σε περίπτωση που διαπιστώνεται ότι φυσικό πρόσωπο ή οργανισμός παραβιάζει οποιαδήποτε από τις υποχρεώσεις που του επιβάλλουν οι διατάξεις του παρόντος Νόμου, οι δυνάμει αυτού εκδιδόμενοι Κανονισμοί, οι Αποφάσεις της Επιτροπής και η κειμένη νομοθεσία που αφορά την κεφαλαιαγορά και την Επιτροπή.»
Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι η Επιτροπή είχε στη συγκεκριμένη περίπτωση αρμοδιότητα επιβολής προστίμου στους αιτητές, εφόσον, όπως αυτή έκρινε, παραβίασαν υποχρέωση επιβαλλόμενη από το νόμο.
Η κα Κλεάνθους, υπέβαλε εκ μέρους των αιτητών, ότι η Επιτροπή ήταν αναρμόδια διότι υπάρχει ειδική διάταξη, αυτή του άρθρου 59(4) του νόμου, που καθορίζει τον τρόπο επιβολής ποινής για τη μη συμμόρφωση στο άρθρο 60, από το Συμβούλιο με τη σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής.
Δεν θα συμφωνήσω με αυτή την εισήγηση. Το άρθρο 59(4) αναφέρεται στην υποχρέωση του εκδότη προς παροχή πληροφοριών με εκθέσεις που υποβάλλονται στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στους δικαιούχους των τίτλων. Η εν λόγω υποχρέωση διαφέρει από εκείνη που επιβάλλεται με το άρθρο 60(1) του νόμου (ανωτέρω).
Το άρθρο 59(4) του νόμου αναφέρει τα ακόλουθα:
«59.(4) Πρόσωπο, που παραλείπει να συμμορφωθεί προς υποχρέωση του προς ανακοίνωση πληροφοριών κατά τις διατάξεις του παρόντος Νόμου ή των δυνάμει αυτού εκδιδομένων Χρηματιστηριακών Κανονισμών-
(α) Τιμωρείται, κατά την κρίση του Συμβουλίου, με τη σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής, με διοικητικό πρόστιμο μέχρι δύο χιλιάδες λίρες ή μέχρι πεντακόσιες λίρες για κάθε ημέρα συνέχισης της παράβασης, ή
(β) αν η εν λόγω παράλειψη είναι εσκεμμένη, διαπράττει ποινικό αδίκημα τιμωρούμενο με ποινή φυλακίσεως μέχρι δύο ετών ή με χρηματική ποινή μέχρι πέντε χιλιάδες λίρες ή και με τις δύο αυτές ποινές.»
Η ένθεση του συγκεκριμένου εδαφίου στο άρθρο 59 δεν είναι τυχαία. Είναι πρόδηλο, παρά την ατυχή διατύπωση, ότι αναφέρεται στην παράλειψη συμμόρφωσης με την υποχρέωση ανακοίνωσης των πληροφοριών που περιγράφονται στο συγκεκριμένο άρθρο και που εξειδικεύονται στους δυνάμει αυτού εκδιδόμενους Κανονισμούς. Πρόκειται για τις συνεχείς υποχρεώσεις εκδοτών όπως αναφέρονται στο Καν. 81 της ΚΔΠ 214/95 και στο συνημμένο στους Κανονισμούς αυτούς Παράρτημα Στ (γενικές και ειδικές υποχρεώσεις προς ανακοίνωση). Είναι λοιπόν για την παράλειψη ανακοίνωσης αυτών των συγκεκριμένων πληροφοριών, που είναι αποκλειστικά αρμόδιο το Συμβούλιο του ΧΑΚ, να επιβάλλει διοικητικό πρόστιμο δυνάμει του άρθρου 59(4). Ωστόσο, δεν αναφέρεται πουθενά στους πιο πάνω Κανονισμούς η υποχρέωση του εκδότη βάσει του άρθρου 60(1) του νόμου. Συνάγεται επομένως ότι σε περίπτωση παραβίασης του άρθρου 60(1) εκ μέρους του εκδότη, η Επιτροπή έχει την ανάλογη αρμοδιότητα προς επιβολή προστίμου για τους λόγους που προανέφερα.
Περαιτέρω οι αιτητές εισηγούνται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι προϊόν πλάνης και ότι ουδεμία καθυστέρηση υπήρξε εκ μέρους τους στην ανακοίνωση της παραίτησης του κ. Αλωνεύτη.
Η επιστολή παραίτησης του κ. Αλωνεύτη φέρει την ένδειξη «δια χειρός» και είχε άμεση ισχύ. Η εν λόγω επιστολή παραδόθηκε κανονικά στο γραφείο του γραμματέα των αιτητών, αρμοδίου για την παραλαβή του εγγράφου. Η ευθύνη για ό,τι επιτάσσει ο νόμος ανήκε πλέον στους αιτητές. Η δικαιολογία που πρόβαλαν οι αιτητές ότι δεν έλαβαν έγκαιρα γνώση της παραίτησης, απουσίας του γραμματέα τους σε θερινές διακοπές, δεν είναι σοβαρή για να συζητηθεί έστω το ενδεχόμενο απαλλαγής των αιτητών από την ευθύνη παράβασης εκ του νόμου επιβαλλόμενης υποχρέωσης. Παρόμοιες ευτελείς δικαιολογίες δεν αναστέλλουν ούτε αδρανοποιούν σημαντικές εκ του νόμου υποχρεώσεις των εκδοτών. Αν συνέβαινε το αντίθετο, ο σκοπός και η φιλοσοφία του νόμου θα καταστρατηγούνταν για ασήμαντες αιτίες προς βλάβη του συναλλακτικού κοινού και της ασφάλειας των συναλλαγών. Ο νόμος επιβάλλει ρητή υποχρέωση στον εκδότη να ανακοινώνει την παραίτηση διοικητικού του συμβούλου χωρίς καθυστέρηση. Οποιαδήποτε αργοπορία στο μηχανισμό εσωτερικής ενημέρωσης, που ανάγεται σε αμέλεια, ολιγωρία ή υπαιτιότητα οργάνου του εκδότη είτε σε ανεπαρκή οργάνωση του γραφείου ή της διοίκησης δεν αποτελεί παράγοντα απαλλαγής του εκδότη από την ευθύνη εκτέλεσης των εκ του νόμου απορρεουσών υποχρεώσεων του. Αφ' ης στιγμής η Επιτροπή διαπίστωσε καθυστέρηση μεταξύ της ημερομηνίας υποβολής της παραίτησης του κ. Αλωνεύτη (24.8.01) και της ανακοίνωσης (25.9.01), είχε κάθε δικαίωμα να επιβάλει διοικητικές κυρώσεις με βάση το άρθρο 38 του Νόμου 64(Ι)/01.
Οι αιτητές ισχυρίζονται περαιτέρω ότι η Επιτροπή δεν επιλήφθηκε η ίδια του θέματος αλλά εκχώρησε τις εξουσίες της σε λειτουργό της χωρίς να έχει τέτοιο δικαίωμα με βάση το νόμο. Ούτε αυτός ο ισχυρισμός ευσταθεί. Η Επιτροπή, διόρισε τη λειτουργό κα Κατσαρή για να διεξάγει έρευνα προς διευκόλυνση της Επιτροπής κατά την άσκηση της αποφασιστικής της αρμοδιότητας σύμφωνα με το νόμο. Το διοικητικό όργανο έχει σε κάθε περίπτωση την διακριτική ευχέρεια να επιλέξει τον τρόπο διεξαγωγής της έρευνας και μπορεί να αναθέτει σε άλλο όργανο ή σε συγκεκριμένο πρόσωπο τη συλλογή στοιχείων. Αυτό δεν συνιστά απεμπόληση εξουσίας αλλά μέτρο αναγόμενο στη δέουσα διερεύνηση των γεγονότων. (Βλ. Μ. Συμεού - Κυριάκου ν. Δημοκρατίας (2001) 4 Α.Α.Δ. 211, Χρ. Νεοφύτου ν. Δημοκρατίας, Συνεκδ. Υποθ. Αρ. 345/00 κ.ά., ημερ. 26.11.01).
Από τη θεώρηση των εγγράφων που συνοδεύουν την ένσταση, προκύπτει ότι η Επιτροπή μελετούσε σε κάθε στάδιο της διαδικασίας τα σημειώματα της ερευνώσας λειτουργού και έλαβε υπόψη τις θέσεις των αιτητών καλώντας τους σε απολογία. Η έρευνα που διεξάχθηκε με τις υπηρεσίες της κας Κατσαρή κάλυψε όλα τα γεγονότα και ήταν πλήρης. Ως εκ τούτου το Δικαστήριο δεν μπορεί να επέμβει εφόσον η τελική απόφαση ελήφθη από το ίδιο το Συμβούλιο της Επιτροπής.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.